ចូរចងចាំអ្វីដែលសំខាន់បំផុត
អ្វីដែលសំខាន់បំផុតគឺទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះរាជបុត្រាជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ក្រុមគ្រួសាររបស់យើង និងអ្នកជិតខាងរបស់យើង ហើយអនុញ្ញាតឲ្យព្រះវិញ្ញាណដឹកនាំយើង ។
នៅចុងសប្តាហ៍នេះ ពេលយើងចងចាំអំពីការយាងចូលក្រុងយេរូសាឡិមរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយជ័យជំនះដែលកើតឡើងមិនយូរប៉ុន្មានពីមុនពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ទ្រង់ នោះខ្ញុំនឹកចាំអំពីព្រះបន្ទូលនៃសេចក្ដីសង្ឃឹម និងការលួងលោមចិត្តរបស់ទ្រង់ថា « ខ្ញុំជាសេចក្តីរស់ឡើងវិញ ហើយជាជីវិត អ្នកណាដែលជឿដល់ខ្ញុំ ទោះបើបានស្លាប់ហើយគង់តែនឹងរស់ឡើងវិញដែរ » ។១
ខ្ញុំស្រឡាញ់ទ្រង់ ។ ខ្ញុំជឿទ្រង់ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ទ្រង់គឺជាសេចក្តីរស់ឡើងវិញ ហើយជាជីវិត ។
ទីបន្ទាល់នេះបានលួងលោម និងពង្រឹងខ្ញុំ អំឡុងពេលបួនឆ្នាំកន្លះកន្លងមកនេះចាប់តាំងពីភរិយាខ្ញុំ បាបារ៉ា បានស្លាប់ទៅ ។ ខ្ញុំនឹកគាត់ ។
ជាញឹកញាប់ ខ្ញុំបានសញ្ជឹងគិតអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏អស់កល្បជានិច្ច និងជីវិតរបស់យើងជាមួយគ្នា ។
កាលពីមុនខ្ញុំបានចែកចាយអំពីរបៀបដែលខ្ញុំបានជួបបាបារ៉ាជាលើកដំបូង ហើយបទពិសោធន៍នោះបានបង្រៀនខ្ញុំឲ្យប្រើជំនាញនៃ « ការតាមដាន » ដែលខ្ញុំបានរៀននៅក្នុងបេសកកម្ម ។ ខ្ញុំត្រូវតែតាមដាននាងភ្លាម បន្ទាប់ពីយើងបានជួបគ្នាលើកដំបូង ដោយសារនាងស្រស់ស្អាត ប្រជាប្រិយភាព ហើយមានកាលវិភាគជួបជុំមមាញឹកណាស់ ។ ខ្ញុំចាប់ចិត្តលើគាត់ភ្លាមៗ ព្រោះខ្ញុំអាចនិយាយនឹងគាត់ដោយងាយ ហើយគាត់រួសរាយណាស់ ។ ខ្ញុំសរសើរសេចក្ដីល្អរបស់គាត់ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា គាត់ និងខ្ញុំត្រូវគ្នាណាស់ ។ វាហាក់ដូចជាសាមញ្ញនៅក្នុងគំនិតខ្ញុំ ។
បាបារ៉ា និងខ្ញុំបានដើរលេងជាគូ ហើយទំនាក់ទំនងរបស់យើង បានចាប់ផ្ដើមរីកចម្រើន ប៉ុន្តែគាត់មិនច្បាស់ថាការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយនឹងខ្ញុំគឺជារឿងត្រឹមត្រូវសម្រាប់នាងឬអត់នោះទេ ។
ខ្ញុំដឹងតែឯង វាមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ បាបារ៉ាចាំបាច់ត្រូវដឹងដោយខ្លួនគាត់ផងដែរ ។ ខ្ញុំបានដឹងថា បើយើងចំណាយពេលតមអាហារ និងអធិស្ឋានអំពីបញ្ហានេះ បាបារ៉ាអាចទទួលបានការបញ្ជាក់ពីស្ថានសួគ៌ ។
យើងបានចំណាយពេលចុងសប្តាហ៍មួយ មិនដើរលេងជាគូទេ ដើម្បីយើងអាចតមអាហារ និងអធិស្ឋានរៀងៗខ្លួនដើម្បីដឹងដោយខ្លួនយើងផ្ទាល់ ។ ខ្ញុំសំណាងល្អ គាត់បានទទួលការបញ្ជាក់ដូចគ្នាដែលខ្ញុំបានទទួលដែរ ។ ដូចដែលពួកគេនិយាយ អ្វីៗផ្សេងទៀតគឺជាប្រវត្តិសាស្ត្រ ។
