Rolando B.

15, Dennehotso (Navajo: Deinihootso), Arizona, USA

Ganahan ko nga mag-inusara. Ganahan ko sa giingon sa kasulatan nga, “Hunonga ang inyong panag-away ug ilha ako nga mao ang Dios” (Salmo 46:10). Wala nay lain pang mas talagsaon nga dapit nga mahilom kay sa anaa sa disyerto. Ang tanang butang dinhi namulong kabahin Kaniya. Ang Dios misulti kang Adan, “ang tanan nga mga butang adunay ilang pagkasama, ug ang tanan nga mga butang gilalang ug gibuhat aron magpamatuod kanako” (Moises 6:63). Ang disyerto mao ang usa ka dapit diini imong makita ang langit, ug mabati ang yuta, ug masayod nga ang Dios mao ang Dios.

Ang akong pamilya adunay duha ka balay. Ang usa anaa sa siyudad. Kon mogawas ka sa pultahan didto, adunay usa ka silingan. Apan dinhi sa disyerto, mogawas ka sa pultahan ug ang kinadul-an nga silingan anaa tingali sa 200 ka yarda (183 ka metro) ang gilay-on o labaw pa.

Ganahan ko og pribasiya tungod kay kini makatabang nako nga makahatag og bili sa kinaiyahan. Kami nagpuyo sa disyerto, apan ang tanan namong kapanguhaan anaa—mga punoan sa kahoy, mga tanom, gani presko nga tubig. Kinahanglan lang nimo nga masayran kon asa kini makit-an. Daghang tawo ang wala lang kaayo maghunahuna kabahin niini, apan kadtong mga butanga mao ang importanting bahin sa kinabuhi. Kita kinahanglan nga motahod sa paglalang, ug kita kinahanglan motahod sa Tiglalang.

Ang Dios mihimo niining tanan. Ug kita nagsilbing usa ka katuyoan sa Iyang gilalang.