« ផែនការនៃសុភមង្គលរបស់ព្រះ និងជោគវាសនាដ៏ទេវភាពរបស់ប្អូនៗ » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២២ ។
ផែនការនៃសុភមង្គលរបស់ព្រះ និងជោគវាសនាដ៏ទេវភាពរបស់ប្អូន
ការយល់ដឹង និងការរស់នៅស្របតាមផែនការនៃសុភមង្គលអនុញ្ញាតឲ្យប្អូនឈោងទៅដល់ជោគវាសនាដ៏ទេវភាពរបស់ប្អូន ។
តើប្អូនគិតអ្វីនៅពេលប្អូនឮពាក្យ ជោគវាសនា ? តើប្អូនគិតពីអ្វីដែលបានកំណត់ទុកជាមុន និងជៀសមិនរួចដែរឬទេ ? អ្វីដែលគួរឲ្យខ្លាច ឬអស្ចារ្យដែលមិនអាចផ្លាស់ប្តូរបាន មិនថាប្អូនធ្វើអ្វីក៏ដោយនោះ ? ឬ ប្រហែលជាប្អូនគិតអំពីវីរបុរសនៅក្នុងខ្សែភាពយន្ត ឬសៀវភៅមួយដែលមានគោលបំណងដើម្បីបញ្ចប់ដំណើរស្វែងរក សង្រ្គោះពិភពលោក ឬក្លាយជាស្តេច ឬមហាក្សត្រី ?
វេចនានុក្រមអាចឲ្យនិយមន័យតាមការបកប្រែទាំងនោះ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី នៅពេលយើងនិយាយពី ជោគវាសនាដ៏ទេវភាព យើងសំដៅទៅលើអ្វីមួយផ្សេង ។ មិនដូចជោគវាសនាដែលប្អូនបានអាននៅក្នុងសៀវភៅ ឬមើលក្នុងខ្សែភាពយន្តនោះទេ ការសម្រេចបាននូវជោគវាសនាដ៏ទេវភាពរបស់ប្អូនគឺអាចទៅបាន ដោយសារប្អូនជាបុត្ររបស់ព្រះ ប៉ុន្តែវាក៏តម្រូវឲ្យប្អូនប្រើសិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់ប្អូនដែរ ។
ព្រះមានព្រះចេស្តាទាំងអស់ ទាំងលើស្ថានសួគ៌ និងលើផែនដី ។ សេចក្តីសញ្ញាដែលយើងបានធ្វើជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងអនុញ្ញាតឲ្យទ្រង់ក្លាយជាដៃគូរបស់យើង កាលដែលយើងដើរឆ្លងកាត់ព្យុះភ្លៀងជីវិត ។ ជោគវាសនាដ៏ទេវភាពរបស់យើង—សក្តានុពលរបស់យើង នៅពេលយើងជាដៃគូជាមួយព្រះ—គឺវាធ្វើឲ្យអាចកើតឡើងទៅបានតាមរយៈផែនការនៃសុភមង្គលរបស់ទ្រង់ ។
ការយល់ដឹងពីផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌សម្រាប់សុភមង្គលរបស់ប្អូនៗនឹងអនុញ្ញាតឲ្យប្អូនស្គាល់អត្តសញ្ញាណ និងគោលបំណងដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់ប្អូន ។ ហើយការជ្រើសរើសដើម្បីធ្វើ និងរក្សាសេចក្តីសញ្ញាជាមួយព្រះនឹងអនុញ្ញាតឲ្យប្អូនសម្រេចបានគោលបំណងនោះ ។
នៅក្នុងគម្ពីរម៉ូសេ យើងអានថា « ក្នុងកាលម៉ូសេត្រូវបាននាំឡើងទៅលើភ្នំដ៏ខ្ពស់បំផុត ហើយគាត់បានឃើញព្រះនៅប្រទល់មុខ ហើយគាត់បានទូលជាមួយនឹងទ្រង់ » ( ម៉ូសេ ១:១–២ ) ។ តាមរយៈការយាងមកដោយផ្ទាល់នេះ ព្រះបានបង្រៀនម៉ូសេអំពីអត្តសញ្ញាណដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់លោក ។ ទោះបីជាម៉ូសេមានជីវិតមតៈ ហើយមិនមានល្អឥតខ្ចោះក្តី ក៏លោកបានរៀនអ្វីមួយដែលមានសារៈសំខាន់អំពីខ្លួនរបស់លោកដែរ ៖ ជាការពិតណាស់ លោកជា បុត្ររបស់ព្រះ ( សូមមើល ម៉ូសេ ១:៦ ) ។
