Πιστεύουμε στο να είμαστε αγνοί

Από τον Πρεσβύτερο Ντέιβιντ Μπέντναρ

Της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων

Η υπακοή στον νόμο της αγνότητος θα αυξήσει την ευτυχία μας στη θνητότητα και θα κάνει δυνατή την πρόοδό μας στην αιωνιότητα.

Το μήνυμά μου απαντά σε ένα θεμελιώδες ερώτημα που έχει μεγάλη πνευματική σπουδαιότητα: Γιατί ο νόμος της αγνότητος είναι τόσο σημαντικός; Προσεύχομαι ώστε το Άγιο Πνεύμα να επιβεβαιώσει την αλήθεια των αρχών που τονίζω.

Το σχέδιο της ευδαιμονίας του Πατέρα

Η αιώνια σπουδαιότητα της αγνότητας μπορεί να κατανοηθεί μόνον εντός του ευρύτερου γενικού πλαισίου τού σχεδίου της ευδαιμονίας του Επουράνιου Πατέρα μας για τα παιδιά Του. «Όλες οι ανθρώπινες υπάρξεις --άνδρες και γυναίκες-- έχουν δημιουργηθεί κατ’ εικόνα του Θεού. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένας αγαπημένος γιος-πνεύμα ή κόρη-πνεύμα ουράνιων γονέων και… διαθέτει μία θεϊκή φύση και έναν θεϊκό προορισμό» («Η οικογένεια: Μία επίσημη διακήρυξη προς όλο τον κόσμο», Ensign ή Λιαχόνα, Νοέμβρ. 2010, 129). Όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες ζούσαν με τον Θεό ως παιδιά-πνεύματα Αυτού, προτού έλθουν στη γη ως θνητά όντα. Το σχέδιο του Πατέρα δίνει τη δυνατότητα στους γιους-πνεύματα και στις θυγατέρες-πνεύματα Αυτού να αποκτήσουν θνητή εμπειρία και να προοδεύσουν προς την υπερύψωση.

Η σπουδαιότητα ενός υλικού σώματος

Το υλικό σώμα μας κάνει δυνατό ένα μεγάλο εύρος βαθειών και εντόνων εμπειριών, οι οποίες απλώς δεν θα μπορούσαν να αποκτηθούν στην προθνητή ύπαρξή μας. Επομένως, οι σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους, η ικανότητά μας να αναγνωρίζουμε και να ενεργούμε σύμφωνα με την αλήθεια και η ικανότητά μας να υπακούμε σε αρχές και διατάξεις του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού ενισχύονται μέσω του υλικού σώματός μας. Στο σχολείο της θνητότητας, βιώνουμε τρυφερότητα, αγάπη, καλοσύνη, ευτυχία, θλίψη, απογοήτευση, πόνο, ακόμα και τις δυσκολίες των φυσικών ορίων, με τρόπους οι οποίοι μας προετοιμάζουν για την αιωνιότητα. Για να το πούμε απλά, υπάρχουν μαθήματα που πρέπει να μάθουμε και εμπειρίες που πρέπει να έχουμε, όπως περιγράφουν οι γραφές, «σύμφωνα με τη σάρκα» (Νεφί Α΄ 19:6, Άλμα 7:12–13).

Η δύναμη της τεκνοποιίας

Όταν δημιουργήθηκε η γη, τοποθετήθηκε ο Αδάμ στον Κήπο της Εδέμ. Ωστόσο, κάτι πολύ σημαντικό, ο Θεός είπε ότι «δεν είναι καλό ο άνθρωπος να είναι μόνος» (Μωυσή 3:18. Βλέπε, επίσης, Γένεση 2:18) και η Εύα έγινε η σύζυγος και βοηθός του Αδάμ. Χρειάζονταν οι μοναδικοί συνδυασμοί πνευματικών, σωματικών, διανοητικών και συναισθηματικών ικανοτήτων ανδρών και γυναικών για να εφαρμοστεί το σχέδιο της ευδαιμονίας. «Όμως, ούτε ο άνδρας υπάρχει χωρίς τη γυναίκα ούτε η γυναίκα χωρίς τον άνδρα, εν Κυρίω» (Προς Κορινθίους Α΄ 11:11). Ο άνδρας και η γυναίκα προορίζεται να μαθαίνουν ο ένας από τον άλλον, να ενδυναμώνουν, να ευλογούν και να ολοκληρώνουν ο ένας τον άλλο.

