Zaaien op zondag
Desire Koami Gbedjangni, Togo
Links: illustratie Richard Mia; rechts: illustratie Allen Garns
Een paar jaar geleden regende het tijdens de hele paasweek. Ik was in het West-Afrikaanse Benin geweest, maar ging thuis in Togo Pasen vieren. Op zaterdag, de dag dat ik aankwam, regende het niet, maar die avond begon het opnieuw te regenen.
Ik wist dat de kerkdiensten op zondag om negen uur ’s ochtends begonnen, maar omdat het zoveel geregend had en ik net aangekomen was, besloot ik dat dit voor mij te vroeg was.
Ik dacht: ik ga wat later naar de kerk zodat ik er om tien uur ben. Toen ging ik bij mijn broer langs. Ik zei tegen hem: ‘Laten we in plaats van om negen uur naar de kerk te gaan, het stuk grond naast mijn huis bekijken.’
Toen we aankwamen, zagen we dat de grond door al de regen mooi vochtig was. Ik dacht: het is zondag en we gaan pas om tien uur naar de kerk. We kunnen evengoed wat bonen zaaien voor we vertrekken.
En dus zaaiden we wat bonen op een klein stuk grond van 6 m2. Daarna gingen we een uur te laat naar de kerk. De volgende dag gingen we naar een nabijgelegen dorp waar ik een ander stuk grond had. Daar zaaiden we maïs en nog wat bonen.
Toen ik twee maanden later weer naar huis kwam, ging ik het kleine stuk grond naast mijn huis bekijken. Het was leeg, met uitzondering van een klein bosje onkruid waarover ik struikelde toen ik het veld op ging. Ik dacht: o ja. We hebben de bonen hier op paaszondag gezaaid!
We hadden een heleboel zaadjes gezaaid, maar er was alleen een klein bosje onkruid te zien. De bonen en maïs die we op paasmaandag op het andere veld gezaaid hadden, waren wel normaal gegroeid. Sinds die dag is alles wat we op het stuk grond naast mijn huis gezaaid hebben wél goed gegroeid.
Ik had die paaszondag de sabbat niet geheiligd en ik struikelde over een bosje onkruid om me daaraan te herinneren. Vanaf dat moment heb ik onthouden dat ik op de dag van de Heer niet zomaar kan doen wat ik wil. Ik denk er altijd aan om de sabbat te heiligen.