Ένα γερό θεμέλιο
Από τον επίσκοπο Ντιν Ντέιβις
Δεύτερο Σύμβουλο της Προεδρευούσης Επισκοπικής Ηγεσίας
Ας αποδεχθούμε την πρόσκληση του Σωτήρος να έλθουμε προς Αυτόν. Ας οικοδομήσουμε τη ζωή μας επάνω σε ένα ασφαλές και γερό θεμέλιο.
Στις 17 Οκτωβρίου 1989, οδηγώντας προς το σπίτι μετά τη δουλειά, πλησίαζα έναν σηματοδότη τροχαίας στη διασταύρωση Μάρκετ και Μπιλ Στριτ, στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας. Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα το αυτοκίνητο να τραντάζεται και σκέφτηκα: «Θα πρέπει να έσκασε λάστιχο». Καθώς το αυτοκίνητο εξακολουθούσε να τραντάζεται, παρατήρησα ένα λεωφορείο αρκετά κοντά μου και σκέφτηκα: «Αυτό το λεωφορείο θα με χτύπησε!» Το αυτοκίνητο τρανταζόταν όλο και περισσότερο και σκέφτηκα: «Θα πρέπει να έσκασαν και τα τέσσερα λάστιχα!» Όμως δεν ήταν τα λάστιχα ούτε το λεωφορείο -- ήταν ένας δυνατός σεισμός! Καθώς σταμάτησα στο κόκκινο φανάρι, υπήρχαν κάτι ρυτιδώσεις στο πεζοδρόμιο, σαν κύματα που κυλούσαν προς τα κάτω στη Μάρκετ Στριτ. Μπροστά μου, ένα ψηλό κτήριο με γραφεία ταλαντευόταν αριστερά δεξιά και τούβλα άρχισαν να πέφτουν από ένα παλαιότερο κτήριο στα αριστερά μου καθώς η γη εξακολουθούσε να σείεται.
Ο σεισμός Λόμα Πριέτα χτύπησε την περιοχή του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο στις 5:04 το απόγευμα εκείνη την ημέρα και 12.000 άνθρωποι έμειναν άστεγοι.
Ο σεισμός προκάλεσε σοβαρές ζημιές στην περιοχή του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο, κυρίως σε ασταθές έδαφος σε Σαν Φρανσίσκο και Όκλαντ. Στο Σαν Φρανσίσκο, η περιοχή Μαρίνα είχε “οικοδομηθεί σε επιχωματωμένο έδαφος από ένα μίγμα άμμου, λάσπης, μπαζών… και άλλων υλικών που περιείχαν μεγάλο ποσοστό ύδατος μέσα στη γη. Μέρος των υλικών ήταν μπάζα που είχαν ταφεί στον Κόλπο του Σαν Φρανσίσκο μετά το σεισμό του 1906 στο Σαν Φρανσίσκο1.
Το 1915 περίπου, χτίστηκαν πολυκατοικίες επάνω στις επιχωματώσεις. Στον σεισμό του 1989, η μη σταθεροποιημένη, διαποτισμένη με νερό λάσπη, η άμμος και τα μπάζα μετατράπηκαν σε μία σχεδόν ρευστή μάζα, με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν τα κτήρια. Τα κτήρια δεν ήταν χτισμένα σε γερά θεμέλια.
Ο σεισμός Λόμα Πριέτα είχε αντίκτυπο σε πολλές ζωές, συμπεριλαμβανομένης της δικής μου. Συλλογιζόμενος τα γεγονότα εκείνης της ημέρας, επιβεβαίωσα στον νου μου ότι για να αντέξουμε με επιτυχία τις καταιγίδες, τους σεισμούς και τις συμφορές της ζωής, πρέπει να οικοδομούμε επάνω σε γερό θεμέλιο.
Ο Νεφίτης προφήτης Ήλαμαν μίλησε με αλάνθαστη σαφήνεια για τη σπουδαιότητα να οικοδομούμε τη ζωή μας σε γερό θεμέλιο, δηλαδή το θεμέλιο του Ιησού Χριστού. «Τώρα λοιπόν, γιοι μου, να θυμάστε, να θυμάστε ότι επάνω στο βράχο του Λυτρωτή μας, που είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, εκεί πρέπει να χτίσετε το θεμέλιό σας. Ώστε όταν ο διάβολος στείλει τους ισχυρούς του ανέμους, μάλιστα, τα άχυρά του στον ανεμοστρόβιλο, μάλιστα, όταν όλο το χαλάζι του και η τρομερή θύελλά του χτυπάει επάνω σας, δε θα σας εξουσιάσει για να σας σύρει κάτω στον κόλπο της δυστυχίας και αιώνιας κακομοιριάς, ένεκα του βράχου επάνω στον οποίο έχετε οικοδομηθεί, που είναι γερό θεμέλιο, θεμέλιο επί του οποίου αν χτίσουν οι άνθρωποι δεν μπορούν να πέσουν» (Ήλαμαν 5:12).
