Η θεία αγάπη στο σχέδιο του Πατέρα
Σκοπός της διδαχής και της πολιτικής αυτής της αποκατεστημένης Εκκλησίας είναι να προετοιμάσει τα τέκνα του Θεού για σωτηρία στο επουράνιο βασίλειο και για υπερύψωση στον ανώτατο βαθμό της.
Το σχέδιο του Ευαγγελίου δείχνει την αγάπη του Επουράνιου Πατέρα μας για όλα τα τέκνα Του. Για να το καταλάβουμε αυτό, πρέπει να επιδιώξουμε να καταλάβουμε το σχέδιό Του και τις εντολές Του. Αγαπά τα τέκνα Του τόσο πολύ, που έδωσε τον Μονογενή Υιό Του, Ιησού Χριστό, να είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας, να υποφέρει και να πεθάνει για εμάς. Στην αποκατεστημένη Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, έχουμε μοναδική κατανόηση του σχεδίου του Επουράνιου Πατέρα μας. Αυτό μας δίνει έναν διαφορετικό τρόπο να βλέπουμε τον σκοπό της θνητής ζωής, τη θεία κρίση που την ακολουθεί και τον υπέρτατο ένδοξο προορισμό όλων των τέκνων του Θεού.
Σας αγαπώ, αδελφοί και αδελφές μου. Αγαπώ όλα τα τέκνα του Θεού. Όταν ερωτήθηκε ο Ιησούς: «Ποια εντολή είναι μεγάλη μέσα στον νόμο;» Δίδαξε ότι η αγάπη προς τον Θεό και η αγάπη προς τον πλησίον είναι η πρώτη από τις μεγάλες εντολές του Θεού1. Αυτές οι εντολές είναι πρώτες, διότι μας προσκαλούν να αναπτυχθούμε πνευματικώς επιζητώντας να μιμηθούμε την αγάπη του Θεού για εμάς. Εύχομαι όλοι να είχαμε καλύτερη κατανόηση της στοργικής διδαχής και πολιτικής που έχουν εδραιώσει ο Επουράνιος Πατέρας μας και ο Υιός Του, Ιησούς Χριστός, στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Αυτά που λέω εδώ σκοπό έχουν να διευκρινίσουν πώς η αγάπη του Θεού εξηγεί αυτήν τη διδαχή και τις εμπνευσμένες πολιτικές της Εκκλησίας.
Ι.
Μία συνήθης παρεξήγηση για την κρίση που τελικά ακολουθεί τη θνητή ζωή είναι ότι οι καλοί άνθρωποι πηγαίνουν σε ένα μέρος που λέγεται ουρανοί και οι κακοί άνθρωποι πηγαίνουν σε ένα αιώνιο μέρος που λέγεται κόλαση. Αυτή η εσφαλμένη υπόθεση μόνον δύο τελικών προορισμών υποδηλοί ότι εκείνοι που δεν μπορούν να τηρούν όλες τις εντολές που απαιτούνται για τους ουρανούς, προορίζονται απαραιτήτως διά παντός για την κόλαση.
Ο στοργικός Επουράνιος Πατέρας έχει ένα καλύτερο σχέδιο για τα τέκνα Του. Η αποκεκαλυμμένη διδαχή της αποκατεστημένης Εκκλησίας του Ιησού Χριστού διδάσκει ότι όλα τα τέκνα του Θεού –με εξαιρέσεις πολύ περιορισμένες για να τις εξετάσουμε εδώ– τελικώς θα καταλήξουν σε ένα βασίλειο δόξας2. «Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα»3 δίδαξε ο Ιησούς. Από σύγχρονη αποκάλυψη γνωρίζουμε ότι αυτά τα οικήματα είναι σε τρία διαφορετικά βασίλεια δόξας. Κατά την Τελική Κρίση, καθένας μας θα κριθεί σύμφωνα με τις πράξεις μας και τις επιθυμίες της καρδιάς μας4. Πριν από αυτό, θα χρειασθεί να υποφέρουμε για τις αμετανόητες αμαρτίες μας. Οι γραφές είναι ευκρινείς επ’ αυτού5. Τότε ο δίκαιος Κριτής μας θα μας δώσει κατοικία σε ένα από εκείνα τα βασίλεια δόξας. Οπότε, όπως γνωρίζουμε από σύγχρονη αποκάλυψη, όλοι «θα κριθούν… και κάθε άνθρωπος θα λάβει σύμφωνα με τα δικά του έργα, τη δική του κυριαρχία, στα οικήματα που είναι έτοιμα»6.
