Αγάπη, Διάδοση, Πρόσκληση
Καθώς αγαπούμε, διαδίδουμε και προσκαλούμε, συμμετέχουμε σε αυτό το σπουδαίο και ένδοξο έργο που προετοιμάζει τη Γη για την επιστροφή του Μεσσία της.
Φαντασθείτε μαζί μου, για μια στιγμή, να στεκόμαστε σε ένα βουνό στη Γαλιλαία, και να βλέπουμε ιδίοις όμμασι το θαύμα και τη δόξα του ανεστημένου Σωτήρος που επισκέπτεται τους μαθητές Του. Τι δέος προκαλεί αν λάβουμε υπ’ όψιν να ακούσουμε προσωπικώς αυτά τα λόγια, τα οποία είπε προς αυτούς, την επίσημη οδηγία Του «αφού, λοιπόν, πορευτείτε, κάντε μαθητές όλα τα έθνη, βαπτίζοντάς τους στο όνομα τού Πατέρα και τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος»1. Ασφαλώς, αυτά τα λόγια θα ενίσχυαν, θα ενέπνεαν και θα συγκινούσαν τον καθέναν από εμάς, όπως έκαναν τους Αποστόλους Του. Πράγματι, αφιέρωσαν το υπόλοιπο της ζωής τους σε αυτό ακριβώς.
Είναι ενδιαφέρον ότι δεν ήταν μόνον οι Απόστολοι που πήραν τα λόγια του Ιησού σοβαρά. Μέλη της πρώτης Εκκλησίας, από τους νεότερους μέχρι τους πιο έμπειρους, συμμετείχαν στη μεγάλη αποστολή του Σωτήρος, διαδίδοντας τα καλά νέα του Ευαγγελίου σε όσους συναντούσαν και γνώριζαν. Η αποφασιστικότητα να αναφέρουν τη μαρτυρία τους για τον Ιησού Χριστό βοήθησε την προσφάτως εδραιωμένη Εκκλησία Του να αναπτυχθεί εκτεταμένως2.
Κι εμείς, ως μαθητές του Χριστού, καλούμαστε να δίδουμε προσοχή στην εντολή Του σήμερα, σαν να ήμασταν εκεί σε εκείνο το βουνό στη Γαλιλαία, όταν την διακήρυξε για πρώτη φορά. Αυτή η προσταγή άρχισε πάλι το 1830, όταν o Τζόζεφ Σμιθ ξεχώρισε τον αδελφό του τον Σάμιουελ ως έναν από τους πρώτους ιεραποστόλους της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού3. Έκτοτε, περισσότεροι από 1,5 εκατομμύρια ιεραπόστολοι έχουν ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο διδάσκοντας όλα τα έθνη και βαπτίζοντας εκείνους που ασπάζονται τα χαρμόσυνα νέα του αποκατεστημένου Ευαγγελίου.
Αυτή είναι η διδαχή μας. Η τρυφερή μας επιθυμία.
Από τα μικρά παιδιά μας μέχρι τους μεγαλύτερους από εμάς, λαχταρούμε τη στιγμή που θα μπορέσουμε να ακούσουμε την κλήση του Σωτήρος και να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο στα έθνη του κόσμου. Είμαι βέβαιος ότι εσείς οι νέοι άνδρες και οι νέες γυναίκες αισθανθήκατε μια παρόμοια ενδυναμωτική πρόκληση από τον προφήτη μας χθες, καθώς σας κάλεσε να προετοιμασθείτε για ιεραποστολική υπηρέτηση πλήρους απασχόλησης, όπως ακριβώς έκανε ο Σωτήρας με τους Αποστόλους Του.
Όπως οι δρομείς στην αφετηρία, περιμένουμε με προσμονή την επίσημη πρόσκληση, με την υπογραφή του προφήτη, που σηματοδοτεί την έναρξη του αγώνα! Αυτή η επιθυμία είναι ευγενής και εμπνευσμένη. Ωστόσο, ας συλλογισθούμε αυτήν την ερώτηση: γιατί δεν αρχίζουμε όλοι τώρα;
Θα μπορούσατε να ρωτήσετε: «Πώς μπορώ να είμαι ιεραπόστολος χωρίς ταμπελάκι με το όνομα;» Ή λέμε στον εαυτό μας: «Οι πλήρους απασχόλησης ιεραπόστολοι ξεχωρίζονται για να κάνουν αυτό το έργο. Θα ήθελα να βοηθήσω, αλλά ίσως αργότερα, όταν η ζωή θα έχει ηρεμήσει λίγο».