នៅពេលបាបារ៉ាបានស្លាប់ទៅ កូនៗយើងបានដាក់លើស្លាកព្រលឹងរបស់គាត់នូវមេរៀនមួយចំនួនដែលបាបារ៉ាចង់ឲ្យពួកគេចងចាំ ។ មេរៀនមួយក្នុងចំណោមមេរៀនទាំងនោះគឺ « អ្វីដែលសំខាន់បំផុតគឺជាអ្វីដែលនៅយូរអង្វែងបំផុត » ។
ថ្ងៃ នេះខ្ញុំនឹងចែកចាយពីអារម្មណ៍ និងគំនិតមួយចំនួនអំពីអ្វីដែលសំខាន់បំផុត ។
ទីមួយ ទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌យើង និងព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ គឺព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ សំខាន់បំផុត ។ ទំនាក់ទំនងនេះសំខាន់បំផុតនៅពេលនេះ និងអស់កល្បជានិច្ច ។
ទីពីរ ទំនាក់ទំនងគ្រួសារគឺស្ថិតក្នុងចំណោមរឿងដែលសំខាន់បំផុតទាំងនោះ ។
នៅក្នុងការងារបម្រើខ្ញុំ ខ្ញុំបានទៅសួរសុខទុក្ខបុគ្គល និងក្រុមគ្រួសារជាច្រើនដែលរងផលប៉ះពាល់ដោយគ្រោះធម្មជាតិដ៏អាក្រក់នានា ។ មនុស្សជាច្រើនត្រូវចាកចេញពីផ្ទះ ស្រេកឃ្លាន និងភ័យខ្លាច ។ ពួកគេត្រូវការជំនួយវេជ្ជសាស្ត្រ អាហារ និងជម្រក ។
ពួកគេក៏ត្រូវការក្រុមគ្រួសារពួកគេផងដែរ ។
ខ្ញុំទទួលស្គាល់ថា អ្នកខ្លះប្រហែលជាគ្មានពរជ័យនៃគ្រួសារដ៏ស្និទ្ធស្នាលមួយនោះទេ ដូច្នេះខ្ញុំរួមបញ្ចូលទាំងគ្រួសារសាច់ឆ្ងាយ មិត្តភក្តិ និងសូម្បីតែក្រុមគ្រួសារវួដថាជា « គ្រួសារ » ផងដែរ ។ ទំនាក់ទំនងទាំងនេះគឺចាំបាច់សម្រាប់សុខភាពផ្លូវចិត្ត និងរាងកាយ ។
ទំនាក់ទំនងទាំងនេះក៏អាចផ្ដល់ក្ដីស្រឡាញ់ អំណរ សុភមង្គល និងអារម្មណ៍នៃការមានចំណែក ។
ការចិញ្ចឹមបីបាច់ទំនាក់ទំនងដ៏សំខាន់ទាំងនេះគឺជាជម្រើសមួយ ។ ការជ្រើសរើសដើម្បីជាគ្រួសារមួយគឺតម្រូវឲ្យមានការតាំងចិត្ត សេចក្ដីស្រឡាញ់ ការអត់ធ្មត់ ការប្រាស្រ័យទាក់ទង និងការអត់ទោស ។២ ប្រហែលជាមានគ្រា ដែលយើងមិនយល់ស្របនឹងមនុស្សម្នាក់ផ្សេងទៀត ប៉ុន្តែយើងអាចមិនយល់ស្របបានដោយគ្មានការខ្វែងគំនិតគ្នា ។ នៅក្នុងការសេពគប់ និងអាពាហ៍ពិពាហ៍ យើងពុំធ្លាក់ក្នុងសេចក្ដីស្នេហា ឬធ្លាក់ចេញពីសេចក្ដីស្នេហា ដូចជាយើងជាវត្ថុ ដែលរំកិលនៅលើក្តារអុកនោះទេ ។ យើងជ្រើសរើសដើម្បីស្រឡាញ់ ហើយគាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក ។ យើងធ្វើដូចគ្នានេះដែរនៅក្នុងទំនាក់ទំនងគ្រួសារផ្សេងទៀត និងជាមួយមិត្តភក្តិដែលដូចជាគ្រួសារយើង ។
ការប្រកាសអំពីក្រុមគ្រួសារបានចែងថា ៖ « ផែនការនៃសុភមង្គលដ៏ទេវភាពនេះផ្តល់លទ្ធភាពដល់ទំនាក់ទំនងក្រុមគ្រួសារឲ្យចេះតែបន្តមានរហូតហួសពីសេចក្តីស្លាប់ ។ ពិធីបរិសុទ្ធ និងសេចក្តីសញ្ញាពិសិដ្ឋនានាដែលមាននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធអាចធ្វើឲ្យបុគ្គលម្នាក់ៗត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមាននៃព្រះវិញ ហើយដើម្បីឲ្យក្រុមគ្រួសារអាចត្រូវបានរួបរួមគ្នាដ៏អស់កល្បជានិច្ច » ។៣