សូមចងចាំថាប្អូនគឺជានរណា
សាតាំងចង់ឲ្យប្អូនភ្លេចថា តើខ្លួនប្អូនជានរណា ។ នៅពេលសាតាំងព្យាយាមបំបែកម៉ូសេពីកិច្ចការដែលព្រះអម្ចាស់បានរៀបចំសម្រាប់លោក ម៉ូសេបានឆ្លើយតបដោយក្លាហានថា « តើ អ្នកជានរណា ? ដ្បិតមើលចុះ ខ្ញុំជាបុត្រនៃ ព្រះ » ( ម៉ូសេ ១:១៣; បានបន្ថែមការគូសបញ្ជាក់ ) ។ ម៉ូសេបានប្រកាសថា « នែ៎សាតាំង ចូរឯងថយចេញទៅ ចូរកុំបញ្ឆោតខ្ញុំអី » ( ម៉ូសេ ១:១៦; បានបន្ថែមការគូសបញ្ជាក់ ) ។
និយាយម្យ៉ាងទៀត ម៉ូសេបានពោល ៖ « អ្នកមិនអាចបញ្ឆោតខ្ញុំបានទេ ដ្បិតខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំជានរណា ។ អ្នកមិនមានពន្លឺ និងសិរីល្អរបស់ទ្រង់ឡើយ ។ ដូច្នេះ ហេតុអ្វីខ្ញុំគួរថ្វាយបង្គំអ្នក ឬជឿការបញ្ឆោតរបស់អ្នក ? »
សូមកុំភ្លេចថាព្រះសព្វព្រះទ័យលើប្អូនៗ ហើយទ្រង់មានព្រះរាជបំណងចង់ជួយ និងប្រទានពរដល់ប្អូន ។ ទ្រង់មានចំណាប់អារម្មណ៍ដ៏ទេវភាពចំពោះប្អូនៗផ្ទាល់ ដោយសារប្អូនៗគឺជាបុត្រម្នាក់របស់ទ្រង់ ។ សូមចំណាយពេលខ្លះៗដើម្បីរៀនអំពីអត្ថន័យពិតនៃការធ្វើជាបុត្ររបស់ព្រះ ។ បន្ទាប់មកសូមដាក់គោលដៅ និងធ្វើការជ្រើសរើសដែលនឹងជួយប្អូនៗឲ្យរស់នៅតាមចំណេះដឹងនោះជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។
យើងមានកិច្ចការមួយសម្រាប់អ្នក
ប្អូនមានបញ្ហា និងកង្វល់ជាច្រើន ។ ប្អូនមានការងារសាលា មិត្តភាព ទំនួលខុសត្រូវក្នុងគ្រួសារ និងប្រហែលការងារផងដែរ ។ ប្រាកដណាស់ ឧបសគ្គរបស់ប្អូនគឺធ្វើឲ្យតួនាទីដ៏សំខាន់ទាំងនេះមានតុល្យភាពដោយមិនបំភ្លេចពីគោលបំណងដ៏សំខាន់នៃជីវិតរបស់ប្អូនឡើយ ។ ព្រះមានកិច្ចការឲ្យប្អូនសម្រេចបាន ( សូមមើល ម៉ូសេ ១:៦ ) ។ នេះគឺជាចម្លើយចំពោះសំណួរដែលថា « ហេតុអ្វីខ្ញុំមកផែនដី ? »
ក្នុងនាមជាបុត្ររបស់ព្រះ ប្អូនបានមកផែនដីដើម្បីទទួលរូបកាយជាសាច់ឈាម ។ បើគ្មានរូបកាយរបស់ប្អូនទេ ប្អូនមិនអាចជ្រើសរើសដើម្បីធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឡើយ ។ ប្អូនអាចជ្រើសរើសគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ទទួលពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ និងធ្វើ ហើយរក្សាសេចក្តីសញ្ញានៃដំណឹងល្អ ។ ការធ្វើអ្វីៗទាំងអស់នេះនឹងរៀបចំប្អូនឲ្យបំពេញជោគវាសនាដ៏ទេវភាពរបស់ប្អូន ។
