Η ομορφιά της αγιότητας
Ο Πατέρας μας στους Ουρανούς μάς έχει δώσει όλα όσα είναι απαραίτητα για να γίνουμε άγιες, όπως άγιος είναι κι Εκείνος.
Καθώς ετοιμαζόμουν για αυτή τη συγκέντρωση, η καρδιά μου στράφηκε προς τις πολλές πιστές αδελφές που έχω συναντήσει, κοντά και μακριά. Για εμένα, περιγράφονται καλύτερα σε έναν ευχαριστήριο ψαλμό του βασιλιά Δαβίδ: «Αποδώσατε στον Κύριο τη δόξα του ονόματός του· πάρτε προσφορές, κι ελάτε μπροστά του· προσκυνήστε τον Κύριο μέσα στο μεγαλοπρεπές αγιαστήριό του».
Βλέπω την ομορφιά της αγιότητας σε αδελφές που η καρδιά τους επικεντρώνεται σε καθετί καλό, που θέλουν να γίνουν περισσότερο σαν τον Σωτήρα. Προσφέρουν όλη τους την ψυχή, καρδιά, ισχύ, μυαλό και δύναμη στον Κύριο, με τον τρόπο που ζουν κάθε ημέρα. Η αγιότητα βρίσκεται στον μόχθο και τον αγώνα να τηρούν τις εντολές και να τιμούν τις διαθήκες που έχουμε συνάψει με τον Θεό. Αγιότητα είναι να κάνουμε επιλογές που θα διατηρήσουν το Άγιο Πνεύμα ως οδηγό μας. Αγιότητα είναι να παραμερίζουμε τις φυσικές μας ροπές και να γινόμαστε άγιες μέσω της Εξιλέωσης του Χριστού του Κυρίου. «Κάθε στιγμή [στη ζωή μας] πρέπει να είναι αγιότητα προς τον Κύριο».
Ο Θεός του ουρανού έδωσε εντολή στα τέκνα του Ισραήλ: «Επειδή, εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σας· θα αγιαστείτε, και θα είστε άγιοι, επειδή εγώ είμαι άγιος· και δεν θα μολύνετε τις ψυχές σας».
Ο Πρεσβύτερος Τοντ Κριστόφερσον δίδαξε: «Ο Επουράνιος Πατέρας μας είναι Θεός υψηλών προσδοκιών. …Προτείνει να μας κάνει άγιους ώστε να μπορούμε “να ανθέξ[ουμε] μια σελέστια δόξα”(Δ&Δ 88:22) και να “κατοικήσ[ουμε] στην παρουσία του” (Mωυσή 6:57)». Στις Διαλέξεις για την Πίστη εξηγεί: «Κανένα πλάσμα δεν μπορεί να χαίρεται τη δόξα Του χωρίς να κατέχει τη δική Του τελειότητα και αγιότητα». Ο Πατέρας μας στον Ουρανό μάς γνωρίζει. Μας αγαπά και μας έχει δώσει όλα όσα είναι απαραίτητα για να γίνουμε άγιες, όπως άγιος είναι κι Εκείνος.
Είμαστε θυγατέρες του Επουράνιου Πατέρα και η καθεμία από εμάς έχει τη θεϊκή κληρονομιά της αγιότητας. Ο Πατέρας μας στον Ουρανό έχει δηλώσει: «Ιδές, εγώ είμαι Θεός, Άνθρωπος Αγιότητας είναι το όνομά μου». Στον προγήινο κόσμο, αγαπούσαμε τον Πατέρα μας και Τον λατρεύαμε. Επιθυμούσαμε να γίνουμε σαν Εκείνον. Από τέλεια πατρική αγάπη, πρόσφερε τον αγαπημένο Του Υιό, Ιησού Χριστό, για να γίνει ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας. Είναι ο Υιός του Ανθρώπου της Αγιότητας. Το «όνομά Του είναι Άγιος», «ο Άγιος του Ισραήλ».