Στην ανάπτυξη των σύγχρονων ναών, δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στο σχέδιο, τη μηχανική και τη χρήση των υλικών οικοδόμησης. Γίνεται λεπτομερής έλεγχος του εδάφους και της γεωλογίας στην περιοχή όπου θα χτιστεί ένας ναός. Πραγματοποιούνται μελέτες για τους ανέμους, τη βροχή και τις αλλαγές του καιρού στην περιοχή και λαμβάνονται υπ’ όψιν, ώστε ο ολοκληρωμένος ναός να μπορεί να αντέξει όχι μόνο καταιγίδες και το σύνηθες κλίμα σε μία περιοχή, αλλά ο ναός σχεδιάζεται και ανεγείρεται ώστε να αντέξει τυχόν σεισμούς, τυφώνες, πλημμύρες και άλλες φυσικές καταστροφές που μπορεί να επισυμβούν. Σε πολλούς ναούς, πάσσαλοι από σκυρόδεμα ή ατσάλι μπαίνουν βαθιά στη γη για να ενισχύσουν τη σταθερότητα των θεμελίων του ναού.
Όπως οι σχεδιαστές και οι κατασκευαστές της εποχής μας, ο στοργικός και καλοσυνάτος Πατέρας μας στους ουρανούς και ο υιός Του, έχουν ετοιμάσει σχέδια, εργαλεία και άλλες πηγές για δική μας χρήση, ώστε να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε και να πλαισιώσουμε τη ζωή μας, για να είναι σίγουρη και ακλόνητη. Το σχέδιο είναι το σχέδιο σωτηρίας, το μεγάλο σχέδιο ευδαιμονίας. Το σχέδιο μας δίνει μία καθαρή εικόνα και κατανόηση της αρχής και του τέλους και των απαραίτητων βημάτων, συμπεριλαμβανομένων διατάξεων οι οποίες είναι απαραίτητες για το καθένα από τα τέκνα του Πατέρα, ώστε να μπορέσει να επιστρέψει στην παρουσία Του και να κατοικήσει με Εκείνον για πάντα.
Η πίστη, η μετάνοια, το βάπτισμα, η δωρεά του Αγίου Πνεύματος και το να υπομείνουμε μέχρι τέλους, αποτελούν μέρος των «δομικών σχεδίων» της ζωής. Βοηθούν στη διαμόρφωση των κατάλληλων δομικών στοιχείων, τα οποία θα προσδέσουν τη ζωή μας στην εξιλέωση του Χριστού. Αυτά διαμορφώνουν και πλαισιώνουν την υποστηρικτική δομή της ζωής ενός ατόμου. Μετά, όπως ακριβώς τα σχέδια του ναού έχουν «προδιαγραφές» που δίνουν λεπτομερείς οδηγίες για τη διαμόρφωση και ενσωμάτωση των απαραίτητων συστατικών, η προσευχή, η ανάγνωση των γραφών, η μετάληψη και η λήψη απαραίτητων διατάξεων της ιεροσύνης, γίνονται οι «προδιαγραφές» οι οποίες βοηθούν να ενσωματωθεί και να δεθεί το οικοδόμημα της ζωής.
Η ισορροπία στην εφαρμογή αυτών των προδιαγραφών είναι ζωτικής σημασίας. Για παράδειγμα, στη διαδικασία παρασκευής σκυροδέματος, χρησιμοποιήθηκαν συγκεκριμένες ποσότητες άμμου, χαλικιού, τσιμέντου και νερού ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη στερεότητα. Λανθασμένη ποσότητα ή εξαίρεση οποιουδήποτε μέρους αυτών των στοιχείων θα αδυνάτιζε το σκυρόδεμα και δεν θα το καθιστούσε ικανό να ανταποκριθεί στη σημαντική λειτουργία του.
