សំណួរ និង ចម្លើយ
« តើខ្ញុំគួរតែ ‹ ធ្វើឲ្យពន្លឺរបស់ខ្ញុំភ្លឺ › ដោយរបៀបណាបើខ្ញុំមិនមែនជាមនុស្សរួសរាយផងនោះ ? »
« សូមធ្វើជាខ្លួនរបស់ក្មួយ ។ ឧទាហរណ៍ កុំលាក់ការពិតដែលថាក្មួយអានព្រះគម្ពីររបស់ក្មួយ អធិស្ឋាន ឬទៅព្រះវិហារឡើយ ។ តាមរយៈការធ្វើកិច្ចការទាំងនេះ ហើយធ្វើជាខ្លួនយើងដោយស្មោះ នោះយើងចាំងពន្លឺរបស់យើងច្រើនជាងអ្វីដែលយើងគិតទៅទៀត ! ក្មួយមិនចាំបាច់ចែកចាយព្រះគម្ពីរមរមនមួយច្បាប់ជារៀងរាល់ថ្ងៃទេ—គ្រាន់តែធ្វើឲ្យពន្លឺរបស់ក្មួយភ្លឺដោយការធ្វើជាមិត្ត និងជាសិស្សដ៏ពិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះ ។ មនុស្សនឹងកត់សម្គាល់ឃើញពន្លឺដ៏ចិញ្ចែងរបស់ក្មួយ ! »
អេនជល ឌី អាយុ ១៧ ឆ្នាំ រដ្ឋអូរីហ្គិន ស.រ.អា
« ខ្ញុំអាចឲ្យពន្លឺរបស់ខ្ញុំភ្លឺតាមរយៈសកម្មភាពរបស់ខ្ញុំពេលកំពុងប្រឈមមុខនឹងស្ថានភាពលំបាកៗ ។ ដោយមានការអត់ធ្មត់ ការធ្វើជាអ្នកផ្សះផ្សាគេ និងការអភ័យទោសដល់អស់អ្នកដែលធ្វើឲ្យយើងអាក់អន់ចិត្ត នោះយើងអាចឲ្យពន្លឺរបស់យើងភ្លឺក្នុងនាមជាសិស្សនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។
អ៊ីម៉ៃ អឹម អាយុ ១៧ ឆ្នាំ បាហ៊ា ប្រទេសប្រេស៊ីល
« ការអធិស្ឋានដ៏ស្មោះអាចជួយអ្នកឲ្យភ្លឺជាមួយពន្លឺនៃព្រះគ្រីស្ទ ។ ខ្ញុំចាំពីសកម្មភាពបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅកន្លែងដែលយើងបានទៅចែកចាយដំណឹងល្អ ។ ដំបូងខ្ញុំភ័យខ្លាច ប៉ុន្តែខ្ញុំបាននិយាយការអធិស្ឋានផ្ទាល់ខ្លួន ហើយបានទទួលភាពក្លាហានដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អ » ។
ជេរ៉ាឌីន អេស អាយុ ១៤ ឆ្នាំ ទីក្រុងហត់កាតាំងហ្គា សាធារណៈរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យកុងហ្គោ
« ខ្ញុំខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយមិត្តភក្ដិរបស់ខ្ញុំដែលមិនមែនសមាជិកនៃសាសនាចក្រ ប៉ុន្តែខ្ញុំតែងតែមិនទទួលបានជោគជ័យទេព្រោះខ្ញុំអៀនខ្មាសពេក ។ នៅពេលខ្ញុំអធិស្ឋាន ព្រះអម្ចាស់ជួយខ្ញុំឲ្យហ៊ាននិយាយ » ។
ហ្គេស្តាវូ អេ អាយុ ១៣ ឆ្នាំ ទីក្រុង ប៉ារ៉ាណា ប្រទេស ប្រេស៊ីល
« អ្វីដែលសាមញ្ញដូចជាការញញឹមទៅកាន់មនុស្ស និងមានភាពរួសរាយនៅពេលដែលអ្នកប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយអ្នកដទៃអាចជាពន្លឺដ៏អស្ចារ្យមួយ » ។
លីលី ដបុលយូ អាយុ ១៧ ឆ្នាំ រដ្ឋយូថាហ៍ ស.រ.អា.