De doopbeslissing

Mijn man en ik probeerden onlangs te beslissen of onze 7-jarige zoon klaar was voor de doop. Hij is autistisch, dus wisten we niet zeker of hij wel genoeg begreep om zelf een verantwoorde beslissing te nemen. Op pagina 18 leest u wat we allemaal in overweging hebben genomen om tot de juiste beslissing te komen.

Als deskundige op het gebied van gehandicapten in de kerk weet ik dat veel geweldige mensen met een beperking er in de kerk graag bij willen horen. Tot al onze broeders en zusters met een beperking of handicap en tot hun familieleden zeggen wij: we houden van u, we hebben u nodig en we willen graag weten hoe we u beter kunnen dienen.

In deze uitgave staan enkele artikelen die ons meer inzicht in beperkingen geven en ons helpen om niemand in onze wijk en gemeenschap buiten te sluiten:

Pagina 28: ouderling Paul B. Pieper van de Zeventig en zijn vrouw, Melissa, hebben een kind met beperkingen. Zij bieden ouders hoop en bemoediging.
Pagina 21: aan het eind van mijn artikel staan ideeën om in lessen en roepingen meer met leden met een handicap rekening te houden.
Pagina V16: ouders kunnen dit verhaal in de Vriend gebruiken om hun kinderen te leren hoe ze een vriend(in) voor iemand met een beperking kunnen zijn.

Bedenk bij het lezen van deze uitgave dat ‘de waarde van zielen groot is in de ogen van God’ (Leer en Verbonden 18:10). We kunnen thuis en in de kerk een liefdevolle omgeving creëren waarin iedereen kan meedoen, zodat allen die willen komen en op Jezus willen lijken die gelegenheid krijgen.

Veel liefs,

Katie Edna Steed

Deskundige gehandicapten, afdeling priesterschaps- en gezinszaken