Ωσαννά και αλληλούια – Ο Ζωντανός Ιησούς Χριστός: Η καρδιά της Αποκατάστασης και του Πάσχα
Σε αυτή την εποχή του ωσαννά και του αλληλούια, τραγουδήστε αλληλούια – γιατί Εκείνος θα βασιλεύσει για πάντα!
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές: με ωσαννά και αλληλούια, γιορτάζουμε τον ζωντανό Ιησού Χριστό αυτήν την εποχή της συνεχούς Αποκατάστασης και του Πάσχα. Με τέλεια αγάπη, ο Σωτήρας μας μάς διαβεβαιώνει: «Ενωμένοι μαζί μου, να έχετε ειρήνη. Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη· αλλά, έχετε θάρρος· εγώ έχω νικήσει τον κόσμο»1.
Πριν από μερικά χρόνια, καθώς η αδελφή Γκονγκ και εγώ είχαμε πάει επίσκεψη σε μία υπέροχη οικογένεια, η νεαρή κόρη τους, η Άιβι, έβγαλε ντροπαλά την θήκη με το βιολί της. Έβγαλε το δοξάρι του βιολιού, το τέντωσε και έβαλε ρητινέλαιο επάνω του. Στη συνέχεια, έβαλε το δοξάρι πίσω στη θήκη, υποκλίθηκε και κάθισε. Ήταν αρχάρια, μόλις μας είχε δείξει όλα όσα ήξερε για το βιολί. Τώρα, ύστερα από χρόνια, η Άιβι παίζει το βιολί πάρα πολύ όμορφα.
Σε αυτή τη θνητή περίοδο, όλοι είμαστε κάπως σαν την Άιβι και το βιολί της. Ξεκινάμε από την αρχή. Με εξάσκηση και επιμονή, αναπτυσσόμαστε και βελτιωνόμαστε. Με το πέρασμα του χρόνου, η ηθική ελεύθερη βούληση και οι θνητές εμπειρίες μάς βοηθούν να γίνουμε περισσότερο σαν τον Σωτήρα μας καθώς εργαζόμαστε μαζί Του στον αμπελώνα Του2 και ακολουθούμε το μονοπάτι της διαθήκης Του.
Οι επέτειοι, συμπεριλαμβανομένης αυτής της δισεκατονταετηρίδας, δίνουν έμφαση στα πρότυπα της αποκατάστασης3. Καθώς γιορτάζουμε τη συνεχιζόμενη Αποκατάσταση του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, προετοιμαζόμαστε επίσης για το Πάσχα. Και για τα δύο, χαιρόμαστε για την επιστροφή του Ιησού Χριστού. Ζει – όχι μόνο τότε, αλλά και τώρα· όχι για κάποιους αλλά για όλους. Ήρθε και έρχεται για να θεραπεύσει τους συντετριμμένους στην καρδιά, για να ελευθερώσει τους αιχμαλώτους και να αποκαταστήσει την όραση στους τυφλούς και να αφήσει ελεύθερους τους τσακισμένους ψυχικά4. Αυτοί είναι ο καθένας μας. Οι λυτρωτικές υποσχέσεις Του ισχύουν, ανεξάρτητα από το παρελθόν μας, το παρόν μας, ή τις ανησυχίες μας για το μέλλον μας.
Αύριο είναι η Κυριακή των Βαΐων. Παραδοσιακά, οι φοίνικες είναι ένα ιερό σύμβολο για να εκφράσουμε χαρά στον Κύριό μας, όπως η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στην Ιερουσαλήμ, όπου «πολλοί άνθρωποι… πήραν κλαδιά από φοίνικες και πήγαν να τον συναντήσουν »5. (Μπορεί να σας ενδιαφέρει να μάθετε ότι το πρωτότυπο αυτού του πίνακα του Χάρρυ Άντερσον κρέμεται στο γραφείο του Προέδρου Ράσσελ Νέλσον, ακριβώς πίσω από το γραφείο του.) Στο βιβλίο της Αποκάλυψης, εκείνοι που δοξάζουν τον Θεό και το Αρνίο το κάνουν «ντυμένοι με λευκές στολές και έχοντας στα χέρια τους φοίνικες»6. Μαζί με τους «μανδύες δικαιοσύνης» και τα «στέμματα δόξας» τα κλαδιά από φοίνικες συμπεριλήφθηκαν στην προσευχή αφιέρωσης του ναού στο Κίρτλαντ7.