Τα μέσα με τα οποία δημιουργείται η θνητή ζωή έχουν θεϊκή προέλευση. «Η πρώτη εντολή… την οποία έδωσε ο Θεός στον Αδάμ και στην Εύα αναφερόταν στη δυνατότητά τους να αποκτήσουν την ιδιότητα του γονέα ως σύζυγοι» (Ensign ή Λιαχόνα, Νοέμβρ. 2010, 129). Η εντολή να αυξάνονται και να πληθύνονται και να γεμίσουν τη γη παραμένει εν ισχύι και σήμερα. Επομένως, ο γάμος ανάμεσα σε έναν άνδρα και μία γυναίκα είναι ο εγκεκριμένος τρόπος μέσω του οποίου τα προθνητά πνεύματα εισέρχονται στη θνητότητα. Η απόλυτη σεξουαλική αποχή προ του γάμου και η ολοκληρωτική πίστη εντός του γάμου προστατεύει την αγιότητα αυτού του ιερού τρόπου.

Η δύναμη της τεκνοποιίας είναι πνευματικά σημαίνουσα. Η κακή χρήση αυτής της δύναμης υπομονεύει τους σκοπούς του σχεδίου του Πατέρα και της θνητής ύπαρξής μας. Ο Επουράνιος Πατέρας μας και ο Αγαπημένος Υιός Του είναι δημιουργοί και έχουν εμπιστευθεί στον καθέναν από εμάς ένα τμήμα από τη δημιουργική τους δύναμη. Συγκεκριμένες κατευθυντήριες οδηγίες για τη σωστή χρήση της ικανότητας να δημιουργούμε ζωή, αποτελούν ζωτικά στοιχεία στο σχέδιο του Πατέρα. Το πώς αισθανόμαστε και χρησιμοποιούμε αυτήν την ουράνια δύναμη θα προσδιορίσει σε μεγάλο βαθμό την ευτυχία μας στη θνητότητα και τον προορισμό μας στην αιωνιότητα.

Ο Πρεσβύτερος Ντάλιν Όουκς, εξήγησε:

«Η δύναμη της δημιουργίας θνητής ζωής είναι η πλέον εξυψωμένη δύναμη που έχει δώσει ο Θεός στα παιδιά του. Η χρήση της ζητήθηκε στην πρώτη εντολή, όμως μία άλλη σημαντική εντολή δόθηκε ώστε να εμποδίσει την κακή χρήση της. Η έμφαση που δίνουμε στον νόμο της αγνότητας εξηγείται από την κατανόηση εκ μέρους μας του σκοπού των δυνάμεών μας της τεκνοποιίας στην επίτευξη του σχεδίου του Θεού…

»Εκτός των δεσμών του γάμου, κάθε χρήση της δύναμης τεκνοποιίας είναι στον ένα ή τον άλλο βαθμό μία αμαρτωλή υποτίμηση και διαστρέβλωση της πλέον ουράνιας_ιδιότητας των ανδρών και των γυναικών» (“The Great Plan of Happiness,” Ensign, Νοέμβρ. 1993, 74).

