Διαδίδοντας το μήνυμα της Αποκατάστασης και της Ανάστασης
Η Αποκατάσταση ανήκει στον κόσμο και το μήνυμά της είναι ειδικά επείγον σήμερα.
Κατά την διάρκεια αυτής της γενικής συνέλευσης έχουμε μιλήσει και τραγουδήσει με χαρά για την εκπλήρωση αυτού που είχε προφητευτεί προ πολλού, «τη[ν] αποκατάσταση»1, για «να ανακεφαλαι[ωθούν] τα πάντα στον Χριστό»2, για την επιστροφή της πληρότητας του Ευαγγελίου, της ιεροσύνης και της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού στη γη, εκ των οποίων όλα συμπεριλαμβάνονται στον τίτλο «η Αποκατάσταση».
Αλλά η Αποκατάσταση δεν είναι μόνο για εμάς που αγαλλιάζουμε με αυτήν σήμερα. Οι αποκαλύψεις του Πρώτου Οράματος δεν ήταν μόνο για τον Τζόζεφ Σμιθ, αλλά προσφέρονται ως φως και αλήθεια για όποιον είναι «ελλιπής σε σοφία»3. Το Βιβλίο του Μόρμον είναι περιουσία της ανθρωπότητας. Οι διατάξεις της ιεροσύνης για την σωτηρία και την υπερύψωση προετοιμάστηκαν για κάθε άτομο, συμπεριλαμβάνοντας εκείνους που δεν είναι πλέον στην θνητότητα. Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών και οι ευλογίες της προορίζονται για όλους όσους τις θέλουν. Η δωρεά του Αγίου Πνεύματος είναι για όλους. Η Αποκατάσταση ανήκει στον κόσμο και το μήνυμά της είναι ειδικά επείγον σήμερα.
«Επομένως, πόσο σημαντικό είναι να γίνουν γνωστά αυτά στους κατοίκους της γης, ώστε να ξέρουν ότι δεν υπάρχει σάρκα που να μπορεί να κατοικεί στην παρουσία του Θεού, παρά μόνο με την αξία και την ευσπλαχνία και τη χάρη του Αγίου Μεσσία, ο οποίος θυσιάζει τη ζωή του κατά τη σάρκα, και την ξαναπαίρνει με τη δύναμη του Πνεύματος, για να πραγματοποιήσει την ανάσταση των νεκρών»4.
Από την ημέρα που ο αδελφός του Προφήτη, Σάμιουελ Σμιθ, γέμισε το σακίδιό του με πρόσφατα τυπωμένα αντίγραφα του Βιβλίου του Μόρμον και ξεκίνησε περπατώντας για να διαδώσει την καινούργια γραφή, οι Άγιοι έχουν εργαστεί χωρίς σταματημό ώστε «να γίνουν γνωστά αυτά στους κατοίκους της γης».
Το 1920, ο τότε Πρεσβύτερος Ντέιβιντ ΜακΚέι της απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων άρχισε μια ετήσια περιοδεία των αποστολών της Εκκλησίας. Τον Μάιο του 1921, βρισκόταν σε ένα μικρό νεκροταφείο στο Φαγκαλίι της Σαμόας, μπροστά στους καλά φροντισμένους τάφους τριών παιδιών, την κόρη και τους δύο γιους του Τόμας και της Σάρας Χίλτον. Αυτά τα μικρά –το μεγαλύτερο ήταν δύο ετών– πέθαναν κατά την διάρκεια που ο Τόμας και η Σάρα υπηρετούσαν ως ένα νεαρό ιεραποστολικό ζεύγος στα τέλη του 19ου αιώνα.
