Ελάτε προς τον Χριστό–Ζώντας ως Άγιοι των Τελευταίων Ημερών
Μπορούμε να κάνουμε δύσκολα πράγματα και να βοηθήσουμε άλλους να κάνουν το ίδιο, διότι γνωρίζουμε σε ποιον μπορούμε να βασιστούμε.
Σας ευχαριστούμε, Πρεσβύτερε Σοάρες, για τη δυνατή και προφητική σας μαρτυρία για το Βιβλίο του Μόρμον. Προσφάτως, είχα τη μοναδική ευκαιρία να κρατήσω στα χέρια μία σελίδα του πρωτότυπου χειρόγραφου του Βιβλίου του Μόρμον. Σε αυτήν τη συγκεκριμένη σελίδα, για πρώτη φορά σε αυτή τη θεϊκή νομή, καταγράφηκαν αυτά τα γενναία λόγια: «Θα πάω και θα κάνω αυτά που ο Κύριος έχει προστάξει, διότι ξέρω ότι ο Κύριος δεν δίνει εντολές στα τέκνα των ανθρώπων, παρά μόνον όταν προετοιμάσει γι’ αυτά την οδό, ώστε να μπορέσουν να εκπληρώσουν αυτό που τους προστάζει»1.
Καθώς κρατούσα αυτήν τη σελίδα, ήμουν γεμάτος βαθιά εκτίμηση για τις προσπάθειες του 23χρονου Τζόζεφ Σμιθ, που μετέφρασε το Βιβλίο του Μόρμον με το «χάρισμα και τη δύναμη του Θεού»2. Ένιωσα επίσης εκτίμηση για τα λόγια του νεαρού Νεφί που του ζητήθηκε να εκτελέσει ένα πολύ δύσκολο έργο στην απόκτηση των ορειχάλκινων πλακών από τον Λάβαν.
Ο Νεφί γνώριζε ότι αν συνέχιζε να παραμένει επικεντρωμένος στον Κύριο, θα επιτύγχανε στην εκπλήρωση όσων τον πρόσταξε ο Κύριος. Παρέμεινε επικεντρωμένος στον Σωτήρα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, παρόλο που υπέστη πειρασμούς, σωματικές δοκιμασίες, ακόμη και την προδοσία κάποιων στο στενό οικογενειακό του περιβάλλον.
Ο Νεφί γνώριζε σε ποιον βασίστηκε3. Λίγο αργότερα αναφώνησε: «Ω, τι ταλαίπωρος άνθρωπος που είμαι! Μάλιστα, η καρδιά μου λυπάται εξαιτίας της σάρκας μου»4 δήλωσε ο Νεφί: «Ο Θεός μου υπήρξε το στήριγμά μου. Με οδήγησε μέσα από τα βάσανά μου στην έρημο. Και με διαφύλαξε επάνω στα νερά του μεγάλου βάθους»5.
Ως οπαδοί του Χριστού, δεν εξαιρούμαστε των δυσκολιών και των δοκιμασιών στη ζωή μας. Απαιτείται συχνά από εμάς να κάνουμε δύσκολα πράγματα που εάν τα επιχειρούσαμε μόνοι θα μας συνέτριβαν και θα ήταν ίσως αδύνατα. Καθώς δεχόμαστε την πρόσκληση του Σωτήρα «Ελάτε σε μένα»6, Εκείνος θα παράσχει την υποστήριξη, την παρηγοριά και την ειρήνη που είναι απαραίτητες, όπως έκανε για τον Νεφί και τον Τζόζεφ. Ακόμη και στις ισχυρότερες δοκιμασίες μας, μπορούμε να αισθανθούμε τη θερμή αποδοχή της αγάπης Του καθώς Τον εμπιστευόμαστε και αποδεχόμαστε το θέλημά Του. Μπορούμε να αισθανθούμε τη χαρά που έχει διαφυλαχθεί για τους πιστούς μαθητές Του, επειδή ο «Χριστός είναι χαρά»7.
Το 2014, ενώ υπηρετούσαμε μία ιεραποστολή πλήρους απασχολήσεως, η οικογένειά μας βίωσε μία απροσδόκητη τροπή γεγονότων. Όταν κατεβαίναμε από έναν απότομο λόφο επάνω σε ένα μακρύ σκέιτμπορντ, ο μικρότερος γιος μας έπεσε και υπέστη έναν τραυματισμό στον εγκέφαλό του που θα μπορούσε να απειλήσει την ίδια του τη ζωή. Καθώς η κατάστασή του επιδεινώθηκε, το ιατρικό προσωπικό τον μετέφερε εσπευσμένως για να χειρουργηθεί επειγόντως.
Η οικογένειά μας γονάτισε στο πάτωμα ενός κατά τα άλλα άδειου νοσοκομειακού δωματίου και εκφράσαμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας προς τον Θεό. Εν μέσω αυτής της δύσκολης και οδυνηρής στιγμής, ήμασταν γεμάτοι με την αγάπη και την ειρήνη του Επουράνιου Πατέρα μας.
