២០២២
ខ្ញុំ​ជ្រើសរើស​ដើម្បី​ស្ដាប់​តាម​ទ្រង់
ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០២២


« ខ្ញុំ​ជ្រើសរើស​ដើម្បី​ស្ដាប់​តាម​ទ្រង់ » លីអាហូណា ខែ មីនា/ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០២២ ។

សំឡេង​ពួកបរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ ៖ ស្ដ្រី​នៃ​សេចក្តី​ជំនឿ

ខ្ញុំ​ជ្រើសរើស​ដើម្បី​ស្ដាប់​តាម​ទ្រង់

នៅពេល​បងស្រី​ម្នាក់​បាន​រៀបរាប់​អំពី​នំខេក អំឡុង​ពេល​គាត់​ថ្លែង​ទីបន្ទាល់ នោះ​ខ្ញុំ​បាន​ងើយ​មើល​គាត់ ហើយ​ចាប់ផ្តើម​យកចិត្ត​ទុកដាក់ ។

រូបភាព
ចង្កោម​សោ​នៅលើ​តុ ដោយ​មាន​ស្ត្រីម្នាក់​កំពុង​អធិស្ឋាន​នៅផ្ទៃ​ខាងក្រោយ

ខ្ញុំ​បាន​កើត​នៅក្នុង​សាសនាចក្រ ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​បាន​ចូលរួម​សកម្មភាព​អង្គការ​បឋមសិក្សា និង​សកម្មភាព​យុវវ័យ ។ ខ្ញុំ​ចូលចិត្ត​អង្គការ​បឋមសិក្សា ដោយសារ​តែ​បទចម្រៀង និង​មេរៀន​ទាំងឡាយ ។

ប៉ុន្ដែ នៅពេល​ដល់​វ័យ​ជំទង់ ខ្ញុំ​ចាប់ផ្ដើម​វង្វេង ក្រោយពី​ខ្ញុំ​បាន​ប្ដូរ​ទៅ​វួដ​ថ្មី​មួយ ។ ខ្ញុំ​បាន​ចូលរួម​សកម្មភាព​យុវវ័យ​ជាច្រើន​សប្តាហ៍ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​មិន​និយាយ​ច្រើន​ទេ ហើយ​មិន​សូវ​ចូលរួម​អី​ច្រើន​ពេក​ទេ ។ ខ្ញុំ​មិន​ចូលចិត្ត​ទៅ​ព្រះវិហារ​នៅ​ថ្ងៃ​អាទិត្យ​ទេ ប៉ុន្ដែ​ខ្ញុំ​ទៅ​ម្ដងម្កាល ។ ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​មិនបាន​ប្រែចិត្ត​ជឿ​ខ្លាំង​ទៅលើ​ដំណឹងល្អ និង​ការបង្រៀន​ទាំងឡាយ​នៃ​ដំណឹងល្អ​ទេ ។ ខ្ញុំ​មិនមាន​ទីបន្ទាល់​សម្រាប់​ខ្លួនឯង​នោះទេ ។

ដូច​រាល់ដង អំឡុងពេល​ការប្រជុំ​តម​អាហារ និង​ថ្លែង​ទីបន្ទាល់ គំនិត​ខ្ញុំ​បាន​រសាត់​រសាយ ។ ខ្ញុំ​មិនបាន​ស្ដាប់​អ្វី​នោះទេ នៅពេល​សមាជិក​វួដ​ឡើង​ថ្លែង​ទីបន្ទាល់​របស់​ពួកគេ​នោះ ប៉ុន្ដែ​ខ្ញុំ​និយាយ​អាម៉ែន​នៅ​ចុងបញ្ចប់​នៃ​ទីបន្ទាល់​នីមួយៗ ។ បន្ទាប់មក មាន​បងស្រី​ម្នាក់​បាន​ឡើង​ទៅ​វេទិកា ហើយ​បាន​ចាប់ផ្ដើម​ថ្លែង​ទីបន្ទាល់​របស់​គាត់ ្ត​ទុកដាក់ ។