Πριν φύγει από την Γιούτα, ο Πρεσβύτερος ΜακΚέι υποσχέθηκε στην Σάρα, τώρα χήρα, ότι θα επισκεπτόταν τον τάφο των παιδιών της στη Σαμόα, καθώς εκείνη δεν μπόρεσε να ξαναπάει. Ο Πρεσβύτερος ΜακΚέι της έγραψε: «Τα τρία μικρά σας, αδελφή Χίλτον, σε εύγλωττη σιωπή… συνεχίζουν το ευγενές ιεραποστολικό έργο σας, που ξεκίνησε σχεδόν τριάντα χρόνια πριν». Έπειτα πρόσθεσε έναν στίχο δικής του σύνθεσης:
«Από αγαπημένα χέρια έκλεισαν τα ετοιμοθάνατα μάτια τους,
από αγαπημένα χέρια συντέθηκαν τα άκρα τους,
από ξένα χέρια οι τάφοι τους στολίστηκαν,
από αγνώστους τιμώνται και από αγνώστους θρηνούνται»5.
Αυτή η ιστορία είναι μία από τις χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες, που μιλούν για τον καιρό, τον θησαυρό και τις ζωές που θυσιάστηκαν για τα τελευταία 200 χρόνια διάδοσης του μηνύματος της Αποκατάστασης. Η φιλοδοξία μας να φτάσουμε σε κάθε έθνος, φυλή, γλώσσα και λαό είναι αμείωτη σήμερα, όπως φαίνεται από τους δεκάδες χιλιάδες νέους άνδρες, γυναίκες και ζευγάρια που αυτή τη στιγμή υπηρετούν ιεραποστολικές κλήσεις πλήρους απασχόλησης, από μέλη της Εκκλησίας, γενικά, οι οποίοι απηχούν την πρόσκληση του Φιλίππου: «Έλα και δες»6, και από τα εκατομμύρια δολάρια που δαπανώνται ετησίως για να υποστηρίξουν αυτή την προσπάθεια ανά τον κόσμο.
Ενώ οι προσκλήσεις μας δεν είναι καταναγκαστικές, ελπίζουμε ότι οι άνθρωποι θα τις βρουν επιτακτικές. Για να είναι έτσι, πιστεύω ότι τουλάχιστον τρία πράγματα είναι απαραίτητα: πρώτον, η αγάπη σας. Δεύτερον, το παράδειγμά σας και τρίτον η χρήση σας του Βιβλίου του Μόρμον.
Οι προσκλήσεις μας δεν είναι θέμα ιδιοτέλειας. Αντιθέτως, πρέπει να υπάρχουν εκφράσεις ανιδιοτελούς αγάπης7. Αυτή η αγάπη, γνωστή ως χριστιανική αγάπη, η αγνή αγάπη του Χριστού, είναι δική μας αν την ζητήσουμε. Προσκαλούμαστε, ακόμα και προσταζόμαστε να «προσε[υχόμαστε] στον Πατέρα με όλη τη δύναμη της καρδιάς, να [είμαστε] γεμάτοι με την αγάπη αυτήν»8.
Ως παράδειγμα, αναφέρω μια εμπειρία που σχετίζεται με την αδελφή Λάνετ Χο Τσινγκ, που αυτήν την στιγμή υπηρετεί με τον σύζυγό της, τον Πρόεδρο Φράνσις Χο Τσινγκ, ο οποίος προεδρεύει επί της Ιεραποστολής Άπια της Σαμόας. Η αδελφή Χο Τσινγκ διηγείται:
«Χρόνια πριν, η νεαρή οικογένειά μας μετακόμισε σε ένα μικρό σπίτι στο Λέι της Χαβάης. Το υπόστεγο του σπιτιού μας είχε μετατραπεί σε διαμέρισμα-στούντιο όπου ζούσε ένας άνδρας ονόματι Τζόναθαν. Ο Τζόναθαν ήταν γείτονάς μας σε άλλο μέρος. Φαίνεται σαν να μην ήταν τυχαίο ότι ο Κύριος μας είχε βάλει μαζί και αποφασίσαμε να είμαστε πιο ανοικτοί για τις δραστηριότητές μας και την ιδιότητα του μέλους στην Εκκλησία. Ο Τζόναθαν απολάμβανε την φιλία μας και του άρεσε να περνάει χρόνο με την οικογένειά μας. Του άρεσε να μαθαίνει για το Ευαγγέλιο, αλλά δεν ενδιαφερόταν να δεσμευτεί με την Εκκλησία.
