முழு இருதயத்துடன்
நம்முடைய சொந்த தனிப்பட்ட சீஷத்துவ பயணத்தில் மகிழ்ச்சியும் முழு இருதயமும் கொண்ட இயேசுவைப் பின்பற்றுபவர்களாக நாம் இருக்க வேண்டும்.
சில நேரங்களில், எதை எதிர்பார்ப்பது என அறிய இது உதவுகிறது.
அவருடைய ஊழியத்தின் முடிவு நெருங்குகையில், கடினமான காலங்கள் வரும் என்று இயேசு தம் அப்போஸ்தலர்களிடம் கூறினார். ஆனால் அவர், “கலங்காதபடி இருங்கள்” என்றும் கூறினார்.1 ஆம், அவர் போவார், ஆனால் அவர் அவர்களைத் தனியாக விடமாட்டார்.2 அவர்கள் நினைவுகூரவும், உறுதியாக நிற்கவும், சமாதானத்தைக் காணவும் அவர் தனது ஆவியை அனுப்புவார். இரட்சகர் நம்மோடு, அவருடைய சீஷர்களாக இருப்பார் என்ற அவருடைய வாக்குறுதியை நிறைவேற்றுகிறார், ஆனால் அவருடைய பிரசன்னத்தை அடையாளம் கண்டு அனுபவிக்க உதவுவதற்கு நாம் தொடர்ந்து அவரை நோக்கிப் பார்க்க வேண்டும்.
கிறிஸ்துவின் சீஷர்கள் எப்போதும் கடினமான காலங்களை எதிர்கொண்டுள்ளனர்.
எனது அன்பான நண்பர் ஒருவர் ஜூலை 9, 1857 தேதியிட்ட மத்திய மேற்கு அமெரிக்க செய்தித்தாளான நெப்ராஸ்கா விளம்பரதாரரிடமிருந்து ஒரு பழைய கட்டுரையை எனக்கு அனுப்பினார். அதில், “இன்று அதிகாலையில் மார்மன்களின் குழு தங்கள் பயணத்தில் சால்ட் லேக்கிற்குச் சென்றது. பெண்கள் (நிச்சயமாக மிகவும் மென்மையாக அல்ல) மிருகங்களைப் போல கை வண்டிகளை இழுத்துக்கொண்டு, ஒரு [பெண்] இந்த கருப்பு சேற்றில் விழுந்தார், இது ஊர்வலத்தில் சிறிது இடையூறு ஏற்படுத்தியது, சிறு பிள்ளைகள் தங்கள் [விசித்திரமான] வெளிநாட்டு உடையில் அவர்களின் தாய்மார்களைப் போல் உறுதியுடன் இருப்பது போல தோன்றுகிறார்கள்.”3
இந்த சேற்றில் மூழ்கிய பெண்ணைப்பற்றி நான் நிறைய யோசித்தேன். அவள் ஏன் தனியாக இழுத்தாள்? அவள் தனிமையான தாயா? சில சமயங்களில் பார்வையாளர்களால் ஏளனம் செய்யப்பட்டு ஒரு கை வண்டியில் தன் உடைமைகளை எல்லாம் இழுத்துச் செல்வதற்கு, சேற்றின் வழியே இவ்வளவு கடினமான பயணத்தை மேற்கொள்வதற்கான உள் வலிமையையும், துணிச்சலையும், விடாமுயற்சியையும் அவளுக்குக் கொடுத்தது எது?4
தலைவர் ஜோசப் எப். ஸ்மித், இந்த முன்னோடி பெண்களின் உள்ளார்ந்த பலத்தைப்பற்றி பேசினார்: “இந்தப் பெண்களில் ஒருவரை பிற்காலப் பரிசுத்தவான்களின் இயேசு கிறிஸ்து சபைக்கு அவர்களின் நம்பிக்கையிலிருந்து திருப்ப முடியுமா? தீர்க்கதரிசி ஜோசப் ஸ்மித் ஊழியத்திலிருந்து நீங்கள் அவர்களின் மனதை இருளாக்க முடியுமா? தேவனுடைய குமாரனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் தெய்வீக ஊழியத்தைப்பற்றி நீங்கள் அவர்களைக் குருடாக்க முடியுமா? இல்லை, உலகில் ஒருபோதும் உங்களால் அதை செய்ய முடியாது. ஏன்? ஏனென்றால் அவர்களுக்கு அது தெரியும். தேவன் அதை அவர்களுக்கு வெளிப்படுத்தினார், அவர்கள் அதைப் புரிந்துகொண்டார்கள், அது உண்மை என்று அவர்கள் அறிந்ததிலிருந்து பூமியில் உள்ள எந்த வல்லமையும் அவர்களைத் திருப்ப முடியாது.”5