Ο Κύριος έχει επιλέξει να αποκαλύψει συγκριτικώς ολίγα σχετικώς με δύο από αυτά τα βασίλεια δόξας. Εν αντιθέσει, ο Κύριος έχει αποκαλύψει πολλά για το ανώτερο βασίλειο δόξας, το οποίο η Αγία Γραφή περιγράφει ως τη «δόξα του ήλιου»7.
Στην «επουράνια» δόξα8 υπάρχουν τρεις βαθμοί ή επίπεδα9. Ο υψηλότερος εξ αυτών είναι η υπερύψωση στο επουράνιο βασίλειο, όπου μπορούμε να γίνουμε σαν τον Πατέρα μας και τον Υιό Του, Ιησού Χριστό. Για να μας βοηθήσει να αναπτύξουμε τα θεϊκά γνωρίσματα και την αλλαγή στη φύση, που είναι απαραίτητη για να πραγματοποιήσουμε τις θείες δυνατότητές μας, ο Κύριος έχει αποκαλύψει διδαχή και έχει εδραιώσει εντολές βασισμένες στον αιώνιο νόμο. Αυτό διδάσκουμε στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, διότι ο σκοπός της διδαχής και των πολιτικών αυτής της αποκατεστημένης Εκκλησίας είναι να προετοιμάσει τα τέκνα του Θεού για σωτηρία στην επουράνια δόξα και, ειδικότερα, για υπερύψωση στον ανώτατο βαθμό της.
Οι διαθήκες που συνήφθησαν και οι υπεσχημένες στους πιστούς ευλογίες στους ναούς του Θεού είναι το κλειδί. Αυτό εξηγεί την παγκόσμια οικοδόμηση ναών, για την οποία η χορωδία έχει τραγουδήσει τόσο όμορφα. Ορισμένοι προβληματίζονται με αυτήν την έμφαση που δίδεται, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι οι διαθήκες και οι διατάξεις του ναού μάς καθοδηγούν προς την επίτευξη της υπερυψώσεως. Αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό μόνον στο ευρύτερο πλαίσιο της αποκεκαλυμμένης αληθείας των τριών βαθμών δόξας. Χάρη στη μεγάλη αγάπη του Επουράνιου Πατέρα μας για όλα τα τέκνα Του, Εκείνος έχει παράσχει άλλα βασίλεια δόξας–όπως εξήγησε ο Πρεσβύτερος Κουέντιν Κουκ χθες– όλα εκ των οποίων είναι πιο υπέροχα από όσο μπορούμε να κατανοήσουμε10.
Η Εξιλέωση του Ιησού Χριστού καθιστά όλα αυτά εφικτά. Έχει αποκαλύψει ότι «δοξάζει τον Πατέρα και σώζει όλα τα έργα των χεριών Του»11. Ότι η σωτηρία παρέχεται σε διαφορετικά βασίλεια δόξας. Γνωρίζουμε από σύγχρονη αποκάλυψη ότι «σε όλα τα βασίλεια έχει δοθεί νόμος»12. Κατά τρόπο σημαντικό:
«Διότι αυτός που δεν είναι σε θέση να τηρήσει τον νόμο ενός επουρανίου βασιλείου δεν μπορεί να τηρήσει την επουράνια δόξα.
»Και αυτός που δεν μπορεί να τηρήσει τον νόμο ενός επιγείου βασιλείου δεν μπορεί να τηρήσει την επίγεια δόξα.
»Και εκείνος που δεν μπορεί να τηρήσει τον νόμο ενός εσχάτου βασιλείου δεν μπορεί να τηρήσει την έσχατη δόξα»13.
Με άλλα λόγια, το βασίλειο δόξας που λαμβάνουμε στην Τελική Κρίση προσδιορίζεται από τους νόμους που επιλέγουμε να τηρούμε στο στοργικό σχέδιο του Επουράνιου Πατέρα μας. Υπό αυτό το σχέδιο υπάρχουν πολλαπλά βασίλεια, ούτως ώστε όλα τα τέκνα Του να μπορούν να τοποθετηθούν σε ένα βασίλειο όπου μπορούν να «κατοικήσουν».
II.
Οι διδασκαλίες και οι πολιτικές της αποκατεστημένης Εκκλησίας του Κυρίου εφαρμόζουν αυτές τις αιώνιες αλήθειες με τρόπο που μπορεί να γίνει πλήρως κατανοητός μόνον στο πλαίσιο του στοργικού σχεδίου του Επουράνιου Πατέρα μας για όλα τα τέκνα Του.