Το πρότυπο της σεξουαλικής ηθικής

Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών έχει ένα μοναδικό, χωρίς αποκλίσεις πρότυπο σεξουαλικής ηθικής: οι πολύ στενές προσωπικές σχέσεις είναι αρμόζουσες μόνον ανάμεσα σε έναν άνδρα και μία γυναίκα στη σχέση του γάμου, η οποία περιγράφεται στο σχέδιο του Θεού. Αυτές οι σχέσεις δεν είναι απλώς μία περιέργεια για να εξερευνήσουμε, μία όρεξη να ικανοποιήσουμε ή κάποιου είδους αναψυχή ή διασκέδαση να την ακολουθήσουμε εγωιστικά. Δεν είναι μία κατάκτηση να την επιτύχουμε ή απλώς μία πράξη να εκτελέσουμε. Αντίθετα, είναι στη θνητότητα μία από τις ύψιστες εκφράσεις της ουράνιας φύσης και δυνατότητάς μας και ένας τρόπος ενδυνάμωσης των συναισθηματικών και πνευματικών δεσμών ανάμεσα στους συζύγους. Αποφασίζουμε και ενεργούμε αφ’ εαυτού μας, με ηθική ελεύθερη βούληση και προσδιοριζόμαστε από την ουράνια κληρονομιά μας ως τέκνα του Θεού -- και όχι από σεξουαλικές συμπεριφορές, σύγχρονες τάσεις ή κοσμικές φιλοσοφίες.

Ο φυσικός άνθρωπος

Έως ένα βαθμό, ο φυσικός άνθρωπος ο οποίος περιγράφεται από τον βασιλιά Βενιαμίν ζει και βρίσκεται στον καθέναν από εμάς (βλέπε Μωσία 3:19). Ο φυσικός άνδρας ή γυναίκα είναι αμετανόητος, είναι σαρκικός και αισθησιακός (βλέπε Μωσία 16:5, Άλμα 42:10, Μωυσή 5:13), είναι επιεικής και αλόγιστος, είναι υπερήφανος και εγωιστής. Όπως δίδαξε ο Πρόεδρος Σπένσερ Κίμπαλ: «Ο ‘φυσικός άνθρωπος’ είναι ο ‘γήινος άνθρωπος’, ο οποίος έχει επιτρέψει σε πρωτόγονα ζωώδη πάθη να επισκιάσουν τις πνευματικές τάσεις του» (“Ocean Currents and Family Influences,” Ensign, Νοέμβρ. 1974, 112).

Σε αντίθεση, ο «άνδρας [ή γυναίκα] του Χριστού» (Ήλαμαν 3:29) είναι πνευματικός και χαλιναγωγεί όλα τα πάθη (βλέπε Άλμα 38:12), είναι μετριοπαθής και συγκρατημένος, είναι αγαθοεργός και ανιδιοτελής. Οι άνδρες και οι γυναίκες του Χριστού κρατούνται από τον λόγο του Θεού, απαρνούνται τον εαυτό τους και παίρνουν επάνω τους τον σταυρό Του (βλέπε Κατά Ματθαίον 16:24, Κατά Μάρκον 8:34, Κατά Λουκάν 9:23, Δ&Δ 56:2) και προχωρούν στη στενή και στενόχωρη πορεία της πίστης, της υπακοής και της αφοσίωσης στον Σωτήρα και το Ευαγγέλιό Του.

Ως γιοι και κόρες του Θεού, έχουμε κληρονομήσει ουράνιες δυνατότητες από Εκείνον. Όμως πρόσφατα ζούμε σε έναν πεπτωκότα κόσμο. Αυτά καθαυτά τα υλικά από τα οποία έχει δημιουργηθεί το σώμα μας είναι εκ φύσεως πεπτωκότα και πάντοτε υποκείμενα στην επίδραση της αμαρτίας, της διαφθοράς και του θανάτου. Συνεπώς, η Πτώση του Αδάμ και οι πνευματικές και υλικές συνέπειές της μάς επηρεάζουν αμεσότατα μέσω του υλικού σώματός μας. Και ωστόσο, είμαστε διττά όντα, διότι το πνεύμα μας, το οποίο αποτελεί το αιώνιο τμήμα μας, έχει ως σκήνωμα ένα υλικό σώμα που υπόκειται στην Πτώση. Όπως τόνισε ο Ιησούς στον Απόστολο Πέτρο: «Το μεν πνεύμα είναι πρόθυμο, η σάρκα όμως είναι αδύναμη» (Κατά Ματθαίον 26:41).