சகோதர சகோதரிகளே, அத்தகைய ஆண்களாகவும் பெண்களாகவும் இருக்க வேண்டும் என்பதே நமது நாளின் அழைப்பு, வனாந்தரத்தில் நடக்க அழைக்கப்பட்டால் இழுத்துச் செல்லும் வலிமையைக் கண்டறிய ஆழமாக தோண்டி எடுக்கும் சீஷர்கள், தேவனால் நமக்கு வெளிப்படுத்தப்பட்ட நம்பிக்கைகளைக் கொண்ட சீஷர்கள், நம்முடைய தனிப்பட்ட சீஷத்துவப் பயணத்தில் மகிழ்ச்சியும் முழு இருதயமும் கொண்ட இயேசுவைப் பின்பற்றுபவர்கள். இயேசு கிறிஸ்துவின் சீஷர்களாக நாம் நம்புகிறோம், மற்றும் மூன்று முக்கியமான சத்தியங்களில் வளர முடியும்.
முதலில், நம்முடைய உடன்படிக்கைகள் எளிதாய் இல்லாதிருந்தும் நாம் அவற்றைக் கடைப்பிடிக்க முடியும்.
உங்கள் விசுவாசம், உங்கள் குடும்பம் அல்லது உங்கள் எதிர்காலம் சவாலுக்கு உள்ளாகும் போது, நீங்கள் சுவிசேஷத்தின்படி வாழ உங்களால் முடிந்ததைச் செய்யும்போது ஏன் வாழ்க்கை மிகவும் கடினமாக இருக்கிறது என்று நீங்கள் நினைக்கும் போது, பிரச்சனைகளை எதிர்பார்க்கும்படி கர்த்தர் நம்மிடம் கூறியதை நினைவில் கொள்ளுங்கள். பிரச்சினைகள் திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாகும், நீங்கள் கைவிடப்பட்டீர்கள் என்று அர்த்தமல்ல; அவருடையவர் என்றால் என்ன என்பதன் பகுதி.6 எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அவர் “துக்கம் நிறைந்தவரும், பாடு அனுபவித்தவருமாயிருந்தார்.”7
பரலோக பிதா என்னுடைய ஆறுதலைக் காட்டிலும், இயேசு கிறிஸ்துவின் சீஷனாக நான் வளர்வதில் அதிக அக்கறை காட்டுகிறார் என்பதை நான் கற்கிறேன். நான் எப்போதும் அப்படி இருக்க விரும்பவில்லை, ஆனால் அதுதான்!
வசதியாக வாழ்வது வல்லமையைக் கொண்டுவராது. நம் நாளின் வெப்பத்தைத் தாங்குவதற்கு நமக்குத் தேவையான வல்லமை கர்த்தருடைய வல்லமை, அவருடனான நமது உடன்படிக்கைகளின் மூலம் அவருடைய வல்லமை பாய்கிறது.8 பலத்த காற்று வீசும் போது நமது விசுவாசத்தில் சாய்ந்துகொள்வது, நாம் இரட்சகருடன் உடன்படிக்கை செய்ததைச் செய்ய ஒவ்வொரு நாளும் உண்மையாகப் பாடுபடுவது, குறிப்பாக நாம் சோர்வாகவும், கவலையாகவும், தொந்தரவான கேள்விகள் மற்றும் பிரச்சினைகளுடன் போராடுவதும், படிப்படியாக அவரது ஒளி, அவரது வலிமை, அவரது அன்பு, அவரது ஆவி, அவரது சமாதானத்தை பெறுவதற்காகவே.
