‘Ik ben nu zelf te weten gekomen’
Wil je zelf achter de waarachtigheid van het evangelie komen? Dan is groeiend leren in het seminarie wat je nodig hebt.
‘Ik ben nu zelf te weten gekomen’ waren zeven eenvoudige woorden die de profeet Joseph Smith na het eerste visioen tot zijn moeder sprak (Geschiedenis van Joseph Smith 1:20). Die woorden bevatten ook een belangrijke les voor ons. President Thomas S. Monson heeft gezegd: ‘Of je nu twaalf of honderdentwaalf bent — of ergens er tussenin — je kunt zelf te weten komen dat het evangelie van Jezus Christus waar is.’1
Om je te helpen het ‘zelf te weten te komen’, gelden voor seminarieleerlingen wereldwijd nu twee extra eisen voor een seminariediploma: (1) de opgegeven Schriftteksten voor de cursus lezen en (2) per cursus twee leertoetsen met goed gevolg afronden. Deze nieuwe diploma-eisen kunnen je getuigenis als volgt versterken:
Je leest en bestudeert de Schriftteksten voor de cursus.
Als je de Schriften bestudeert, zal de Geest je gaan beroeren, wat je tot diepere bekering zal aanzetten. Toen een leerling in haar laatste seminariejaar de vereiste Schriftteksten had gelezen, vertelde ze dat ze er veel meer van opgestoken had omdat ze ‘de Schriften echt las — ze niet zomaar las, maar ze bestudeerde’.
Ouderling D. Todd Christofferson van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft uitgelegd wat bestuderen inhoudt: ‘Als ik “bestuderen” zeg, bedoel ik […] enkele teksten lezen, erover nadenken, ze zorgvuldig herlezen, de betekenis ervan overwegen, om begrip bidden, in gedachten vragen stellen, op inspiratie van de Geest wachten, en de indrukken en inzichten opschrijven zodat je ze kunt onthouden en meer kunt leren.’2
Je kunt aan de hand van de leertoetsen nagaan wat je hebt geleerd.
Een leertoets is net zoiets als de vraag die een engel van de Heer aan Nephi stelde: ‘Wat ziet gij?’ (1 Nephi 11:14.) Die vraag bracht Nephi ertoe om na te gaan en te vertellen wat hij te weten was gekomen.
Leertoetsen bestaan uit drie onderdelen: meerkeuzevragen en een opstelvraag, waaraan een score is gekoppeld, en een persoonlijke toets van je geloofsovertuigingen, waaraan geen score is gekoppeld. Na het maken van een leertoets zei een cursist: ‘Ik keek ernaar uit, omdat ik wilde zien wat ik van het seminarie opgestoken had.’ Een andere cursist gaf als commentaar dat de leertoets je ‘helpt om te weten waar je in het evangelie staat en waar je zou moeten zijn’.
De toetsen zetten nog meer zoden aan de dijk als je je op de evangelieleerstellingen en -beginselen richt die aan de leertoetsvragen ten grondslag liggen. Nadat een seminarieklas de leerstellingen achter de vragen besproken had, vertelde een cursist: ‘De toets kreeg er meer de invalshoek van een bespreking en getuigenisversterker door. Het versterkte wat je had geleerd.’
Het zelf te weten komen, is spannend.
Zelf te weten komen dat het herstelde evangelie van Jezus Christus waar is, kan een van de geweldigste en fijnste ervaringen in ons leven zijn.3 Een cursist vertelde: ‘Ik vond het fijn om meer betrokken te raken en besefte dat ik zelf elke dag wat meer moest doen in plaats van passief in een stoel zitten luisteren zonder echt mee te doen.’
Ouderling David A. Bednar van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft op het belang van leren gewezen: ‘Leren met plezier te leren staat centraal in het evangelie van Jezus Christus, is essentieel voor onze voortdurende geestelijke en persoonlijke ontwikkeling, en is absoluut noodzakelijk in de wereld waarin we nu en later zullen leven, dienen en werken.’4
Hoe meer je er zelf insteekt, hoe meer vreugde en kennis je eraan overhoudt.