Digitaal thema-artikel: jongvolwassenen
Drie inzichten in het bouwen van een vast fundament in het huwelijk
De auteur woont in Utah (VS).
De uitdagingen van het huwelijk kunnen onze relatie verfijnen.
Het huwelijk is niet altijd makkelijk.
Maar toch geloven veel van ons diep in ons hart dat het dat wel zou moeten zijn.
Het is niet moeilijk te begrijpen waarom. Hele film- en boekengenres laten ons zien dat het een echte uitdaging is om je ware liefde te vinden en te versieren – maar als we eenmaal getrouwd zijn, leven we nog lang en gelukkig. En de nauwkeurig uitgekozen posts die we op de sociale media van onze getrouwde vrienden zien, lijken deze incorrecte veronderstelling wel te bevestigen!
Wat doen we dan wanneer we het gevoel hebben dat ons huwelijk anders dan verwacht is?
Als leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen zijn wij gezegend dat we weten dat uitdagingen zijn bedoeld om onderdeel van het sterfelijk leven te zijn. We kunnen groot geluk in ons huwelijk bereiken als we het omarmen als een kans om te groeien, op Jezus Christus te vertrouwen, en Hem ons te laten verfijnen.
Als je moeite hebt om de uitdagingen van het huwelijk als een zegening te zien, neem dan de volgende inzichten in overweging.
1. Onvervulde verwachtingen kunnen een kans op meer eenheid bieden.
Veel van ons verwachten veel van het huwelijk – zelfvoldoening of een soort magisch geluk dat we niet konden vinden zolang we ongehuwd waren. Maar als we niet voorzichtig zijn, ontwikkelen we verwachtingen aan de hand van wat wij denken dat het huwelijk zou moeten zijn, in plaats van te proberen te begrijpen wat de Heer heeft bepaald dat het huwelijk is.
Ouderling David A. Bednar van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd: ‘Het huwelijk als heilig bevel, gebaseerd op langdurige verbonden, plichten en levenslange opoffering staat in scherp contrast met de moderne, seculiere opvatting van het huwelijk. Die wereldse formulering heeft nagenoeg niets te maken met het verliezen van je leven in dienst van je gezin of in opoffering voor je huwelijkspartner en kinderen.’1
Gelukkig kan een huwelijk een werk in uitvoering zijn! Als we het huwelijk nu eens, in plaats van te verwachten dat het ons automatisch gelukkiger maakt, beschouwen als een kans om ons opofferingen te getroosten en elkaar te dienen – een kans voor twee onvolmaakte mensen om nederiger te zijn, te groeien en meer zoals Christus te worden?
Het is misschien eng om de verwachting los te laten dat het huwelijk een toestand van constante gelukzaligheid moet zijn. Maar als we dit vervangen door een toezegging om ons voor elkaar op te offeren – zoals omschreven door ouderling Bednar – stemmen we ons leven beter op Christus af. Het mooie van deze aanpak is dat de Heer ons huwelijk zal versterken en ons zal helpen om het geluk te bereiken waar we de hele tijd naar verlangden!
2. Meningsverschillen kunnen leiden tot een hechtere relatie.
Wanneer twee mensen hun levens samenvoegen, zullen ze het niet altijd met elkaar eens zijn:
Waar gaan we wonen? Hoe gaan we ons geld besteden? Hoeveel tijd gaan we met de schoonfamilie doorbrengen? Hoe vaak wordt het huis schoongemaakt?
Maar meningsverschillen over dergelijke zaken hoeven niet erg te zijn. Leren om het vriendelijk en mild oneens met elkaar te zijn, is juist een uitstekende manier om nederigheid en medeleven te ontwikkelen. Je liefde kan dieper worden als je je huwelijkspartner werkelijk beter leert kennen door te proberen zijn of haar standpunt te begrijpen.
Algemeen ZHV-presidente Jean B. Bingham heeft uitgelegd hoe we dat kunnen doen. Zij zei: ‘Eenheid is essentieel bij het goddelijke werk dat wij mogen doen en waartoe we zijn geroepen, maar eenheid komt niet vanzelf. Het vergt moeite en tijd om echt met elkaar te overleggen – naar elkaar te luisteren, elkaars standpunten te begrijpen en ervaringen uit te wisselen – maar dat proces resulteert in meer geïnspireerde besluiten.’2
Wanneer er meningsverschillen ontstaan, kan conflict meestal worden vermeden door simpelweg te denken aan het grotere doel in plaats van het specifieke meningsverschil. Dit is van toepassing op zowel de grote als de kleine aspecten van het huwelijk.
Misschien ruimt je partner bijvoorbeeld de vaatwasser in op een manier waar je gek van wordt: Daar moeten de bekers staan, niet de kommetjes!
Wat is het grotere doel? Om de vaat schoon te krijgen. Kunnen jullie er ieder op je eigen manier voor zorgen dat de vaatwasser ingeruimd wordt? Fijn! Dan is er geen probleem, en geen reden voor een conflict.
Laten we naar een serieuzere huwelijkskwestie kijken – kinderen opvoeden. Misschien gelooft één van jullie in gestructureerde discipline terwijl de ander van mening is dat er ruimte moet zijn voor flexibiliteit en tegemoetkoming. Hoe kunnen die twee meningen samengaan? Door te focussen op het grotere doel.