Κατά τον ίδιο τρόπο, εάν δεν παράσχουμε τη σωστή ισορροπία στη ζωή μας σε καθημερινή προσωπική προσευχή και νηστεία από τις γραφές, εβδομαδιαία ενδυνάμωση από τη μετάληψη και συχνή συμμετοχή στις διατάξεις ιεροσύνης, όπως οι διατάξεις ναού, κινδυνεύουμε κι εμείς να αποδυναμωθούμε στην πνευματική δομή της δύναμής μας.
Ο Παύλος, σε μία επιστολή προς τους Εφεσίους, το είπε κατ’ αυτόν τον τρόπο, που μπορούμε να εφαρμόσουμε για την ανάγκη μίας ισορροπημένης και ολοκληρωμένης ανάπτυξης του χαρακτήρα και της ψυχής μας: «Στον οποίο κάθε οικοδομή, καθώς συναρμολογείται, αυξάνει σε έναν άγιο ναό εν Κυρίω» (Προς Εφεσίους 2:21).
Η προσευχή είναι από τα βασικότερα και σημαντικότερα θεμελιώδη δομικά στοιχεία της πίστης και του χαρακτήρα μας. Μέσω της προσευχής είμαστε σε θέση να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη, την αγάπη και την αφοσίωσή μας στον Θεό. Μέσω της προσευχής μπορούμε να υποτάξουμε τη θέλησή μας στη δική Του και σε ανταπόδοση να λάβουμε τη δύναμη να συμμορφώσουμε τη ζωή μας στις διδασκαλίες Του. Η προσευχή είναι η λεωφόρος που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να επιζητήσουμε την επιρροή Του στη ζωή μας, δηλαδή την αποκάλυψη.
Ο Άλμα δίδαξε: «Συμβουλεύσου τον Κύριο για όλες τις ενέργειές σου, και εκείνος θα σε διευθύνει για το καλό. Μάλιστα, όταν πλαγιάζεις τη νύχτα, να πλαγιάζεις προς τον Κύριο, για να σε φυλάγει στον ύπνο σου, και όταν σηκώνεσαι το πρωί, η καρδιά σου ας είναι γεμάτη ευχαριστίες προς το Θεό. Και αν τα πράττεις όλα αυτά, θα υψωθείς κατά την τελευταία ημέρα» (Άλμα 37:37).
Το να μιλάμε για τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις επιθυμίες μας με τον Θεό μέσω ειλικρινούς και εκ βάθους καρδιάς προσευχής θα πρέπει να γίνει για τον καθέναν μας τόσο σημαντικό και φυσικό, όσο η αναπνοή και το φαγητό.
Η έρευνα των γραφών σε καθημερινή βάση θα ενισχύσει, επίσης, την πίστη και τον χαρακτήρα μας. Όπως ακριβώς χρειάζεται να τρέφουμε το υλικό σώμα μας, το πνεύμα και η ψυχή μας θα εφοδιαστούν άφθονα και θα ενδυναμωθούν με το να χορταίνουμε με τα λόγια του Χριστού, όπως περιέχονται στα γραπτά των προφητών. Ο Νεφί δίδαξε: «Χορτάστε με τα λόγια του Χριστού. Γιατί ιδέστε, τα λόγια του Χριστού θα σας πουν όλα όσα πρέπει να κάνετε» (Νεφί Β΄ 32:3)..
Ενώ είναι καλό να διαβάζουμε τις γραφές, το να διαβάζουμε μόνοι μας δεν επαρκεί για να συλλάβουμε το πλήρες εύρος και βάθος των διδασκαλιών του Σωτήρος. Η έρευνα, η μελέτη και η εφαρμογή των λόγων του Χριστού όπως διδάσκονται στις γραφές, θα φέρει σοφία και γνώση πέρα από τη θνητή κατανόησή μας. Αυτά θα ενδυναμώσουν τη δέσμευσή μας και θα παράσχουν τα πνευματικά αποθέματα για να κάνουμε το καλύτερο σε όλες τις περιστάσεις.
