« ចូរកុំខ្លាចឡើយព្រះអម្ចាស់គង់នៅជាមួយនឹងប្អុន » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ២០២២ ។
ពាក្យ ចុងក្រោយ
ចូរកុំខ្លាចឡើយ—ព្រះអម្ចាស់គង់នៅជាមួយនឹងប្អូន
ដកស្រង់ចេញពី សុន្ទរកថានៅក្នុងសន្និសីទទូទៅខែ តុលា ឆ្នាំ ២០១៨ ។
ភាពភ័យខ្លាចពុំមែនជារឿងថ្មីនោះទេ ។ ចាប់តាំងពីបុរាណមក ការភ័យខ្លាចបានដាក់កម្រិតដល់ ទស្សនវិស័យ នៃបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះ ។ នៅក្នុងពង្សាវតារក្សត្រទី ២ ស្ដេចស្រុកស៊ីរីបានចាត់ ទាហាន មួយក្រុមឲ្យចាប់ ហើយសម្លាប់ព្យាការីអេលីសេ ។
« ឯអ្នកបម្រើនៃ[ អេលីសេ ] កាលបានក្រោកពីព្រលឹមចេញទៅក្រៅ នោះឃើញមានពលទ័ពដែលមានទាំងសេះ និងរទេះចម្បាំង នៅព័ទ្ធជុំវិញទីក្រុង ។ រួចអ្នកបម្រើ [ របស់អេលីសេ ]ជម្រាបលោកថា វរហើយ ចៅហ្វាយខ្ញុំអើយ តើយើងនឹងធ្វើដូចម្តេច ? » ( ពង្សាវតាក្សត្រទី ២ ៦:១៥ ) ។
អ្នកបម្រើនោះសួរទាំងភ័យខ្លាច ។
« [ អេលីសេ ] ឆ្លើយតបថា កុំខ្លាចអ្វីឡើយ ៖ ដ្បិតពួកដែលនៅខាងយើងមានគ្នាច្រើនជាងពួកដែលនៅខាងគេទៅទៀត » ។
« នោះអេលីសេក៏អធិស្ឋានថា ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ សូមទ្រង់ប្រោសឲ្យភ្នែកវាបានមើលឃើញ ។ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ក៏ប្រោសភ្នែកអ្នកបម្រើនោះ ហើយវាក៏មើលទៅឃើញភ្នំនោះ មានពេញដោយពលសេះ និងរទេះចម្បាំង ដែលសុទ្ធតែជាភ្លើង នៅព័ទ្ធជុំវិញអេលីសេ » ( ពង្សាវតាក្សត្រទី ២ ៦:១៦–១៧ ) ។
យើងប្រហែលជាអាចមាន ឬក៏ពុំអាចមានរទេះចម្បាំង ដែលសុទ្ធតែជាភ្លើងត្រូវបានបញ្ជូនមកដើម្បីជួយ លុបបំបាត់ ភាពភ័យខ្លាចរបស់យើង ហើយវាយផ្ចាញ់ពួកសត្រូវរបស់យើងឡើយ ប៉ុន្តែមេរៀននេះគឺច្បាស់ណាស់ ។ ព្រះអម្ចាស់គង់នៅជាមួយនឹងយើង ខ្វល់ព្រះទ័យចំពោះយើង ហើយកំពុងប្រទានពរដល់យើង តាមរបៀបដែលមានតែទ្រង់ប៉ុណ្ណោះទើបអាចធ្វើបាន ។
ប្រសិនបើយើងពិតជាទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ និងផ្លូវរបស់ទ្រង់ ប្រសិនបើយើងចូលរួមនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ទ្រង់ នោះយើងនឹងពុំភ័យខ្លាចចំពោះទំនោរនៃលោកិយ ឬខ្វល់ខ្វាយដោយសារតែវាឡើយ ។ ព្រះអម្ចាស់កំពុងឃុំគ្រង ហើយមើលថែរក្សាយើង ហើយគង់នៅក្បែរយើង ។