Φυσικά, η σημασία της Κυριακής των Βαΐων ξεπερνά τα πλήθη που προϋπάντησαν τον Ιησού με κλαδιά από φοίνικες. Την Κυριακή των Βαΐων, ο Ιησούς εισήλθε στην Ιερουσαλήμ με έναν τρόπο που οι πιστοί αναγνώρισαν ως εκπλήρωση της προφητείας. Όπως ο Ζαχαρίας8 και ο Ψαλμωδός προφήτευσαν, ο Κύριός μας εισήλθε στην Ιερουσαλήμ επάνω σε ένα γαϊδουράκι καθώς τα πλήθη που γνώριζαν φώναζαν «Ωσαννά εν τοις υψίστοις»9. Ωσαννά σημαίνει «κάνε σωτηρία»10. Τότε, όπως και σήμερα, χαιρόμαστε: «Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου»11.
Μία εβδομάδα μετά την Κυριακή των Βαΐων είναι η Κυριακή του Πάσχα. Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον διδάσκει ο Ιησούς Χριστός «ήλθε να πληρώσει ένα χρέος που δεν ήταν δικό του, επειδή εμείς είχαμε ένα χρέος που δεν μπορούσαμε να πληρώσουμε»12. Πράγματι, μέσω της Εξιλέωσης του Χριστού, όλα τα παιδιά του Θεού «μπορ[ούν] να σωθ[ούν], με την υπακοή στους νόμους και τις διατάξεις του Ευαγγελίου»13. Το Πάσχα, τραγουδάμε αλληλούια. Το αλληλούια σημαίνει «αινείτε τον Κύριο Ιεχωβά»14. Η Χορωδία Αλληλούια στο έργο του Χαίντελ Μεσσίας είναι μία αγαπημένη διακήρυξη του Πάσχα ότι Εκείνος είναι «Κύριος κυρίων και Βασιλιάς βασιλιάδων»15.
Τα ιερά γεγονότα μεταξύ της Κυριακής των Βαΐων και της Κυριακής του Πάσχα είναι η ιστορία του ωσαννά και αλληλούια. Το ωσαννά είναι η παράκλησή μας προς τον Θεό για να μας σώσει. Το αλληλούια εκφράζει τον αίνο μας προς τον Κύριο για την ελπίδα της σωτηρίας και της υπερύψωσης. Με το ωσαννά και το αλληλούια αναγνωρίζουμε τον ζωντανό Ιησού Χριστό ως το επίκεντρο του Πάσχα και της αποκατάστασης των τελευταίων ημερών.
Η αποκατάσταση των τελευταίων ημερών ξεκινά με τα Θεοφάνια – την κυριολεκτική εμφάνιση του Θεού Πατέρα και του Υιού του, Ιησού Χριστού, στον νεαρό προφήτη Τζόζεφ Σμιθ. Ο Προφήτης Τζόζεφ είπε: «Μπορείτε να κοιτάξετε τους ουρανούς για πέντε λεπτά και θα γνωρίσετε περισσότερα από ό,τι διαβάζοντας όλα όσα έχουν γραφεί για αυτό το θέμα»16. Επειδή οι ουρανοί είναι ανοικτοί ξανά, γνωρίζουμε και «πιστεύουμε στο Θεό τον Αιώνιο Πατέρα, και στον Υιό Του, τον Ιησού Χριστό, και στο Άγιο Πνεύμα»17 – την Θεϊκή Κεφαλή.
Την Κυριακή του Πάσχα, 3 Απριλίου 1836, στις πρώτες ημέρες της Αποκατάστασης, ο ζωντανός Ιησούς Χριστός εμφανίστηκε μετά την αφιέρωση του Ναού στο Κίρτλαντ. Όσοι Τον είδαν εκεί έδωσαν μαρτυρία για Αυτόν με συμπληρωματικές αντιθέσεις φωτιάς και νερού: «Τα μάτια του ήταν σαν φλόγα φωτιάς. Τα μαλλιά της κεφαλής του ήταν άσπρα σαν το καθαρό χιόνι. Η όψη του έλαμπε υπεράνω της λαμπρότητας του ήλιου. Και η φωνή του ήταν σαν τον ήχο άφθονου νερού που ρέει, η φωνή του Ιεχωβά»18.
