“Ang Pag-ampo ni Rosi,” Higala, Mayo 2023, 14–15.
Ang Pag-ampo ni Rosi
Gikapoy na si Rosi sa pagbati nga ingon og wala siya mahisakop.
Kini nga istorya nahitabo sa USA.
Gibutang ni Rosi ang iyang backpack sa salog. Bag-o lang niyang nahuman ang iyang ikaduhang adlaw didto sa iyang bag-o nga klase. Ug dili kadto maayo nga adlaw.
“Unsay problema?” Nangutana si Mama.
Naghuyhoy ang mga abaga ni Rosi diha sa sopa. “Pipila ka bata sa akong klase misulti og dili maayo nga mga butang kanako,” miingon siya. “Mahitungod sa akong tabonon nga panit.”
Wala kaayoy daghang tawo didto sa eskwelahan nga adunay panit nga sama og kolor sa kang Rosi, mao nga mibati siya nga daw wala siya mahisakop. Apan ang pagpanungog mipabati kaniya nga mas grabe pa kay sa kaniadto.
Makita nga nabalaka si Mama. “Pasayloa ko,” miingon siya. Gigakos niya si Rosi. “Makig-istorya ko sa imong magtutudlo mahitungod niana.”
Apan pagkasunod adlaw sa eskwelahan, gisungog pag-usab si Rosi. Usa ka batang lalaki bati og tinagdan sa iyaha sa tibuok adlaw.
Naguol si Rosi. Apan mibati siya nga naglagot usab. Usahay kon siya [batang lalaki] bastos kaniya, makiglalis usab si Rosi. Apan wala kini makahupay sa iyang gibati.
Usa ka adlaw sa dihang nauli si Rosi gikan sa eskwelahan, midiretso dayon siya sa iyang kwarto. Gikapoy na siya sa pagpanungog. Gikapoy na si siya sa pagbati nga ingon og wala siya mahisakop. Giumod niya ang iyang nawong sa iyang unlan ug mihilak.
Unsa man ang akong buhaton? naghunahuna siya. Dili siya ganahan nga mobati nga ingon niini sa tibuok tuig ting-eskwela.
Gipahiran ni Rosi ang iyang mga mata. Dayon mihangad siya sa gamay nga estatuwa ni Jesus nga anaa sa iyang butanganan sa mga libro. Gihatag kini ni Mama kang Rosi aron sa pagtabang kaniya nga makahinumdom ni Jesus.
Tingali kinahanglan kong mag-ampo, nakahunahuna siya. Miluhod siya ang gikyugpos ang iyang mga bukton.
“Minahal nga Langitnong Amahan, nasakitan gayod ako sa kahiladman. Ang akong mga kauban sa klase bati og tinagdan kanako tungod sa akong tabonon nga panit, ug kini mihimo kanako nga mobati og labihan ka dili maayo. Palihog tabangi ko.”
Nindot sa pamati nga mosulti sa Langitnong Amahan mahitungod sa iyang mga pagbati. Nasayod siya nga naminaw Siya. Mibati siya ug kainit ug paghigugma, sama sa humok nga habol nga giputos palibot kaniya. Mibati siya nga matahom ang iyang kolor sa panit. Siya usa ka anak sa Dios, ug nga Siya nahigugma kaniya.
Sa dihang nahuman sa pag-ampo si Rosi, nagkaideya siya. Tingali adunay dugang pa nga iyang mabuhat aron makatabang sa iyang eskwelahan.
Pagkasunod semana, si Rosi ug ang iyang mama nakig-istorya sa mga tawo nga nangulo sa eskwelahan mahitungod sa unsay nahitabo diha sa iyang lawak klasehanan. Gitabangan ni Rosi ang ubang mga bata diha sa eskwelahan kinsa gidaugdaog ug nakighigala kanila. Naningkamot siya nga ibaliwala ang batang lalaki nga nanungog kaniya. Ug diha sa simbahan pagka Domingoo, mipaambit siya sa iyang pagpamatuod nga ang Langitnong Amahan nahigugma sa tanan.
Ang mga kasinatian sa eskwelahan wala dayon nahimong maayo. Apan sa dihang malisod kini, gihinumdoman ni Rosi kon unsay iyang gibati atol sa iyang pag-ampo. Siya usa ka anak sa Dios, ug siya gihigugma. Ug tungod niana, mabuhat niya ang bisan unsa.
Mga paghulagway ni Shawna J. C. Tenney