Γενναία ιδιότητα του μαθητού κατά τις τελευταίες ημέρες
Ας είμαστε βέβαιοι, όχι απολογητικοί, γενναίοι, όχι δειλοί, πιστοί, όχι φοβισμένοι καθώς κρατάμε ψηλά το φως του Κυρίου αυτές τις τελευταίες ημέρες.
Η ηθική βούληση είναι το πολύτιμο δώρο του Θεού σε καθένα από τα τέκνα Του1. Είμαστε «ελεύθεροι να διαλέξ[ουμε] ελευθερία και αιώνια ζωή, μέσω του μεγάλου Μεσολαβητή όλων των ανθρώπων ή να διαλέξ[ουμε] αιχμαλωσία και θάνατο, σύμφωνα με την αιχμαλωσία και δύναμη του διαβόλου»2. Ο Θεός δεν θα μας εξαναγκάσει να κάνουμε το καλό και ο διάβολος δεν μπορεί να μας εξαναγκάσει να κάνουμε το κακό3. Μολονότι ορισμένοι μπορεί να νομίζουν ότι η θνητότητα είναι ένας αγώνας μεταξύ του Θεού και του εναντίου, ένας λόγος από τον Σωτήρα «και ο Σατανάς σιωπά και εξορίζεται… Είναι η δύναμή [μας] που δοκιμάζεται – όχι του Θεού»4.
Στο τέλος, λοιπόν, θα θερίσουμε ό,τι έχουν σπείρει οι διά βίου επιλογές μας5. Επομένως τι λέει το σύνολο των σκέψεων, των επιθυμιών, των λόγων και των έργων μας για την αγάπη μας για τον Σωτήρα, τους επιλεγμένους υπηρέτες Του και την αποκατεστημένη Εκκλησία Του; Οι διαθήκες μας για το βάπτισμα, την ιεροσύνη και τον ναό σημαίνουν περισσότερα για εμάς από τον έπαινο του κόσμου ή τον αριθμό των «μου αρέσει» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Είναι η αγάπη μας για τον Κύριο και τις εντολές Του δυνατότερη από την αγάπη μας για οτιδήποτε ή οποιονδήποτε άλλον σε αυτήν τη ζωή;
Ο εναντίος και οι οπαδοί του πάντοτε επιζητούσαν να καταστρέψουν τα έργα του Χριστού και των προφητών Του. Οι εντολές του Σωτήρος, αν δεν αγνοήθηκαν εντελώς, έχουν αιτιολογηθεί χωρίς νόημα από πολλούς στον σημερινό κόσμο. Οι αγγελιαφόροι του Θεού που διδάσκουν «άβολες» αλήθειες συχνά απορρίπτονται. Ακόμα και ο Ίδιος ο Σωτήρας απεκαλείτο «άνθρωπος φαγάς και κρασοπότης»6, κατηγορούμενος ότι διετάραξε το δημόσιο αίσθημα και ότι ήταν διχαστικός. Αδύναμες και ύπουλες ψυχές «έκαναν συμβούλιο με ποιον τρόπο να τον παγιδεύσουν με λόγο»7 και η «αίρεσή» Του των πρώτων χριστιανών ήταν «ότι παντού αντιλεγόταν»8.
Ο Σωτήρας και οι πρώτοι οπαδοί Του αντιμετώπισαν σοβαρή εσωτερική και εξωτερική αντίθεση και βιώνουμε το ίδιο. Σήμερα είναι σχεδόν αδύνατο να ζούμε με θάρρος την πίστη μας χωρίς περιστασιακά να προσελκύουμε μερικά πραγματικά και εικονικά δάχτυλα περιφρόνησης από τα εγκόσμια. Όταν ακολουθούμε με βεβαιότητα τον Σωτήρα, αυτό ανταμείβει, όμως μερικές φορές μπορεί να παγιδευτούμε στο στόχαστρο εκείνων που υποστηρίζουν τη φιλοσοφία του «φάτε, πιείτε και χαρείτε»9, όπου η πίστη στον Χριστό, η υπακοή και η μετάνοια αντικαθίστανται από την αυταπάτη ότι ο Θεός θα δικαιώσει μία μικρή αμαρτία, επειδή μας αγαπά τόσο πολύ.
