Espesyal nga Seksyon kabahin sa Katungdanan ngadto sa Dios
Nagtawag sa Akong Korum
Nagserbisyo ako og usa ka pamilya sa akong ward, ug gikinahanglan ko ang tabang sa paghuman sa tanan.
Usa ka Sabado sa hapon nadawat ko ang usa ka tawag sa telepono gikan sa amahan sa pamilya nga akong gitudloan. “Naghunahuna ako kon makabantay ka ba sa among mga bata samtang si Cindy ug ako moadto sa pagbisita sa iyang apohan nga babaye,” nangutana si Brother Stevens (ang mga pangalan giusab). “Nagmasakiton siya, ug kami naghunahuna nga kini tingali ang among katapusan nga higayon sa pakigkita kaniya.”
Gipasaligan ko si Brother Stevens nga malipayon akong motabang. “Maayo kana!” siya miingon. “Ug kon ikaw makahimo, maayo kon makalimpyo ka sa balay, tungod kay karon among anibersaryo.”
Sa akong pag-abut, si Brother ug Sister Stevens mibilin kanako og mga noodles nga maluto sa microwave ug usa ka listahan sa mga buhatunon sa balay. Dayon sila mibiya. Ako dihay dako nga pagtuo nga kinahanglang motrabaho ako labaw pa kay sa pagbantay lamang sa ilang mga anak. Kini usa ka malisud nga adlaw alang kanila, ug gusto kong himoon kining mas nindot og diyutay. Mihukom ako sa pagbuhat sa tanan nga mga buhatunon nga diha sa listahan ug daghan pa, lakip ang paghugas sa mga pinggan, paggunting ug pagtupong sa sagbut sa daplin sa nataran.
Dayag, dili ako makabuhat sa tanan niana ug magbantay sa ilang tulo ka mga bata sulod lamang sa tulo ka oras, busa ako naghunahuna nga kinahanglan akong tawgon ang pipila ka mga sakop sa akong korum sa priests. Dihay usa lamang ka problema: Dili kaayo nako mga higala ang mga lalaki sa akong korum. Magkasinabut kami tinuod, apan gawas sa Simbahan, kami dili parehas sa daghan nga mga butang. Mi-eskwela kami sa lain-lain nga mga eskwelahan, ug tagsa ra akong makakita kanila gawas kon sa mga kalihokan sa Simbahan. Gibati ko ang kabakikaw sa pagtawag kanila alang sa usa ka butang sama niini.
Akong gitawag ang presidente sa Young Men ug gihangyo kon makakuha ba siya og pipila ka mga lalaki sa pagtabang. Mabination siyang mitubag nga siya usa ka tigtambag lamang ug mipasabut nga kinahanglan nga akong tawgon si Peter, ang unang luyo-luyo sa bishop, kinsa mao ang may calling sa pagtabang kanako sa akong responsibilidad sa priesthood. Kana mao gayud ang unsay akong gikahadlokan nga iyang isulti.
Nakuyawan ug may gamay nga pag-ukon-ukon, akong gitawag si Peter ug gihangyo kon siya makaadto ba. “Sigurado,” miingon siya. “Kauban nako si Scott ug si Kevin diri, ug sila akong dad-on usab diha.”
Nag-uban, among giguntingan ug gitupong ang mga sagbut, gihugasan ang mga pinggan, gilimpyohan ang balay. Miabut si Brother ug si Sister Stevens sa panimalay sa hapit na kami mahuman.
Kana nga kasinatian mitudlo kanako nga ang mga korum sa priesthood naghiusa pinaagi sa hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo ug diha sa serbisyo, walay pagsapayan sa mga kalainan sa mga interes, mga pagkatawo, o mga kaagi.
Paghulagway sa litrato pinaagi ni Robert Casey