»Με τον καιρό, ο Τζόναθαν απέκτησε το παρατσούκλι “θείος Τζόναθαν” με τα παιδιά μας. Καθώς η οικογένειά μας συνέχιζε να μεγαλώνει, έτσι μεγάλωνε το ενδιαφέρον του Τζόναθαν στις δραστηριότητές μας. Οι προσκλήσεις μας σε γιορτές, γενέθλια, σχολικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες της Εκκλησίας επεκτάθηκαν σε οικογενειακές βραδιές και βαπτίσεις των παιδιών.
»Μία ημέρα έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον Τζόναθαν. Χρειαζόταν βοήθεια. Υπέφερε από διαβήτη και είχε αναπτύξει μια σοβαρή λοίμωξη ποδιών που απαιτούσε ακρωτηριασμό. Η οικογένειά μας και τα γειτονικά μέλη του τομέα τον υποστήριξαν σε αυτήν την δοκιμασία. Τον προσέχαμε με σειρά στο νοσοκομείο και προσφέραμε ευλογίες ιεροσύνης. Καθώς ο Τζόναθαν ήταν στην αποκατάσταση, με βοήθεια από τις αδελφές της Ανακουφιστικής Εταιρείας, καθαρίζαμε το διαμέρισμά του. Οι αδελφοί της ιεροσύνης έκτισαν μια κεκλιμένη επιφάνεια μέχρι την πόρτα του και στηρίγματα στο μπάνιο. Όταν ο Τζόναθαν επέστρεψε σπίτι, ήταν γεμάτος με συναισθήματα.
»Ο Τζόναθαν άρχισε να κάνει μαθήματα με τους ιεραποστόλους ξανά. Την εβδομάδα πριν το νέο έτος, μου τηλεφώνησε και με ρώτησε: “Τι θα κάνεις την παραμονή του νέου έτους;” Του θύμισα την ετήσια γιορτή. Αντ’ αυτού, απάντησε: “Θέλω να έρθεις στη βάπτισή μου! Θέλω να αρχίσω σωστά το νέο έτος”. Μετά από 20 χρόνια με το “έλα και δες”, “έλα να βοηθήσεις” και “έλα να μείνεις”, αυτή η πολύτιμη ψυχή ήταν έτοιμη να βαπτιστεί.
Το 2018, όταν κληθήκαμε να γίνουμε πρόεδρος ιεραποστολής και συνάδελφος, η υγεία του Τζόναθαν χειροτέρευε. Τον ικετέψαμε να παραμείνει δυνατός και να περιμένει την επιστροφή μας. Συνέχισε για περίπου έναν χρόνο, αλλά ο Κύριος τον προετοίμαζε για να επιστρέψει στους ουρανούς. Πέθανε ειρηνικά τον Απρίλιο του 2019. Οι κόρες μας παρευρέθηκαν στη κηδεία του “θείου Τζόναθαν” και τραγούδησαν το ίδιο τραγούδι που τραγουδήσαμε στην βάπτισή του».
Σας παρουσιάζω τη δεύτερη προϋπόθεση για την επιτυχή διάδοση του μηνύματος της Αποκατάστασης με αυτήν την ερώτηση: Τι θα κάνει την πρόσκλησή σας ελκυστική σε κάποιον; Δεν είστε εσείς, το παράδειγμα της ζωής σας; Πολλοί από αυτούς που άκουσαν κι έλαβαν το μήνυμα της Αποκατάστασης αρχικά προσελκύστηκαν από το πώς αντιλαμβάνονταν ένα μέλος ή τα μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού. Μπορεί να ήταν ο τρόπος που συμπεριφέρονταν στους άλλους, τα πράγματα που έλεγαν ή δεν έλεγαν, η σταθερότητα που έδειχναν σε δύσκολες καταστάσεις ή απλώς η όψη τους9.
