Si Cristo, ang Manunubos

Ni Elder Carlos H. Amado

Sang Kapituan

Ang sakripisyo [sang Manunubos] nagbugay sa tanan, halin kay Adan, ang nahauna, padulong sa pinakaulihi sa tawhanon nga mga tinuga.

Si JesuCristo, ang Anak sang Diyos, nabun-ag kag namatay sa pinasahi nga mga kahimtangan. Nabuhi kag nagdaku sa kubos nga mga kahimtangan, kag pobre. Siling Niya parte sa Iya kaugalingon, “Ang mga singgalong may mga buho, kag ang mga kapispisan sang kahawaan may mga pugad; apang ang Anak sang tawo wala sang maunlan” (Luke 9:58).

Wala gid Siya nagbaton sang mga padungog, mga pabor, pagkilala, ukon unang pag-abi-abi halin sa mga pinuno sa pulitika sang kalibutan ukon sa mga pinuno sang relihiyon. Wala man Siya naglingkod sa pinakamataas nga mga lingkuranan sang mga sinagoga.

Ang pagwali Niya simple, kag bisan nga ang kadamoan nagsunod sa Iya, ang pagpang-alagad Niya dalayon nga ginlakipan sang pagpakamaayo sa katawhan isa kag isa. Naghimo Siya sang di-maisip nga mga milagro sa tunga sang yadtong mga nagbaton sa Iya bilang ginpadala halin sa Diyos.

Ginhatagan Niya ang Iya mga Apostoles sang awtoridad kag gahum sa paghimo sang mga milagro “kag mas dakung mga buluhaton” sangsa yadtong mga ginhimo Niya (John 14:12), apang wala Niya gintugyan sa ila ang pribilihiyo sang pagpatawad sang mga salâ. Ang mga kaaway Niya naakig sang nabatian nila nga Siya nagsiling, “Lakat, kag indi na maglapas” (John 8:11) ukon “Ang mga salâ mo ginpatawad sa [imo] (Luke 7:48). Ina nga kinamatarong yara lamang sa Iya bangud Siya ang Anak sang Diyos kag bangud Siya magbayad sa yadtong mga salâ upod sa Pagpasag-uli Niya.

Ang Gahum Niya labaw sa Kamatayon

Ang gahum Niya labaw sa kamatayon isa man ka diyosnon nga kinaiya. Si Jairus, isa ka pinuno sa sinagoga, nagpakitlooy “nga magkari siya sulod sa iya puloy-an: tungod siya may bugtong nga anak nga babaye, … kag naghigda nga nagatagumatayon” (Luke 8:41–42). Ang Agalon nakabati sa pakitlooy niya, kag samtang sila nagalakat, isa ka sulugoon ang nagpalapit kay Jairus kag naghambal sa iya, “Ang anak mo nagtaliwan; indi na paghudira and Agalon” (Luke 8:49). Sa pagsulod sa puluy-an, si Jesus nagpangabay sa tanan nga maggwa, kag sa gilayon, ginkaptan ang kamot niya, Siya nagsiling sa iya, “Magbangon ka!” (Luke 8:54).

Sa isa ka okasyon, samtang nagapanglakaton sa siyudad sang Nain, nasugata Niya ang isa ka prosesyon sang lubong, isa ka balo nga babaye ang nagatangis sa kamatayon sang iya bugtong nga anak nga lalaki. Puno sang kalooy, gintandog Niya ang bulutangan sang bangkay kag nagsiling, “Batan-on nga lalaki, ginasiling ko sa imo, Magbangon ka” (Luke 7:14). Ang katawhan, sa pagsaksi sining milagro, may kakunyag nga nagsiling, “Isa ka dakung propeta ang nagtuhaw sa tunga naton; kag …ang Diyos nagduaw sa Iya katawhan” (Luke 7:16). Ining milagro mas talalupangdon bangud ginpahayag na nila nga ang pamatan-on patay na suno sa layi kag inuglubong na. Bangud sa duha ka lamharon nga tawo nga ginbuhi liwat, ang ebidensya sang Iya awtoridad kag gahum labaw sa kamatayon nagpatingala sa mga tumoluo kag nagpahadlok sa mga manuglibak.

Ang ikatlo nga okasyon amó ang pinakahalangdon. Sanday Martha, Mary, kag Lazarus mag-ululutod nga masami duawon ni Cristo. Sang ang mga tawo nagpahibalo sa Iya parte sa kamatayon ni Lazarus, ginpaligad Niya ang apat ka adlaw antes nagkadto sa panimalay. Sa pagpasulhay kay Martha, Siya nagpamatuod sang lubos sa iya, “Ako ang pagkabanhaw, kag ang kabuhi: siya nga nagatuo sa akon, bisan nga siya patay na, magkabuhi sa gihapon” (John 11:25).