Δεν γνωρίζαμε τι επεφύλασσε το μέλλον ή αν θα βλέπαμε ξανά τον γιο μας ζωντανό. Γνωρίζαμε ξεκάθαρα ότι η ζωή του ήταν στα χέρια του Θεού και τα αποτελέσματα, από μία αιώνια προοπτική, θα έβαιναν για το δικό του και το δικό μας καλό. Μέσω της δωρεάς του Πνεύματος, ήμασταν πλήρως προετοιμασμένοι να αποδεχθούμε οποιοδήποτε αποτέλεσμα.
Δεν ήταν εύκολο! Το ατύχημα είχε ως αποτέλεσμα μία δίμηνη παραμονή στο νοσοκομείο, ενώ προεδρεύσαμε σε περισσότερους από 400 ιεραποστόλους πλήρους απασχολήσεως. Ο γιος μας βίωσε μία σοβαρή απώλεια μνήμης. Η ανάρρωσή του περιελάμβανε μακρές και δύσκολες σωματικές συνεδρίες, λογοθεραπείας και εργοθεραπείας. Οι δυσκολίες παραμένουν, αλλά με την πάροδο του χρόνου έχουμε δει το θαύμα.
Κατανοούμε ξεκάθαρα ότι κάθε δοκιμασία που αντιμετωπίζουμε δεν θα έχει το αποτέλεσμα που επιθυμούμε. Ωστόσο, καθώς παραμένουμε επικεντρωμένοι στον Χριστό, θα νιώσουμε γαλήνη και θα δούμε τα θαύματα του Θεού, όποια κι αν είναι, στον δικό Του χρόνο και με τον δικό Του τρόπο.
Θα υπάρξουν στιγμές που δεν θα μπορούμε να δούμε με τι τρόπο θα τελειώσει καλά μία τωρινή κατάσταση και θα μπορούσαμε ακόμη και να εκφραστούμε, όπως ο Νεφί: «Η καρδιά μου λυπάται εξαιτίας της σάρκας μου»8. Υπάρχουν φορές που η μόνη ελπίδα που έχουμε είναι στον Ιησού Χριστό. Τι ευλογία να έχουμε αυτήν την ελπίδα και εμπιστοσύνη σε Εκείνον. Ο Χριστός είναι εκείνος που πάντα θα τηρεί τις υποσχέσεις Του. Η ανάπαυσή Του είναι εξασφαλισμένη για όλους όσοι έρχονται σε Αυτόν9.
Οι ηγέτες μας επιθυμούν βαθιά να νιώσουν όλοι τη γαλήνη και την παρηγοριά που έρχονται μέσα από την εμπιστοσύνη και την εστίαση στον Σωτήρα Ιησού Χριστό.
Ο ζων προφήτης μας, Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον, επικοινωνεί το όραμα του Κυρίου για τον κόσμο και για τα μέλη της Εκκλησίας του Χριστού: «Το μήνυμά μας προς τον κόσμο είναι απλό και ειλικρινές: προσκαλούμε όλα τα τέκνα του Θεού και από τις δύο πλευρές του καταπετάσματος να έλθουν προς τον Σωτήρα τους, να λάβουν τις ευλογίες του άγιου ναού, να έχουν ακατάλυτη χαρά και να έχουν τις προϋποθέσεις για αιώνια ζωή»10.
Αυτή η πρόσκληση να «έλθου[με] προς τον Χριστό» έχει συγκεκριμένες έννοιες για τους Αγίους των Τελευταίων Ημερών11. Ως μέλη της Εκκλησίας του Σωτήρος, έχουμε συνάψει διαθήκη μαζί Του και έχουμε γίνει οι πνευματικώς αποκτηθέντες υιοί και θυγατέρες Του12. Μας έχει δοθεί επίσης η ευκαιρία να εργαζόμαστε σκληρά με τον Κύριο προσκαλώντας άλλους να έρθουν σε Εκείνον.
Καθώς εργαζόμαστε σκληρά με τον Χριστό, οι πιο βαθιά επικεντρωμένες προσπάθειές μας θα πρέπει να είναι μέσα στο σπίτι μας. Θα υπάρξουν στιγμές που μέλη της οικογένειας και στενοί φίλοι θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες. Οι φωνές του κόσμου, ίσως και οι δικές τους επιθυμίες, θα μπορούσαν να τους προκαλέσουν να αμφισβητήσουν την αλήθεια. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους βοηθήσουμε να αισθανθούν τόσο την αγάπη του Σωτήρα όσο και την δική μας αγάπη. Θυμάμαι το εδάφιο γραφής που έχει γίνει ο αγαπημένος μας ύμνος «Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον» που μας διδάσκει: «Δείχνει αυτό πως είστε μαθητές μου, αν αγαπά ο ένας τον άλλον»13.