Η ακριβής φύση της δοκιμασίας της θνητότητας, λοιπόν, μπορεί να συνοψισθεί στο παρακάτω ερώτημα: Θα ανταποκριθώ στις τάσεις του φυσικού ανθρώπου ή θα ενδώσω στο δέλεαρ του Αγίου Πνεύματος και θα αποβάλω τον φυσικό άνθρωπο και θα γίνω άγιος μέσω της εξιλέωσης του Ιησού Χριστού (βλέπε Μωσία 3:19); Αυτή είναι η δοκιμασία. Κάθε όρεξη, επιθυμία, ροπή και παρόρμηση του φυσικού ανθρώπου μπορεί να υπερνικηθεί από την εξιλέωση του Ιησού Χριστού και μέσω αυτής. Βρισκόμαστε εδώ στη γη για να αναπτύξουμε προτερήματα σαν του Θεού και να χαλιναγωγήσουμε όλα τα πάθη της σάρκας.

Η επιδίωξη του ενάντιου

Το σχέδιο του Πατέρα προορίζεται να παράσχει καθοδήγηση για τα παιδιά Του, να τα βοηθήσει να γίνουν ευτυχισμένα και να τα φέρει με ασφάλεια πίσω σε Εκείνον με ανεστημένα, υπερυψωμένα σώματα. Ο Επουράνιος Πατέρας επιθυμεί να είμαστε μαζί στο φως και γεμάτοι ελπίδα. Σε αντίθεση, ο Εωσφόρος μοχθεί να φέρει σύγχυση και δυστυχία στους γιους και τις κόρες του Θεού και να εμποδίσει την αιώνια πρόοδό τους. Κύριος σκοπός του πατέρα των ψεμάτων είναι να γίνουμε όλοι «γεμάτοι αθλιότητα όπως αυτός ο ίδιος» (Νεφί Β΄ 2:27). Ο Εωσφόρος θέλει να μείνουμε τελικά μόνοι στο σκοτάδι και χωρίς ελπίδα.

Ο Σατανάς εργάζεται ακατάπαυστα, ώστε να διαστρέψει τα σημαντικότερα στοιχεία του σχεδίου του Πατέρα. Δεν έχει σώμα και η αιώνια πρόοδός του έχει διακοπεί. Όπως ακριβώς το νερό που ρέει σε μια κοίτη ποταμού σταματά από ένα φράγμα, έτσι και η αιώνια πρόοδος του ενάντιου ανατρέπεται, διότι δεν έχει υλικό σώμα. Εξαιτίας της ανταρσίας του, ο Εωσφόρος απαρνήθηκε όλες τις θνητές ευλογίες και εμπειρίες που είναι δυνατές μέσω ενός σώματος με σάρκα και οστά. Δεν μπορεί να μάθει τα μαθήματα τα οποία μόνο ένα πνεύμα με σώμα μπορεί να μάθει. Αγανακτεί με την πραγματικότητα μιας κυριολεκτικής και παγκόσμιας ανάστασης όλων των ανθρώπων. Μία από τις ισχυρές έννοιες των γραφών για τη λέξη καταδικασμένος επεξηγεί την ανικανότητά του να εξακολουθήσει να αναπτύσσεται και να γίνει σαν τον Επουράνιο Πατέρα μας.