Het grotere doel is om kinderen op te voeden die gelukkig, verantwoordelijk en in het evangelie van Jezus Christus ondergedompeld zijn. Jullie zitten al op één lijn over de belangrijkste dingen!
Geniet van het leerproces om samen aan het bereiken van dat doel te werken. Als jullie je eigen verschillen en benaderingen omarmen, zullen jullie kinderen – met elk een eigen unieke persoonlijkheid – verschillende manieren hebben om met jullie allebei een goede band op te bouwen.
Twee weten meer dan een. En twee wereldbeelden plus twee verschillende verzamelingen meningen zijn áltijd beter dan één!
President Henry B. Eyring, tweede raadgever in het Eerste Presidium, heeft prachtig uitgelegd hoe verschillen ervoor zorgen dat we elkaar in het huwelijk kunnen aanvullen:
‘Ik ben een beter mens geworden door van [mijn vrouw] te houden en met haar samen te zijn. Ik had nooit verwacht dat we elkaar zo goed zouden aanvullen. Haar vermogen om anderen op te bouwen, is geleidelijk op mij overgegaan naarmate we meer één werden. Zij leerde steeds meer van mijn vermogen om te plannen en leiding te geven aan ons gezin naarmate we in ons huwelijk steeds eensgezinder werden. Ik besef nu dat we samen één werden – door de jaren heen hebben we elkaar omhoog getild en gevormd. Onze persoonlijke talenten werden niet verminderd doordat we kracht aan elkaar ontleenden.
Onze verschillen gingen samen alsof ze waren ontworpen om samen een beter geheel te vormen. Onze verschillen brachten ons samen in plaats van ons uiteen te drijven.’3
3. We zijn verantwoordelijk voor ons eigen geluk.
We verwachten te vaak van onze huwelijkspartner dat die ervoor zorgt dat we ons zelfverzekerd, geliefd en veilig voelen, terwijl we zelf niet weten hoe dat moet! Als je verwacht dat je partner in al deze wensen en behoeften voorziet, kan dat leiden tot teleurstelling en wrok in jullie huwelijk.
Je bent verantwoordelijk voor je eigen geluk. Ouderling Dieter F. Uchtdorf van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft het volgende inzicht gedeeld:
‘Hoe ouder we worden, hoe meer we terugkijken en beseffen dat onze omstandigheden er niet echt toe doen of ons geluk bepalen.
‘[…] Wij bepalen ons geluk.’4
Stel vast wat je nodig hebt om je eigen emotionele gezondheid te reguleren. Je huwelijkspartner kan je emoties niet voor je beheersen – hij of zij is er om zijn of haar eigen emoties samen met jou te beheersen.
Een van de meest bevrijdende waarheden over het huwelijk is de kennis dat onze emoties niet worden bepaald door de woorden en daden van onze partner. Met andere woorden, we kunnen handelen en niet met ons laten handelen (zie 2 Nephi 2:26; Leer en Verbonden 58:27–28). We hebben onze gedachten in de hand, en daardoor ook hoe we ons in ons huwelijk voelen.
Wanneer mijn man het vuilnis niet buiten zet, kan ik ervoor kiezen om te geloven dat dit komt doordat hij mij niet waardeert. Hij weet tenslotte dat ik er een hekel aan heb wanneer de afvalbak in de keuken te vol raakt.
Maar wat is het resultaat van die gedachte? Ik voel me slecht. En misschien voel ik me daardoor zelfs minder verbonden met hem. Als ik in plaats daarvan nu eens denk dat hij het gewoon vergeten is? Of nog beter, als ik er nu eens voor kies om te geloven dat zijn tekortkoming in het buiten zetten van het vuilnis helemaal niets met zijn waardering voor mij te maken heeft? Het is waarschijnlijker dat het vuilnis hem niet stoorde, en dat hij daardoor vergat om het weg te zetten. Als het mij wél stoort, ben ik de uitgelezen persoon voor dit klusje!
Je gedachten veranderen om je huwelijkservaring te veranderen, is misschien niet makkelijk, maar het is het zeker waard. En het is beslist makkelijker dan proberen het gedrag van je partner te veranderen!
Het huwelijk is een groeiproces.
Een huwelijk zal altijd hoogte- en dieptepunten hebben, maar de reis door die hoogte- en dieptepunten kan vol vreugde en avontuur zitten wanneer we in gedachten houden dat het huwelijk een groeikans is. Dit leven is de tijd om ons voor te bereiden meer zoals onze hemelse Ouders te worden, en het huwelijk helpt ons daarbij!
President Russell M. Nelson heeft gezegd: ‘We hoeven niet wanhopig te zijn als ons oprechte streven naar volmaking nu zo zwaar en eindeloos lijkt. We zijn op weg naar volmaking. We bereiken die pas na de opstanding en alleen door de Heer.’5
Ik ben erg dankbaar voor de kracht van de verzoening van Jezus Christus, die het mogelijk maakt om mijn huwelijk steeds te verbeteren en op den duur steeds gelukkiger te worden. Ik ben eeuwig dankbaar voor een Heiland die, ondanks de zwakheden waar mijn man en ik samen aan blijven werken, ons kan helpen om meer zoals Hij te worden, en die van ons huwelijk iets kan maken dat werkelijk ‘celestiaal’ genoemd kan worden.