« ផ្នូរគ្មានជ័យជម្នះលើឡើយ » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២១ ។
សម័យប្រជុំព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យ
ផ្នូរគ្មានជ័យជម្នះលើឡើយ
ការដកស្រង់
នៅក្នុងករណីខ្លះ ជីវិតយើងមានអារម្មណ៍ខូចចិត្តបន្ទាប់ពីការបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ។ តាមរយៈជំងឺរាត្បាតជាសាកលបច្ចុប្បន្ននេះ យើងភាគច្រើនបានបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់—ដែលជាសមាជិកគ្រួសារ ឬមិត្តភក្តិ ។ យើងសូមអធិស្ឋានសម្រាប់អស់អ្នកដែលរងទុក្ខដោយការបាត់បង់នេះ ។…
យើងអាចស្រមៃពីមិត្តភក្តិរបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលដើរតាមទ្រង់ និងបានបម្រើទ្រង់ បានធ្វើជាសាក្សីចំពោះការសុគតរបស់ទ្រង់ ។ យើងដឹងថា « ពួកគេបានកាន់ទុក្ខ ហើយយំសោក » [ ម៉ាកុស ១៦:១០ ] ។…
… កាលខ្ញុំអាយុប្រាំបួនឆ្នាំ ខ្ញុំបាត់បង់បងប្រុសម្នាក់ក្នុងអំឡុងពេលគ្រោះរញ្ជួយផែនដី ។ ព្រោះអ្វីៗបានកើតឡើងដោយមិនបានរំពឹងទុក ធ្វើឲ្យខ្ញុំត្រូវចំណាយពេលមួយរយៈ ដើម្បីទទួលយកការពិតចំពោះអ្វីដែលបានកើតឡើង ។ ខ្ញុំខូចចិត្ត សោកសៅ ហើយខ្ញុំបានសួរខ្លួនឯងថា « តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះបងប្រុសរបស់ខ្ញុំ ? តើគាត់នៅឯណា ? តើគាត់ទៅកន្លែងណា ? តើខ្ញុំនឹងជួបគាត់ម្តងទៀតដែរឬទេ ?…
ប្រហែលជា ៤០ ឆ្នាំក្រោយមកក្នុងអំឡុងពេលបុណ្យអ៊ីស្ទើរ ខ្ញុំបានពិចារណាអំពីការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបានចាប់ផ្តើមគិតអំពីបងប្រុសរបស់ខ្ញុំ ។…
នៅថ្ងៃនោះ ខ្ញុំបានដឹងថា ព្រះវិញ្ញាណបានផ្តល់ការលួងលោមដល់ខ្ញុំក្នុងគ្រាលំបាក ។ ខ្ញុំបានទទួលសាក្សីថា វិញ្ញណរបស់បងប្រុសខ្ញុំមិនស្លាប់់ឡើយ គឺគាត់នៅរស់ ។ គឺគាត់កំពុងតែរីកចម្រើននៅក្នុងជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ។ ខ្ញុំដឹងថា « បងប្រុស [ របស់ខ្ញុំ ] នឹងរស់ឡើងវិញម្តងទៀត » [ យ៉ូហាន ១១:២៣ ] នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ដ៏រុងរឿង ព្រោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរស់ឡើងវិញ នោះយើងទាំងអស់គ្នានឹងរស់ឡើងវិញដែរ ។