Σε αυτή την περίσταση, ο Σωτήρας διακήρυξε: «Εγώ είμαι ο πρώτος και ο τελευταίος. Εγώ είμαι αυτός που ζει, εγώ είμαι αυτός που θανατώθηκε. Εγώ είμαι ο συνήγορός σας προς τον Πατέρα»19. Πάλι, με συμπληρωματικές αντιθέσεις – πρώτος και τελευταίος, ο ζωντανός και Εκείνος που θανατώθηκε. Εκείνος είναι το Άλφα και το Ωμέγα, η αρχή και το τέλος,20 ο αρχηγός και τελειωτής της πίστης μας21.
Μετά την εμφάνιση του Ιησού Χριστού, ήρθαν επίσης ο Μωυσής, ο Ηλίας και ο Ηλίας ο Θεσβίτης. Μέσω ουράνιας καθοδήγησης, αυτοί οι παλαιοί προφήτες αποκατέστησαν τα κλειδιά και την εξουσία της ιεροσύνης. Έτσι, «τα κλειδιά ετούτης της θεϊκής νομής παραδίνονται»22 μέσα στην αποκατεστημένη Εκκλησία Του για να ευλογήσει όλα τα παιδιά του Θεού.
Ο ερχομός του Ηλιού του Θεσβίτου στον Ναό του Κίρτλαντ επίσης εκπλήρωσε την προφητεία του Μαλαχία στην Παλαιά Διαθήκη ότι ο Ηλίας ο Θεσβίτης θα επέστρεφε «πριν έρθει η ημέρα του Κυρίου, η μεγάλη και τρομερή»23. Με τον τρόπο αυτό, η εμφάνιση του Ηλιού του Θεσβίτου συνέπεσε, όχι τυχαία, με την εποχή του εβραϊκού Πάσχα, όπου η παράδοση προσδοκά με ευλάβεια την επιστροφή του Ηλιού του Θεσβίτου.
Πολλές αφοσιωμένες εβραϊκές οικογένειες κρατούν ένα μέρος για τον Ηλία τον Θεσβίτη στο τραπέζι του Πάσχα. Πολλοί γεμίζουν ένα φλιτζάνι μέχρι το χείλος του για να τον προσκαλέσουν και να τον υποδεχτούν. Και ορισμένοι, κατά τη διάρκεια του παραδοσιακού Σέντερ του Πάσχα, στέλνουν ένα παιδί στην πόρτα, που μερικές φορές την αφήνουν σχεδόν ανοιχτή, για να δει αν ο Ηλίας ο Θεσβίτης είναι έξω και περιμένει να τον προσκαλέσουν μέσα24.
Ως εκπλήρωση της προφητείας και ως μέρος της υπεσχημένης αποκατάστασης όλων,25 ο Ηλίας ο Θεσβίτης ήλθε όπως υποσχέθηκε, το Πάσχα και κατά την έναρξη του εβραϊκού Πάσχα. Έφερε την εξουσία επισφράγισης για να δέσει τις οικογένειες στη γη και στον ουρανό. Όπως ο Μορόνι δίδαξε τον Προφήτη Τζόζεφ, ο Ηλίας ο Θεσβίτης «θα φυτέψει στις καρδιές των τέκνων τις υποσχέσεις που δόθηκαν προς τους πατέρες, και οι καρδιές των τέκνων θα στραφούν προς τους πατέρες τους. Αν δεν γινόταν έτσι» συνέχισε ο Μορόνι «ολόκληρη η γη θα χανόταν εντελώς κατά τον ερχομό του [Κυρίου]»26. Το πνεύμα του Ηλιού του Θεσβίτου, μία εκδήλωση του Αγίου Πνεύματος, μας φέρνει κοντά στις γενιές μας –στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον– στη γενεαλογία μας, στις ιστορίες μας και την υπηρέτηση στον ναό.
