President Dallin H. Oaks: de weg van de Heer volgen
Wanneer president Oaks weet wat de Heer van hem verwacht, dan doet hij dat ook.
Ouderling Dallin H. Oaks werd in april 1984 als lid van het Quorum der Twaalf Apostelen geroepen. Hij dacht daarna diep over zijn nieuwe rol en de onvermijdelijke veranderingen in zijn leven na.
Dit was niet de eerste keer dat ouderling Oaks werd gevraagd om zijn persoonlijke en professionele ‘netten’ achter zich te laten (zie Mattheüs 4:18–20). In 1970 gaf hij zijn positie als docent aan de rechtenfaculteit van de University of Chicago op. Kerkleiders hadden hem uitgenodigd om president van de Brigham Young University in Provo (Utah, VS) te worden. Hij genoot volop van het onderwijs, het wetenschappelijk onderzoek en de omgang met studenten rechten in Chicago. Toch aanvaardde hij het verzoek om als achtste president van de BYU te fungeren in geloof.
Ouderling Oaks kreeg in 1984 met een soortgelijke situatie te maken. Hij gaf na zijn roeping tot de Twaalf wederom een positie en gekoesterd werk als rechter aan het hooggerechtshof van de staat Utah op. Maar deze verandering was anders.
In 1970 kon ouderling Oaks er nog redelijkerwijs van uitgaan dat hij zijn loopbaan als jurist na zijn werkzaamheden aan de BYU weer zou oppakken. Dat deed hij uiteindelijk ook. Maar de roeping in 1984 was uniek, een volkomen toewijding van zijn complete ziel en hele leven aan de Heer. Het eeuwige belang en de wereldwijde omvang van zijn nieuwe taken waren werkelijk overweldigend.
Ouderling Oaks beschreef zijn diepste gedachten over deze belangrijke overgang:
‘In die periode van zelfonderzoek overdacht ik hoe ik de rest van mijn leven zou doorbrengen. Ik vroeg me af wat voor apostel ik wilde zijn. Wilde ik een jurist zijn die als apostel was geroepen, of wilde ik een apostel zijn die jurist was geweest? Ik kwam tot de conclusie dat het antwoord op die vraag van het volgende afhing: wilde ik mijn roeping naar mijn eigen kwalificaties en ervaring vormen, of wilde ik het pijnlijke proces ondergaan om mijzelf naar mijn roeping te gaan vormen.
‘Wilde ik mijn roeping op de wijze van de wereld invullen, of wilde ik proberen de weg van de Heer te onderscheiden en te volgen?
‘Ik besloot dat ik zou proberen om mijzelf te veranderen voor mijn roeping; dat ik zou streven naar de kwalificaties en geestelijke kracht van een apostel. Dat is een levenslange uitdaging.’1
Dankzij de goddelijke genade van de Heer, zijn ervaringen in het leven, een gezin dat hem steunt, en de eigenschappen en discipline die hij door ijverige studie, hard werken en liefdevol dienstbetoon heeft ontwikkeld, is president Oaks in staat om ‘de weg van de Heer’ te volgen. Hij is werkelijk een heldhaftige apostel geworden die ooit jurist is geweest.
In het leven en de bediening van president Dallin H. Oaks zijn veel gaven van de Geest te herkennen.
Geloof in de Heiland
President Oaks is gezegend met de gave om door de macht van de Heilige Geest te weten dat Jezus Christus de Zoon van God is (zie LV 46:13–14). Hij zet de leer van de Heiland duidelijk uiteen en getuigt vol overtuiging van Hem. De Heer is in alle aspecten van zijn leven zijn licht. Wanneer Dallin H. Oaks weet wat de Heer van hem verwacht, dan doet hij dat ook.
President Oaks heeft kerkleden door de jaren heen meer inzicht gegeven in het doel en het belang van het heilsplan van de Vader, de verzoening van de Heiland, het gezag en de sleutels van het priesterschap, de heilige verordening van het avondmaal, het proces van niet alleen ‘doen’ maar ‘worden’, het onderscheid in ons leven tussen goed, beter en best, en talloze andere evangeliebeginselen. Zijn eenvoudige, ordelijke manier van evangeliestudie heeft het geloof van heiligen der laatste dagen overal ter wereld gesterkt.
Integriteit
President Oaks is een integer mens. Zijn opvattingen en gedrag zijn op evangeliebeginselen gebaseerd. Hij leeft ook naar wat hij gelooft. Opportunisme is voor hem nooit een optie. Hij is vastbesloten om altijd het juiste te doen, ook als een bepaalde handelwijze zijn persoonlijke reputatie of opvatting niet ten goede komt. Er is geen plek voor half werk in zijn leven – doe iets goed of helemaal niet.
Zijn integriteit komt tot uiting in zijn bereidheid om moeilijke kwesties en opdrachten op zich te nemen. Hij doet dat op meesterlijke wijze – de wijze van de Heer. Hij heeft zich onomwonden uitgesproken over verschillende onderwerpen. Denk aan het opkomen voor het traditionele gezin, aanpakken van bedreigingen van de godsdienstvrijheid, beschermen van kinderen tegen de zelfzuchtige zonden van ouders, en afkeuren van het kwaad van pornografie.