Sang ang Manluluwas nagpangabay sa mga nagpalangisud nga kuhaon ang bató halin sa lulubngan, si Martha mahuluy-on nga naghutik sa Iya, “Ginuo, sa sini nga tion nagapanimaho siya: bangud apat na ka adlaw nga siya patay” (John 11:39).

Dayon si Jesus mahigugmaon nga nagpahanumdom sa iya, “Wala balá ako nagsiling sa imo, nga, kon magtuo ka, masaksihan mo ang himaya sang Diyos?” (John 11:40). Kag pagkasiling sini, nagsinggit Siya:

“Lazarus, maggwa ka.

“Kag siya nga patay naggwa” (John 11:43–44).

Pagkatapos sang apat ka adlaw nga yara si Lazarus sa lulubngan, ang mga kaaway sang Anak sang Diyos nag-atubang sa di-malubad nga ebidensya nga indi nila mabaliwala, mabuhinan, ukon tikuon, kag sila wala sing balatyagon kag malauton nga “sugod sina nga adlaw … ululupod nga nagplano nga Siya patyon” (John 11:53).

Ang Bag-o nga Sugo

Sang ulihi, ang buhi nga Cristo nagsaulog sa Jerusalem, upod ang mga Apostoles Niya, sang pinakaulihi nga Piyesta sang Passover, nagtukod sa ordinansa sang sakramento, kag naghatag sang sugo sa ila nga magpalangga sa kada isa paagi sa sinsero nga pag-alagad.

Ang Pag-antus sa Gethsemane

Pagkatapos sina, sa pinakamataas nga pagpakita sang pagpalangga Niya para sa katawhan, maisog kag may determinasyon nga naglakat Siya agud mag-atubang sa pinakamabudlay Niya nga pagtilaw. Sa Hardin sang Gethsemane, sa lubos nga kamingaw, nag-antus Siya sang pinakamalala nga pag-antus, nagbalhas sang dugo. Sa lubos nga pagpaidalom sa atubang sang Iya Amay, Siya nagpasag-uli para sa aton mga salâ kag nag-ako man sang aton mga balatian kag mga kapipit-an agud mahibal-an Niya ang magsapupo sa aton (lantawa Alma 7:11–13).

May utang kita sa Iya kag sa aton Langitnon nga Amay bangud ang Iya sakripisyo nagbugay sa tanan, halin kay Adan, ang nahauna, padulong sa pinakaulihi sa tawhanon nga mga tinuga.

Ang Pagkondenar kag Paglansang sa Manluluwas

Sa tion nga natapos ang pag-antus Niya sa Gethsemane, boluntaryo nga ginsungka Niya ang kaugalingon sa Iya mga manugtamay. Ginluiban sang isa Niya ka sumulunod, maabtik Siya nga ginpamatbatan, sa paagi nga angay dimakatarungan kag batok sa layi, sa isa ka kasaba nga angay ginpadihotan kag kulang. Sa ila kaugot kag kauhaw sa pagtimalosbangud Siya nagpamatuod sa ila nga Siya amó ang Anak sang Diyos ang mga kaaway Niya nagplano nga si Pilato magkondenar sa Iya. Sa sina nga tuyo, ginbag-o nila ang panumbongon sang pagtampalas sa Diyos padulong sa sedisyon agud nga ang kamatayon Niya mangin paagi sa paglansang.

Ang pagkondenar sa Iya sa tunga sang mga Romano mas labi pa nga mapintas: mga pagyaguta kag paghikay nahanungod sa espirituhanon Niya nga ginharian, ang nagapakanubo nga pagkorona sang korona nga mga tunok, ang mahapdi nga paglatigo, kag ang ginpalawig nga pag-antus sa Iya publiko nga paglansang maathag nga pagpaandam sa tanan nga tawo nga magtilaw sa pagpahayag sa iya kaugalingon bilang sumulunod Niya.