உடன்படிக்கையின் பாதையில் நடப்பதன் நோக்கம் இரட்சகரை அணுகுவதற்காகும். அவர் மையப்புள்ளி, நமது பரிபூரண முன்னேற்றம் அல்ல. இது ஒரு போட்டி அல்ல, நம் பயணத்தை மற்றவர்களுடன் நாம் ஒப்பிடக்கூடாது. நாம் தடுமாறினாலும், அவர் இருக்கிறார்.
இரண்டாவதாக, நாம் விசுவாசத்துடன் செயல்படலாம்.
இயேசு கிறிஸ்துவின் சீஷர்களாக நாம், அவரில் விசுவாசம் வைப்பதற்கு நடவடிக்கை தேவை என்பதை புரிந்துகொள்கிறோம், குறிப்பாக கடினமான காலங்களில்.9
பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, எனது பெற்றோர் வீட்டு தரைவிரிப்பை மாற்ற முடிவு செய்தனர். புதிய தரைவிரிப்பு வருவதற்கு முந்தைய நாள் இரவு, புதிய தரைவிரிப்பு விரிக்கப்படும்படியாக, என் அம்மா என் சகோதரர்களிடம் அறைக்கலன்களை அகற்றிவிட்டு படுக்கையறை கம்பளங்களை கிழித்தெறியச் சொன்னார். என்னுடைய அப்போதைய ஏழு வயது சகோதரி எமிலி ஏற்கனவே தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள். எனவே, அவள் தூங்கும்போது, அவளுடைய படுக்கையைத் தவிர அனைத்து அரைக்கலன்களையும் அவளது அறையில் இருந்து அமைதியாக அகற்றிவிட்டு, பின்னர் கம்பளத்தை கிழித்தார்கள். சரி, சில சமயங்களில் மூத்த சகோதரர்கள் செய்வது போல, அவர்கள் ஒரு குறும்பு செய்ய முடிவு செய்தனர். அவர்கள் அவளுடைய எஞ்சிய பொருட்களை அலமாரியிலிருந்தும் சுவர்களிலிருந்தும் அகற்றி, அறையை வெறுமையாக விட்டுவிட்டனர். பின்னர் அவர்கள் ஒரு குறிப்பை எழுதி சுவரில் ஒட்டினர்: “அன்புள்ள எமிலி, நாங்கள் சென்று விட்டோம் நாங்கள் எங்கிருக்கிறோம் என்பதை சில நாட்களில் உனக்கு எழுதுவோம். அன்புடன், உன் குடும்பம்.”