Zachtmoedigheid
De prestaties van president Oaks op het persoonlijke en professionele vlak zijn naar alle maatstaven uitzonderlijk. Toch geeft president Oaks blijk van zachtmoedigheid en geestelijke ontvankelijkheid. Hij wil graag van de Heilige Geest en van mensen met zeer uiteenlopende achtergronden en ervaringen leren.
In een van onze quorumvergaderingen zette ouderling Oaks eens zijn krachtige mening uiteen over wat in zijn ogen de juiste aanpak was. Hij bracht de argumenten overtuigend naar voren en zijn kennis over de kwestie was fenomenaal. Zijn pleidooi voor de aanpak was steekhoudend.
Terwijl we met elkaar overlegden, onderschreef een lid van de Twaalf dat veel korter in het quorum zat de aanpak in het algemeen, maar plaatste een kanttekening bij de voorgestelde timing. Ouderling Oaks had die zorg weg kunnen wuiven met een opmerking in de trant van: ‘Ik denk dat ik meer ervaring met deze materie heb dan jij.’ Maar dat deed hij niet. Zonder enige defensieve reactie of verontwaardiging vroeg ouderling Oaks aan zijn medequorumlid: ‘Zou je je kanttekening bij de timing voor mij willen verduidelijken?’
Ouderling Oaks luisterde vervolgens aandachtig naar zijn collega-apostel. Hij dacht toen even na en zei: ‘Je snijdt een belangrijk punt aan. Ik had de gevolgen van de timing van deze actie niet zo grondig overwogen als jij. Ik zie in dat we het voorstel moeten aanpassen op basis van onze nieuwe inzichten door deze bespreking.’
Ouderling Oaks luisterde naar en leerde van zijn medequorumlid. Daarna wandelde hij in de zachtmoedigheid van de Geest van de Heer (zie LV 19:23) om het gewenste resultaat te bewerkstelligen. Voor Dallin H. Oaks telt nooit wat hij wil. Het gaat hem er altijd om wat de Heer wil en dat zijn weg wordt gevolgd.
Onderscheidingsvermogen
President Oaks is ook met de geestelijke gave van onderscheid gezegend. Hij heeft het vermogen om de gevolgen van voorstellen, besluiten en acties op de lange termijn te overzien. Dat vermogen komt tot uiting in een vraag die hij zichzelf en anderen vaak stelt: ‘Waar leidt dit toe?’2 Iemand die met president Oaks praat of in raadsvergadering met hem overlegt, zal meteen merken dat dit vermogen gedurende zijn hele leven in dienst van de Heer talloze personen, gezinnen en de hele kerk tot voordeel heeft gestrekt.
Op een zomeravond in 1970 kreeg president Oaks aan de zuidzijde van Chicago tot zijn schrik met een gewapende overvaller te maken toen hij naar zijn geparkeerde auto terugliep. Zijn vrouw, June, zat in de auto op hem te wachten.
‘Geef me je geld’, eiste de overvaller.
‘Ik heb niets’, antwoordde broeder Oaks, en liet hem zijn lege portemonnee zien.
‘Geef me je autosleutels’, beval hij. De sleutels waren bij zuster Oaks in de auto, die op slot zat. ‘Zeg haar de auto open te doen’, drong de overvaller aan. Broeder Oaks zei nee.
De overvaller dreigde: ‘Doe het, of ik vermoord je.’
Broeder Oaks zei resoluut: ‘Dat doe ik niet.’
Toen de overvaller zijn eisen en dreigementen herhaalde, dacht broeder Oaks kans te zien de jonge man het pistool snel afhandig te maken. President Oaks beschreef in een conferentieboodschap in 1992: ‘Net toen ik in actie wilde komen, had ik een unieke ervaring. Ik zag niets of hoorde niets, maar ik wist iets. Ik wist wat er zou gebeuren als ik dat pistool afpakte. We zouden vechten en ik zou het pistool op de borst van de jonge man zetten. Het zou afgaan en hij zou sterven. Ik begreep ook dat ik de rest van mijn leven niet de dood van die jonge man op mijn geweten kon hebben.’3
Dankzij deze wonderbaarlijke manifestatie van de gave van onderscheid wist president Oaks de confrontatie tot een goed einde te brengen. Uiteindelijk overleefde hij het zelf en spaarde hij het leven van de jonge overvaller.
Nog niet zo lang geleden was ouderling Oaks voorzitter van de leidinggevende raad voor het zendingswerk. We bespraken in die hoedanigheid een voorstel betreffende de zendelingen die in een bepaald gebied van de wereld werkzaam waren. Nadat alle raadsleden hun kijk op de zaak uiteen hadden gezet, stelde ouderling Oaks enkele vragen en vatte hij de bevindingen samen. Vervolgens verklaarde hij: ‘Ik heb niet het gevoel dat we er met deze kwestie uit zijn. We moeten wachten op de Heer en nu geen definitief besluit nemen.’