Μιλώντας «με τη δική [Του] φωνή ή με τη φωνή των δούλων [Του]»10, ο Σωτήρας δεν είπε για την εποχή μας ότι «θα ’ρθει καιρός, όταν δεν θα υποφέρουν την υγιαίνουσα διδασκαλία· αλλά, θα συγκεντρώσουν στον εαυτό τους έναν σωρό δασκάλους, σύμφωνα με τις δικές τους επιθυμίες» και ότι πολλοί «από μεν την αλήθεια θα αποστρέψουν την ακοή τους, προς δε τους μύθους θα εκτραπούν»;11 Δεν θρήνησε που «μάταια, βέβαια, με σέβονται, διδάσκοντας διδασκαλίες, εντάλματα ανθρώπων»;12 Δεν προειδοποίησε ότι «και από σας τους ίδιους θα σηκωθούν άνθρωποι, που θα μιλούν διεστραμμένα, για να αποσπούν τούς μαθητές πίσω από τον εαυτό τους»;13 Δεν προέβλεψε ότι «το κακό [θα απεκαλείτο] καλό, και το καλό κακό»14 και ότι «εχθροί τού ανθρώπου θα είναι του σπιτιού του οι άνθρωποι;»15
Τι γίνεται λοιπόν με εμάς; Θα πρέπει να μας εκφοβίζουν ή να τρομάζουμε; Θα πρέπει να ζούμε τη θρησκεία μας κάνοντας κάτι με τρόπο που οι άλλοι να μην το γνωρίζουν ή να το προσέχουν; Ασφαλώς όχι! Με πίστη στον Χριστό, δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τον ονειδισμό των ανθρώπων ή να φοβόμαστε τις ύβρεις τους16. Με τον Σωτήρα στο πηδάλιο και ζώντες προφήτες να ηγούνται και να μας καθοδηγούν, «ποιος θα είναι εναντίον μας;»17 Ας είμαστε βέβαιοι, όχι απολογητικοί, γενναίοι, όχι δειλοί, πιστοί, όχι φοβισμένοι καθώς κρατούμε ψηλά το φως του Κυρίου αυτές τις τελευταίες ημέρες18.
Ο Σωτήρας κατέστησε σαφές ότι: «Kαθένας, λοιπόν, που θα με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και εγώ μπροστά στον Πατέρα… Όποιος, όμως, με αρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον αρνηθώ και εγώ μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς»19.
Συνεπώς, ενώ κάποιοι θα προτιμούσαν έναν Θεό που έρχεται χωρίς εντολές, ας καταθέσουμε με τόλμη μαρτυρία με τα λόγια του Πρεσβυτέρου Τοντ Κριστόφερσον ότι «ένας Θεός, ο οποίος δεν απαιτεί τίποτα, είναι ένας Θεός ο οποίος λειτουργεί σαν να μην υπήρχε καν»20.
Ενώ ορισμένοι θα προτιμούσαν να είναι επιλεκτικοί στις εντολές που ακολουθούν, ας αποδεχθούμε με χαρά την πρόσκληση του Σωτήρος να «ζ[ούμε] με κάθε λέξη που βγαίνει από το στόμα του Θεού»21.
Ενώ πολλοί πιστεύουν ότι ο Κύριος και η Εκκλησία Του συγχωρούν κάνοντας «οτιδήποτε επιθυμεί η καρδιά [μας]»22, ας διακηρύξουμε με γενναιότητα ότι είναι λάθος να «ακολουθ[ούμε] τους πολλούς για κακό»23, διότι «τα πλήθη δεν μπορούν να κάνουν σωστό αυτό που ο Θεός έχει δηλώσει ότι είναι λάθος»24.
«Αχ, να θυμάσαι, να θυμάσαι… πόσο αυστηρές [αλλά απελευθερωτικές] είναι οι εντολές του Θεού»25. Η ξεκάθαρη διδασκαλία τους μπορεί μερικές φορές να θεωρηθεί ως μία πράξη μισαλλοδοξίας. Ας δείξουμε, λοιπόν, με σεβασμό ότι είναι όχι μόνον δυνατόν αλλά και ουσιώδες να αγαπούμε ένα τέκνο του Θεού που ασπάζεται τα πιστεύω διαφορετικά από τα δικά μας.