Αδελφοί και αδελφές, είναι πολύ πιο απλό από αυτό! Ευγνωμόνως, η μεγάλη αποστολή του Σωτήρος μπορεί να επιτευχθεί μέσω απλών, ευκόλως κατανοητών αρχών που διδάσκονται στον καθέναν από εμάς από την παιδική ηλικία: αγάπη, διάδοση και πρόσκληση.
Αγάπη
Το πρώτο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να αγαπούμε όπως αγαπούσε ο Χριστός.
Νιώθουμε πολύ λυπημένοι με τα ανθρώπινα δεινά και τις εντάσεις που βλέπουμε σε όλον τον κόσμο κατά τη διάρκεια αυτών των ταραγμένων καιρών. Ωστόσο, μπορούμε επίσης να εμπνευστούμε από την έκχυση συμπόνιας και ανθρωπισμού που έχουν επιδείξει οι άνθρωποι παντού μέσω των προσπαθειών τους να προσεγγίσουν τους περιθωριοποιημένους – εκείνους που έχουν εκτοπισθεί από τις εστίες τους, που έχουν χωριστεί από την οικογένειά τους ή βιώνουν άλλες μορφές λύπης και απογνώσεως.
Προσφάτως, ειδησεογραφικές πηγές ανέφεραν πώς μία ομάδα από μητέρες στην Πολωνία, από ενδιαφέρον για τις τρέπουσες σε φυγή και σε απόγνωση οικογένειες, άφησε πλήρως εξοπλισμένα καροτσάκια στην αποβάθρα ενός σιδηροδρομικού σταθμού σε τακτοποιημένη σειρά, έτοιμα και περιμένοντας μητέρες και παιδιά των προσφύγων που θα τα χρειάζονταν σε εκείνη τη συνοριακή διάβαση κατά την αποβίβασή τους από το τρένο. Ασφαλώς, ο Επουράνιος Πατέρας μας χαμογελά σε πράξεις ανιδιοτελούς αγνής αγάπης όπως αυτές, διότι καθώς φέρουμε ο ένας του άλλου τα βάρη, «εκπληρώ[νουμε] έτσι τον νόμο του Χριστού»4.
Όποτε δείχνουμε χριστοειδή αγάπη προς τον πλησίον μας, κηρύττουμε το Ευαγγέλιο – ακόμη κι αν δεν προφέρουμε ούτε μια λέξη.
Η αγάπη για τους άλλους είναι η εύγλωττη έκφραση της δεύτερης μεγάλης εντολής να αγαπούμε τον πλησίον μας5. Δείχνει τη διαδικασία εξευγενισμού του Αγίου Πνεύματος που λειτουργεί μέσα στην ψυχή μας. Επιδεικνύοντας την αγάπη του Χριστού στους άλλους, μπορούμε να κάνουμε εκείνους που βλέπουν τα καλά έργα μας να «να δοξάσουν τον Πατέρα [μ]ας που είναι στους ουρανούς»6.
Το κάνουμε αυτό χωρίς να περιμένουμε κανένα αντάλλαγμα.
Η ελπίδα μας, φυσικά, είναι ότι θα αποδεχθούν την αγάπη και το μήνυμά μας, αν και ο τρόπος αντιδράσεώς τους δεν είναι εντός του ελέγχου μας.
Αυτό που κάνουμε και αυτό που είμαστε ασφαλώς είναι.
Μέσω της χριστοειδούς αγάπης για τους άλλους, κηρύττουμε τις ένδοξες, μεταμορφωτικές για τη ζωή ιδιότητες του Ευαγγελίου του Χριστού και συμμετέχουμε σημαντικώς στην εκπλήρωση της μεγάλης Του εντολής.
Διάδοση
Το δεύτερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να διαδίδουμε.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών της πανδημίας COVID-19, ο αδελφός Γουισάν από την Ταϊλάνδη αισθάνθηκε την παρότρυνση να διαδώσει τα συναισθήματα και τις εντυπώσεις του για όσα μάθαινε κατά τη μελέτη του Βιβλίου του Μόρμον στον λογαριασμό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σε μία από τις ιδιαίτερα προσωπικές αναρτήσεις του, ανέφερε μία ιστορία δύο ιεραποστόλων από το Βιβλίο του Μόρμον, του Άλμα και του Αμουλέκ.
