Ik nodigde Ken uit
De auteur woont in Taiwan.
De hand van de Heer leidde mijn bedieningswerk.
Illustratie Lisk Feng
Toen ik 16 was, verhuisde ik naar een Taiwanese wijk. Ken, die 13 was, had zich kort daarvoor laten dopen. Maar na zijn doop, kwam Ken bijna nooit naar de kerk. Ik verlangde vurig dat Ken weer naar de kerk zou komen. Ik nodigde hem vaak voor kerkactiviteiten uit. Ken speelde tijdens de wekelijkse activiteitenavond basketbal en werd lid van het jongerenkoor. Hij en zijn zus Linda begonnen ook naar de gratis Engelse lessen te komen die mijn familieleden en de zendelingen onderwezen. Kort daarna kwam Linda ook naar de jongerenactiviteiten. Ik kon zien hoe de hand van God ons hielp.
De familie van Ken vroeg zich af waarom mijn familie Ken en Linda probeerden te helpen. We zeiden ze dat het evangelie ons grote vreugde had bezorgd en dat we echt wilden dat anderen diezelfde vreugde en vrede van de Heiland zouden ondervinden. Daarna aanvaardden Linda en Ken onze uitnodiging om naar de kerk te komen. Linda was er en vond het geweldig. Ken was echter ziek en toen ik bad hoe ik hem zou kunnen helpen, kreeg ik de indruk dat we hem het avondmaal moesten brengen. Met de instemming van de bisschop ging mijn familie bij hem op bezoek. Mijn broer en ik hielpen om hem het avondmaal te bedienen. We spraken ook met zijn familie. Ik voelde me vredig.
Onze familie heeft voor Ken gebeden en we houden allemaal van Ken en zijn familie. De jongeren en volwassenen in de wijk en de ring blijven Ken en Linda begeleiden. De gezamenlijke inspanningen van de leden om Ken en Linda te dienen, zorgen ervoor dat zij de liefde van de Heiland voelen. Deze ervaring met bedienen in de trant van de Heiland heeft me veel vreugde bezorgd. Bediening is het werk van de Heer en omdat het zijn werk is, leidt zijn hand ons bedieningswerk.