Επομένως, τιμούμε την ατομική ελεύθερη βούληση. Οι περισσότεροι γνωρίζουν τις μεγάλες προσπάθειες αυτής της Εκκλησίας να προαγάγει τη θρησκευτική ελευθερία. Αυτές οι προσπάθειες είναι για την προώθηση του σχεδίου του Επουράνιου Πατέρα μας. Επιζητούμε να βοηθήσουμε όλα τα τέκνα Του –όχι μόνον τα δικά μας μέλη– για να απολαύσουν την πολύτιμη ελευθερία επιλογής.
Ομοίως, ενίοτε ερωτώμεθα γιατί αποστέλλουμε ιεραποστόλους σε τόσα πολλά έθνη, ακόμη και ανάμεσα σε χριστιανικούς πληθυσμούς. Ερωτώμεθα επίσης γιατί δίνουμε τεράστια ανθρωπιστική βοήθεια σε άτομα που δεν είναι μέλη της Εκκλησίας μας χωρίς να το συνδέσουμε με τις ιεραποστολικές προσπάθειές μας. Το κάνουμε αυτό, διότι ο Κύριος μας έχει διδάξει να θεωρούμε όλα τα τέκνα Του ως αδελφούς και αδελφές μας και θέλουμε να μοιρασθούμε την πνευματική και υλική αφθονία μας με όλους.
Η αιώνια διδαχή παρέχει επίσης μία διακριτή προοπτική για τα παιδιά. Μέσω αυτής της προοπτικής βλέπουμε την τεκνογονία και τη γαλούχηση των παιδιών ως μέρος του θείου σχεδίου. Είναι ένα χαρούμενο και ιερό καθήκον εκείνων στους οποίους έχει δοθεί η δύναμη να συμμετάσχουν σε αυτό. Συνεπώς, έχουμε προσταχθεί να διδάσκουμε και να υπερασπιζόμαστε αρχές και πρακτικές που παρέχουν τις καλύτερες συνθήκες για την ανάπτυξη και την ευτυχία των παιδιών υπό το σχέδιο του Θεού.
III.
Τελικώς, η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών είναι γνωστή ορθώς ως Εκκλησία με επίκεντρο την οικογένεια. Όμως δεν είναι καλά κατανοητή η πραγματικότητα ότι η επικέντρωσή μας στην οικογένεια δεν περιορίζεται στις θνητές σχέσεις. Οι αιώνιες σχέσεις είναι επίσης θεμελιώδεις για τη θεολογία μας. Η αποστολή της αποκατεστημένης Εκκλησίας είναι να βοηθήσει όλα τα τέκνα του Θεού να πληρούν τις προϋποθέσεις για αυτό που επιθυμεί ο Θεός ως τελικό προορισμό τους. Με τη λύτρωση που παρέχεται μέσω της Εξιλεώσεως του Χριστού, όλοι μπορούν να επιτύχουν την αιώνια ζωή (υπερύψωση στο επουράνιο βασίλειο), την οποία η Μητέρα Εύα δήλωσε ότι «ο Θεός δίνει σε όλους τους υπάκουους»14. Αυτό είναι παραπάνω από σωτηρία. Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον μας έχει υπενθυμίσει ότι «στο αιώνιο σχέδιο του Θεού η σωτηρία είναι ένα προσωπικό ζήτημα, [αλλά] η υπερύψωση είναι ένα οικογενειακό ζήτημα»15.
Θεμελιώδης για εμάς είναι η αποκάλυψη του Θεού ότι η υπερύψωση μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της πίστεως στις διαθήκες ενός αιώνιου γάμου μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας16. Αυτή η θεία διδαχή είναι ο λόγος που διδάσκουμε ότι «το φύλο είναι ένα σπουδαιότατο χαρακτηριστικό της προγήινης, γήινης και αιώνιας ταυτότητας και σκοπού του κάθε ατόμου»17.
Γι’ αυτό επίσης ο Κύριος έχει απαιτήσει η αποκατεστημένη Εκκλησία Του να αντιτίθεται σε κοινωνικές και νομικές πιέσεις για να υποχωρήσει από τη διδαχή Του περί γάμου μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας και να αντιτεθεί στις αλλαγές που ομοιογενοποιούν τις διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών ή συγχέουν ή αλλάζουν το φύλο.