Ο αδελφός του, ο Γουινάι, αν και σταθερός στις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, συγκινήθηκε από την ανάρτηση και απήντησε, ρωτώντας απροσδόκητα: «Μπορώ να βρω αυτό το βιβλίο στα Ταϊλανδικά;»
Ο Γουισάν συνετά κανόνισε να παραδοθεί ένα αντίτυπο του Βιβλίου του Μόρμον από δύο αδελφές ιεραποστόλους, οι οποίες άρχισαν να διδάσκουν τον αδελφό του.
Ο Γουισάν συμμετείχε σε εξ αποστάσεως μαθήματα κατά τη διάρκεια των οποίων ανέφερε τα συναισθήματά του για το Βιβλίο του Μόρμον. Ο Γουινάι έμαθε να προσεύχεται και να μελετά με πνεύμα αναζήτησης της αλήθειας, να αποδέχεται και να ασπάζεται την αλήθεια. Μέσα σε λίγους μήνες, ο Γουινάι βαπτίσθηκε!
Ο Γουισάν είπε αργότερα: «Έχουμε την ευθύνη να είμαστε όργανο στα χέρια του Θεού και πρέπει να είμαστε πάντοτε έτοιμοι για Εκείνον, ώστε να κάνει το έργο Του με τον τρόπο Του μέσω ημών». Το οικογενειακό θαύμα τους ήλθε, διότι ο Γουισάν απλώς διέδωσε το Ευαγγέλιο με έναν κανονικό και φυσικό τρόπο.
Όλοι μοιραζόμαστε πράγματα με άλλους. Το κάνουμε συχνά. Μοιραζόμαστε ποιες ταινίες και φαγητό μας αρέσουν, αστεία πράγματα που βλέπουμε, μέρη που επισκεπτόμαστε, την τέχνη που εκτιμούμε, παραθέματα που μας εμπνέουν.
Πώς θα μπορούσαμε απλά να προσθέσουμε στον κατάλογο των πραγμάτων που ήδη μοιραζόμαστε με αυτά που αγαπούμε για το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού;
Ο Πρεσβύτερος Ντίτερ Ούχτντορφ εξήγησε: «Αν κάποιος ρωτήσει για το σαββατοκύριακό σας, μη διστάσετε να μιλήσετε για όσα βιώσατε στην εκκλησία. Πείτε τους για τα μικρά παιδιά που στάθηκαν εμπρός από το εκκλησίασμα και τραγούδησαν με προθυμία πώς προσπαθούν να είναι σαν τον Ιησού. Μιλήστε για την ομάδα νέων που πέρασε χρόνο βοηθώντας τους ηλικιωμένους σε οίκους ευγηρίας για να συλλέξουν προσωπικές ιστορίες»7.
Η διάδοση δεν έχει να κάνει με την «πώληση» του Ευαγγελίου. Δεν χρειάζεται να γράψετε ένα κήρυγμα ή να διορθώσετε τις λανθασμένες αντιλήψεις κάποιου.
Όσον αφορά στο ιεραποστολικό έργο, ο Θεός δεν σας χρειάζεται για να είστε ο αστυνομικός Του. Εκείνος, ωστόσο, ζητεί να διαδίδετε το Ευαγγέλιό Του.
Διαδίδοντας τις θετικές εμπειρίες μας στο Ευαγγέλιο σε άλλους, συμμετέχουμε στην εκπλήρωση της μεγάλης εντολής του Σωτήρος.
Πρόσκληση
Το τρίτο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να προσκαλείτε.
Η αδελφή Μάιρα είναι πρόσφατη νεοφώτιστη από τον Ισημερινό. Η χαρά της για το Ευαγγέλιο εκτινάχθηκε στα ύψη αμέσως μετά τη βάπτισή της καθώς προσκάλεσε φίλους και αγαπημένα πρόσωπα γύρω της μέσω λογαριασμών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πολλά μέλη της οικογένειας και φίλοι που είδαν τις αναρτήσεις της απήντησαν με ερωτήσεις. Η Μάιρα συνδέθηκε μαζί τους, συχνά προσκαλώντας τους στο σπίτι της να συναντηθούν με τους ιεραποστόλους μαζί.
Οι γονείς της Μάιρα, τα αδέλφια της, η θεία της, δύο εξαδέλφια και αρκετοί από τους φίλους της βαπτίσθηκαν, διότι τους προσκάλεσε θαρραλέα να «έλθουν και να δουν», «να έλθουν και να υπηρετήσουν» και «να έλθουν και να ανήκουν εδώ». Μέσω των κανονικών και φυσικών προσκλήσεών της, πάνω από 20 άτομα έχουν αποδεχθεί την πρόσκλησή της να βαπτισθούν μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού. Αυτό συνέβη διότι η αδελφή Μάιρα απλά προσκάλεσε άλλους να βιώσουν τη χαρά που αισθάνθηκε ως μέλος της Εκκλησίας.