மறுநாள் காலை எமிலி காலை உணவுக்கு வராதபோது, என் சகோதரர்கள் அவளைத் தேடிச் சென்றார்கள், அங்கே அவள் சோகமாகவும் மூடிய கதவுக்குப் பின்னால் தனியாகவும் இருந்தாள். எமிலி இந்த அனுபவத்தை பின்னர் பிரதிபலித்தாள்: “நான் நசுக்கப்பட்டேன். ஆனால் நான் கதவைத் திறந்திருந்தால் என்ன நடந்திருக்கும்? நான் என்ன கேட்டிருப்பேன்? நான் என்ன வாசனை பிடித்திருப்பேன்? நான் தனியாக இல்லை என்பதை நான் அறிந்திருப்பேன். நான் உண்மையில் அன்பு செலுத்தப்படுகிறேன் என்பதை நான் அறிந்திருப்பேன். என் நிலைமைக்காக ஏதாவது செய்ய வேண்டும் என்ற எண்ணம் கூட என் மனதில் தோன்றவில்லை. நான் அப்படியே விட்டுவிட்டு என் அறையில் அழுதுகொண்டே இருந்தேன். இன்னும் நான் கதவைத் திறந்திருந்தால்.”10
என் சகோதரி அவள் பார்த்தவற்றின் அடிப்படையில் ஒரு அனுமானத்தை செய்தாள், ஆனால் அது காரியங்கள் உண்மையில் இருந்த விதத்தின் பிரதிபலிப்பு அல்ல. எமிலியைப் போல நாமும் சோகத்திலோ காயத்திலோ ஊக்கமின்மையிலோ கவலையிலோ தனிமையிலோ கோபத்திலோ விரக்தியிலோ கலங்கிப் போய் விடுவது சுவாரஸ்யமாக இருக்கிறதல்லவா? கதவைத் திறக்க வெறுமனே எதையாவது செய்ய வேண்டும், இயேசு கிறிஸ்துவில் விசுவாசத்துடன் செயல்பட வேண்டும் என்று கூட நமக்குத் தோன்றுவதில்லை?
கிறிஸ்துவின் சீஷர்களான ஆண்களும் பெண்களும், சாத்தியமற்றதை எதிர்கொள்ளும் போது, வெறுமனே செயல்பட்டவர்கள், விசுவாசத்தில் எழுந்து நடந்தார்கள் போன்ற உதாரணங்களால் வேதங்கள் நிரம்பியுள்ளன.11
குணமடையத் தேடிய தொழுநோயாளிகளிடம் கிறிஸ்து சொன்னார், “போய் ஆசாரியர்களுக்கு உங்களைக் காட்டுங்கள். அந்தப்படி அவர்கள் போகையில் சுத்தமானார்கள்.”12
ஏற்கனவே குணமாகிவிட்டதைப் போல ஆசாரியர்களிடம் தங்களைக் காட்டிக் கொள்ளச் செல்லும், செயலில் இருந்தபோது குணமானார்கள்.
உங்கள் வலியின் மத்தியில் நடவடிக்கை எடுப்பது சாத்தியமற்றதாக இருந்தால், உங்கள் நண்பர், குடும்ப உறுப்பினர், சபைத் தலைவர், தொழில் வல்லுனர் ஆகியோரிடம் உதவி பெறுவது உங்கள் செயலாக இருக்கட்டும் என்று நான் சொல்ல விரும்புகிறேன். இது நம்பிக்கைக்கான முதல் படியாக இருக்கலாம்.
மூன்றாவதாக, நம் அர்ப்பணிப்பில் நாம் முழு மனதுடன் மகிழ்ச்சியுடன் இருக்க முடியும்13
கடினமான நேரங்கள் வரும்போது, நான் பூமிக்கு வருவதற்கு முன்பு கிறிஸ்துவைப் பின்பற்றத் தேர்ந்தெடுத்தேன் என்பதையும், என் விசுவாசம், என் ஆரோக்கியம் மற்றும் என் சகிப்புத்தன்மை ஆகியவற்றுக்கான சவால்கள் அனைத்தும் நான் இங்கே இருப்பதற்கான காரணத்தின் ஒரு பகுதியாகும் என்பதையும் நினைவில் கொள்ள முயற்சிக்கிறேன். இன்றைய சோதனையானது தேவன் என்மீது வைத்திருக்கும் அன்பைக் கேள்விக்குள்ளாக்குகிறது அல்லது அவர் மீதான எனது விசுவாசம் சந்தேகத்திற்குள்ளாக்குகிறது என்று நான் நிச்சயமாய் ஒருபோதும் நினைக்கக்கூடாது. சோதனைகளால் திட்டம் தோல்வியடைகிறது என்று அர்த்தமல்ல; அவை தேவனைத் தேட எனக்கு உதவும் திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாகும். நான் பொறுமையாக சகித்துக்கொள்ளும் போது, அநேகமாக அவரைப் போல் ஆகி, வியாகுலத்தில் அதிக ஊக்கத்தோடு நான் ஜெபிக்கிறேன்.14
நம்முடைய பிதாவை முழு இருதயத்தோடு நேசிப்பதற்கும், விளைவை பொருட்படுத்தாமல் அவருடைய சித்தத்தைச் செய்வதற்கும் இயேசு கிறிஸ்து சரியான உதாரணம்.15 அதையே செய்து அவருடைய உதாரணத்தைப் பின்பற்ற நான் விரும்புகிறேன்.