Ένα από τα σημαντικότερα βήματα που μπορούμε να κάνουμε για να ενδυναμώσουμε τη ζωή μας και να παραμείνουμε ακλόνητα προσκολλημένοι στο θεμέλιο του Σωτήρος, είναι να μεταλαμβάνουμε άξια κάθε εβδομάδα. Η διάταξη της μετάληψης παρέχει σε κάθε μέλος της Εκκλησίας την ευκαιρία να συλλογιστεί τη ζωή του εκ των προτέρων, να σκεφθεί τις πράξεις ή την αποχή από πράξεις που ίσως χρειαστούν για τη μετάνοια και κατόπιν να μεταλάβει του άρτου και του νερού ως ιερών εμβλημάτων σε ανάμνηση του σώματος και του αίματος του Ιησού Χριστού, ως μάρτυρας της εξιλέωσής Του. Εάν μεταλαμβάνουμε με ειλικρίνεια και ταπεινότητα, ανανεώνουμε αιώνιες διαθήκες, καθαριζόμαστε και καθαγιαζόμαστε και λαμβάνουμε την υπόσχεση ότι θα έχουμε το Πνεύμα Του μαζί μας, για πάντα. Το Πνεύμα ενεργεί ως κονίαμα, ένας συγκολλητικός δεσμός ο οποίος όχι μόνο καθαγιάζει, αλλά φέρνει όλα τα πράγματα στην ενθύμησή μας και δίνει ξανά και ξανά μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό. Όταν μεταλαμβάνουμε άξια, ενδυναμώνεται ο προσωπικός σύνδεσμός μας με τον θεμέλιο βράχο, δηλαδή τον Ιησού Χριστό.
Κατά τη διάρκεια της διακονίας Του ο Σωτήρας δίδαξε με αγάπη και σαφήνεια τις διδαχές, τις αρχές και τις απαραίτητες πράξεις οι οποίες θα διατηρούσαν τη ζωή μας και θα ενδυνάμωναν τον χαρακτήρα μας. Στο τέλος της Επί του Όρους Ομιλίας, δήλωσε:
«Καθένας, λοιπόν, που ακούει τα λόγια μου αυτά, και τα πράττει, θα τον εξομοιώσω με έναν φρόνιμο άνθρωπο, που οικοδόμησε το σπίτι του επάνω στην πέτρα·
»και κατέβηκε η βροχή, και ήρθαν τα ποτάμια, και φύσηξαν οι άνεμοι, και έπεσαν με ορμή επάνω σ’ εκείνο το σπίτι, και δεν έπεσε· επειδή ήταν θεμελιωμένο επάνω στην πέτρα.
»Και καθένας που ακούει τα λόγια μου αυτά, και δεν τα πράττει, θα εξομοιωθεί με έναν άφρονα άνθρωπο, που οικοδόμησε το σπίτι του επάνω στην άμμο·
»και κατέβηκε η βροχή, και ήρθαν τα ποτάμια, και φύσηξαν οι άνεμοι, και έπεσαν με ορμή επάνω σ’ εκείνο το σπίτι, και έπεσε· και η πτώση του ήταν μεγάλη» (Νεφί Γ΄ 14:24–27. Βλέπε, επίσης, Κατά Ματθαίον 7:24–27).
Αδελφοί και αδελφές, κανένας μας δεν θα έχτιζε ενσυνείδητα το σπίτι του, τους χώρους εργασίας ή τα ιερά οικήματα λατρείας επάνω σε άμμο ή μπάζα ή χωρίς τα κατάλληλα σχέδια και υλικά. Ας αποδεχθούμε την πρόσκληση του Σωτήρος να έλθουμε προς Αυτόν. Ας οικοδομήσουμε τη ζωή μας επάνω σε ένα ασφαλές και γερό θεμέλιο.
Ταπεινά καταθέτω μαρτυρία ότι στηρίζοντας τη ζωή μας στον Ιησού Χριστό και στην εξιλέωσή Του και ακολουθώντας προσεκτικά τα σχέδιά Του για την ευτυχία μας, συμπεριλαμβανομένης της καθημερινής προσευχής, της καθημερινής μελέτης των γραφών και της εβδομαδιαίας μετάληψης, θα ενδυναμωθούμε, θα βιώσουμε πραγματική προσωπική ανάπτυξη και διαρκή μεταστροφή, θα είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι να αντέξουμε με επιτυχία τις καταιγίδες και τις συμφορές της ζωής. Θα βιώσουμε την υπεσχημένη χαρά και ευτυχία και θα έχουμε την πεποίθηση ότι η ζωή μας έχει χτιστεί σε ένα γερό θεμέλιο -- ένα θεμέλιο το οποίο δεν θα πέσει ποτέ. Στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.