Η ελπίδα μας για αγιότητα επικεντρώνεται στον Χριστό, στο έλεός Του και τη χάρη Του. Με πίστη στον Ιησού Χριστό και την Εξιλέωσή Του, μπορούμε να γίνουμε καθαροί, χωρίς καμία κηλίδα, όταν αρνούμαστε στον εαυτό μας καθετί μη θεϊκό και μετανοούμε ειλικρινά. Βαπτιζόμαστε με νερό για άφεση αμαρτιών. Η ψυχή μας εξαγνίζεται, όταν λαμβάνουμε το Άγιο Πνεύμα με ανοιχτή καρδιά. Κάθε εβδομάδα, μετέχουμε στη διάταξη της μεταλήψεως. Με πνεύμα μετάνοιας, με ειλικρινή επιθυμία για χρηστότητα, συνάπτουμε διαθήκη πως είμαστε πρόθυμοι να πάρουμε επάνω μας το όνομα του Χριστού, να Τον θυμόμαστε και να τηρούμε τις εντολές Του ώστε να έχουμε πάντοτε το Πνεύμα Του μαζί μας. Με τον καιρό, καθώς προσπαθούμε να γίνουμε ένα με τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, γινόμαστε κοινωνοί της θείας φύσης Τους.
Αγιότητα είναι να τηρούμε τις διαθήκες μας
Αναγνωρίζουμε την πληθώρα των δοκιμασιών, των πειρασμών και των βασάνων που θα μπορούσαν να μας απομακρύνουν από ό,τι είναι ενάρετο και αξιόλογο στα μάτια του Θεού. Αλλά οι εμπειρίες αυτής της ζωής μάς προσφέρουν την ευκαιρία να διαλέξουμε την αγιότητα. Τις περισσότερες φορές είναι οι θυσίες που κάνουμε για να τηρήσουμε τις διαθήκες μας που μας εξαγνίζουν και μας κάνουν άγιες.
Είδα αγιότητα στην όψη της Εβανζελίν, ενός 13χρονου κοριτσιού από την Γκάνα. Ένας από τους τρόπους που τηρεί τις διαθήκες της, είναι να μεγαλύνει την κλήση της ως προέδρου της τάξης των Μελισσών. Εξήγησε ταπεινά ότι πηγαίνει στο σπίτι των φίλων της, των λιγότερο ενεργών νέων γυναικών, για να ζητήσει από τους γονείς τους να τις αφήσουν να έρθουν στην Εκκλησία. Οι γονείς τής λένε πως αυτό είναι δύσκολο γιατί την Κυριακή τα παιδιά πρέπει να κάνουν δουλειές του σπιτιού. Κι έτσι η Εβανζελίν πηγαίνει και βοηθά με τις δουλειές και χάρη στις προσπάθειές της οι φίλες της συχνά παίρνουν άδεια να πάνε στην Εκκλησία.
Αν τηρήσουμε τις σχετιζόμενες διαθήκες, οι ιερές διατάξεις της ιεροσύνης θα μας αλλάξουν, θα μας καθαγιάσουν και θα μας προετοιμάσουν να εισέλθουμε στην παρουσία του Κυρίου. Έτσι φέρουμε ο ένας τα βάρη του άλλου· ενδυναμώνουμε ο ένας τον άλλον. Παραμένουμε ελεύθερες από την αμαρτία, όταν προσφέρουμε πνευματική και υλική ανακούφιση στον φτωχό, τον πεινασμένο, τον γυμνό και τον ασθενή. Κρατούμε τον εαυτό μας ακηλίδωτο από τον κόσμο, όταν τηρούμε την ημέρα του Κυρίου και λαμβάνουμε τη μετάληψη την αγία ημέρα του Κυρίου.
