Kerk herdenkt 200ste geboortedag van Wilford Woodruff
1 maart 2007 is de 200ste geboortedag van Wilford Woodruff, de vierde president van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen.
Wilford Woodruff, die op 1 maart 1807 in Farmington (Connecticut) was geboren, werkte in een graanmolen. Hij werd in 1833 lid van de kerk en vervulde twee zendingen voordat hij in 1839 tot apostel werd geordend.
Als lid van het Quorum der Twaalf Apostelen vervulde hij nog vier zendingen, was hij president van de tempel in St. George (Utah), en was hij zes jaar kerkhistoricus.
Op 7 april 1889 werd hij president van de kerk. Hij wijdde de Mantitempel (Utah) en de langverwachte Salt Laketempel in. Hij was verantwoordelijk voor de oprichting van de Genealogical Society of Utah en verkondigde met nadruk hoe belangrijk het is om historische verslagen bij te houden.
President Woodruff was een getrouwe pionier. Met de profeet Joseph Smith maakte hij deel uit van het Zionskamp. Hij was veertig jaar toen hij op 24 juli 1847 de Salt Lake Valley binnenkwam, en hij stond naast Brigham Young toen deze de woorden ‘This is the right place’ (Dit is de juiste plek) uitsprak.
‘God volgt voor ons verborgen paân’ (lofzang 174) was een lievelingslofzang van president Woodruff. ‘“Hij was weg van [die lofzang]”, heeft president Heber J. Grant [1856–1945] eens gezegd, die apostel was toen Wilford Woodruff president van de kerk was. “We zongen die lofzang, daar ben ik van overtuigd, wel twee keer per maand bij onze wekelijkse vergaderingen in de tempel, en er ging zelden een maand voorbij dat broeder Woodruff niet om die lofzang vroeg. Hij geloofde met hart en ziel in dit werk en zette zich uit alle macht die God hem gaf in voor het voortstuwen ervan.”’ (Leringen van kerkpresidenten: Wilford Woodruff [2004], p. XVI.)
President Woodruff staat erom bekend dat hij altijd zijn dagboek bijhield. Hij hield bijna zijn hele volwassen leven een dagboek bij, ‘waarin hij twee dagen voor zijn dood, op 31 augustus 1898, zijn laatste aantekening maakte.’ (Leringen van kerkpresidenten, p. 131.)
Tijdens een bijeenkomst verkondigde hij een beginsel dat zowel op dagboeken als op officiële kerkverslagen kan worden toegepast: ‘Als we een snelstromend beekje oversteken, stappen we niet twee keer in hetzelfde water. Noch kunnen we tweemaal dezelfde tijd doorbrengen. Als we die deur straks achter ons dichttrekken, ligt het werk van deze vergadering voorgoed achter ons. We zullen de tijd van deze avond nimmermeer doorbrengen. Moeten we dan niet een verslag bijhouden van ons werk, onze leringen en de besluiten die we in deze vergadering nemen? Jazeker.’ (Leringen van kerkpresidenten, p. 132.)
Hij moedigde kinderen aan om al op jonge leeftijd met een dagboek te beginnen: ‘Als mijn jonge vrienden hiermee beginnen en ermee doorgaan, zal dat hen in de toekomst van veel meer waarde zijn dan goud.’ (Leringen van kerkpresidenten, p. 137.)
Na veel overweging en gebed ontving President Woodruff een openbaring dat de heiligen der laatste dagen geen meervoudig huwelijk meer mochten sluiten. In 1890 schreef hij het Manifest en getuigde hij dat de kerk het gebruik van het meervoudig huwelijk had afgeschaft. Hij was niet alleen de spreekbuis van de Heer voor die openbaring, maar daarnaast heeft president Woodruff ook veel nadruk op zendingswerk en tempelwerk gelegd.
President Woodruff is op 2 september 1898, op 91- jarige leeftijd, in San Francisco (Californië) overleden.
In 2006 hebben de leden van de kerk over de hele wereld uit het lesboek Leringen van kerkpresidenten: Wilford Woodruff iets over zijn getuigenis geleerd. In dat lesboek staan veel verhalen uit het leven en de bediening van president Woodruff.
Toen hij op zoek naar de waarheid was, kreeg Wilford Woodruff het gevoel dat hij een hedendaagse profeet moest raadplegen: ‘Toen ik nog een jongeman was, bad ik dag en nacht dat ik ooit een profeet mocht aanschouwen. Ik zou duizenden kilometers gereisd hebben om een profeet te zien, of iemand die me de dingen kon leren waarover ik in de Bijbel las. Ik kon me bij geen enkele kerk aansluiten omdat ik destijds geen enkele kerk kon vinden die deze beginselen verkondigde.’ (Zie Leringen van kerkpresidenten, p. XXI.)
President Woodruff heeft het volgende over hedendaagse openbaring gezegd: ‘De Kerk van God zou het zonder openbaring nog geen vierentwintig uur uithouden.’ (Leringen van kerkpresidenten, p. 49.)
Hij heeft ook veel nadruk gelegd op persoonlijke openbaring door de Geest: ‘U kunt de bediening van engelen krijgen; u kunt vele wonderen zien; (…) Maar ik stel dat de gave van de Heilige Geest de grootste gave is die de mens kan ontvangen.’(Leringen van kerkpresidenten, pp. 50–51.)
President Woodruff heeft zijn medeheiligen aangespoord om de zegeningen in ontvangst te nemen die hen in de tempel ter beschikking staan: ‘Ik zie de bouw van tempels als een van de belangrijkste eisen die de Heer in de bedeling van de volheid der tijden aan de heiligen der laatste dagen stelt, opdat wij naar die tempels kunnen gaan en niet alleen de levenden verlossen, maar ook onze doden.’ (Leringen van kerkpresidenten, p. XXXI.) Met zijn kenmerkende ijver was hij een voorbeeld in tempelwerk, en deed hij het tempelwerk voor duizenden van zijn voorouders.
Net als andere profeten in deze bedeling profeteerde president Woodruff dat de tijd zou komen dat er over de hele wereld tempels zouden zijn.