Að þjóna í kirkjunni

Gildi kennarans

Thomas S. Monson forseti

Útdráttur úr “Only a Teacher,” Tambuli, okt. 1990, 3–8.

Fyrir nokkru síðan voru þrír drengir að ræða um feður sína. Einn sagði: „Pabbi minn er stærri en pabbi þinn.“ Því svaraði annar drengur: „Jæja, en pabbi minn er vitrari en pabbi þinn.“ Þriðji drengurinn sagði: „Pabbi minn er læknir.“ Síðan snéri hann sér að öðrum drengjanna og sagði með hæðni: „Og pabbi þinn er bara kennari.“

Til er einn kennari sem með lífi sínu gnæfir yfir alla aðra. Hann lifði ekki til að hljóta þjónustu heldur til að þjóna öðrum, ekki til að þiggja heldur til að gefa, ekki til að bjarga eigin lífi heldur til að fórna því fyrir aðra. Hann lýsti ást sem var fegurri en girnd, fátækt sem var ríkari en fjársjóður. Hann kenndi með valdi en ekki eins og fræðimennirnir gerðu. Ég er að tala um kennara kennaranna, sjálfan Jesú Krist, son Guðs, frelsara og endurlausnara alls mannkyns.

Þegar dyggir kennarar bregðast við hans blíða boði „komið og lærið af mér“ meðtaka þeir af hans himneska krafti.

Sem ungur drengur upplifði ég það að verða fyrir áhrifum slíks kennara. Í sunnudagaskólabekk okkar kenndi hún okkur að bera virðingu fyrir sköpunarverki jarðar, falli Adams og friðþægingu Jesú. Hún kom með í kennslustund heiðursgesti líkt og Móse, Jósúa, Pétur, Tómas, Pál og jafnvel Krist. Þótt þeir hafi ekki staðið frammi fyrir okkur, lærðist okkur að elska þá og virða og líkja eftir þeim.

Þegar drengurinn heyrði hæðnina: „Pabbi minn er stærri en þinn,“ „Pabbi minn er vitrari en þinn,“ „Pabbi minn er læknir“ hefði hann hæglega getað svarað: „Vera má að pabbi þinn sé stærri en minn, að pabbi þinn sé vitrari en minn, að pabbi þinn sé flugmaður eða verkfræðingur eða læknir, en pabbi minn er kennari.“

Megi sérhvert okkar ætíð hljóta svo einlægt og verðugt hrós!

Að spyrja góðra spurninga

Köllun fyrirlesara er ekki til í kirkjunni. Fyrirlesari miðlar eingöngu þekkingu. Kennari býður hins vegar bekkjarmeðlimum að læra, að hluta til með því að kenna hver öðrum. Ein örugg leið til að breyta daufum fyrirlestri í líflega lexíu, þar sem andinn er sterkur, er að spyrja áhrifaríkra spurninga.

1. Semjið spurningar sem þið getið spurt í lexíunni, er þið búið ykkur undir kennsluna. Íhugið spurningarnar sem eru í kennslubókinni. Hugleiðið einnig fleiri spurningar sem gætu hjálpað nemendum ykkar. Leitið eftir innblæstri frá andanum er þið veljið nokkrar spurningar varðandi hvert meginatriði sem þið ætlið að kenna.

2. Hægt er að spyrja þriggja mismunandi tegunda af spurningum í röð til að vekja umræður um hvernig kenning fagnaðarerindisins tengist lífi þeirra:

   • Spurning um staðreynd: „Hverjum segir Drottinn að við eigum að fyrirgefa?“

   • Spurning um gildi kenningarinnar: „Hvaða áhrif hefur það á okkur þegar við fyrirgefum einhverjum?“

   • Spurning um reynslu: „Hvaða jákvæða upplifun hafið þið haft af að fyrirgefa öðrum?“

Fjallræðan,eftir Carl Heinrich Bloch, birt með leyfi Þjóðminjasafnsins í Friðriksborg í Hilleröd, Danmörku, má ekki afrita.