គាត់​បាន​ថ្លែង​ថា « ខ្ញុំ​តែងតែ​ទូលទៅ​ព្រះវរបិតា​សួគ៌​ជានិច្ច ទោះជា​នៅពេល​ខ្ញុំ​ដុត​នំ​ក៏ដោយ ។ ខ្ញុំ​ពោល​ពាក្យ​អធិស្ឋាន​ស្ងាត់ៗ​ថា នំខេក​នោះ​នឹង​រីក​ឡើង ហើយ​ចេញ​មក​ល្អ ។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ទ្រង់​ឆ្លើយតប​ការអធិស្ឋាន​របស់​យើង » ។

ខ្ញុំ​មិនបាន​គិត​ច្រើន​អំពី​ទីបន្ទាល់​នោះ​ទេ រហូត​ដល់​ឡាន​របស់​យើង​ដេ​មិន​ឆេះ​សោះ នៅពេល​យើង​ត្រូវ​ទៅ​ផ្សារ​ទិញ​ម្ហូប ។ នៅពេល​នោះ ខ្ញុំ​បាន​នឹកចាំ​សម្ដី​របស់​បងស្រី​រូប​នោះ ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំ​បាន​ត្រឡប់ទៅ​បន្ទប់គេង​របស់​ខ្ញុំ​វិញ ដើម្បី​ទូលសូម​ព្រះ​ឲ្យ​ជួយ​យើង​ឲ្យ​ឡាន​ដេ​ឆេះ​ទៅ ។ ខ្ញុំ​បាន​លុត​ជង្គង់​ចុះ ហើយ​អធិស្ឋាន ។ នៅពេល​ខ្ញុំ​អធិស្ឋាន​ចប់ ខ្ញុំ​បាន​យក​កូនសោ​ឡាន ហើយ​ដេ​វា​ម្ដងទៀត ។ ហើយ​រួចមក​ក៏មាន​ចម្លើយ​ចំពោះ​ការអធិស្ឋាន​របស់​ខ្ញុំ—សំឡេង​ឡាន​ដេ​ឆេះ ។

ដោយសារ​តែ​ចម្លើយ​ចំពោះ​ការអធិស្ឋាន​ដ៏សាមញ្ញ​នោះ ខ្ញុំ​បាន​ប្រែពី​សឹងតែ​វង្វេង ទៅ​ដើរលើ​ផ្លូវ​មួយ​ដែល​បាន​ជួយ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ទទួល​បាន​ទីបន្ទាល់​ផ្ទាល់ខ្លួន និង​បាន​ប្រែចិត្ត​ជឿ​លើ​ដំណឹងល្អ​កាន់តែ​ពេញលេញ ។ ពាក្យពេចន៍​នៅក្នុង​បទចម្រៀង​កុមារ​ដែល​ខ្ញុំ​ចូលចិត្ត​គឺ​បទ « ខ្ញុំ​ស្គាល់​ក្ដី​ស្នេហ៍​ព្រះ​សង្គ្រោះ » បាន​មាន​អត្ថន័យ​ហួសពី​ទំនុកបទ​នៅក្នុង​បទចម្រៀង​នោះ​ទៅទៀត ។ វា​បាន​ក្លាយជា​អារម្មណ៍ ដែល​ខ្ញុំ​ពិតជា​បាន​មាន​មែន ។

ខ្ញុំ​អធិស្ឋាន​អំពី​អ្វីៗ​ទាំងអស់​ឥឡូវ​នេះ តាម​ទ្រង់​ដែរ នៅពេល​ខ្ញុំ​នឹកចាំ​ដល់​ពាក្យ​សម្ដី​របស់​នីហ្វៃ ៖ « ប៉ុន្តែ​មើល​ចុះ ខ្ញុំ​និយាយ​ទៅ​អ្នក​ថា អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រូវតែ​អធិស្ឋាន​ជានិច្ច ឥត​រសាយចិត្ត​ឡើយ » ( នីហ្វៃ​ទី​២ ៣២:៩ ) ។

បោះពុម្ព