Mo Tamaiti Laiti
O Le Manatu Maoae a Vili
E alala le tusitala i Penisilevania, ISA.
Na manao Vili i se ata o le malumalu. Na manao na te tuuina i totonu o lona potu. Na ia faalogo o saunoa mai le perofeta o se mea lelei mo tagata uma le i ai o se ata.
“Tina, na e aumaia se ata o le malumalu mo au?” Na fesili atu ai Vili.
“Leai,” o le tali atu lea a Tina. Sa pisi o ia i le tausiga o le pepe fou.
“Lelei la,” na fai mai ai Vili.
E fiafia Vili i le malumalu. Na ia iloa o se nofoaga faapitoa lea e faamauina ai aiga.
Na i ai sina lagona faanoanoa o Vili. Ua pisi tele Tina. E faapefea ona ia maua se ata o le malumalu?
Ona maua lea e Vili o se aitia lelei. E le tatau ona faatali o ia mo Tina!
Na tamoe Vili e sue ana valigao ma ni pepa. Ona ia saofai lea i lalo o lana kesi ma amata ona tusi le ata.
Ina ua mavae sina taimi umi lava, na tuu i lalo e Vili ana valigao. Na ia tamoe atu i le umukuka ma tuu i luga lana ata ma faaali ia Tina.
“Oka se manaia o le ata o le malumalu,” o le tala lea a Tina.
“Ta o e tautau i totonu o lou potumoe,” o le tala lea a Viliamu.
“O se manatu manaia tele lena!” Na fai atu ai Tina.