Ας θυμηθούμε, επίσης, εν συντομία τι σημαίνει το εβραϊκό Πάσχα. Το Εβραϊκό Πάσχα υπενθυμίζει την απελευθέρωση των παιδιών του Ισραήλ από 400 χρόνια δουλείας. Το βιβλίο της Εξόδου αναφέρει πώς αυτή η απελευθέρωση ήρθε μετά τις πληγές με τα βατράχια, τις σκνίπες, τις μύγες, τον θάνατο των ζώων, τα ελκώδη εξανθήματα, το χαλάζι και τη φωτιά, τις ακρίδες και το πυκνό σκοτάδι. Η τελευταία πληγή απειλούσε για θάνατο των πρωτότοκων στη χώρα, αλλά όχι στον οίκο του Ισραήλ εάν – εάν αυτές οι οικογένειες έβαζαν το αίμα ενός τέλειου χρονιάρικου αρνιού στους παραστάτες των θυρών τους27.
Ο εξολοθρευτής άγγελος πέρασε τα σπίτια που είχαν το σημάδι με το συμβολικό αίμα του αρνίου28. Το πέρασμα αντιπροσωπεύει τον Ιησού Χριστό που υπερνίκησε τον θάνατο. Πράγματι, το εξιλεωτικό αίμα του Αρνίου του Θεού δίνει στον Καλό Ποιμένα μας δύναμη για να συγκεντρώσει τον λαό Του από όλα τα μέρη και σε όποιες περιστάσεις και αν βρίσκονται και να τους φέρει στην ασφάλεια του ποιμνίου Του και στις δύο πλευρές του καταπετάσματος.
Εξαιρετικά, το Βιβλίο του Μόρμον περιγράφει με σπουδαίο τρόπο την «δύναμη και την ανάσταση του Χριστού»29 –την ουσία του Πάσχα– με δύο ειδών αποκαταστάσεις.
Πρώτον, η ανάσταση συμπεριλαμβάνει την υλική αποκατάστασή μας στο «κανονικό και τέλειο πλαίσιο», «κάθε μέλος και άρθρωση», «ακόμη και μία τρίχα του κεφαλιού δεν θα χαθεί»30. Αυτή η υπόσχεση δίνει ελπίδα σε όσους έχουν χάσει άκρα, σε όσους έχουν χάσει την ικανότητα να βλέπουν, να ακούν ή να περπατούν ή σε όσους θεωρούνται χαμένοι από μία ανηλέητη ασθένεια, διανοητική ασθένεια ή άλλη μειωμένη ικανότητα. Μας βρίσκει. Μας γιατρεύει.
Μία δεύτερη υπόσχεση του Πάσχα και της Εξιλέωσης του Κυρίου μας είναι ότι, πνευματικώς, «τα πάντα θα αποκατασταθούν στην αρχική τους τάξη»31. Αυτή η πνευματική αποκατάσταση αντικατοπτρίζει τα έργα και τις επιθυμίες μας. Σαν το ψωμί επάνω στο νερό32, αποκαθιστά «αυτό που είναι αγαθό», «ενάρετο», «δίκαιο» και «πολυεύσπλαχνο»33. Δεν είναι τυχαίο που ο προφήτης Άλμα χρησιμοποιεί τη λέξηαποκατάσταση 22 φορές34 καθώς μας παροτρύνει να «φ[ερθούμε] δίκαια, [να] κρίν[ουμε] ενάρετα και [να] κάν[ουμε] το καλό διαρκώς»35.
Επειδή «ο Θεός εξιλεώνεται για τις αμαρτίες του κόσμου»36, η Εξιλέωση του Κυρίου μπορεί να κάνει καλά όχι μόνο αυτά που ήταν, αλλά επίσης αυτά που μπορούν να είναι. Επειδή γνωρίζει τους πόνους, τα βάσανα, τις ασθένειες, τους «πειρασμούς [μας] κάθε είδους»37, μπορεί, με έλεος, να μας συμπαρασταθεί ανάλογα με τις αδυναμίες μας38. Επειδή «ο Θεός είναι τέλειος, δίκαιος Θεός, και επίσης πολυεύσπλαχνος Θεός» το σχέδιο ευσπλαχνίας μπορεί να «κατευνάσει τις απαιτήσεις της δικαιοσύνης»39. Μετανοούμε και κάνουμε όλα όσα μπορούμε. Μας περιβάλλει αιώνια «στην αγκαλιά της αγάπης του»40.