Sa kada higayon sang Iya pag-antus, ang Manunubos sang kalibutan nagpakita sang dimatupongan nga pagdumala sa kaugalingon. Dalayon Niya nga ginhunahuna ang pagpakamaayo sa iban; nga may pagpalangga kag kalooy, ginpangabay Niya si John nga sapupohon ang Iya iloy, si Mary. Ginpangayo sa Iya Amay sa Langit nga patawaron ang mga manugpatay nga naglansang sa Iya. Bangud natuman na ang buluhaton Niya sa kalibutan, gintugyan Niya ang Iya espiritu sa Diyos kag Siya nagtaliwan. Ang kalibutanhon nga lawas ni Cristo gindala sa lulubngan kag nagpabilin didto sa tatlo ka adlaw nga di-magarok.

Ang Buluhaton sang Manunubos sa Tunga sang Mga Nagtaliwan

Samtang ang mga sumulunod Niya nagpangasubo, nadulaan sang paglaum, kag nagduhaduha, ang aton Manluluwas, sa isa ka bahin sang mahimayaon nga plano sang Iya Amay, nagpalapad sang Iya pag-alagad sa isa ka bag-o nga paagi. Sa malip-ot nga panahon sang tatlo ka adlaw, nagbuhat Siya nga wala sang pagkakapoy agud mag-organisar sa malapad nga buluhaton sang kaluwasan sa tunga sang mga nagtaliwan. Yadtong mga adlaw nangin pila ka pinakamalaumon sa tanan para sa panimalay sang Diyos. Sa sulod sinang pagduaw Siya nag-organisar sa Iya himpit nga mga sumulunod agud nga sila magdala sang malipayon nga balita sang pagtubos sa yadtong wala makahibalo sa ila kabuhi parte sa mahimayaon nga plano ukon nagsikway sini. Karon may yara sila sang oportunidad nga mangin hilway halin sa ila pagka bilanggo kag matubos sang Diyos sang angay nagakabuhi kag nagtaliwan (lantawa D&C 138:19, 30–31).

Ang Unang Mga Bunga sang Pagkabanhaw

Bangud natuman ang Iya buluhaton sa kalibutan sang espiritu, nagbalik Siya sa Kalibutan agud ang espiritu kag ang lawas Niya liwat nga mag-upod sa katubtoban. Bisan nga Siya nagpakita nga may awtoridad nga ang Iya gahum labaw sa kamatayon, ang mga panaysayon sa kasulatan sang yadtong mga ginbuhi Niya liwat antes sa Iya Pagkabanhaw nagpakita nga sila nabuhi lamang liwat sa isa ka kabuhi nga ginpalawig paagi sa milagro; sila mapatay sa gihapon.

Si Cristo ang una nga nabanhaw kag indi na gid mapatay, sa pag-angkon sa katubtoban sang isa ka perpekto, kag walay katapusan nga lawas. Sa nabanhaw nga kahimtangan, nagpakita siya kay Mary, nga sa gilayon sang makilala Siya, nagsugod sa pagyaob sa Iya. Ang aton Manunubos, upod ang dakung kalooy, nagpaandam sa iya nahanungod sa Iya bag-o kag mahimayaon nga kinaiya: “Indi ako pagtandoga; kay wala pa ako nagkayab sa akon Amay” (John 20:17)—nagahatag sang dugang nga saksi nga ang pag-aagad Niya sa kalibutan sang espiritu matuod kag lubos. Sang ulihi, naggamit sang hinambalan nga nagkonpirma sa katunayan sang Iya Pagkabanhaw, Siya nagsiling, “Magkayab ako sa akon Amay, kag sa inyo Amay; kag sa akon Diyos, kag sa Inyo Diyos” (John 20:17). Pagkatapos nga nagkadto sa Iya Amay, Siya nagbalik liwat kag nagpakita sa Iya mga Apostoles. “Ginpakita sa ila ang iya mga kamot kag ang iya kilid. Dayon ang mga sumulunod nalipay, sang makit-an nila ang Ginuo” (John 20:20).

Ang Manunubos Magbalik

Nagasaksi ako nga si Cristo magbalik sa paagi nga mas tuhay sangsa una niya nga pag-abot. Magaabot Siya sa gahum kag himaya, upod ang matarong kag himpit nga mga Santos. Magaabot Siya bilang Hari sang mga hari kag Ginuo sang mga ginuo, bilang Prinsipe sang Paghidaet, ang ginsaad nga Messiah, ang Manluluwas kag Manunubos, agud maghukom sa mga buhi kag mga minatay. Ginapalangga kag ginaalagaran ko Siya sing bug-os ko nga tagipusuon, kag nagapangabay ako nga mag-alagad kita sing may kalipay kag dedikasyon kag kabay pa nga magpabilin kita nga himpit sa Iya tubtob sa katapusan. Sa ngalan ni JesuCristo, amen.