Jongvolwassenen
Mijn goddelijke natuur ontdekken
De auteur woont in New York (VS).
Nadat ik jaren met mezelf overhoop had gelegen, maakte ik uiteindelijk een wonder mee waardoor ik mijn eeuwige waarde besefte.
Illustraties: Getty Images
Als kind al had ik moeite met mijn gewicht en met mezelf. In het begin leken de bijnamen die ik vanwege mijn gewicht kreeg onschuldig, maar na verloop van tijd ging ik geloven dat de negatieve dingen die over mijn uiterlijk gezegd werden, ook iets over mijn karakter zeiden.
Als tiener kwam ik erachter dat hoewel ik tevreden over mijn uiterlijk was, mijn lichaamsbouw niet aan de verwachtingen van de buitenwereld voldeed. En ik hield wel van mijn stille karakter, maar ook dat was niet wat mensen van mij verwachtten. Leerkrachten wilden dat ik in de klas meedeed, jongens hielden van praatgrage meisjes, en ik kreeg vaak te horen dat ik wat gezelliger moest zijn. Beetje bij beetje brokkelde mijn eigenwaarde af.
Als jongvolwassene was ik depressief, had ik een hekel aan mijn lichaam, en vroeg ik me af waarom de Heer me niet net wat mooier en interessanter had gemaakt. Ik probeerde meer diëten dan goed voor me was, en ironisch genoeg, hoe meer ik probeerde af te vallen, hoe meer ik aankwam. Mijn toekomst als alleenstaande, in zichzelf gekeerde en te zware jongvolwassene leek weinig hoopvol.
Ik voelde me een mislukking maar besloot toen dat ik was wie ik was, ook al viel ik nooit zoveel af als ik wilde en werd ik niet gezelliger. Hoewel ik daarna niet meer zo’n hekel aan mezelf had, zag ik mezelf nog lang niet als een prachtige, waardevolle dochter van God. Ik liet mijn hoop op een gevoel van eigenwaarde maar gewoon varen.
Een licht dat ik nodig had
Op een dag gebeurde er een wonder. Ik was een toespraak aan het lezen van zuster Mary G. Cook, vrouw van ouderling Quentin L. Cook van het Quorum der Twaalf Apostelen, tijdens de wereldwijde devotional voor jongvolwassenen in september 2016 met als titel ‘Vind vreugde in het dagelijks leven’. Ik las: ‘We zijn als kinderen van God met een goddelijke natuur naar de aarde gekomen. Onze waarde als mens kwam uit de hemel.’ Het leek alsof mijn verstand eindelijk openging voor een licht dat ik zo hard nodig had maar nooit verwachtte te krijgen. Ik besefte dat ik vroeger het gevoel had dat het onterecht was om van mezelf te houden als ik niet paste in het wereldse stereotype van wat een prachtige, waardevolle vrouw moet zijn. Nu was ik klaar om toe te geven dat ik hou van mijn in zichzelf gekeerde en sullige karakter, slonzige krullen, bruine ogen, mopsneusje, brede glimlach en zelfs mijn te zware lijf dat nog altijd wel doet wat ik wil. Ik werd dankbaar dat ik Gods schepping was. Eindelijk begreep ik dat Hij geen fouten schept.
Na vele jaren van emotionele en lichamelijke strijd en pijn leerde ik eindelijk een waarheid die voor velen misschien overduidelijk is: mijn eigenwaarde heeft niets met deze wereld te maken! Mijn eigenwaarde komt uit de hemel. en is altijd al een onlosmakelijk deel van mij geweest, zelfs als ik daar zelf blind voor was. Die waarde wordt niet bepaald door de media, mijn leeftijdsgenoten, of wie dan ook, maar alleen door mijn hemelse Vader en Jezus Christus. Zij vinden mij zo waardevol dat de Heiland voor mij stierf.
Een fundament in Christus
Wat ik door de Geest over mijn waarde in Gods ogen leerde, heeft mij op veel manieren veranderd. Ik kreeg weer zin in het leven. Ik ben dankbaarder voor mijn talloze zegeningen. Ik voel een sterke drang om nog beter mijn best te doen om het goede te kiezen en meer in mezelf en mijn dromen te geloven. Ik ben nu liever en geduldiger met de mensen om me heen en ik ben dichter tot de Heiland gekomen.
De stemmen uit de wereld blijven roepen en oordelen, maar nu weet ik heel goed hoe waardevol ik ben. Dat wil ik nooit vergeten. Die kennis heeft me een vrede en vreugde gebracht die ik met iedereen die ik tegenkom wil delen. Door die toespraak leerde ik dat zelfs mijn eigenwaarde en zelfvertrouwen een stevig fundament in Christus moeten hebben, ‘zodat, wanneer de duivel zijn krachtige winden zendt, ja, zijn pijlen in de wervelwind, ja, wanneer al zijn hagel en zijn hevige storm jullie zullen striemen, die geen macht over jullie zullen hebben om jullie neer te sleuren in de afgrond van ellende en eindeloos wee, wegens de rots waarop jullie zijn gebouwd, die een vast fundament is; en als de mensen op dat fundament bouwen, kunnen zij niet vallen’ (Helaman 5:12).
Ik ben dankbaar voor de Heer en de eeuwige waarde die Hij ons allen toekent. Ik ben dankbaar voor geïnspireerde vrouwen als zuster Cook, die proberen om volgens het evangelie te leven en de wijsheid ervan aan anderen door te geven. Ik ben dankbaar voor dit leven, voor het wonder van ons lichaam en ons verstand, en voor het goddelijke in ieder van ons.