Επειδή ένα υλικό σώμα είναι τόσο σημαντικό για το σχέδιο της ευδαιμονίας του Πατέρα και για την πνευματική ανάπτυξή μας, ο Εωσφόρος επιζητά να ματαιώσει την πρόοδό μας, βάζοντάς μας σε πειρασμό να χρησιμοποιούμε το σώμα μας με μη αρμόζοντα τρόπο. Μία από τις απόλυτες ειρωνείες της αιωνιότητας είναι ότι ο ενάντιος, ο οποίος είναι δυστυχής ακριβώς επειδή δεν έχει υλικό σώμα, μας βάζει σε πειρασμό να μοιραστούμε τη δυστυχία του μέσα από την ανάρμοστη χρήση του σώματός μας. Αυτό ακριβώς το εργαλείο που δεν έχει είναι, επομένως, ο πρωταρχικός στόχος των προσπαθειών του για να μας δελεάσει προς την πνευματική καταστροφή.

Η παραβίαση του νόμου της αγνότητας είναι σοβαρό αμάρτημα και κακή χρήση του υλικού σκηνώματός μας. Για εκείνους οι οποίοι γνωρίζουν και καταλαβαίνουν το σχέδιο σωτηρίας, η βεβήλωση του σώματος είναι μία πράξη ανταρσίας (βλέπε Μωσία 2:36–37, Δ&Δ 64:34–35) και μία άρνηση της αληθινής ταυτότητάς μας ως υιών και θυγατέρων του Θεού. Καθώς κοιτάζουμε πέρα από τη θνητότητα, είναι εύκολο να διακρίνουμε ότι η κίβδηλη συντροφιά που υποστηρίζεται από τον ενάντιο είναι προσωρινή και κενή.

Οι ευλογίες τού να είμαστε αγνοί

Ο Άλμα συμβούλευσε τον γιο του, Σιβλών, να «χαλιναγωγ[εί] όλα [του] τα πάθη, για να εί[ναι] γεμάτος αγάπη» (Άλμα 38:12). Είναι σημαντικό ότι η τιθάσευση του φυσικού ανθρώπου στον καθέναν από εμάς, κάνει δυνατή μία πλουσιότερη, βαθύτερη και διαρκέστερη αγάπη για τον Θεό και τα παιδιά Του. Η αγάπη αυξάνει μέσω της ενάρετης συγκράτησης και μειώνεται μέσω της παρορμητικής εντρύφησης.

Ο Πρόεδρος Μάριον Ρόμνυ διακήρυξε:

«Δεν μπορώ να φανταστώ ευλογίες που επιθυμούνται πιο ένθερμα από εκείνες που επαγγέλλονται στον αγνό και ενάρετο. Ο Ιησούς μίλησε για συγκεκριμένες ανταμοιβές για διαφορετικές αρετές, όμως κράτησε τη μεγαλύτερη, όπως νομίζω, για τους καθαρούς στην καρδιά, ‘επειδή, αυτοί’, είπε, ‘θα δουν τον Θεό’ (Κατά Ματθαίον 5:8). Και όχι μόνον θα δουν τον Κύριο, αλλά θα αισθανθούν ότι βρίσκονται στο σπίτι τους στην παρουσία του.

»Εδώ είναι… η υπόσχεση του Σωτήρος: ‘Η αρετή να στολίζει τις σκέψεις σου ακατάπαυστα. Τότε η πεποίθησή σου θα γίνει ισχυρή στην παρουσία του Θεού’ (Δ&Δ 121:45)» (“Trust in the Lord,” Ensign, Μάιος 1979, 42).

Μας έχει, επίσης, επαγγελθεί ότι καθώς ακολουθούμε το μονοπάτι της αρετής, «το Άγιο Πνεύμα θα είναι ο συνεχής σου σύντροφος» (Δ&Δ 121:46). Έτσι, ζώντας τον νόμο της αγνότητας, προσκαλούμε μερικές από τις μεγαλύτερες ευλογίες τις οποίες μπορούν να λάβουν άνδρες και γυναίκες στη θνητότητα: την κατάλληλη πνευματική πεποίθηση στην παρουσία της οικογένειας, των φίλων, των συναδέλφων στην Εκκλησία και, τελικά, του Σωτήρα. Η φυσική επιθυμία μας να ανήκουμε, εκπληρώνεται με χρηστότητα καθώς περπατάμε στο φως με ελπίδα.

