2012
Je weet genoeg
Juni 2012


Je weet genoeg

Uit een toespraak in de algemene oktoberconferentie van 2008

Ouderling Neil L. Andersen

Onze bekering vindt stap voor stap, regel op regel plaats. Eerst bouwen we op een fundament van geloof in de Heer Jezus Christus.

Toen ik bijna veertig jaar geleden aan de moeilijkheden van een zending dacht, voelde ik me ongeschikt en onvoorbereid. Ik herinner me dat ik bad: ‘Hemelse Vader, hoe kan ik nou op zending gaan terwijl ik zo weinig weet?’ Ik geloofde in de kerk, maar vond mijn geestelijke kennis erg beperkt. Terwijl ik bad, kreeg ik deze ingeving: ‘Je weet niet alles, maar je weet genoeg!’ Die geruststelling gaf me de moed om de volgende stap te doen en op zending te gaan.

Onze geestelijke reis is een levenslang proces. Wij weten in het begin en zelfs onderweg niet alles. Onze bekering vindt stap voor stap, regel op regel plaats. Eerst bouwen we op een fundament van geloof in de Heer Jezus Christus. We koesteren de beginselen en verordeningen van bekering, de doop en de gave van de Heilige Geest. We blijven trouw bidden, de geboden gehoorzamen en houden ons getuigenis van het Boek van Mormon in stand.

Zo blijven we standvastig en geduldig tijdens onze reis door het sterfelijk leven. Soms zal de Heer ons antwoorden: ‘Je weet niet alles, maar je weet genoeg’ — genoeg om de geboden te onderhouden en het goede te doen. Denk aan deze woorden van Nephi: ‘Ik weet dat Hij zijn kinderen liefheeft, toch ken ik niet de betekenis van alle dingen’ (1 Nephi 11:17).

Wij hebben allemaal momenten van geestelijke kracht, van inspiratie en openbaring. Wij moeten die diep in onze ziel laten doordringen. Doen wij dat, dan leggen we een geestelijke voorraad aan die we kunnen aanspreken op momenten dat we het moeilijk hebben. Jezus heeft gezegd: ‘Neemt u daarom in uw hart voor te doen wat Ik u zal leren en gebieden’ (BJS Lucas 14:28 ).

Enkele jaren geleden verloor een vriend van mij zijn dochtertje bij een tragisch ongeluk. Zijn hoop en dromen werden de grond in geslagen. Mijn vriend had ondraaglijk veel verdriet. Hij begon te twijfelen aan wat hem was geleerd en wat hij anderen had geleerd als zendeling. De moeder van mijn vriend schreef mij een brief en vroeg of ik hem een zegen wilde geven. Toen ik hem de handen oplegde, had ik het gevoel dat ik hem iets moest zeggen waar ik zelf nooit in die bewoordingen aan gedacht had. Dit was mijn ingeving: geloof is niet alleen een gevoel, het is ook een beslissing. Hij moest ervoor kiezen om te geloven.

Mijn vriend wist niet alles, maar hij wist genoeg. Hij koos de weg van geloof en gehoorzaamheid. Hij ging op zijn knieën. Hij kreeg zijn geestelijk evenwicht terug.

Enkele jaren na die zegen aan mijn vriend kreeg ik een brief van zijn zoon, die op zending was. Uit die brief sprak een sterke overtuiging, een sterk getuigenis. Toen ik die prachtige brief las, zag ik hoe zijn vaders keuze om in een uiterst moeilijke tijd te geloven de volgende generatie zeer tot zegen was geweest.

Problemen, moeilijkheden, vragen, twijfels — ze horen bij een sterfelijk leven. Maar we staan er niet alleen voor. Als discipel van de Heer Jezus Christus staan ons grote geestelijke reservoirs van licht en waarheid ter beschikking. Angst en geloof kunnen niet tegelijk in ons hart verblijven. In onze moeilijke tijden kiezen wij de weg van geloof. Jezus heeft gezegd: ‘Wees niet bevreesd, geloof alleen’ (Marcus 5:36).

In de loop der jaren doen we die belangrijke geestelijke stappen telkens weer. We gaan het volgende inzien: ‘Wie licht ontvangt en in God blijft, ontvangt meer licht; en dat licht wordt steeds helderder tot de volle dag toe’ (LV 50:24). Onze vragen en twijfels worden opgelost of baren ons minder zorgen. Ons geloof wordt eenvoudig en zuiver. We ontdekken opnieuw wat we eigenlijk al wisten.

Illustratie Annie Henrie