Ό,τι και να ήταν, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι χρειάζεται να καταλαβαίνουμε και να ζούμε τις αρχές του αποκατεστημένου Ευαγγελίου το καλύτερο δυνατόν, ώστε οι προσκλήσεις μας να είναι ελκυστικές. Είναι κάτι που συχνά αναφέρεται σήμερα ως αυθεντικότητα. Αν η αγάπη του Χριστού κατοικεί μέσα μας, οι άλλοι θα ξέρουν ότι η αγάπη μας είναι αυθεντική. Αν το φως του Αγίου Πνεύματος καίει μέσα μας, θα ανάψει ξανά το Φως του Χριστού μέσα τους10. Αυτό που είστε προσθέτει αυθεντικότητα στην πρόσκλησή σας να έρθουν και να βιώσουν την αγαλλίαση της πληρότητας του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού.
Η τρίτη προϋπόθεση είναι η φιλελεύθερη χρήση του οργάνου μεταστροφής που ο Θεός σχεδίαζε για αυτή την τελευταία θεϊκή νομή του Ευαγγελίου, το Βιβλίο του Μόρμον. Είναι μία χειροπιαστή απόδειξη ότι η προφητική κλήση του Τζόζεφ Σμιθ και μία πειστική απόδειξη της θειότητας και της Ανάστασης του Ιησού Χριστό. Η έκθεση του σχεδίου απολύτρωσης του Επουράνιου Πατέρα μας είναι ασύγκριτη. Όταν διαδίδετε το Βιβλίο του Μόρμον, διαδίδετε την Αποκατάσταση.
Όταν ο Τζέισον Όλσον ήταν έφηβος, είχε προειδοποιηθεί επανειλημμένα από τα μέλη της οικογένειας και από άλλους να μη γίνει χριστιανός. Είχε, ωστόσο, δύο φίλους οι οποίοι ήταν μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών και συχνά συζητούσαν για θρησκεία. Οι φίλοι του, Σέα και Ντέιβ, αντιμετώπισαν με σεβασμό τα επιχειρήματα που άλλοι είχαν δώσει στον Τζέισον εναντίον της πίστης στον Ιησού Χριστό. Τελικά, του έδωσαν ένα αντίτυπο του Βιβλίου του Μόρμον, λέγοντας: «Αυτό το βιβλίο θα απαντήσει στις ερωτήσεις σου. Παρακαλούμε διάβασέ το». Δέχτηκε διστακτικά το βιβλίο και το έβαλε στο σακίδιό του, όπου έμεινε για μερικούς μήνες. Δεν ήθελε να το αφήσει στο σπίτι όπου θα μπορούσε να το δει η οικογένειά του και δεν ήθελε να απογοητεύσει τον Σέα και τον Ντέιβ επιστρέφοντάς το. Τελικά, κατέληξε στη λύση να κάψει το βιβλίο.
Μία νύχτα, με έναν αναπτήρα στο ένα χέρι και το Βιβλίο του Μόρμον στο άλλο, ήταν έτοιμος να κάψει το βιβλίο, όταν άκουσε μια φωνή στο μυαλό του που έλεγε: «Μην κάψεις το βιβλίο μου». Έκπληκτος, σταμάτησε. Έπειτα, νομίζοντας ότι φαντάστηκε τη φωνή, προσπάθησε ξανά να ανάψει τον αναπτήρα. Πάλι, η φωνή ήρθε στο μυαλό του: «Πήγαινε στο δωμάτιό σου και διάβασε το βιβλίο μου». Ο Τζέισον έκρυψε τον αναπτήρα, περπάτησε προς το δωμάτιό του, άνοιξε το Βιβλίο του Μόρμον και άρχισε να διαβάζει. Συνέχισε μέρα με τη μέρα, συχνά μέχρι το ξημέρωμα. Καθώς ο Τζέισον τελείωσε και προσευχήθηκε, κατέγραψε: «Γέμισα με το Πνεύμα από την κορυφή του κεφαλιού μου μέχρι την άκρη των ποδιών μου… Αισθάνθηκα γεμάτος φως… Ήταν η πιο χαρούμενη εμπειρία που είχα στη ζωή μου». Ζήτησε να βαπτιστεί και μετά έγινε ο ίδιος ιεραπόστολος.
