អ្វីយ៉ាងធំ

ដោយ ដេវីឌ អេ អេដវើដស៍

ទស្សនាវដ្តីសាសនាចក្រ

ជាលទ្ធផល កិច្ចការតូចតាច និងងាយគឺជារឿងធំដុំណាស់ ។

ឧទាហរណ៍ថា អ្នកមានបញ្ហាសុខភាព ដែលមិនអាចព្យាបាលបាន ។ មានមនុស្សម្នាក់ប្រាប់អ្នកអំពីបុរសម្នាក់ដែលអាចព្យាបាលអ្នកបាន ។ គាត់រស់នៅឆ្ងាយណាស់ប៉ុន្តែអ្នកបានសរសេរសំបុត្រទៅគាត់ ហើយបន្ទាបមកធ្វើដំណើរទៅ ជួបគាត់ ហើយស្ដាប់ពីអ្វីដែលគាត់ត្រូវនិយាយ ។

នៅពេលអ្នកទៅដល់ផ្ទះរបស់គាត់ ជំនួយការរបស់គាត់បានចេញមក ហើយនិយាយថាចៅហ្វាយរបស់គាត់ប្រាប់ឲ្យអ្នកទៅមុជទឹកនៅក្នុងទន្លេដែលនៅក្បែរនោះ ។

ជំនួយការនោះបានបែរខ្នងទៅវិញ ហើយអ្នកមានអារម្មណ៍ខកចិត្ត ។ អ្នកគិតថា « ខ្ញុំធ្វើដំណើរឆ្ងាយយ៉ាងនេះដើម្បី តែធ្វើបែបនោះឬ ? »

ការរំពឹងទុក

នេះគឺជាអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះណាម៉ាន់ ។ គាត់ជាមេទ័ពស៊ីរី—ជាបុរសដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាគោរព រួមទាំងមានការទទួលខុសត្រូវជាច្រើនផងដែរ ។ ប៉ុន្ដែគាត់បានកើតរោគឃ្លង់ ដែលជាជំងឺសើរស្បែកដ៏កាចសាហាវមួយ ។

ទោះបីជាគាត់មិនមែនជាសាសន៍អ៊ីស្រាអែលក៏ដោយ គាត់បានឮពីអ្នកបម្រើស្រីម្នាក់ដែលមកពីអ៊ីស្រាអែលនិយាយពីព្យាការីអេលីសេ ។ ណាម៉ាន់បានជឿលើទីបន្ទាល់របស់នាងអំពីអេលីសេ និងព្រះនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ។ ដូច្នេះគាត់បានទៅជួបអេលីសេ។ នៅពេលណាម៉ាន់មកដល់ផ្ទះអេលីសេហើយ អេលីសេបានបញ្ជូនអ្នកនាំសារម្នាក់ ទៅប្រាប់ណាម៉ាន់ឲ្យទៅងូតទឹកក្នុងទន្លេយ័រដាន់ប្រាំពីរដង ដើម្បីបានជាសះស្បើយ ។

ណាម៉ាន់ខឹងណាស់ ។ គាត់រំពឹងថា គាត់បានជួបអេលីសេ ហើយអេលីសេនឹងដាក់ដៃរបស់គាត់លើដំបៅឃ្លង់នោះ ហើយបួងសួងដល់ព្រះ ឲ្យជាដោយអព្ភូតហេតុ ។ គាត់ថែមទាំងបានគិតថា មានទន្លេល្អជាងនេះផ្សេងទៀតនៅឯផ្ទះដែលគាត់អាចលាងខ្លួនបាន ។

ណាម៉ាន់មាន ការរំពឹងទុកជាច្រើន ។ គាត់ បានរំពឹង ថាអេលីសេនឹងចេញមក ជួបគាត់ ។ នេះប្រហែលជាមកពីណាម៉ាន់មានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ ហើយធ្លាប់ទទួលបានការគោរពយ៉ាងច្រើន ។ គាត់ក៏ បានរំពឹងថាមានអព្ភូតហេតុ ឬមានដំណោះស្រាយគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ជាងនេះចំពោះជំងឺរបស់គាត់ ជាជាងវិធីដែលគាត់បានទទួល ។ ប្រហែលការណ៍នេះមកពីដំណើររឿងទាំងឡាយដែលគាត់បានឮអំពីអេលីសេ ។ ដូច្នេះបទពិសោធន៍របស់គាត់ធ្វើឲ្យគាត់មានអារម្មណ៍ខឹងយ៉ាងខ្លាំង ។

ការបន្ទាបខ្លួន

ប៉ុន្តែរឿងរបស់ណាម៉ាន់មិនបញ្ចប់ត្រឹមប៉ុណ្ណោះទេ ។ អ្នកបម្រើរបស់គាត់ម្នាក់បានផ្ដល់ការណែនាំដ៏ឈ្លាសវៃមួយចំនួន ៖

