Ingrids verrassing
Dit verhaal vond in Mexico plaats. Ga naar pagina V8 om meer over dat land te ontdekken!
Kom tot Christus en grijp iedere goede gave aan. (Zie Moroni 10:30.)
‘Estas son las mañanitas …’
Ingrid werd wakker van mama’s lied. Ze deed haar ogen open en zag mama naar haar toe komen. Mama zong op haar verjaardag altijd voor haar.
‘Gefeliciteerd met je verjaardag!’ zei mama. ‘Kom, we gaan alles klaarmaken voor je feestje.’
Ingrid kon ruiken dat er een chocoladetaart in de oven stond. Ik ben benieuwd naar mijn cadeautjes! dacht ze. Ze stapte uit bed en keek toen naar buiten. De jacarandaboom zat vol met paarse bloesems.
Samen met mama schoof ze de zitbank naar mama’s slaapkamer, zodat er veel plaats in de woonkamer was. Ze hielp de taart versieren en zette er zeven kaarsjes op. Eindelijk brak de tijd voor het feestje aan!
Er kwamen vriendinnetjes van school en van het jeugdwerk. Ze deden spelletjes en aten taart. En toen kwam het beste moment voor Ingrid: de cadeautjes! Ze kreeg een nieuw boek, een tijgerknuffel en een bedelarmband.
Toen iedereen weer naar huis was, gaf Ingrid mama een knuffel. ‘Dank je, mama. Dat was de mooiste verjaardag van allemaal!’
‘Je verjaardag is nog niet voorbij’, zei mama. ‘Ik heb een bijzondere verrassing voor je.’ Ze gaf Ingrid een strookje papier. Daar stond op: ‘Bedtijd!’
‘Het is een hint’, legde mama uit. ‘Nu moet je de volgende hint zoeken.’
Ingrid haastte zich naar haar slaapkamer. Onder haar kussen vond ze nog een strookje. Daar stond ‘wasdag’ op.
Ingrid rende naar de keuken en deed de wasmachine open. Nog een hint!
Ze vond ook nog hints achter de tv, in haar lievelingsboek en onder het badkamerkleedje. De laatste hint bracht haar naar de kast. Op de plank stond een ingepakte doos. Ingrid was niet groot genoeg, dus mama pakte hem voor haar.
Ingrid scheurde het papier eraf en tilde het deksel op. In de doos op zachte witte stof lag een groot exemplaar van het Boek van Mormon.
‘Volgend jaar mag je je laten dopen’, zei mama. ‘Met dit bijzondere cadeau kun je je daarop voorbereiden.’ Mama raakte de witte stof aan. ‘Hier ga ik je doopjurk van naaien. En deze’, ze pakte het Boek van Mormon, ‘mag je lezen.’
Ingrid keek mama aan. ‘Ik heb nog nooit in het Boek van Mormon gelezen.’
‘Ik weet dat je het kunt.’ Mama sloeg het boek open. ‘Kijk. De letters zijn extra groot. Dat maakt het makkelijker, dacht ik.’
‘Mama deed het boek weer dicht en gaf het aan Ingrid. Ingrid wreef met haar vingers over de zachte kaft.
‘Het is belangrijk dat je zelf te weten komt of het Boek van Mormon waar is’, zei mama. ‘Als je het leest en met heel je hart bidt, zal je hemelse Vader je daarbij helpen. Dat beloof ik je.’
Die avond las Ingrid het eerste hoofdstuk van het Boek van Mormon. Het was minder moeilijk dan ze had gedacht. Ze vond de Schriften lezen fijn.
De volgende dag las ze weer in haar Boek van Mormon. En de daarop volgende. Ze las elke dag. Na een paar weken besloot ze dat ze niet wilde wachten met bidden tot ze het boek uit had.
Ingrid knielde bij haar bed. Ze bad met haar hele hart en vroeg haar hemelse Vader om haar te laten weten of het Boek van Mormon waar was. Toen wachtte ze. Ze dacht dat ze misschien wel een stem zou horen, maar dat gebeurde niet. In plaats daarvan kreeg ze een heel blij gevoel in haar hart. Ze wist dat haar hemelse Vader haar gebed had verhoord.
Bijna een jaar later las Ingrid het Boek van Mormon uit. Ze wist niet wat ze voor haar achtste verjaardag zou krijgen, maar ze wist wel dat het Boek van Mormon het beste cadeau ooit was! ●