Υπάρχουν εκατοντάδες προσκλήσεις που μπορούμε να απευθύνουμε στους άλλους. Μπορούμε να προσκαλέσουμε άλλους να «έλθουν και να δουν» μία συγκέντρωση μεταλήψεως, μία δραστηριότητα τομέως, ένα διαδικτυακό βίντεο που εξηγεί το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Το «ελάτε και δείτε» μπορεί να είναι μία πρόσκληση να διαβάσουν το Βιβλίο του Μόρμον ή να επισκεφθούν έναν νέο ναό κατά τα θυρανοίξιά του πριν από την αφιέρωση. Μερικές φορές, η πρόσκληση είναι κάτι που απευθύνουμε εσωτερικά – μία πρόσκληση προς τον εαυτό μας, δίδοντάς μας την επίγνωση και το όραμα να δούμε ευκαιρίες που μας περιβάλλουν και επί των οποίων μπορούμε να ενεργήσουμε.
Στην ψηφιακή εποχή μας, τα μέλη συχνά διαδίδουν μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Υπάρχουν εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, εμψυχωτικά πράγματα που θα μπορούσατε να βρείτε άξια να τα διαδώσετε. Αυτό το περιεχόμενο προσφέρει προσκλήσεις να «έλθουν και να δουν», «να έλθουν και να υπηρετήσουν» και «να έλθουν και να ανήκουν εδώ».
Καθώς προσκαλούμε άλλους να μάθουν περισσότερα για το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, συμμετέχουμε στην κλήση του Σωτήρος να απασχολούμεθα στο έργο που Εκείνος ανέθεσε.
Συμπέρασμα
Αγαπημένοι αδελφοί και αγαπημένες αδελφές μου, έχουμε μιλήσει σήμερα για τρία απλά πράγματα –εύκολα πράγματα– που καθένας μπορεί να κάνει. Πράγματα που εσείς μπορείτε να κάνετε! Ίσως τα κάνετε ήδη – ακόμη και χωρίς να το αντιλαμβάνεσθε πλήρως!
Σας καλώ να σκεφθείτε τρόπους με τους οποίους μπορείτε να αγαπάτε, να διαδίδετε και να προσκαλείτε. Καθώς το κάνετε αυτό, θα αισθανθείτε ένα μέτρο χαράς, γνωρίζοντας ότι δίδετε προσοχή στα λόγια του αγαπημένου μας Σωτήρος.
Αυτό που σας παροτρύνω να κάνετε δεν είναι ένα νέο πρόγραμμα. Έχετε ακούσει αυτές τις αρχές στο παρελθόν. Αυτό δεν είναι το «επόμενο μεγάλο πράγμα» που σας ζητεί να κάνετε η Εκκλησία. Αυτά τα τρία πράγματα είναι απλώς μία προέκταση αυτού που ήδη είμαστε ως μαθητές του Ιησού Χριστού.
Δεν απαιτείται κονκάρδα με όνομα ή επίσημη επιστολή.
Δεν χρειάζεται καμία επίσημη κλήση.
Καθώς αυτά τα τρία πράγματα γίνονται φυσικό μέρος αυτού που είμαστε και του πώς ζούμε, θα γίνουν μία αυτόματη, αβίαστη έκφραση γνήσιας αγάπης.
Όπως εκείνοι οι μαθητές του Χριστού που συγκεντρώθηκαν για να μάθουν από Εκείνον στη Γαλιλαία πριν από 2.000 χρόνια, κι εμείς μπορούμε να ασπασθούμε την προσταγή του Σωτήρος και να πάμε σε όλον τον κόσμο κηρύττοντας το Ευαγγέλιο.
Καθώς αγαπούμε, διαδίδουμε και προσκαλούμε, συμμετέχουμε σε αυτό το σπουδαίο και ένδοξο έργο που προετοιμάζει τη Γη για την επιστροφή του Μεσσία της.
Ώστε να μπορούμε να δώσουμε προσοχή στην κλήση του Σωτήρος και να προσπαθούμε να συμμετέχουμε στη μεγάλη αποστολή Του, είναι η προσευχή μου, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.