Μπορούμε να αποδεχθούμε και να σεβαστούμε τους άλλους χωρίς να εγκρίνουμε τα πιστεύω ή τις πράξεις τους που δεν ευθυγραμμίζονται με το θέλημα του Κυρίου. Δεν χρειάζεται να θυσιάζουμε την αλήθεια στον βωμό της ευχαρίστησης και της κοινωνικής επιθυμίας.
Η Σιών και η Βαβυλώνα είναι ασύμβατες. «Κανένας δεν μπορεί να υπηρετεί δύο κυρίους»26. Ας θυμηθούμε όλοι τη διαπεραστική ερώτηση του Σωτήρος: «Γιατί με αποκαλείτε: Kύριε, Kύριε, και δεν κάνετε όσα λέω;»27
Ας δείξουμε την αγάπη μας για τον Κύριο μέσω ολόψυχης, εκούσιας υπακοής.
Αν αισθάνεστε ότι έχετε παγιδευτεί ανάμεσα στην ιδιότητά σας του μαθητού και τον κόσμο, παρακαλώ θυμηθείτε ότι ο στοργικός Σωτήρας σας «στέλνει πρόσκληση… διότι οι βραχίονες της ευσπλαχνίας απλώνονται προς [εσάς], και λέει: Μετανοήστε, και θα σας δεχθώ»28.
Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον δίδαξε ότι ο Ιησούς Χριστός «θα πραγματοποιήσει κάποια από τα μεγαλύτερα έργα Του, από τώρα έως τον καιρό που θα έρθει ξανά»29. Όμως δίδαξε επίσης ότι «όσοι επιλέγουν τον τρόπο του Κυρίου πιθανόν να υπομείνουν καταδίωξη»30. «Επειδή χάρη τού ονόματός του αξιωθήκ[αμε] να ατιμαστού[με]»31 μπορεί μερικές φορές να είναι μία κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπίσουμε μας καθώς «επιτρέ[πουμε] στη φωνή Του να έχει προτεραιότητα έναντι οποιασδήποτε άλλης;»32.
«Kαι μακάριος είναι» είπε ο Σωτήρας «όποιος δεν σκανδαλιστεί με εμένα»33. Αλλού μαθαίνουμε ότι «μεγάλη ειρήνη έχουν αυτοί που αγαπούν τον νόμο σου· και τίποτε δεν θα τους σκανδαλίζει»34. Τίποτε! Ας αναρωτηθούμε λοιπόν: «Υπομένω για λίγο, αλλά όταν γίνει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας τού λόγου, αμέσως σκανδαλίζ[ομαι];35 Είμαι γερά οικοδομημένος επάνω στον βράχο του Ιησού Χριστού και των υπηρετών Του;»
Οι ηθικοί σχετικιστές υποστηρίζουν ότι η αλήθεια είναι απλώς ένα κοινωνικό οικοδόμημα, ότι δεν υπάρχουν ηθικά απόλυτα πράγματα. Αυτό που πραγματικά λένε είναι ότι δεν υπάρχει αμαρτία36, ότι «οτιδήποτε έκανε ο καθένας δεν [είναι] αδίκημα»37, μία φιλοσοφία για την οποία ο εναντίος διεκδικεί την υπερήφανη ιδιότητα του δημιουργού! Ας προσέχουμε, λοιπόν, τους λύκους με ενδύματα προβάτων, οι οποίοι πάντοτε στρατολογούν και «[συχνά χρησιμοποιούν] τα διανοητικά αποθέματα για να καλύπτουν τις [δικές] τους παρεκκλίσεις συμπεριφοράς»38.
Αν πραγματικά θέλουμε να είμαστε γενναίοι μαθητές του Χριστού, θα βρούμε τον τρόπο. Διαφορετικά, ο εναντίος προσφέρει δελεαστικές εναλλακτικές. Όμως ως πιστοί μαθητές, «δεν χρειάζεται να ζητούμε συγγνώμη για τα πιστεύω μας ούτε να υποχωρούμε από αυτό που ξέρουμε ότι είναι αληθινό»39.
