Ik luisterde de tweede keer
Matthew D. Flitton, kerkelijke tijdschriften
’S Avonds voordat we op reis gingen, dommelde ik een beetje in en kreeg de ingeving dat ik een velg en een band moest kopen voor ons vijftien jaar oude busje, waar geen reservewiel bij zat. De volgende dag had ik het druk en vergat ik de ingeving. We pakten al onze spullen in en vertrokken met onze drie kinderen naar het huis van mijn vader; een rit van vier uur.
Onderweg klapte er een band. Het busje werd weggesleept naar het dichtstbijzijnde dorp om de band en de velg te laten verwisselen. Het kostte drie keer zoveel als thuis en we waren anderhalf uur kwijt. Ik begon de ingevingen van de Geest meer te waarderen en besloot toen om er in de toekomst beter gehoor aan te geven.
Vier jaar later hadden we nog twee kinderen. We hadden gepland om nog eens bij mijn vader op bezoek te gaan, die toen dertien uur van ons af woonde. Tegen die tijd hadden we een ander busje, dat veertien jaar oud was. Ongeveer een week voordat we weggingen, had ik het gevoel dat ik het reservewiel moest vervangen. Ik wist nog wat er die keer daarvoor gebeurd was, dus gaf ik gehoor aan de ingeving. Een paar dagen later kreeg ik het gevoel dat ik enkele spanriemen moest kopen voor wat spullen die we voorheen met touwen hadden vastgezet. Ik had er twee nodig, maar ik kocht er vier. Ik stopte de twee die over waren bij de nooduitrusting.
Op de terugweg na het bezoek aan mijn vader, gingen we ergens eten. Toen ik wat onderdelen uit een bak op het dak van het busje pakte, raakte mijn dochter van drie de zijdeur aan en die viel er gewoon af! We waren blij dat ze ongedeerd was. We hadden die vrijdagavond nog ongeveer 800 kilometer te gaan. Dus ik draaide de deur weer op zijn plek, zodat we verder konden, maar hij sloot niet aan op de rail en we konden de snelweg onder het rijden horen. Ik ging langs de kant staan om de de deur met de spanriemen vast te maken.
Een paar uur later begon het busje hevig te schudden. De deur klapte hard tegen het busje aan, maar door de spanriem bleef hij op zijn plek. Ik ging langs de kant staan en kwam erachter dat het loopvlak van een van de banden eraf was gevallen. Ik verving die door de reserveband die ik een paar weken eerder had gekocht en we gingen weer verder.
Ik ben dankbaar voor de ingevingen van de Heilige Geest, waardoor we veilig zijn gebleven op reis. Ik weet dat hemelse Vader over ons waakt als we naar die ‘stem van zachte stilte’ luisteren (1 Koningen 19:12; zie ook 1 Nephi 17:45; LV 85:6), gehoor geven aan zijn ingevingen en indien nodig om hulp vragen.