Niet van de wereld
Als lid van Christus’ kerk in de huidige wereld pal staan, kan een hele uitdaging zijn, maar we kunnen in deze wereld zijn zonder erdoor meegesleept te worden.
Heb je je ooit afgevraagd waar de uitdrukking ‘in de wereld maar niet van de wereld’ vandaan komt? Die woorden zijn meer dan een slogan of een slim gebruik van voorzetsels — ze zijn van Jezus Christus afkomstig.
Denk aan de avond vóór zijn kruisiging. Hij was bij zijn apostelen, waste hun voeten, onderrichtte hen en bediende het avondmaal. Op een bepaald moment die avond bad Hij hardop voor de apostelen tot zijn Vader:
‘Ik bid niet dat U hen uit de wereld wegneemt, maar dat U hen bewaart voor de boze.
‘Zij zijn niet van de wereld, zoals Ik niet van de wereld ben. […]
‘Zoals U Mij in de wereld gezonden hebt, heb ook Ik hen in de wereld gezonden’ (Johannes 17:15–16, 18).
De Heiland leefde zelf zijn hele leven in de wereld maar niet van de wereld. Hij werd verleid, maar Hij gaf niet aan verleidingen toe. Hij meed het kwaad. Hij ging om met discipelen en gelovigen, met zondaars en huichelaars. Hij was een voorbeeld voor iedereen.
Maar Hij liet zijn discipelen niet botweg achter met de opdracht: ‘Als ik het deed, kunnen jullie het ook.’ Nee, Hij was meelevend. Hij bad of de Vader hun wilde helpen. Maar Hij bad niet of ze de uitdaging uit de weg mochten gaan. De Heiland heeft ons gedurende zijn aardse leven, en door zijn hedendaagse profeten en apostelen, op het hart gedrukt dat het belangrijk is dat we de wereld ten goede beïnvloeden.
Jongeren uit de hele wereld staan voortdurend voor uitdagingen terwijl ze op school zitten, met vrienden omgaan en aan buitenschoolse activiteiten meedoen. Maar met de Heiland aan hun zijde en het evangelie in hun hart hebben ze manieren gevonden om niet van de wereld te zijn. Lees hoe sommige van hen ervoor kiezen om het voorbeeld van de Heiland te volgen.
Wees gedreven werkzaam
Als ik met verleiding wordt geconfronteerd, vraag ik mezelf af: wat zou Jezus doen? Of: kom ik hierdoor dichter bij het celestiale koninkrijk? Ook al ben ik moe, ik ga toch elke ochtend naar het seminarie, want daar groei ik geestelijk. In de Schriften lezen met de bedoeling om iets nieuws te leren of iets wat me een beter mens kan maken, is voor mij een goede bron van leiding. Als we de sabbat heiligen en onze activiteiten bijwonen, kunnen we Satan beter overwinnen. Als we ijverig met de Heer bezig zijn, kan Hij ons steunen in alle moeilijke situaties die we doormaken.
Brenda H. (17), Minnesota (VS)
Put uit de kracht van anderen
Ik houd mijn normen hoog door met mijn kerkvrienden en -vriendinnen aan activiteiten deel te nemen. Natuurlijk nodig ik ook vrienden en vriendinnen die geen lid van de kerk zijn uit voor de activiteiten, zodat ze kunnen zien en begrijpen waarom ik me aan die normen wil houden. Mijn ouders en mijn grote broer zijn een goed voorbeeld voor mij. Ik heb veel goede vrienden en vriendinnen buiten de kerk die ook een geweldig voorbeeld voor me zijn. De goede eigenschappen die zij hebben, wil ik zelf ook ontwikkelen.
Celina W. (15), Duitsland
Laat van je horen
In Denemarken kijken ze raar op als je naar de kerk gaat, geen alcohol drinkt en er hoge normen op nahoudt. Maar ik heb gemerkt dat als je eerlijk uitkomt voor de waarden die je belangrijk vindt, je al snel veel respect van je leeftijdgenoten krijgt. Ik heb gezien dat mensen het prima vinden dat anderen op die manier voor zichzelf zorgen.
Emma K. (18), Denemarken
Laat je licht schijnen
Een paar jaar geleden deed mijn rugbyteam mee aan een toernooi dat een hele week duurde. Dat betekende zeven dagen weg van huis, ouders en kerkleiders. Omdat we op een school van de kerk zaten, was iedereen in mijn team lid van de kerk. De andere teams in ons hotel waren die week bijna elke avond op hun kamer aan het feesten. Ze speelden harde muziek, dansten, dronken, rookten, en sloegen ruwe taal uit. Ons team kwam voor onze traditie van Schriftstudie en avondmeditaties in een kamer bijeen. Het voelde goed om het goede te doen zonder dat onze ouders ons daartoe aanspoorden. Nadat de andere teams ons verbaasd hadden gadegeslagen, kregen we hun respect. Ze waren stil wanneer ze wisten dat we onze avondmeditaties hielden. Ze leken geïnteresseerd in wat we aan het doen waren, en sommigen voegden zich zelfs bij ons om samen in de Schriften te lezen en te bidden.
We hebben het toernooi die week niet gewonnen, maar we wonnen wel op een andere manier. We konden ons licht laten schijnen en door ons voorbeeld harten en meningen veranderen.
Elisara E. (20), Samoa