Σταθείτε ακλόνητοι σε άγιους τόπους και μη μετακινηθείτε

Από τον Πρεσβύτερο Ρόμπερτ Χέιλς

Της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων

Όταν είμαστε υπάκουοι και ακλόνητοι στη διδαχή του Θεού μας, στεκόμαστε σε άγιους τόπους, διότι η διδαχή Του είναι ιερή και δεν θα αλλάξει.

Αδελφοί, είναι τιμή μου να βρίσκομαι με τους φέροντες τη βασιλική ιεροσύνη του Θεού. Ζούμε κατά τις τελευταίες ημέρες σε «επικίνδυνους καιρούς»¹. Ως φέροντες την ιεροσύνη, έχουμε την ευθύνη να σταθούμε ακλόνητοι με μία ασπίδα πίστης απέναντι στα φλογερά βέλη του ενάντιου. Είμαστε παραδείγματα για τον κόσμο, προστατεύοντας τα υπό του Θεού δοθέντα αναφαίρετα δικαιώματα και ελευθερίες. Στεκόμαστε υπερασπίζοντας το σπιτικό μας και την οικογένειά μας.

Όταν ήμουν στο γυμνάσιο, επέστρεφα από τον πρώτο αγώνα μου εκτός πόλεως με την ομάδα μπέιζμπολ του γυμνασίου. Ο πατέρας μου διέκρινε ότι στη μακρά διαδρομή με το λεωφορείο για το σπίτι είχα ακούσει λόγια και δει συμπεριφορά που δεν εναρμονίζονταν με τα πρότυπα του Ευαγγελίου. Όντας επαγγελματίας καλλιτέχνης, κάθισε και σχεδίασε έναν ιππότη -- έναν πολεμιστή, ικανό να υπερασπίζεται κάστρα και βασίλεια.

Όπως σχεδίαζε και διάβαζε από τις γραφές, έμαθα πώς να είμαι ένας πιστός φέρων την ιεροσύνη -- να προστατεύω και να υπερασπίζομαι το βασίλειο του Θεού. Οδηγός μου ήταν τα λόγια του Αποστόλου Παύλου:

«Γι’ αυτό, πάρτε στα χέρια σας την πανοπλία τού Θεού, για να μπορέσετε να αντισταθείτε κατά την πονηρή ημέρα, κι αφού καταπολεμήσετε τα πάντα, να σταθείτε.

»Σταθείτε, λοιπόν, περιζωσμένοι την οσφύ σας με αλήθεια, και ντυμένοι τον θώρακα τής δικαιοσύνης,

»και έχοντας φορεμένα τα υποδήματα στα πόδια με την προετοιμασία τού Ευαγγελίου τής ειρήνης·

»πάνω δε απ’ όλα, πάρτε στα χέρια σας την ασπίδα τής πίστης, με την οποία θα μπορέσετε να σβήσετε όλα τα πυρωμένα βέλη τού πονηρού.

»και πάρτε την περικεφαλαία τής σωτηρίας, και τη μάχαιρα τού Πνεύματος, που είναι ο λόγος τού Θεού»².

Αδελφοί, αν είμαστε πιστοί στην ιεροσύνη, αυτή η πανοπλία θα μας δοθεί ως δώρο από τον Θεό. Χρειαζόμαστε αυτήν την πανοπλία!

Νέοι άνδρες, οι πατέρες και οι παππούδες σας δεν αντιμετώπισαν ποτέ τους πειρασμούς που αντιμετωπίζετε σε καθημερινή βάση. Ζείτε κατά τις τελευταίες ημέρες. Εάν ο πατέρας σας ήθελε να μπει σε ταλαιπωρίες, θα έπρεπε να το είχε επιζητήσει. Δεν συμβαίνει τώρα αυτό! Σήμερα ο πειρασμός έρχεται και σας βρίσκει! Σας παρακαλώ, να το θυμάστε! Ο Σατανάς επιθυμεί να σας έχει και «στην πόρτα στέκεται η αμαρτία»³. Πώς θα αντισταθείτε σε αυτές τις επιθετικές τακτικές του; Φορέστε όλη την πανοπλία του Θεού.

