Maningkamot nga Mahimong—usa ka Sundanan sa Paglambo ug sa Mental ug Emosyonal nga Kapiskay
Ang sundanan sa paglambo nga gilatid diha sa programa sa Kabataan ug Kabatan-onan makatabang kanatong tanan samtang maningkamot kita nga mahimong mas mahisama sa Manluluwas.
Ang tinuod nga kalamboan mahitabo kon kita maningkamot nga molambo diha sa nagkalain-laing mga aspeto. Atong makat-onan nga “mitubo si Jesus sa lawas ug sa kinaadman ug gikahimut-an siya sa Dios ug sa mga tawo” (Lucas 2:52). Diyutay ra ang atong nasayran mahitungod niining panahona sa kinabuhi sa Agalon, apan gikan niini nga bersikulo atong makat-onan nga Siya “mitubo”—Siya mitubo—sa intelektwal, pisikal, espiritwal ug sosyal nga paagi. Daghang mga pagtuon nagsugyot nga ang pagpaningkamot nga molambo sa lain-laing mga aspeto sa atong kinabuhi mosuporta sa emosyonal ug mental nga kapiskay.1
Ang paglambo ug ang mahangtoron nga potensyal mao ang mga tema sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo. Ang atong potensyal nga mahimong sama sa Langitnong Amahan mao ang sentro sa ebanghelyo ug nagtabang kanato nga mobati og gugma, paglaom, ug pagpasalamat.2
Si Elder Dallin H. Oaks, Unang Magtatambag sa Unang Kapangulohan, mitudlo: “Ang Katapusang Paghukom dili lamang usa ka pagtimbang-timbang sa gidaghanon sa maayo ug dautan nga binuhatan—nga atong nahimo. Kini maoy usa ka pagdawat sa katapusang epekto sa atong mga binuhatan ug mga hunahuna—unsa ang atong gidangatan. Dili igo alang ni bisan kinsa nga basta lang magpaundayon sa buhat nga wala hunahunaa. Ang mga sugo, mga ordinansa, ug mga pakigsaad sa ebanghelyo dili sama sa listahan sa matarong nga binuhatan nga gipundo aron sumadahon sa katapusan. “Ang ebanghelyo ni Jesukristo usa ka plano nga nagpakita kanato kon unsaon nga makab-ot ang gitinguha sa atong Langitnong Amahan nga atong makab-ot.”3
Usa ka Sundanan sa Paglambo
Ang Kabataan ug Kabatan-onan gidapit sa pagsunod sa sundanan sa pagdiskubre kon unsay kinahanglan nilang buhaton, pagplano unsaon nila sa pagbuhat kini, paglihok sa ilang mga plano diha sa hugot nga pagtuo, ug pagpamalandong sa unsay ilang nakat-onan.4 Kini nga sundanan makatabang kanatong tanan samtang maningkamot kita nga motubo ug mahimong mas mahisama sa Manluluwas.
Sama pananglit, si Alma nagtudlo nga “bisan kamo kutob ra sa pagtinguha sa pagtuo, tugoti kini nga tinguha nga molihok diha kaninyo.” (Alma 32:27). Samtang kita moamuma niana nga tinguha, kini motubo ngadto sa unsay gitawag ni Amulek og “hugot nga pagtuo ngadto sa paghinulsol” (Alma 34:16). Ang tinguha nga gipamulong ni Alma ug ang hugot nga pagtuo nga gipamatuod ni Amulek dili magpabilin nga nagpundo. Ang atong tinguha ug hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo mogiya kanato sa tinuoray nga paghinulsol. Ug kini nga proseso sa paghinulsol mogiya kanato ngadto sa makanunayong pagtubo.
Si Presidente Russell M. Nelson mipasabot: “Walay laing mas makapagawasnon, mas makapahamili, o mas importante sa atong kaugalingong pag-uswag kay sa usa ka kanunay, matag-adlaw nga paghatag og gibug-aton sa paghinulsol. Ang paghinulsol dili usa ka panghitabo; usa kini ka proseso. Mao kini ang yawe ngadto sa kalipay ug kalinaw sa hunahuna. Kon inubanan sa hugot nga pagtuo, ang paghinulsol moabli sa atong agianan ngadto sa gahum sa Pag-ula ni Jesukristo.”5
Ang Paglambo Nagkinahanglan og Pasalig
Sama nga ang paghinulsol nagkinahanglan og padayon nga pagbuhat ug pasalig, ang tinuod nga paglambo mahitabo kon kita maningkamot sa paghalad sa atong “tibuok nga kalag” (Omni 1:26) sa lain-laing mga aspeto. Matag usa kanato adunay espiritwal nga mga gasa nga mahimong gamiton sa pagtukod sa gingharian sa Dios. Sa atong paningkamot nga mahimong “bag-o nang binuhat” (2 Mga Taga-Corinto 5:17), kita gidapit sa pagserbisyo sa Ginoo sa tibuok natong “kasingkasing, gahum, hunahuna ug kusog” (Doktrina ug mga Pakigsaad 4:2). Samtang maningkamot kita nga molambo sa nagkadaiyang aspeto, kita makaugmad og abilidad sa pagsugakod ug makapalig-on sa atong hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo, nga motabang kanato nga matubag ang mga hagit sa kinabuhi.
Ang mga kabataan ug kabatan-onan—ug kitang tanan—kinsa nagtakda og yano, mubo nga mga tumong nga molambo sa espiritwal, sosyal, pisikal, ug sa intelektwal nga paagi makasinati og mas talagsaong kapiskay sa emosyon ug pangutok. Kini nga mga baroganan labaw pa sa mga konsepto sa pagtabang sa kaugalingon; kini usa ka maayong paagi sa pagpaningkamot nga mahimong mga disipulo ni Jesukristo nga “kon siya moabut kita mahisama kaniya, kay kita makakita kaniya nga mao gihapon; nga kita makabaton niini nga paglaum; aron mahimo kita nga putli ingon nga siya putli” (Moroni 7:48).