ដោយមានគោលបំណងនេះ ច្បាស់លាស់នៅក្នុងចិត្ត នោះប្អូនអាចមើលឃើញសារៈសំខាន់នៃការទទួលទានសាក្រាម៉ង់រាល់សប្តាហ៍ ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ការអធិស្ឋានប្រចាំថ្ងៃ ការដាក់គោលដៅល្អៗ និងការបម្រើអ្នកដទៃ ។ អ្វីៗទាំងអស់នេះជួយរម្លឹកដល់ប្អូនពីមូលហេតុដែលប្អូនមកទីនេះ ហើយវាជួយប្អូនមានភាពស័ក្តិសមដើម្បីទទួលវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួនដែលប្អូនត្រូវការដើម្បីមានក្តីរីករាយ និងបន្តនៅលើផ្លូវនៃសេចក្តីសញ្ញា ។ នៅពេលប្អូនប្រែចិត្ត និងខិតខំធ្វើតាមព្រះអម្ចាស់ នោះប្អូននឹងទទួលការណែនាំផ្ទាល់ខ្លួននៅគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃជីវិតរបស់ប្អូន ។
សូមព្យាយាមក្លាយជាបុគ្គលដែលប្អូនប្រាថ្នាចង់ធ្វើ
ការខ្វល់ខ្វាយ និងការព្រួយបារម្ភរបស់ពិភពលោក ឬអសន្ដិសុខផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ប្អូនអាចបណ្តាលឲ្យប្អូនភ្លេចពីតួនាទីដ៏សំខាន់របស់ប្អូននៅក្នុងផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ ។ ប្រសិនបើការណ៍នេះកើតឡើង ខ្ញុំសូមអញ្ជើញប្អូនឲ្យបន្តមកឯព្រះគ្រីស្ទ ( សូមមើល មរ៉ូណៃ ១០:៣២ ) ។ គ្មានអ្វីនៅក្នុងផែនការអស់កល្បជានិច្ចរបស់ព្រះដែលអាចធ្វើទៅបានដោយគ្មានទ្រង់នោះទេ ហើយជាមួយទ្រង់គ្រប់ការណ៍ល្អទាំងអស់អាចសម្រេចទៅបាន ។
ការព្យាយាមធ្វើតាមព្រះអង្គសង្រ្គោះគឺជាវិធីដ៏ប្រសើរបំផុតដើម្បីគោរពតាមទស្សនវិស័យនៃដំណឹងល្អ ។ បើមានសេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីសង្ឃឹមលើទ្រង់ នោះប្អូនប្រាកដជាអាចប្រឈមមុខនឹងការសាកល្បងក្នុងជីវិត ។ ប្អូនក៏នឹងមានភាពច្បាស់លាស់ជាងមុនដែរ កាលប្អូនធ្វើការជ្រើសរើស ដោះស្រាយបញ្ហា ធ្វើការឆ្ពោះទៅរកគោលដៅដ៏សុចរិត និងប្រឈមនឹងការល្បួង ។
ការសម្រេចចិត្តរបស់ប្អូននឹងមានឥទ្ធិពលដល់ភាពអស់កល្បជានិច្ច ។ តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងព្រះគុណដ៏ធួនរបស់ទ្រង់ ប្អូនអាចមានអំណរនៅក្នុងជីវិតនេះ និងនៅជីវិតបន្ទាប់ ។ ប្អូនអាចស្គាល់ពីជោគវាសនានៃការទទួលអ្វីៗដែលទ្រង់មាន និងរស់នៅក្នុងជីវិតដែលទ្រង់ដឹកនាំ ដែលជា « ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច …អំណោយទានដ៏មហិមាបំផុតនូវគ្រប់អំណោយទានទាំងឡាយនៃព្រះ » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១៤:៧ ) ។