Επιτρέψτε μου να σας διδάξω από μία άλλη εμπειρία της ζωής μου:

Τον Ιανουάριο του 1982, μίλησα σε μία πνευματική συγκέντρωση στις εγκαταστάσεις του Π.Μ.Γ. στο Πρόβο της Γιούτας. Κάλεσα τους φοιτητές να φανταστούν ότι η Εκκλησία ήταν στη μία μεριά του άμβωνα, εδώ ακριβώς, και ο κόσμος λίγα μέτρα πιο μακριά, στην άλλη πλευρά. Αυτό αντιπροσώπευε την «πολύ μικρή απόσταση ανάμεσα στο πού ήταν τα πρότυπα του κόσμου και πού ήταν τα πρότυπα της Εκκλησίας», όταν ήμουν στο κολέγιο. Τότε, στέκοντας μπροστά στους φοιτητές 30 χρόνια αργότερα, σήκωσα τα χέρια μου με τον ίδιο τρόπο και εξήγησα: «Ο κόσμος βρίσκεται τώρα πολύ μακριά· [έχει ταξιδεύσει· δεν τον βλέπεις πουθενά]. Έχει φύγει πολύ-πολύ μακριά, έξω από αυτό [το κτήριο και τα πρότυπά του δεν φαίνονται]. …Αυτό το οποίο θα πρέπει να θυμούνται τα παιδιά και τα εγγόνια μας είναι ότι η Εκκλησία θα παραμείνει αμετάβλητη [είναι ακόμη εδώ, ωστόσο] ο κόσμος θα συνεχίσει να κινείται -- αυτό το χάσμα [γίνεται] όλο και μεγαλύτερο. …Γι’ αυτό, να είστε πολύ προσεκτικοί. Εάν κρίνετε τις πράξεις σας και τα πρότυπα της Εκκλησίας στη βάση του πού είναι ο κόσμος και πού πηγαίνει, θα δείτε ότι δεν είστε εκεί που θα έπρεπε να είστε»⁴.

Τότε δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο μακριά και πόσο γρήγορα θα κινείτο ο κόσμος μακριά από τον Θεό. Ήταν αδύνατον να το καταλάβω αυτό, δεδομένων των διδαχών, των αρχών και των εντολών. Και όμως, τα πρότυπα του Χριστού και της Εκκλησίας Του δεν έχουν μετακινηθεί. Όπως είπε: «Η αλήθεια διαρκεί στον αιώνα του αιώνα»⁵. Όταν καταλαβαίνουμε και αποδεχόμαστε αυτό, είμαστε προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε την κοινωνική πίεση, τον περίγελο, ακόμα και τη διάκριση που έρχεται από τον κόσμο και ορισμένους που αποκαλούν τον εαυτό τους, φίλους.

Οι περισσότεροι από εμάς ξέρουν κάποιον που θα έλεγε: «Αν θέλεις να είσαι φίλος μου, θα πρέπει να αποδεχθείς τις αξίες μου». Ένας πραγματικός φίλος δεν μας ζητά να διαλέξουμε ανάμεσα στο Ευαγγέλιο και τη φιλία του. Για να δανειστώ τα λόγια του Παύλου: «Κι αυτούς, απόφευγέ τους»⁶. Ένας πραγματικός φίλος μάς ενδυναμώνει να παραμείνουμε στο στενό και στενόχωρο μονοπάτι.