Εν κατακλείδι, λίγα λόγια για τους 15 υπηρέτες του Θεού που κάθονται πίσω μου. Ενώ οι εγκόσμιοι «λένε προς τους βλέποντες: Να μη βλέπετε· και στoυς πρoφήτες: Nα μη πρoφητεύετε»40, οι πιστοί «θα στεφανωθούν με ευλογίες από ψηλά, μάλιστα, και με εντολές όχι λίγες και με αποκαλύψεις στον καιρό τους»41.
Δεν αποτελεί έκπληξη που αυτοί οι άνδρες συχνά γίνονται τα αλεξικέραυνα για εκείνους που είναι δυσαρεστημένοι με τον λόγο του Θεού όπως τον διακηρύσσουν οι προφήτες. Αυτοί που απορρίπτουν τους προφήτες δεν συνειδητοποιούν ότι «καμία προφητεία τής γραφής δεν γίνεται από την προσωπική εξήγηση εκείνου που προφητεύει» ή το αποτέλεσμα της θέλησης του ανθρώπου «αλλά [ότι] από το Άγιο Πνεύμα οδηγούμενοι, [μιλούν τώρα] οι άγιοι άνθρωποι του Θεού»42.
Όπως ο Παύλος, αυτοί οι άνδρες του Θεού «δεν… ντρέπο[νται], λοιπόν, για τη μαρτυρία τού Kυρίου μας» και είναι οι «φυλακισμέν[οι]» Του43 υπό την έννοια ότι η διδαχή που διδάσκουν δεν είναι δική τους, αλλά Εκείνου που τους κάλεσε. Όπως και ο Πέτρος «δεν μπορ[ούν] να μη λέ[νε] όσα είδ[αν] και άκου[σαν]»44. Καταθέτω μαρτυρία ότι η Πρώτη Προεδρία και η Απαρτία των Δώδεκα είναι καλοί και έντιμοι άνδρες που αγαπούν τον Θεό και τα τέκνα Του και που Εκείνος τους αγαπά. Τα λόγια τους θα πρέπει να τα λαμβάνουμε σαν από το στόμα του ιδίου του Κυρίου «με όλη την υπομονή και πίστη. Διότι κάνοντας αυτά οι πύλες της κόλασης δεν θα υπερισχύσουν εναντίον [μας]… και ο Κύριος ο Θεός θα διασκορπίσει τις δυνάμεις του σκότους από μπροστά [μας]»45.
«Κανένα ανίερο χέρι δεν μπορεί να σταματήσει την πρόοδο του έργου»46· θα προελάσει θριαμβευτικά με εσάς ή χωρίς εσάς ή εμένα, επομένως «διαλέξτε σήμερα ποιον θέλετε να λατρεύετε»47. Μην ξεγελιέστε ή μην τρομάζετε από τους δυνατούς εναντίους θορύβους που προέρχονται από το μέγα και εκτεταμένο κτήριο. Τα απελπισμένα ντεσιμπέλ τους δεν ταιριάζουν με τη γαλήνια επιρροή της σιγαλής σαν αύρα φωνής επάνω σε καρδιά συντετριμμένη και πνεύμα μεταμελημένο.
Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Χριστός ζει, ότι είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας και ότι ηγείται της Εκκλησίας Του μέσω της Πρώτης Προεδρίας και της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων, διαβεβαιώνοντας έτσι ότι δεν «κυματιζόμαστε και [δεν] περιφερόμαστε με κάθε άνεμο της διδασκαλίας»48.
«Οι αληθινοί μαθητές του Ιησού Χριστού» δίδαξε ο Πρόεδρος Νέλσον «είναι πρόθυμοι να βγουν μπροστά, να μιλήσουν ανοικτά και να είναι διαφορετικοί από τους ανθρώπους του κόσμου. Είναι απτόητοι, αφοσιωμένοι και θαρραλέοι»49.
Αδελφοί και αδελφές, είναι μία καλή ημέρα για να είμαστε καλοί! Στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.