Ang Dula sa Panihapon
“Sa pagpikaspikas sa tinapay sa ilang kabalayan, [sila] ug sa pagpangaon nga dinuyogan sa kasadya ug kayano sa kasingkasing” (Mga Buhat 2:46).
Ang humot nga baho sa sarsa sa spaghetti nangalimyon sa kahanginan samtang si Joseph ug ang iyang pamilya naglingkod alang sa Dominggo nga pagpanihapon. Si Papa ang nag-ampo, ug ang pagkaon gisugdan sa pagpasa liyok sa lamesa.
“Magdula kita og mga Kinutlo sa Sine!” Mipahayag si Joseph.
Ang mga Kinutlo sa Sine mao ang iyang paborito nga dula nga dulaon liyok sa lamesa nga kan-anan. Ang iyang mama, papa, ug ang duha ka igsoong mga babaye, si Jill ug si Julia, nalingaw usab sa dula. Ang usa ka tawo mokutlo gikan sa sine nga natan-aw sa pamilya. Dayon ang tanan mosulay nga maoy mauna sa pagtag-an diin nga sine ang kinutlo gikan.
“Tingali kita kinahanglan nga magdula og lain nga dula,” miingon si Mama. “Tungod kay Dominggo karon, tingali kita kinahanglan nga magdula og mga Kinutlo sa Kasulatan.”
“Unsa kana?” Nangutana si Joseph.
“Maghunahuna ako og kinutlo gikan sa mga kasulatan, ug kamong tanan mosulay sa pagtag-an kon kinsa ang nagsulti niini,” miingon si Mama.
“Mura man na og dili makalingaw,” miingon si Joseph. “Labut pa, wala ako makahibalo og bisan unsa nga kinutlo gikan sa mga kasulatan.”
“Akoy una!” Miingon si Jill. “‘Ako moadto ug mobuhat sa mga butang nga ang Ginoo nagsugo.’”
Mipataas sa kamot si Julia. “Si Nephi ang misulti niana!”
“Nakatag-an ka, Julia. Karon imo na ang turno sa paghunahuna og usa,” miingon si Jill.
“Tan-awon ta. … Sige, tag-ana ni kon makatag-an ba mo: ‘Kini mao ang Akong Hinigugmang Anak. Paminaw Kaniya!’”
Niini nga higayon mipataas si Papa sa iyang kamot. “Mao kana unsay gisulti sa Langitnong Amahan ngadto ni Joseph Smith didto sa Sagradong Kakahoyan.”
“Husto kana,” miingon si Julia. “Ikaw na, Pa!”
Si Joseph sa hinay-hinay misugod paglingkod og mas tul-id gamay diha sa iyang lingkuranan.
“Gusto ko nga mohatag og usa nga lisud gyud kaayo,” miingon si Papa. “Unsa kaha kon kini: ‘Tugoti ang akong mga katawhan sa pagpalakaw.’”
Mipataas ang kamot ni Joseph. “Hoy, si Moises ang miingon niana. Sayon niana.”
“Husto kana. Karon maghunahuna ka og usa,” miingon si Papa.
Gibutang ni Joseph ang iyang suwang diha sa iyang kamot. Dayon usa ka pahiyom nakita diha sa iyang nawong samtang iyang nahinumduman ang iyang leksyon sa Primary gikan sa sayo pa nianang adlawa. Si Sister Morris nagsulti mahitungod sa panahon nga ang mga disipulo ni Jesus misulay sa pagpugong sa mga bata sa pagduol Kaniya. “‘Ayaw pagpugngi ang gagmayng mga bata sa pagduol kanako,’” miingon si Joseph.
Sa makausa na usab mipataas si Julia sa iyang kamot. “Si Jesus ang misulti niana.”
“Nakatag-an ka niini!”
Nagdula sila hangtud ang tanan nahuman og panihapon.
Sa wala madugay nianang pagkagabii, samtang si Mama nagpakatulog ni Joseph, siya miingon, “Sa akong paminaw kadto nga dula dili diay bati.”
“Mihatag ka og usa ka nindot gayud nga kinutlo karon,” miingon si Mama.
“Salamat. Makadula ba kita og usab niini sa sunod Dominggo?”
“Nagtuo ako nga kana nindot kaayo nga ideya,” miingon si Mama. Gigakos niya siya ug gihagkan ug mibiya sa iyang kwarto.
Misuksok si Joseph ngadto sa iyang habol, nagpahiyom. Usa ka bag-ong Dominggo nga tradisyon nagsugod na.
Paghulagway pinaagi ni Natalie Malan