Παραμένοντας στο ευαγγελικό μονοπάτι των διαθηκών, των εντολών και των διατάξεων, προστατευόμαστε και προετοιμαζόμαστε για να κάνουμε το έργο του Θεού σε αυτόν τον κόσμο. Όταν υπακούμε στον Λόγο Σοφίας, η ελεύθερη βούλησή μας προστατεύεται από εθισμούς σε ουσίες, όπως το αλκοόλ, χημικές ουσίες και ναρκωτικά και τον καπνό. Καθώς πληρώνουμε τα δέκατά μας, μελετάμε τις γραφές, βαπτιζόμαστε και λαμβάνουμε επικύρωση, ζούμε για να έχουμε τη διαρκή συντροφιά του Αγίου Πνεύματος, μεταλαμβάνουμε αξίως, υπακούμε στον νόμο αγνότητος, προετοιμαζόμαστε και λαμβάνουμε τη Μελχισεδική Ιεροσύνη και συνάπτουμε ιερές διαθήκες στον ναό, τότε είμαστε προετοιμασμένοι να υπηρετήσουμε.

Στον ναό είμαστε προετοιμασμένοι και υποσχόμαστε να ζούμε τον νόμο της αφιέρωσης. Ικανοί νέοι άνδρες αρχίζουν να ζουν αυτόν τον νόμο, επιζητώντας μία κλήση για ιεραποστολή -- δίνοντας ένα δέκατο των πρώτων χρόνων της ζωής τους στην πλήρους απασχόλησης υπηρέτηση του Κυρίου. Αυτή η θυσία τούς ενδυναμώνει να προχωρήσουν στην υψηλότερη διαθήκη στη ζωή για πολλούς, που θα είναι να παντρευτούν και να επισφραγιστούν στον ναό και να ξεκινήσουν μία παντοτινή οικογένεια.

Καθώς προχωρούμε στο στενό και στενόχωρο μονοπάτι, οικοδομούμε προοδευτική πνευματική δύναμη -- δύναμη να χρησιμοποιούμε την ελεύθερη βούλησή μας για να ενεργούμε για τον εαυτό μας. Τόσο για τους νέους άνδρες, όσο και τις νέες γυναίκες, αυτή η πνευματική ανάπτυξη βοηθείται καθώς μαθαίνουν τη διδαχή και μοιράζουν τις μαρτυρίες τους μέσω του νέου προγράμματος μαθημάτων στο Διαδίκτυο, Έλα, ακολούθα με.

Επιπλέον, χρησιμοποιήστε την ελεύθερη βούλησή σας για να αναπτυχθείτε προσωπικά. Καθώς ανακαλύπτετε τα χαρίσματα και τα ταλέντα σας, να θυμάστε ότι γονείς και σύμβουλοι μπορούν να σας στηρίξουν, όμως θα πρέπει να αφήσετε το Πνεύμα να σας καθοδηγήσει. Επιλέξτε και ενεργήστε για εσάς τους ίδιους. Παρακινηθείτε εκ των έσω. Κάνετε έναν σχεδιασμό για τη ζωή σας, συμπεριλαμβανομένης της μόρφωσης ή εκπαίδευσης για σταδιοδρομία. Εξερευνήστε ενδιαφέροντα και δεξιότητες. Εργαστείτε και γίνετε αυτοδύναμοι. Θέστε στόχους, υπερνικήστε σφάλματα, αποκτήστε εμπειρία και τελειώνετε αυτό που αρχίζετε.

Καθώς προχωρείτε, να βεβαιώνεστε ότι συμμετέχετε σε δραστηριότητες στην οικογένεια, την απαρτία, την τάξη και σε συνδυασμένες Κοινές Δραστηριότητες. Απολαμβάνετε ωφέλιμη διασκέδαση μαζί. Μέσω αυτών των εμπειριών θα σεβαστείτε τελικώς και θα εκτιμήσετε τα πνευματικά χαρίσματα ο ένας του άλλου και τα αιώνια συμπληρωματικά χαρακτηριστικά των υιών και των θυγατέρων του Θεού.