Ευλογούμε την οικογένειά μας και κάνουμε το σπίτι μας άγιο μέρος. Χαλιναγωγούμε τα πάθη μας για να είμαστε γεμάτοι με αγνή και ακατάλυτη αγάπη. Προσεγγίζουμε τους άλλους με καλοσύνη, συμπόνια και στεκόμαστε ως μάρτυρες του Θεού. Γινόμαστε λαός της Σιών, με μία καρδιά και έναν νου, αγνός λαός όπου όλοι οι άνθρωποι μαζί κατοικούν με ομόνοια και αρετή. «Γιατί η Σιών πρέπει να επαυξηθεί και κατά την ομορφιά και κατά την αγιότητα».
Αδελφές, ελάτε στον ναό. Αν είναι να είμαστε άγιοι προετοιμασμένοι να υποδεχθούμε τον Σωτήρα κατά τον ερχομό Του, πρέπει να εγερθούμε και να φορέσουμε τα όμορφα ενδύματά μας Με δύναμη και τιμή, απαρνούμαστε τους τρόπους του κόσμου και τηρούμε τις διαθήκες μας, ώστε να είμαστε «άνθρωποι ντυμένοι με αγαθότητα, μάλιστα, με αυτόν τον χιτώνα της δικαιοσύνης».
Αγιότητα είναι να έχουμε το Άγιο Πνεύμα για Οδηγό μας
Η αγιότητα είναι δώρο του Πνεύματος. Δεχόμαστε αυτό το δώρο, όταν επιλέγουμε να κάνουμε τα πράγματα εκείνα που θα αυξήσουν την εξαγνιστική δύναμη του Αγίου Πνεύματος στη ζωή μας.
Όταν η Μάρθα δέχθηκε τον Ιησού Χριστό στο σπίτι της, ένιωσε μία τεράστια επιθυμία να υπηρετήσει τον Κύριο όσο καλύτερα μπορούσε. Η αδελφή της, η Μαρία, επέλεξε να καθίσει «στα πόδια του Ιησού» και να ακούσει τον λόγο Του. Όταν η Μάρθα ένιωσε ότι ήταν μεγάλο βάρος να υπηρετεί χωρίς καμία βοήθεια, παραπονέθηκε: «Κύριε, δεν σε μέλει ότι η αδελφή μου με άφησε μόνη να υπηρετώ;»
Μου αρέσουν πολύ τα λόγια της πιο τρυφερής επίπληξης που μπορώ να φανταστώ. Με τέλεια αγάπη και απέραντη συμπόνια, ο Σωτήρας νουθέτησε:
«Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και αγωνίζεσαι για πολλά·
»εντούτοις, για ένα υπάρχει ανάγκη‧ η Μαρία, όμως, διάλεξε την αγαθή μερίδα, που δεν θα αφαιρεθεί απ’ αυτήν».
Αδελφές, αν είναι να γίνουμε άγιες, πρέπει να μάθουμε να καθόμαστε στα πόδια του Αγίου του Ισραήλ και να αφιερώνουμε χρόνο στην αγιότητα. Βάζουμε στην άκρη το τηλέφωνο, την ατέλειωτη λίστα υποχρεώσεων και τις φροντίδες των εγκοσμίων; Η προσευχή, η μελέτη και το να δίδουμε προσοχή στον λόγο του Θεού προσκαλεί την καθαρτική και θεραπευτική αγάπη Του στην ψυχή μας. Ας αφιερώσουμε χρόνο να είμαστε άγιες, ώστε να γεμίσουμε με το ιερό, εξαγνιστικό Του Πνεύμα. Με το Άγιο Πνεύμα ως οδηγό μας, θα είμαστε έτοιμες να δεχθούμε τον Σωτήρα στην ομορφιά της αγιότητας.