Ang Paglambo Nagkinahanglan og Pailob ug Kakugi
Samtang maningkamot kita nga molambo ug mopadayon sa unahan, kinahanglan natong hinumdoman nga “kini dili panginahanglan nga [kita] kinahanglang modagan nga labaw pa kay sa [atong] kusog” (Mosiah 4:27). Kita maningkamot nga magmakugihon, ug kon kita mapukan, kita maningkamot nga mabangon pag-usab (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 117:13). Ang Personal nga paglambo nagkinahanglan og pailob. Sa dihang giayo ni Jesus ang usa ka tawo nga buta, sa sinugdanan ang buta nakakita og “mga tawo apan mura silag mga kahoy nga naglakaw-lakaw.” “Unya gihikap ni Jesus pag-usab ang mga mata sa tawo, … ug “mitutok ang tawo ug nahibalik ang iyang maayong panan-aw” (Marcos 8:24–25). Ang pagkaayo ug paglambo—ma-pisikal man, o emosyonal, o mental—mahimong moabot nga anam-anam ug mahimong dili mahitabo nga diha-diha dayon.
Ang Paglambo Nagkinahanglan Kanato sa Paggamit sa Tanang mga Kapanguhaan nga Anaa Kanato
Walay usa ka yanong tambal alang sa tanang emosyonal ug mental nga kapiskay. Makasinati kita og kaugtas ug kasamok tungod kay kita nagpuyo sa usa ka napukan nga kalibotan uban sa usa ka napukan nga lawas. Dugang pa, daghang butang ang nakatampo nga mahimong mosangpot ngadto sa usa ka sakit sa panghunahuna. Bisan unsa pa ang atong mental ug emosyonal nga kapiskay, ang pagtutok diha sa paglambo maoy usa ka mas himsog kay sa sobrang paghunahuna bahin sa atong mga kakulangan. Si Elder Dieter F. Uchtdorf sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo: “Ang Simbahan dili usa ka showroom sa sakyanan—dapit diin i-display nato ang atong mga kaugalingon aron makadayeg ang uban sa atong espiritwalidad, kapasidad, o kalamboan. Daw susama kini sa usa ka service center, diin ang mga sakyanan nga ayuhunon moadto para sa maintenance ug magpaayo.”6
Ang pagpalambo sa atong espiritwalidad usa ka importante nga bahin sa mental ug emosyonal nga kapiskay, apan aduna pay dugang nga kasagaran atong mahimo, ug ang Ginoo naglaom kanato nga mogamit sa tanan nga mga himan nga gihatag Niya sumala sa atong gusto nga paggamit. Usahay adunay malakip nga kaulaw kabahin sa paggamit sa dugang nga mga kapanguhaan samtang kita naningkamot sa pagpalambo sa atong mental ug emosyonal nga kapiskay, apan ang mga lider sa Simbahan nagtudlo nga kini nga mga kapanguhaan mahimo nga mahinungdanon.
Si Sister Reyna I. Aburto, Ikaduhang Magtatambag sa Kinatibukang Kapangulohan sa Relief Society, mitudlo: “Sama sa bisan unsang parte sa lawas, ang utok makasinati og mga sakit, truma, ug pagka dili balanse sa kemikal. Kon ang atong mga pangisip nag-antus, angay nga mangayo og tabang gikan sa Dios, niadtong mga naa sa atong palibut, ug gikan sa mga propesyunal sa medikal ug mental nga kahimsug.”7
Kita adunay usa ka responsibilidad sa “pagbuhat sa tanan nga mga butang nga ubos sa atong gahom; ug unya kita magmalinawon, uban ang labing dako nga kasiguroan, nga makasaksi sa kaluwasan sa Dios, ug sa iyang mga bukton nga ipadayag” (Doktrina ug mga Pakigsaad 123:17). Tingali dili nato makita ang Iyang kamot sa paagi nga atong gilaoman o gitinguha, apan kadtong mosalig diha Kaniya makakita niini.
Ang Ehemplo sa Manluluwas sa Paglambo
Ang labing maayong panig-ingnan sa paglambo mao ang atong Manluluwas, si Jesukristo. Ang mga kasulatan nagtudlo nga “siya wala makadawat sa kahingpitan sa sinugdanan, apan nakaangkon og grasya ug dugang pa nga grasya;
“Ug siya wala makadawat sa kahingpitan sa sinugdanan, apan nakaangkon og grasya ug dugang pa nga grasya, hangtud nga siya nakadawat sa kahingpitan;
“Ug sa ingon siya gitawag og Anak sa Dios, tungod kay siya wala makadawat sa kahingpitan sa sinugdanan.” (Doktrina ug mga Pakigsaad 93:12–14).
Samtang maningkamot kita nga molambo ug mouswag, kita usab makadawat og “grasya ug dugang pa nga grasya.” Kon ang kinabuhi mahimong makapaluya, mahimong maghunahuna kita nga ang Dios mibiya kanato. Hinoon, kita makakaplag og kalinaw ug kahupay diha sa kamatuoran nga ang Dios Amahan ug ang atong Manluluwas, si Jesukristo, nakaila kanato ug nasayod kon unsaon sa pagtabang kanato pinaagi sa atong mga pagsulay. Ang pagtuo diha ni Jesukristo wala magpasabot nga ang mortal nga mga hagit mohunong na, apan kita nagtuo nga ang Ginoo makahatag kanato og kalig-on sa pagsagubang sa atong mga hagit samtang kita maningkamot nga mamahimong mas sama Kaniya.8