Gebeurtenissen enkele maanden later markeerden de achterliggende inspiratie van die beslissing om te wachten op onmiskenbare wijze. De raad had onder het geïnspireerde leiderschap van ouderling Oaks op het juiste moment en op de wijze van de Heer de juiste beslissing genomen om de zendelingen te beschermen en het werk te laten gedijen.
Gevoel voor humor en vriendelijkheid
President Oaks heeft een heerlijk gevoel voor humor. Zo woonden alle leden van de Twaalf eens samen een lunch bij. Een van de apostelen merkte na afloop op dat het niet mee zou vallen om die middag na zo’n heerlijke maaltijd nog wakker te blijven. President Oaks glimlachte breed en zei: ‘Alleen als je geen goed plekje vindt om te slapen.’
Hij steekt vaak de draak met zichzelf en zijn kaalheid. Maar hij kan ook opkomen voor mensen met weinig haar op hun hoofd. Hij beweert vaak: ‘De Heer heeft veel hoofden gemaakt, en de minder mooie heeft Hij met haar bedekt.’
Zijn hartelijkheid en gevatheid zijn innemend. Hij is altijd attent en vriendelijk. Mensen merken na een ontmoeting met president Oaks vaak op dat ze zich erg op hun gemak voelden dankzij zijn gevoel voor humor, oprechte liefde en zorgzame houding.
De invloed van rechtschapen vrouwen
Met alles wat hij in zijn opmerkelijke leven heeft bereikt en de lof die hem is toegezwaaid, is president Oaks de eerste die de grote invloed van drie rechtschapen vrouwen in zijn leven erkent: Stella Harris Oaks, June Dixon Oaks en Kristen M. McMain Oaks.
Dallin Oaks was zeven toen zijn vader, Lloyd E. Oaks, die arts was, op 36-jarige leeftijd aan tuberculose overleed. Hij werd begraven op de dag dat hij elf jaar met president Oaks’ moeder, Stella Harris Oaks, getrouwd was. Zij bleef de rest van haar leven ongehuwd en bracht hun drie kinderen groot.
‘Ik was met een uitzonderlijke moeder gezegend’, zegt president Oaks. ‘Zij was echt een van de vele edele vrouwen die in de laatste dagen hebben geleefd.’4
President Oaks leerde als eerstejaarsstudent aan de BYU June Dixon kennen. Zij traden in 1952 in het huwelijk en werden met zes kinderen gezegend. ‘Ik haalde niet altijd het beste uit mijzelf, totdat June in mijn leven kwam’, zei president Oaks. ‘Mede door haar heb ik zo veel kunnen bereiken.’5 June stierf op 21 juli 1998 aan kanker.
June en Dallin hadden vóór haar dood over de toekomst van hun gezin gepraat. Zij waren het erover eens dat een nieuw huwelijk hem en hun gezin tot zegen zou zijn. Op 25 augustus 2000 trouwde ouderling Oaks met Kristen M. McMain.
Kristen Oaks beschrijft haar leven met president Oaks in één simpele zin: ‘We zijn één in het werk van de Heer, en daardoor hebben we ontelbare zegeningen ontvangen.’ Zij zorgt dat het gezin en de familie zo vaak mogelijk samenkomen. Iedereen beleeft daar veel vreugde aan. June is altijd onderdeel van de gesprekken.
Foto met kerkleden in Azië uit Deseret News; foto met vrouw, Kristen, op RootsTech, Jeffrey D. Allred, Deseret News
President Oaks weet uit eigen ervaring hoe belangrijk het is om een echtgenoot en vader te zijn. Dat zet zijn uiteenzettingen en getuigenis over de beginselen in ‘Het gezin: een proclamatie aan de wereld’ kracht bij. Hij heeft cruciale lessen geleerd over de taak die man en vrouw samen hebben ‘om van elkaar en van hun kinderen te houden, en voor elkaar en hun kinderen te zorgen.’ Hij heeft ook geleerd dat ‘[man en] vader en [vrouw en] moeder […] de plicht [hebben] om elkaar als gelijkwaardige partners met deze heilige taken te helpen.’6 President Oaks heeft in zijn gezinsleven consequent en naar zijn beste vermogen de wegen van de Heer gevolgd.
Levenslange toewijding
President Russell M. Nelson werd op 6 april 2018 steun verleend als president van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, met president Dallin H. Oaks als eerste raadgever in het Eerste Presidium en president Henry B. Eyring als tweede raadgever.
President Oaks neemt zijn nieuwe roeping in het presiderende quorum van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen op zich met de ‘bestendige, rustige toewijding’7 van iemand die de Heiland en zijn herstelde kerk al zijn hele leven volledig toegedaan is. President Oaks’ discipelschap, krachtige leringen en consequent rechtschapen voorbeeld zullen mensen over de hele wereld positief beïnvloeden en ze helpen om de weg van de Heer te volgen.