Αγιότητα είναι να γινόμαστε άγιες μέσω της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού
Σύμφωνα με τα εμπνευσμένα λόγια του βασιλιά Βενιαμίν, όσοι γίνονται άγιοι μέσω της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού είναι εκείνοι που είναι υποχωρητικοί, πράοι, ταπεινοί, υπομονετικοί και γεμάτοι αγάπη, όπως ο Σωτήρας είναι. Προφήτευσε ότι ο Ιησούς Χριστός «ο Κύριος ο Παντοδύναμος που βασιλεύει, πού υπήρχε, και υπάρχει από όλη την αιωνιότητα ώς όλη την αιωνιότητα, θα κατέβει από τους ουρανούς προς τα τέκνα των ανθρώπων, και θα κατοικήσει σε σκήνωμα πηλού». Ήρθε για να ευλογήσει τον άρρωστο, τον χωλό, τον κωφό και τον τυφλό, και να επαναφέρει στη ζωή αυτόν που είχε πεθάνει. Κι όμως υπέφερε «περισσότερο απ’ ό,τι άνθρωπος μπορεί ν’ ανθέξει χωρίς να φθάσει στον θάνατο». Αν και είναι ο μόνος μέσω του οποίου επέρχεται η σωτηρία, χλευάστηκε, μαστιγώθηκε και σταυρώθηκε. Αλλά ο Υιός του Θεού αναστήθηκε από τον τάφο, ώστε όλοι να μπορέσουμε να νικήσουμε τον θάνατο. Είναι αυτός που θα σταθεί για να κρίνει τον κόσμο με χρηστότητα. Είναι αυτός που θα μας λυτρώσει όλους. Είναι αυτός ο Άγιος του Ισραήλ. Ο Ιησούς Χριστός είναι η ομορφιά της αγιότητας.
Όταν ο λαός του βασιλιά Βενιαμίν άκουσε τα λόγια του, έπεσε στο έδαφος, τόσο μεγάλη ήταν η ταπεινοφροσύνη και η ευλάβειά του για τη χάρη και τη δόξα του Θεού μας. Αναγνώρισαν την σαρκική τους κατάσταση. Βλέπουμε την απόλυτη εξάρτησή μας από τη χάρη και το έλεος του Χριστού, του Κυρίου μας; Αναγνωρίζουμε πως κάθε καλό δώρο, υλικό και πνευματικό, έρχεται σε εμάς μέσω του Χριστού; Θυμόμαστε πως σύμφωνα με το αιώνιο σχέδιο του Πατέρα, η γαλήνη σε αυτή τη ζωή και η δόξα στην αιωνιότητα είναι δικές μας μόνο χάρη στον άγιο Υιό Του;
Ας ενωθούμε με τον λαό του βασιλιά Βενιαμίν, καθώς αναφώνησαν δυνατά με μία φωνή: «Αχ, λυπήσου μας και χρησιμοποίησε το εξιλεωτικό αίμα του Χριστού ώστε να μπορέσουμε να έχουμε άφεση των αμαρτιών μας, και οι καρδιές μας να εξαγνιστούν. Γιατί πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού, που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη, και τα πάντα».
Καταθέτω μαρτυρία πως καθώς πλησιάζουμε προς τον Άγιο του Ισραήλ, το Πνεύμα Του θα έρθει σε εμάς ώστε να γεμίσουμε με χαρά, να λάβουμε άφεση αμαρτιών και ηρεμία συνείδησης.
Ο Επουράνιος Πατέρας έχει δώσει στην καθεμία μας την ικανότητα να γίνουμε άγιες. Είθε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να τηρούμε τις διαθήκες μας και να έχουμε το Άγιο Πνεύμα ως οδηγό μας. Με πίστη στον Ιησού Χριστό, γινόμαστε άγιες μέσω της Εξιλεώσεώς Του, ώστε να λάβουμε αθανασία και την αιώνια ζωή και να δώσουμε στον Θεό, τον Πατέρα μας, τη δόξα που εμπρέπει στο όνομά Του. Είθε η ζωή μας να είναι μία ιερή προσφορά, ώστε να σταθούμε ενώπιον του Κυρίου στην ομορφιά της αγιότητας. Στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.