Οι θέσεις της αποκατεστημένης Εκκλησίας επ’ αυτών των θεμελιωδών αρχών συχνά προκαλούν αντίθεση. Το καταλαβαίνουμε αυτό. Το σχέδιο του Επουράνιου Πατέρα μας επιτρέπει την «αντίθεση στα πάντα»18 και η πιο επίμοχθη αντίθεση του Σατανά κατευθύνεται σε οτιδήποτε είναι σημαντικότατο στο σχέδιο αυτό. Κατά συνέπεια, επιζητεί να αντιταχθεί στην πρόοδο προς την υπερύψωση διαστρεβλώνοντας τον γάμο, αποθαρρύνοντας την τεκνοποίηση ή συγχέοντας τα φύλα. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι μακροπρόθεσμα, ο θείος σκοπός και το σχέδιο του στοργικού Επουράνιου Πατέρα μας δεν θα αλλάξει. Οι προσωπικές συνθήκες μπορεί να αλλάξουν, και το σχέδιο του Θεού διασφαλίζει ότι μακροπρόθεσμα οι πιστοί που τηρούν τις διαθήκες τους θα έχουν την ευκαιρία να πληρούν τις προϋποθέσεις για κάθε υπεσχημένη ευλογία19.
Μία μοναδικά πολύτιμη διδασκαλία για να μας βοηθήσει να προετοιμασθούμε για την αιώνια ζωή, «το μεγαλύτερο από όλα τα δώρα του Θεού»20, είναι η διακήρυξη του 1995 επί της οικογένειας21. Φυσικά, οι δηλώσεις της είναι διαφορετικές από κάποιους εν ισχύι νόμους, πρακτικές και την προώθηση του κόσμου, όπως η συμβίωση και ο ομόφυλος γάμος. Εκείνοι οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν πλήρως το στοργικό σχέδιο του Πατέρα για τα τέκνα Του και ενδεχομένως να μην θεωρούν αυτήν τη διακήρυξη επί της οικογενείας τίποτε περισσότερο από μία ευμετάβλητη δήλωση πολιτικής. Εν αντιθέσει, επιβεβαιώνουμε ότι η διακήρυξη επί της οικογενείας, εδραζομένη επ’ αμετάκλητης διδαχής, ορίζει τη φύση των οικογενειακών σχέσεων, εκεί που μπορεί να συντελεσθεί το πιο σημαντικό μέρος της αιώνιας εξελίξεώς μας.
Αυτό είναι το γενικό πλαίσιο της μοναδικής διδαχής και πολιτικών της αποκατεστημένης Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.
IV.
Σε πολλές σχέσεις και περιστάσεις στη θνητή ζωή, καθένας μας πρέπει να ζει με διαφορές. Ως οπαδοί του Χριστού που θα πρέπει να αγαπούμε τους συνανθρώπους μας, θα πρέπει να ζούμε ειρηνικά με εκείνους που δεν πιστεύουν όπως εμείς. Είμαστε όλοι τέκνα του στοργικού Επουράνιου Πατέρα. Για όλους εμάς, Εκείνος έχει προορίσει τη ζωή μετά τον θάνατο και, τελικώς, ένα βασίλειο δόξας. Ο Θεός επιθυμεί από όλους μας να προσπαθούμε για τις ανώτατες δυνατές ευλογίες Του, τηρώντας τις υψηλότερες εντολές, διαθήκες και διατάξεις Του, όλες εκ των οποίων κορυφώνονται στους αγίους ναούς Του που οικοδομούνται σε όλον τον κόσμο. Πρέπει να επιζητούμε να μοιραζόμαστε αυτές τις αλήθειες της αιωνιότητας με άλλους. Όμως με την αγάπη που οφείλουμε σε όλους τους πλησίον μας, πάντα δεχόμαστε τις αποφάσεις τους. Όπως ένας προφήτης από το Βιβλίο του Μόρμον δίδαξε, πρέπει να βαδίζουμε εμπρός, έχοντας «αγάπη προς τον Θεό και προς όλους τους ανθρώπους»22.
Όπως δήλωσε ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον στην τελευταία μας συνέλευση: «Δεν υπήρξε ποτέ εποχή στην ιστορία του κόσμου που η γνώση για τον Σωτήρα μας να είναι πιο προσωπικώς αναγκαία και επίκαιρη για κάθε ανθρώπινη ψυχή… Η αγνή διδαχή του Χριστού είναι δυνατή. Αλλάζει τη ζωή οποιουδήποτε την καταλαβαίνει και επιζητεί να την εφαρμόσει στη ζωή του»23.
Είθε όλοι να εφαρμόσουμε αυτήν την ιερά διδαχή στη ζωή μας, προσεύχομαι στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.