ஆலய காணிக்கைப் பெட்டியில் தனது இரண்டு காசுகளை போட்ட விதவையின் முழு மனதுடன், முழு ஆத்துமாவுடன் கூடிய சீஷத்துவத்தால் நான் உணர்த்தப்பட்டேன். அவள் அனைத்தையும் கொடுத்தாள்.16
அவளுடைய குறையை மட்டுமே மற்றவர்கள் கண்ட இடத்தில் இயேசு கிறிஸ்து அவளின் தாராளத்தை அங்கீகரித்தார். நம் ஒவ்வொருவருக்கும் இதுவே உண்மை. அவர் நம்முடைய குறையை தோல்வியாகப் பார்க்கவில்லை, மாறாக விசுவாசத்தைப் பயிற்சி செய்து வளருவதற்கான வாய்ப்பாக அவர் பார்க்கிறார்.
முடிவுரை
இயேசு கிறிஸ்துவின் என் சக சீஷர்களே, என் முழு இருதயத்தோடும், நான் கர்த்தரோடு நிற்கத் தேர்ந்தெடுக்கிறேன். அவரது தெரிந்து கொள்ளப்பட்ட ஊழியர்களான தலைவர் ரசல் எம். நெல்சன் மற்றும் அவருடைய சக அப்போஸ்தலர்களுடன் நான் நிற்கத் தேர்ந்தெடுக்கிறேன், ஏனென்றால் அவர்கள் அவருக்காகப் பேசுகிறார்கள் மற்றும் இரட்சகருடன் என்னை இணைக்கும் கட்டளைகள் மற்றும் உடன்படிக்கைகளின் உக்கிராணக்காரர்களாக இருக்கிறார்கள்.
நான் தடுமாறும்போது, இயேசு கிறிஸ்துவின் கிருபையையும், ஆற்றலையும் நம்பி, எழுந்துகொண்டே இருப்பேன். நான் அவருடனான எனது உடன்படிக்கையில் நிலைத்திருப்பேன், தேவனுடைய வார்த்தையைப் படிப்பதன் மூலமும், விசுவாசத்தின் மூலமும், நான் நம்புகிற வழிகாட்டுதலை அந்த பரிசுத்த ஆவியின் உதவியினாலும் என் கேள்விகளின் மூலமும் முயற்சி செய்வேன். சிறிய மற்றும் எளிமையான காரியங்களைச் செய்வதன் மூலம் ஒவ்வொரு நாளும் அவருடைய ஆவியைத் தேடுவேன்.
இதுதான் சீஷத்துவத்தின் எனது பாதை.
அநித்தியத்தின் அன்றாட காயங்கள் குணமாகும் நாள் வரை, நான் கர்த்தருக்காகக் காத்திருப்பேன், அவர், அவருடைய நேரம், அவருடைய ஞானம், அவருடைய திட்டத்தை நம்புவேன்.17
உங்களுடன் கைகோர்த்து, நான் அவருடன் என்றென்றும் நிற்க விரும்புகிறேன். முழு இருதயத்துடன். அதை அறிந்து, இயேசு கிறிஸ்துவை நாம் முழு இருதயத்தோடும் நேசிக்கும்போது, அவர் நமக்கு எல்லாவற்றையும் கொடுக்கிறார்.18 இயேசு கிறிஸ்துவின், நாமத்தினாலே, ஆமென்.