Πάνω απ’ όλα, να έχετε πίστη στον Σωτήρα! Μη φοβάστε! Καθώς ζούμε με επιμέλεια το Ευαγγέλιο, γινόμαστε σταθεροί στον Κύριο. Με τη δύναμή Του μπορούμε να απορρίψουμε τον αντίχριστο, ο οποίος λέει: «Φάτε, πιείτε, και χαρείτε», διότι ο Θεός «θα δικαιώσει τη διάπραξη λίγης αμαρτίας. … Δεν είναι κακό αυτό. …γιατί αύριο θα πεθάνουμε»⁷. Με τη δύναμη του Κυρίου είμαστε σε θέση να σταθούμε απέναντι σε όποια φιλοσοφία ή πεποίθηση που αρνείται τον Σωτήρα και αντικρούει το μεγάλο, αιώνιο σχέδιο της ευδαιμονίας για όλα τα τέκνα του Θεού.

Δεν είμαστε εξουσιοδοτημένοι να διαπραγματευθούμε τους όρους αυτού του αιώνιου σχεδίου. Θυμηθείτε τον Νεεμία ο οποίος επιφορτίσθηκε να χτίσει ένα τείχος για την προστασία της Ιερουσαλήμ. Κάποιοι θέλησαν να κατεβεί και να συμβιβαστεί, όμως ο Νεεμίας αρνήθηκε. Δεν ήταν αδιάλλακτος. Απλώς, εξήγησε: «Κάνω ένα μεγάλο έργο και δεν μπορώ να κατέβω· γιατί να σταματήσει το έργο…;»⁸.

Μερικές φορές γινόμαστε η φωτεινή ράβδος και πρέπει να αποδεχθούμε τον χλευασμό, διότι μένουμε σταθεροί στα πρότυπα του Θεού και κάνουμε το έργο Του. Καταθέτω μαρτυρία ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε, αν βασίζουμε τη ζωή μας στη διδαχή Του. Μπορεί να βιώσουμε παρεξήγηση, επικρίσεις, ακόμα και εσφαλμένες κατηγορίες, όμως δεν είμαστε ποτέ μόνοι. Ο Σωτήρας μας ήταν «καταφρονημένος και απορριμμένος από τους ανθρώπους»⁹. Αποτελεί ιερό προνόμιο να σταθούμε με Εκείνον!

Κατά τρόπο ειρωνικό το να στεκόμαστε ακλόνητοι, σημαίνει μερικές φορές να αποφεύγουμε, ακόμα και να φεύγουμε μακριά από τον κόσμο. Ο Σωτήρας διακήρυξε: «Πήγαινε πίσω μου, σατανά»¹⁰. Ο Ιωσήφ από την Αίγυπτο έφυγε μακριά από τους πειρασμούς της γυναίκας του Πετεφρή¹¹ και ο Λεχί άφησε πίσω την Ιερουσαλήμ και πήγε την οικογένειά του στην ερημιά¹².

Να είστε βέβαιοι ότι όλοι οι προφήτες πριν από εμάς στάθηκαν ακλόνητοι στην εποχή τους:

Ο Νεφί επιτέλεσε το ιδιαίτερο έργο του Κυρίου παρά τα πλήγματα του Σατανά και τις καταδιώξεις του Λάμαν και του Λεμουήλ, των αδελφών του¹³.

Ο Αβιναδί έδωσε μαρτυρία για τον Χριστό παρά τις καχυποψίες, τη χλεύη και τον βέβαιο θάνατο¹⁴.

Οι 2.000 έφηβοι πολεμιστές υπεράσπισαν την οικογένειά τους απέναντι σε εκείνους που καταφρονούσαν τις αξίες του Ευαγγελίου¹⁵.

Ο Μορόνι ύψωσε το σύμβολο της ελευθερίας για να διαφυλάξει τις οικογένειες του λαού του και τη θρησκευτική ελευθερία¹⁶.