Σήμερα εορτάζουμε την Αποκατάσταση και την Ανάσταση. Μαζί σας, αγαλλιώ με τη συνεχιζόμενη Αποκατάσταση της πληρότητας του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Όπως ξεκίνησε πριν από 200 χρόνια την άνοιξη, το φως και η αποκάλυψη συνεχίζουν να εμφανίζονται μέσω του ζώντος προφήτη του Κυρίου και της Εκκλησίας Του που φέρει το όνομά Του –η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών– και με προσωπική αποκάλυψη και έμπνευση μέσω της υπέρτατης δωρεάς του Αγίου Πνεύματος.
Μαζί σας, αυτήν την εποχή του Πάσχα, καταθέτω μαρτυρία για τον Θεό, τον Αιώνιο Πατέρα μας και για τον Αγαπητό Του Υιό, τον ζώντα Ιησού Χριστό. Θνητοί άνθρωποι σταυρώθηκαν με βάναυσο τρόπο και αργότερα αναστήθηκαν. Αλλά μόνο ο ζωντανός Ιησούς Χριστός στην τέλεια ανεστημένη Του μορφή, εξακολουθεί να φέρει τα σημάδια της σταύρωσης στα χέρια, στα πόδια και στο πλευρό Του. Μόνο Εκείνος μπορεί να πει «σε έχω ζωγραφίσει επάνω στις παλάμες μου»41. Μόνο Εκείνος μπορεί να πει: «Εγώ είμαι αυτός που υψώθηκε. Εγώ είμαι ο Ιησούς που σταυρώθηκε. Εγώ είμαι ο Υιός του Θεού»42.
Όπως και η μικρή Άιβι και το βιολί της, έτσι και εμείς με κάποιο τρόπο ακόμα ξεκινάμε. Πράγματι «μάτι δεν είδε, και αφτί δεν άκουσε, και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν, τα οποία ο Θεός ετοίμασε γι’ αυτούς που τον αγαπούν»43. Σε αυτές τις στιγμές, μπορούμε να μάθουμε πολλά για την καλοσύνη του Θεού και τη θεία μας δυνατότητα να αναπτυχθεί η αγάπη του Θεού μέσα μας καθώς Τον επιζητούμε και προσεγγίζουμε αλλήλους. Με καινούργιους τρόπους και σε καινούργια μέρη, μπορούμε να κάνουμε και να γίνουμε, γραμμή επάνω στη γραμμή, καλοσύνη στην καλοσύνη, ατομικά και ομαδικά.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές παντού, καθώς συναντιόμαστε και μαθαίνουμε μαζί, η πίστη και η καλοσύνη σας με γεμίζουν με μία αίσθηση περιπέτειας και ευγνωμοσύνης για το Ευαγγέλιο. Η μαρτυρία και το ταξίδι σας στο Ευαγγέλιο, εμπλουτίζουν τη δική μου μαρτυρία και το ταξίδι στο Ευαγγέλιο. Οι ανησυχίες και οι χαρές σας, η αγάπη σας για την οικογένεια του Θεού και την κοινότητα των Αγίων και η ζωντανή σας κατανόηση της αποκατεστημένης αλήθειας και φωτός, αυξάνουν την πληρότητα την δική μου του αποκατεστημένου Ευαγγελίου, με τον ζώντα Ιησού Χριστό στο κέντρο του. Μαζί ευελπιστούμε, «μέσα από σύννεφο και ηλιόφως, Κύριε μείνε μαζί μου!»44 Ενωμένοι γνωρίζουμε, εν μέσω των φορτίων και των ανησυχιών μας, ότι μπορούμε να μετρούμε τις πολλές ευλογίες μας45. Στις καθημερινές λεπτομέρειες και στα μικρά και απλά πράγματα μπορούμε να δούμε να πραγματοποιούνται μεγάλα πράγματα στη ζωή μας46.
«Και θα γίνει ώστε οι δίκαιοι θα συναθροιστούν μακριά από όλα τα έθνη, και θα έλθουν στη Σιών, τραγουδώντας τραγούδια αιώνιας αγαλλίασης»47. Σε αυτή την εποχή του ωσαννά και του αλληλούια, τραγουδήστε αλληλούια – γιατί Εκείνος θα βασιλεύσει για πάντα! Φωνάξτε ωσαννά στον Θεό και Αμνό! Στο ιερό και άγιο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.