Andam nga Magbisikleta
Gusto ni Quade nga moapil sa iyang mga higala. Adunay usa lang ka problema.
Mikaway si Quade ngadto sa iyang mga higala samtang naglakaw siya pauli gikan sa eskwelahan. “Kita ta unya!”
“Magbisikleta kami paingon sa parke sunod semana. Moadto pod ka?” Nangutana si James.
Nanginit og kalit ang nawong ni Quade.
“Tingali,” miingon siya. “Wala pa ko kahibalo.”
Nagdali og pauli si Quade. Gipagawas niya sa garahe ang iyang berde nga bisikleta ug gipaphaan sa abog ang lingkoranan. Walay hangin ang mga ligid. Apan dili kana importante. Dili gani siya kahibalo kon unsaon sa pagsakay niini!
“Maayo ra ba ang tanan?” Nangutana si Papa samtang migawas siya.
“Gustong makigbisikleta ang akong mga higala sunod semana,” miingon si Quade. “Apan dili ko kahibalo kon unsaon. Nahadlok ko nga bugalbugalan ko nila.”
“Duna kay tibuok semana aron magkat-on,” miingon si Papa. “Gusto ka bang magsugod karon?”
Mitando si Quade.
Gitabangan ni Papa si Quade nga mapahanginan ang mga ligid sa iyang bisikleta. Dayon misakay si Quade sa bisikleta. Gigunitan niya og maayo ang manobela nga namuti ang iyang mga buko sa tudlo [knuckles].
“Sige, gunitan tika. Pagsugod sa pagsikad,” miingon si Papa.
Misikad paabante si Quade. Apan sa dihang nagsugod og lihok ang bisikleta, nabalaka siya.
“Makahadlok kaayo kini!” miingon siya. Mikanaog siya gikan sa bisikleta. Miginhawa siya og pipila ka lawom nga mga ginhawa. Dayon misakay siya ug misulay pag-usab. Apan ang bisikleta ingon og magtuwangtuwang!
“Murag dili ako makahimo niini,” miingon siya. “Mahimo ba kitang mangayo og tabang sa Langitnong Amahan?”
Mitando si Papa. Gikyugpos ni Quade ang iyang mga bukton ug gipiyong ang iyang mga mata.
“Minahal nga Langitnong Amahan, palihog tabangi ko nga makat-on sa pagsakay og bisikleta. Palihog tabangi ko nga dili kaayo mahadlok. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.” Sa dihang nahuman sa iyang pag-ampo si Quade, mibati siya og kakalma. Gigakos niya si Papa.
“Andam na ka nga mosulay pag-usab?” Nangutana si Papa.
“Oo.”
Gitabangan ni Papa si Quade nga makasakay og balik sa iyang bisikleta. Gibutang ni Quade ang iyang mga tiil diha sa mga pedal. Gigunitan niya ang manobela ug mitan-aw sa unahan. Dayon misugod siya sa pagsikad.
Alang sa unang pipila ka pagsulay, dili mapatindog ni Quade ang bisikleta. Apan nagpadayon siya sa pagsulay. Sa kataposan nakaabot gayod siya hangtod didto sa tumoy sa eskina nga wala natumba. Mipahiyom siya ug gipataas ang iyang kumo. Makabisikleta siya nga walay tabang ni Papa!
“Nabuhat nako!” miingon si Quade. “Makalingaw kini.”
“Nindot gayod kaayo!” miingon si Papa.
Nagbansay sa pagbisikleta si Quade matag adlaw. Pagkasunod semana, ang iyang mga higala miabot sa iyang balay. Nagbisikleta silang tanan.
“Oy, Quade,” miingon si James. “Gusto kang mouban namo nga magbisikleta padulong sa parke?”
Gisul-ob ni Quade ang iyang helmet. “Oo! Salamat sa pagdapit kanako!”
Misakay si Quade sa iyang bisikleta. Uban sa tabang gikan ni Papa ug sa Langitnong Amahan, naandam siya nga magbisikleta!