Ο Σαμουήλ στάθηκε σε έναν τοίχο και προφήτευσε τον ερχομό του Χριστού, ενώ πέτρες και βέλη τον χτυπούσαν¹⁷.

Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ αποκατέστησε το Ευαγγέλιο του Σωτήρος, επισφραγίζοντας τη μαρτυρία του με το αίμα του¹⁸.

Και οι μορμόνοι πρωτοπόροι στάθηκαν ακλόνητοι, αντιμετωπίζοντας συντριπτική εναντίωση και κακουχίες, ακολουθώντας έναν προφήτη στο μακρύ και επίπονο ταξίδι τους και στην εγκατάστασή τους στη Δύση.

Αυτοί οι σπουδαίοι υπηρέτες και Άγιοι του Θεού ήταν σε θέση να σταθούν ακλόνητοι, διότι στέκονταν με τον Σωτήρα. Σκεφθείτε πώς στάθηκε ακλόνητος ο Σωτήρας:

Ως νέος άνδρας, ο Ιησούς πέρασε με αφοσίωση για το έργο του Πατέρα Του, κηρύττοντας το Ευαγγέλιο στους λόγιους άνδρες στον ναό¹⁹. Σε όλη τη διακονία Του, επιτέλεσε το έργο της ιεροσύνης -- διδάσκοντας, θεραπεύοντας, υπηρετώντας, ευλογώντας και ανυψώνοντας άλλους. Στην αρμόζουσα στιγμή, στάθηκε με θάρρος απέναντι στο κακό, καθαρίζοντας τον ναό²⁰. Και πάντοτε υπερασπίστηκε την αλήθεια -- είτε με λόγια είτε με αξιοπρεπή σιωπή. Όταν οι αρχιερείς Τον κατηγόρησαν ενώπιον του Καϊάφα, ο Ιησούς με σοφία και θάρρος αρνήθηκε να απαντήσει στο ψεύδος και διατήρησε την ειρήνη Του²¹.

Στον Κήπο της Γεθσημανή, ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας δεν απέφυγε να πιει το πικρό ποτήρι της εξιλέωσης²². Και επάνω στον σταυρό, υπέφερε ξανά για να κάνει το θέλημα του Πατέρα Του, μέχρις ότου τελικά μπόρεσε να πει: «Τετέλεσται» ²³. Είχε υπομείνει μέχρι τέλους. Σε απόκριση στην τέλεια υπακοή του Σωτήρος να σταθεί ακλόνητος, ο Επουράνιος Πατέρας μας διακήρυξε: «Ιδέστε, ο Υιός μου ο Αγαπητός στον οποίο ευαρεστούμαι, μέσω τού οποίου δόξασα το όνομά μου»²⁴.

Αγαπητοί αδελφοί μου στην ιεροσύνη, νέοι και ηλικιωμένοι, ας δοξάσουμε το όνομα του Θεού, στέκοντας ακλόνητοι με τον Σωτήρα μας, Ιησού Χριστό. Καταθέτω την ειδική μαρτυρία μου ότι Εκείνος ζει και ότι έχουμε «κληθεί με ιερή κλήση»²⁵ να συμμετάσχουμε στον έργο Του. «Γι’ αυτό, σταθείτε σε άγιους τόπους, και μη μετακινηθείτε»²⁶. Όταν είμαστε υπάκουοι και ακλόνητοι στη διδαχή του Θεού μας, στεκόμαστε σε άγιους τόπους, διότι η διδαχή Του είναι ιερή και δεν θα αλλάξει στους κοινωνικούς και πολιτικούς ανέμους της εποχής μας. Διακηρύσσω, όπως ο Απόστολος Παύλος: «Αγρυπνείτε, στέκεστε στην πίστη· ανδρίζεστε, ενδυναμώνεστε»²⁷. Αυτή είναι η ένθερμη προσευχή μου για σας, στο άγιο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.