Η αρχή της μετάνοιας

Μερικοί από εσάς, οι οποίοι ακούτε αυτό το μήνυμα χρειάζεται να μετανοήσετε για σεξουαλικά ή άλλα αμαρτήματα. Ο Σωτήρας αναφέρεται συχνά ως ο Μέγας Ιατρός και αυτός ο τίτλος έχει τόσο συμβολική, όσο και κυριολεκτική σημασία. Όλοι μας έχουμε βιώσει τον πόνο που σχετίζεται με έναν σωματικό τραυματισμό ή πληγή. Όταν πονάμε, τυπικά επιζητούμε ανακούφιση και είμαστε ευγνώμονες για τη φαρμακευτική αγωγή και τις θεραπείες, οι οποίες βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου μας. Συλλογιστείτε το αμάρτημα σαν μία πνευματική πληγή η οποία φέρνει ενοχές ή, όπως περιγράφεται από τον Άλμα στον γιο του, Κοριάντον, «τύψεις» (Άλμα 42:18). Η ενοχή είναι για το πνεύμα μας αυτό που είναι ο πόνος για το σώμα μας -- προειδοποίηση κινδύνου και προστασία από επιπλέον βλάβη. Από την εξιλέωση του Σωτήρα ρέει το καταπραϋντικό βάλσαμο, το οποίο μπορεί να θεραπεύσει τις πνευματικές πληγές μας και να αφαιρέσει την ενοχή. Ωστόσο, αυτό το βάλσαμο μπορεί να επιτεθεί μόνον μέσω των αρχών της πίστης στον Κύριο Ιησού Χριστό, της μετάνοιας και της διαρκούς υπακοής. Τα αποτελέσματα της ειλικρινούς μετάνοιας είναι ειρήνη συνειδήσεως, παρηγοριά και πνευματική ίαση και αναζωογόνηση.

Ο επίσκοπος ή ο πρόεδρος κλάδου σας είναι ο πνευματικός βοηθός του ιατρού, ο οποίος είναι εξουσιοδοτημένος να σας βοηθήσει να μετανοήσετε και να ιαθείτε. Παρακαλώ, να θυμάστε, ωστόσο, ότι το εύρος και η ένταση της μετάνοιάς σας θα πρέπει να ταιριάζουν με τη φύση και τη σοβαρότητα των αμαρτιών σας -- ειδικά για Αγίους των Τελευταίων Ημερών που βρίσκονται κάτω από ιερή διαθήκη. Οι σοβαρές πνευματικές πληγές απαιτούν ενισχυτική θεραπεία και χρόνο για να ιαθούν απόλυτα και πλήρως.

Μία υπόσχεση και μία μαρτυρία

Η διδαχή την οποία περιέγραψα θα φανεί απηρχαιωμένη και ξεπερασμένη για πολλούς ανθρώπους σε έναν κόσμο όπου όλο και περισσότερο χλευάζεται η ιερότητα της τεκνοποιίας και ελαχιστοποιείται η αξία της ανθρώπινης ζωής. Όμως η αλήθεια του Κυρίου δεν μεταβάλλεται από την περαστική μόδα, τη δημοφιλία ή τις σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης. Υπόσχομαι ότι η υπακοή στον νόμο της αγνότητας θα αυξήσει την ευτυχία μας στη θνητότητα και θα κάνει δυνατή την πρόοδό μας στην αιωνιότητα. Η αγνότητα και η αρετή είναι τώρα, πάντοτε ήσαν, και θα είναι πάντοτε «προσφιλέστερ[ες] και πολυτιμότερ[ες] υπεράνω όλων» (Μορόνι 9:9). Καταθέτω μαρτυρία για αυτό, στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, αμήν.