Ίσως δεν χρειάζεται να αναφερθεί ότι παρά την γνήσια αγάπη και ειλικρίνεια, πολλές, αν όχι οι περισσότερες προσκλήσεις μας για να διαδώσουμε την Αποκατάσταση, θα απορριφθούν. Αλλά να θυμάστε αυτό: όλοι είναι άξιοι μίας τέτοιας πρόσκλησης – «όλοι είναι ίδιοι για τον Θεό»11. Ο Κύριος είναι ευχαριστημένος με κάθε προσπάθεια που κάνουμε, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος. Η απόρριψη μίας πρόσκλησης δεν είναι λόγος να κόψουμε επικοινωνία. Και η έλλειψη ενδιαφέροντος σήμερα, μπορεί να γίνει ενδιαφέρον αύριο. Ανεξαρτήτως, η αγάπη μας παραμένει σταθερή.
Ας μην ξεχάσουμε ποτέ ότι η Αποκατάσταση προήλθε από έντονη δοκιμασία και θυσία. Όμως αυτό είναι ένα θέμα για άλλη ημέρα. Αγαλλιούμε σήμερα με τους καρπούς της Αποκατάστασης, με έναν από τους πιο υπερβατικούς να είναι η δύναμη ξανά να δένουμε επάνω στη γη και στους ουρανούς12. Όπως εκφράσθηκε χρόνια πριν από τον Πρόεδρο Γκόρντον Χίνκλυ: «Αν τίποτε άλλο δεν βγήκε από όλη τη λύπη και τα δεινά και τον πόνο της αποκατάστασης από τη δύναμη της επισφράγισης της αγίας ιεροσύνης να δένει μαζί οικογένειες για πάντα, θα άξιζε τα πάντα που κόστισε»13.
Η απώτερη υπόσχεση της Αποκατάστασης είναι η λύτρωση μέσω του Ιησού Χριστού. Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού είναι η απόδειξη ότι Εκείνος, πράγματι, έχει τη δύναμη να λυτρώσει όλους εκείνους που έρχονται σε Αυτόν – να τους λυτρώσει από λύπη, αδικία, θλίψη, αμαρτία, ακόμα και θάνατο. Σήμερα είναι Κυριακή των Βαΐων. Μία εβδομάδα από σήμερα είναι το Πάσχα. Θυμόμαστε, πάντα θυμόμαστε, τα Πάθη και τον θάνατο του Χριστού για να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες μας και εορτάζουμε την πιο όμορφη Κυριακή, την ημέρα του Κυρίου, κατά την οποία αναστήθηκε από τους νεκρούς. Χάριν της Ανάστασης του Ιησού Χριστού, η Αποκατάσταση έχει νόημα, οι θνητές μας ζωές έχουν νόημα και τελικά η ίδια μας η ύπαρξη έχει νόημα.
Ο Τζόζεφ Σμιθ, ο μέγας προφήτης της Αποκατάστασης, προσφέρει μία κορυφαία μαρτυρία για την εποχή μας για τον ανεστημένο, Χριστό: «Ότι ζει! Γιατί τον είδαμε, στα δεξιά του Θεού»14. Ταπεινά προσθέτω την μαρτυρία μου με αυτή του Τζόζεφ και των αποστόλων και προφητών πριν από αυτόν, και των αποστόλων και προφητών που τον διαδέχτηκαν, ότι ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ είναι ο υπεσχημένος Μεσσίας, ο Μονογενής Υιός του Θεού και ο ανεστημένος Λυτρωτής όλης της ανθρωπότητας.
«Καταθέτουμε μαρτυρία ότι όσοι μελετούν με προσευχή το μήνυμα της Αποκατάστασης και ενεργούν με πίστη θα ευλογηθούν να αποκτήσουν τη δική τους μαρτυρία της θειότητάς της και του σκοπού της, για να προετοιμάσουν τον κόσμο για την υπεσχημένη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου και Σωτήρος μας, Ιησού Χριστού»15. Η Ανάσταση του Χριστού κάνει τις υποσχέσεις Του σίγουρες. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.