Στην αγάπη μας για όσους αμφισβητούν την αλήθεια, ο εχθρός κάθε χαράς ίσως προσπαθήσει να μας κάνει να νιώσουμε ότι προδίδουμε αυτούς που αγαπάμε, αν εμείς οι ίδιοι συνεχίζουμε να ζούμε την πληρότητα του Ευαγγελίου και να διδάσκουμε τις αλήθειες του.
Η ικανότητά μας να βοηθούμε άλλους να έρχονται προς τον Χριστό ή να επιστρέψουν στον Χριστό θα εξαρτηθεί από το παράδειγμα που θέτουμε μέσα από την προσωπική μας δέσμευση να παραμείνουμε στο μονοπάτι της διαθήκης.
Αν η αληθινή μας επιθυμία είναι να διασώσουμε αυτούς που αγαπάμε, εμείς οι ίδιοι πρέπει να παραμείνουμε σταθεροί με τον Χριστό, να αποδεχθούμε την Εκκλησία Του και την πληρότητα του Ευαγγελίου Του.
Επιστρέφοντας στην ιστορία του Νεφί, γνωρίζουμε ότι η κλίση του Νεφί να εμπιστεύεται τον Κύριο ήταν επηρεασμένη από την τάση των γονιών του να εμπιστεύονται τον Κύριο και από το παράδειγμα τήρησης των διαθηκών τους. Αυτό δίνεται όμορφα με ένα παράδειγμα στο όραμα του Λεχί για το δένδρο της ζωής. Αφού έφαγε από τον γλυκό και ευχάριστο καρπό του δέντρου, ο Λεχί «έριξ[ε] τα μάτια [του] τριγύρω, ώστε ενδεχομένως να ανακαλύψ[ει] την οικογένειά [του]»14. Είδε τη Σαρία, τον Σαμ και τον Νεφί να στέκονται «σαν να μην ήξεραν προς τα πού να πάνε»15. Ο Λεχί έπειτα δήλωσε: «Και συνέβη ώστε τους έγνεψα. Και όντως τους είπα με δυνατή φωνή ότι θα έπρεπε να έλθουν προς εμένα και να γευθούν τον καρπό»16. Παρακαλώ παρατηρήστε ότι ο Λεχί δεν έφυγε από το δένδρο της ζωής. Έμεινε πνευματικώς με τον Κύριο και προσκάλεσε την οικογένειά του να έρθει εκεί όπου αυτός ήταν για να φάει από τον καρπό.
Ο ενάντιος θα δελέαζε κάποιους να αφήσουν τη χαρά του Ευαγγελίου, διαχωρίζοντας τις διδασκαλίες του Χριστού από την Εκκλησία Του. Θα μας έκανε να πιστέψουμε ότι μπορούμε να μείνουμε σταθεροί στο μονοπάτι της διαθήκης από μόνοι μας, μέσω της δικής μας πνευματικότητας, ανεξάρτητοι από την Εκκλησία Του.
Στις τελευταίες αυτές ημέρες, η Εκκλησία του Χριστού αποκαταστάθηκε για να βοηθήσει τα τέκνα διαθήκης του Χριστού να παραμείνουν στο μονοπάτι Του της διαθήκης.
Στο Διδαχή και Διαθήκες διαβάζουμε: «Ιδές, αυτή είναι η διδαχή μου – όποιος μετανοεί και έρχεται προς εμένα, αυτός είναι η εκκλησία μου»17.
Μέσω της Εκκλησίας του Χριστού, ενδυναμωνόμαστε μέσα από εμπειρίες ως κοινότητα Αγίων. Ακούμε τη φωνή Του μέσω των προφητών, βλεπόντων και αποκαλυπτών Του. Και το πιο σημαντικό, μέσω της Εκκλησίας Του μας παρέχονται όλες οι βασικές ευλογίες της Εξιλέωσης του Χριστού που αποκομίζονται μόνον μέσω της συμμετοχής σε ιερές διατάξεις.
Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών είναι η Εκκλησία του Χριστού επάνω στη γη, που αποκαταστάθηκε κατά τις τελευταίες ημέρες προς όφελος όλων των τέκνων του Θεού.
Καταθέτω μαρτυρία ότι καθώς ερχόμαστε προς τον Χριστό και ζούμε ως Άγιοι των Τελευταίων Ημερών, θα ευλογηθούμε με επιπλέον ποσότητα αγάπης Του, χαράς Του και ειρήνης Του. Σαν τον Νεφί, μπορούμε να κάνουμε δύσκολα πράγματα και να βοηθήσουμε άλλους να κάνουν το ίδιο, διότι γνωρίζουμε σε ποιον μπορούμε να βασιστούμε18. Ο Χριστός είναι το φως μας, η ζωή μας και η σωτηρία μας19. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.