De verzoening van Jezus Christus
Er was eens een lange draaibare brug, gespannen over een grote rivier. Voor het grootste gedeelte van de dag lag de brug in zijn lengte parallel aan de oevers, zodat de schepen vrije doorgang hadden aan beide zijden van de brug. Maar elke dag op bepaalde tijden kwam er een trein voorbij en werd de brug over de rivier gedraaid, zodat de trein kon oversteken. Een wisselwachter zat in een hokje aan één kant van de rivier waar hij het controlepaneel bediende om de brug te draaien en op zijn plaats te vergrendelen als de trein overstak.
Op een dag toen de brugwachter op de laatste trein zat te wachten, keek hij in de verte door het schemerlicht en zag de lichten van de trein. Hij liep naar het controlepaneel en wachtte tot de trein binnen de voorgeschreven afstand was. Hij draaide de brug in positie, maar tot zijn schrik merkte hij dat hij de brug met het controlepaneel niet kon vergrendelen. Als de brug niet stevig in positie lag kon de trein ontsporen en in de rivier storten. Het ging om een passagierstrein waar veel mensen in zaten. Haastig stak hij de brug over naar de andere kant van de rivier, waar een hendel zat die hij kon vasthouden om de vergrendeling handmatig te bedienen. Hij zou de hendel stevig naar achteren moeten vasthouden terwijl de trein overstak. Hij kon het gerommel van de trein al horen. Hij pakte de hendel beet en leunde met zijn volle gewicht naar achteren, om zo de brug te vergrendelen. Hij bleef de druk gebruiken om het mechanisme vergrendeld te houden. Vele levens hingen af van de kracht van deze man.
Toen, vanaf de kant waar zijn hokje stond, hoorde hij een geluid over de brug komen dat hem deed verstijven. ‘Papa, waar ben je?’ Zijn vierjarige zoon was bezig de brug over te steken op zoek naar hem. Zijn eerste ingeving was om uit te roepen naar het kind: ‘Ren! Ren!’ Maar de trein was te dichtbij en zijn korte beentjes zouden het niet halen om op tijd de brug over te steken. De man liet bijna de hendel los om naar zijn zoon toe te rennen, hem op te pakken en veilig naar huis te dragen. Maar hij besefte dat hij dan niet terug kon gaan naar de hendel. De mensen in de trein of zijn zoontje zouden moeten sterven. Hij nam een moment om te beslissen. De trein verplaatste zich snel en niemand in de trein was zich bewust van de tragedie die hier plaatsvond. Noch waren ze zich bewust van de jammerende, snikkende man, die zich nog steeds vastklampte aan de hendel, lang nadat de trein was gepasseerd. Ze zagen hem niet naar huis lopen, langzamer dan hij ooit gelopen had, om zijn vrouw te vertellen dat hij hun zoon had opgeofferd. Wanneer we de emoties kunnnen begrijpen die door het hart van deze man gingen, dan kunnen we de gevoelens van onze hemelse Vader beginnen te begrijpen toen hij zijn Zoon opofferde om de kloof tussen ons en het eeuwige leven te overbruggen. Kan er enige verwondering zijn dat Hij de aarde deed beven en de lucht verduisteren toen zijn Zoon stierf? Zowel hemelse Vader als Jezus Christus heeft uit liefde voor ons een groot offer gebracht. In Johannes 3:16 staat: ‘Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft’. En in hedendaagse openbaring heeft Jezus Christus verklaard dat Hij de wereld alzo heeft liefgehad dat Hij zijn eigen leven heeft gegeven, opdat zovelen als er geloven, zonen en dochters van God zullen worden.
In de afgelopen algemene conferentie haalde president Dallin Oaks het volgende aan in zijn toespraak: ‘Jaren geleden sprak ik tijdens de zaterdagavondbijeenkomst van een ringconferentie met een vrouw. Haar vrienden hadden haar gevraagd om na jaren inactiviteit weer naar de kerk te komen. Maar ze kon geen enkele reden bedenken waarom ze dat zou doen. Ik wilde haar aanmoedigen en zei: “Als u bedenkt wat de Heiland voor u heeft gedaan, hebt u veel redenen om Hem weer te aanbidden en te dienen.” Haar antwoord verraste me: “Wat heeft Hij dan voor mij gedaan?’” Ik hoop dat wij weten en beseffen wat Hij voor ieder van ons heeft gedaan. Hij heeft alles gedaan wat wij nodig hebben om onze aardse reis te volbrengen en de eindbestemming in het plan van onze hemelse Vader te bereiken.
Ten eerste zal het leven niet eindigen als we dood gaan, maar zullen we onsterfelijk zijn, dankzij de opstanding van Christus. De kennis van de opstanding helpt ons in dit leven om moeilijkheden en beproevingen te doorstaan. Ook zullen we door de opstanding de gebreken waarmee we zijn geboren of die we later krijgen anders gaan zien. Want we weten dat tegenspoed en sterfelijke gebreken slechts tijdelijk zijn. De opstanding troost ons ook bij de dood van onze dierbaren, omdat we weten dat het afscheid slechts tijdelijk is.
Ten tweede, de verzoening geeft ons de kans om vergeving van onze zonden te ontvangen. Jezus heeft geleden voor de zonden van alle mensen. Dat biedt ieder van ons de kans om van onze zonden gereinigd te worden. Christus heeft het grootste deel voor ons gedaan, nu hoeven wij alleen nog maar ons deel te doen. We verkrijgen vergeving van zonden als we geloof in Christus hebben, ons van onze zonden bekeren, de verordeningen van de doop en handoplegging voor de gave van de Heilige Geest ontvangen en Gods geboden naleven.
Ten derde, Christus heeft allerlei aardse moeilijkheden doorstaan, net zoals wij. In Alma 7:11 staat: ‘En Hij zal uitgaan en pijnen en benauwingen doorstaan; en wel opdat het woord wordt vervuld dat zegt dat Hij de pijnen en ziekten van zijn volk op Zich zal nemen.’ Als er iemand is die precies weet wat wij doormaken en hoe wij ons voelen, dan is het Christus wel. De pijn en het verdriet die wij voelen heeft Hij ook gevoeld. Dat betekent dat Hij degene is die ons het beste door onze beproevingen heen kan helpen. Met Hem aan onze zijde staan we sterk en zal de last van onze beproevingen draagbaar zijn.
Waarom is de verzoening tot stand gebracht? Zoals in L&V 18:10 staat: ‘Bedenk dat de waarde van zielen groot is in de ogen van God.’ Het is de volmaakte liefde van onze hemelse Vader en Jezus Christus voor ieder van ons die de verzoening tot stand heeft gebracht.