រឿងមួយទៀតដែលសំខាន់បំផុតនោះគឺការធ្វើតាមការបំផុសគំនិតរបស់ព្រះវិញ្ញាណនៅក្នុងទំនាក់ទំនងដ៏សំខាន់បំផុតរបស់យើង និងនៅក្នុងការខិតខំរបស់យើងដើម្បីស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងឲ្យដូចជាខ្លួនយើង រួមទាំងនៅក្នុងការងារបម្រើជាឯកជន និងសាធារណៈរបស់យើងផងដែរ ។ ខ្ញុំបានរៀនមេរៀននេះតាំងពីនៅក្មេង ពេលខ្ញុំបម្រើជាប៊ីស្សព ។
នាយប់រដូវរងារដ៏ត្រជាក់មួយ ខ្ញុំបានចាកចេញពីការិយាល័យប៊ីស្សពរបស់ខ្ញុំ ពេលនោះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ឲ្យទៅសួរសុខទុក្ខស្ត្រីមេម៉ាយវ័យចំណាស់ម្នាក់នៅក្នុងវួដយ៉ាងខ្លាំង ។ ខ្ញុំមើលនាឡិកាដៃខ្ញុំ—វាម៉ោង ១០:០០ យប់ហើយ ។ ខ្ញុំបានលើកហេតុផលថា វាយប់ពេកហើយក្នុងការទៅសួរសុខទុក្ខបែបនេះ ។ លើសពីនោះ វាកំពុងធ្លាក់ព្រិលទៀតផង ។ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តថាទៅសួរសុខទុក្ខបងស្រីជាទីស្រឡាញ់រូបនេះដំបូងគេ នៅពេលព្រឹកឡើង ជាជាងរំខានគាត់នៅពេលយប់បែបនេះ ។ ខ្ញុំបានបើកឡានត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ហើយចូលគេង ប៉ុន្តែបានរសាប់រសល់ពេញមួយយប់ ព្រោះព្រះវិញ្ញាណបានតឿនខ្ញុំ ។
លុះព្រឹកស្អែក ខ្ញុំបានបើកឡានតម្រង់ទៅផ្ទះស្ត្រីមេម៉ាយនោះតែម្ដង ។ កូនស្រីគាត់បានបើកទ្វារ ហើយនិយាយទាំងទឹកភ្នែកថា « អូ ប៊ីស្សព អរគុណណាស់ដែលបានមក ។ ម៉ាក់បានស្លាប់កាលពីពីរម៉ោងមុននេះ »—ខ្ញុំរន្ធត់ចិត្តណាស់ ។ ខ្ញុំនឹងមិនភ្លេចអារម្មណ៍ក្នុងចិត្តខ្ញុំនោះទេ ។ ខ្ញុំទួញសោក ។ គ្មាននរណាទៀតក្រៅពីស្ត្រីមេម៉ាយជាទីស្រឡាញ់នេះដែលសមនឹងទទួលបានប៊ីស្សពរបស់គាត់កាន់ដៃគាត់ លួងលោមគាត់ ហើយប្រហែលជាប្រសិទ្ធពរចុងក្រោយដល់គាត់ទេ ? ខ្ញុំបានបាត់ឱកាសនោះ ព្រោះខ្ញុំបានលើកហេតុផលដែលងាកចេញពីការបំផុសគំនិតដ៏ខ្លាំងមកពីព្រះវិញ្ញាណ ។៤
បងប្អូនប្រុសស្រី យុវជន និងយុវនារី ព្រមទាំងចៅៗបឋមសិក្សា ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ការធ្វើតាមការបំផុសគំនិតរបស់ព្រះវិញ្ញាណ គឺជារឿងមួយដែលសំខាន់បំផុតនៅក្នុងទំនាក់ទំនងទាំងអស់របស់យើង ។
ជាចុងក្រោយ នៅចុងសប្តាហ៍ថ្ងៃអាទិត្យធាងចាកនេះ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ការប្រែចិត្តជឿទៅលើព្រះអម្ចាស់ ការថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីទ្រង់ និងការបម្រើទ្រង់ក៏ស្ថិតនៅក្នុងចំណោមរឿងដែលសំខាន់បំផុតផងដែរ ។
សេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃទីបន្ទាល់ទាំងឡាយរបស់យើង ។ ទីបន្ទាល់គឺជាសាក្សី ឬការបញ្ជាក់ពីសេចក្ដីពិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច ដែលបំផុសដួងចិត្ត និងព្រលឹងរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលបានកើតឡើង និងពង្រឹងដោយព្រះវិញ្ញាណធ្វើឲ្យជីវិតផ្លាស់ប្ដូរ—វាផ្លាស់ប្តូររបៀបដែលយើងគិត និងរបៀបដែលយើងរស់នៅ ។ ទីបន្ទាល់មួយ ជួយបង្វែរយើងឲ្យទៅរកព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះរាជបុត្រាដ៏ទេវភាពរបស់ទ្រង់ ។
អាលម៉ាបានបង្រៀនថា ៖
« មើលចុះ ខ្ញុំសូមធ្វើបន្ទាល់ដល់អ្នករាល់គ្នាថា ខ្ញុំដឹងរឿងដែលខ្ញុំបាននិយាយទាំងអម្បាលម៉ាននេះថាជារឿងពិត ។ ហើយតើអ្នករាល់គ្នាគិតស្មានថា ខ្ញុំដឹងរឿងទាំងនោះយ៉ាងប្រាកដដូចម្ដេចដែរ ?
មើលចុះខ្ញុំសូមប្រាប់អ្នកថា រឿងទាំងនេះគឺព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃព្រះ បានប្រាប់ដល់ខ្ញុំ ។ មើលចុះ ខ្ញុំបានតមអាហារ ហើយបានអធិស្ឋានជាច្រើនថ្ងៃ ដើម្បីខ្ញុំអាចដឹងនូវរឿងទាំងនេះដោយខ្លួនខ្ញុំ ។ ហើយឥឡូវនេះខ្ញុំដឹងរឿងទាំងនោះដោយខ្លួនខ្ញុំថា ជារឿងពិត ព្រោះព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះទ្រង់បានសម្ដែងប្រាប់ខ្ញុំដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ » ។៥
ការមានទីបន្ទាល់តែមួយមុខគត់ គឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ ។ នៅពេលការប្រែចិត្ដជឿរបស់យើងទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរីកលូតលាស់ឡើង នោះយើងចង់ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីទ្រង់—អំពីសេចក្តីល្អ សេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីសប្បុរសរបស់ទ្រង់ដោយឯកឯង ។
ជារឿយៗនៅក្នុងការប្រជុំថ្លែងទីបន្ទាល់របស់យើងនៅថ្ងៃអាទិត្យតមអាហារ យើងបានឮឃ្លាថា « ខ្ញុំមានអំណរគុណ » និង « ខ្ញុំស្រឡាញ់ » ច្រើនជាងឃ្លា « ខ្ញុំដឹងថា » និង « ខ្ញុំជឿថា » ។
ខ្ញុំសូមអញ្ជើញបងប្អូនថ្លែងទីបន្ទាល់របស់បងប្អូនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឲ្យកាន់តែញឹកញាប់ឡើង ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីអ្វីដែលបងប្អូន ដឹង និង ជឿ ព្រមទាំងអ្វីដែលបងប្អូន ទទួលអារម្មណ៍ មិនត្រឹមតែអំពីអ្វីដែលបងប្អូនមានអំណរគុណនោះទេ ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនបងប្អូនអំពីការមកស្គាល់ និងស្រឡាញ់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អំពីការរស់នៅតាមការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ និងអំពីអំណាចនៃការប្រោសលោះ និងអំណាចដែលធ្វើឲ្យកើតឡើងបានរបស់ទ្រង់នៅក្នុងជីវិតបងប្អូន ។ ពេលបងប្អូនថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីអ្វីដែលបងប្អូន ដឹង ជឿ និង មានអារម្មណ៍ នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងបញ្ជាក់សេចក្ដីពិតដល់អស់អ្នកដែលស្តាប់ទីបន្ទាល់របស់បងប្អូនដោយស្មោះសរ ។ ពួកគេនឹងធ្វើដូច្នេះ ដោយសារពួកគេបានមើលឃើញបងប្អូនប្រែក្លាយជាអ្នកដើរតាមដោយសុខសាន្តរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ពួកគេនឹងឃើញថា វាមានន័យយ៉ាងណាក្នុងការធ្វើជាសិស្សរបស់ទ្រង់ ។ ពួកគេក៏នឹងមានអារម្មណ៍ពីអ្វីមួយដែលពួកគេប្រហែលជាមិនធ្លាប់មានពីមុនមក ។ ទីបន្ទាល់ដ៏បរិសុទ្ធមួយកើតចេញមកពីដួងចិត្តដែលបានផ្លាស់ប្ដូរ ហើយ ព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងនាំ ចូលទៅក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នកដទៃដែលបើកចិត្តដើម្បីទទួលវា ។
អ្នកទាំងឡាយដែលដឹងអ្វីមួយ ដែលកើតចេញពីទីបន្ទាល់របស់បងប្អូន អាចទូលសូមព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងការអធិស្ឋាន ដើម្បីបញ្ជាក់ពីសេចក្ដីពិតនៃទីបន្ទាល់របស់បងប្អូន ។ បន្ទាប់មកពួកគេអាចដឹងដោយខ្លួនឯងបាន ។
បងប្អូនប្រុសស្រី ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ និងធ្វើជាសាក្សីដល់បងប្អូនថា ខ្ញុំដឹងថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងព្រះប្រោសលោះនៃពិភពលោកនេះ ។ ទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ ។ ទ្រង់ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ហើយនេះជាសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ដែលដឹកនាំដោយព្យាការី និងសាវករបស់ទ្រង់ ។ ខ្ញុំសូមអធិស្ឋានថា ថ្ងៃណាមួយពេលខ្ញុំឆ្លងកាត់ទៅពិភពបន្ទាប់ទៀត ខ្ញុំអាចទៅដោយមានទីបន្ទាល់ភ្លឺចែងចាំង ។
នៅក្នុងការងារបម្រើរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានរៀនថាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតគឺទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះរាជបុត្រាជាទីស្រឡាញ់ទ្រង់ ក្រុមគ្រួសាររបស់យើង និងអ្នកជិតខាងរបស់យើង ហើយអនុញ្ញាតឲ្យព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ដឹកនាំយើងនៅក្នុងទំនាក់ទំនងទាំងនោះ ដើម្បីយើងអាចធ្វើថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីអ្វីដែលសំខាន់បំផុត និងយូរអង្វែងបំផុត ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