« បើសិនជាហោរានោះ បានប្រាប់ឲ្យលោក ធ្វើការអ្វីយ៉ាងធំ នោះតើលោកមិនធ្វើតាមទេឬអី ចំណង់បើលោកគ្រាន់តែឲ្យទៅមុជទឹកប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីឲ្យបានស្អាត តើនឹងគួរធ្វើតាមជាជាងអំបាលម៉ានទៅទៀត ? » ( ពង្សាវតារក្សត្រ ទី២ ៥:១៣ ) ។

ណាម៉ាន់បានដឹងថា អ្នកបម្រើនិយាយត្រូវ ។ ប្រសិនបើព្យាការីសុំឲ្យគាត់ធ្វើកិច្ចការដែលធំ គាត់នឹងធ្វើវា ។ ចុះហេតុអ្វីមិនធ្វើកិច្ចការដែលងាយ ? គាត់បានបន្ទាបខ្លួនរបស់គាត់ ។ គាត់បានលាងខ្លួនប្រាំពីរដងនៅក្នុងទឹកទន្លេយ័រដាន់ ហើយបានជាសះស្បើយ ។

កិច្ចការតូចតាច និងងាយ

ជួនកាលព្រះអម្ចាស់ប្រហែលជាសុំឲ្យមនុស្សម្នាក់ធ្វើការ« អ្វីយ៉ាងធំ » ។ ប៉ុន្តែនោះមិនមែនជារបៀបដែលព្រះអម្ចាស់តែងតែធ្វើការនោះទេ ។ ភាគច្រើនទ្រង់ប្រើ « កិច្ចការតូចតាច និងងាយ » ដើម្បីនាំ « កិច្ចការដ៏ធំៗ » នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង( អាលម៉ា ៣៧:៦ ) ។

ពេលខ្លះការរំពឹងទុករបស់យើង ឬអំនួតរបស់យើងប្រហែលធ្វើឲ្យយើងគិតថា មាគ៌ារបស់ព្រះអម្ចាស់ងាយពេក ឬតូចតាចពេកឲ្យសមនឹងពេលវេលារបស់យើង ( សូមមើល នីហ្វៃទី១ ១៧:៤០–៤១ ) ។ ប៉ុន្តែព្រះអម្ចាស់អាចជួយយើងឲ្យយកឈ្នះអារម្មណ៍ទាំងនេះ និងបន្ទាបខ្លួនរបស់យើងបាន ។ ទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ហើយសព្វព្រះទ័យប្រទានពរដល់យើង និងជួយយើងឲ្យក្លាយកាន់តែដូចជាទ្រង់ ( សូមមើល ម៉ូសេ ១:៣៩ ) ។

នេះគ្រាន់តែជាឧទាហរណ៍មួយចំនួននៃកិច្ចការតូចតាច និងងាយ ដែលព្រះអម្ចាស់សុំឲ្យយើងធ្វើ ដើម្បីកាន់តែខិតទៅជិតទ្រង់ ហើយទទួលព្រះពរពីទ្រង់ ។

អធិស្ឋាន និងអានព្រះគម្ពីរជារៀងរាល់ថ្ងៃ ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ៣២:៣, ៩ ) ។
នៅពេលអ្នកមានអំពើបាប សូមប្រែចិត្ត ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១:៣១–៣២ ) ។
ទៅព្រះវិហារ និងទទួលទានសាក្រាម៉ង់រៀងរាល់សប្ដាហ៍ ( សូមមើល មរ៉ូណៃ ៦:៥–៦ ) ។
ថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ( សូមមើល ម៉ាឡាគី ៣:៨-១០ ) ។
ធ្វើតាម ពាក្យសម្ដីនៃប្រាជ្ញាវាងវៃ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៩ ) ។
មានភាពស្មោះត្រង់ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥១:៩ ) ។
មានចិត្តល្អ ( សូមមើល អេភេសូរ ៤:៣២ ) ។
បម្រើអ្នកដទៃ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២៥:៣៤-៤០ ) ។

អ្នកប្រហែលជាអាចនឹកឃើញបន្ថែមទៀត ។

ដូច្នេះ នៅពេលអ្នកជួបប្រទះរឿងដែលតូចតាច និងងាយ សូមយកចិត្តទុកដាក់ ។ វាអាចជាគោលការណ៍ណែនាំនៅក្នុងកូនសៀវភៅ ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ដំបូន្មានមួយចំនួននៅក្នុងសុន្ទរកថាសន្និសីទ ឬកិច្ចការដែលប៊ីស្សពបានសុំប្អូនៗឲ្យធ្វើ ។ មិនថាកិច្ចការនោះជាអ្វីក៏ដោយ សូមនឹកចាំពីណាម៉ាន់ ហើយសូមធ្វើវា ។ វាប្រហែលជាកិច្ចការតូចតាច ប៉ុន្តែពរជ័យនឹងធំមហិមា ។