« ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានគង់ជាមួយនឹងយ៉ូសែប » លីអាហូណា ខែ មីនា/ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០២២ ។
ចូរមកតាមខ្ញុំ
ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានគង់ជាមួយនឹង យ៉ូសែប
នៅពេលយើងឆ្លងកាត់គ្រាល្អ ក៏ដូចជាគ្រាមិនល្អក្នុងជីវិត នោះយើងអាចរៀនបានច្រើនពីគំរូរបស់ព្យាការីពីបុរាណ គឺព្យាការី យ៉ូសែប ។
បីបួនឆ្នាំកន្លងទៅ គ្រួសាររបស់យើងបានរំភើបរីករាយ ពេលយើងដឹងថា ភរិយារបស់ខ្ញុំ ធែរី កំពុងពពោះកូនទីបួនរបស់យើង ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលពពោះបានបីបួនខែ យើងបានដឹងថា ធែរីមានតម្រូវការថែទាំផ្នែកវេជ្ជសាស្ដ្រមួយ ។ ជម្រើសដែលមានសុវត្ថិភាពបំផុតសម្រាប់គាត់គឺគាត់ត្រូវសម្រាកនៅ ក្នុងបន្ទីរពេទ្យ ដើម្បីទទួលបានការថែទាំជាចាំបាច់ ។ ពេទ្យឲ្យគាត់សម្រាកនៅលើគ្រែ ដើម្បីអាចថែរក្សាគត៌បន្តទៀតបាន ។
ការណ៍នេះបានក្លាយជាគ្រាដ៏ងងឹត និងលំបាកមួយសម្រាប់គ្រួសាររបស់យើង ជាពិសេសសម្រាប់ធែរី ។ គាត់មានអារម្មណ៍ឯកោណាស់ ។ ហើយខ្ញុំមានការលំបាកក្នុងការថែទាំកូនតូចៗបីនាក់ ខណៈពេលធ្វើការក្នុងអាជីពរបស់ខ្ញុំផង និងបម្រើជាប៊ីស្សពផង ។ ជីវិតហាក់ដូចជាចលាចល និងពិបាកណាស់ ។
នៅក្នុងភាពឯកោរបស់គាត់ ធែរី បានធូរស្បើយចិត្តដោយសារពាក្យពេចន៍នៅក្នុងទំនុកតម្កើងដ៏ពីរោះមួយ ៖
ខ្ញុំត្រូវការទ្រង់គង់នៅនឹងខ្ញុំគ្រប់ពេល ។
ព្រះគុណទ្រង់អាចយកឈ្នះអំណាចអាក្រក់ ?
តើមាននរណាអាចដឹកនាំខ្ញុំដូចទ្រង់ ?
កាត់ពពកភ្លៀងផ្គរថ្ងៃសូមគង់នឹងខ្ញុំ ! ១
ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានគង់ជាមួយនឹងយើង
ទីបំផុតពេទ្យតម្រូវឲ្យមានការវះកាត់បន្ទាន់ ដើម្បីបង្កើតកូនប្រុសរបស់យើង ជេស ។ ប៉ុន្តែទាំងម្តាយ និងកូនប្រុសត្រូវបានពេទ្យថែទាំយ៉ាងមានសុវត្ថិភាព ដោយសារធែរី នៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យស្រាប់ហើយ ។ យើងបានទទួលអារម្មណ៍ពីការការពាររបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។
ជេស បានកើតបួនសប្ដាហ៍មុនថ្ងៃកំណត់ ហើយពេទ្យបានដាក់គាត់នៅក្នុងផ្នែកប្រពោធនកម្មទារក ។ យើងបានត្រឡប់មកផ្ទះវិញដោយគ្មានកូនរបស់យើង ។ នៅខែបន្ទាប់នោះ យើងបានធ្វើដំណើរទៅមន្ទីរពេទ្យជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ ជីវិតហាក់បីដូចជាធ្លាក់ដល់ចំណុចទាប ។
ប៉ុន្ដែជាថ្មីម្ដងទៀត យើងបានឃើញព្រះហស្ដរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ជេស បានរីកចម្រើនរហូតដល់ពេទ្យបានអនុញ្ញាតឲ្យយើងយកគាត់មកផ្ទះវិញ ដែលជាចំណុចខ្ពស់មួយ នៅពេលដែលយើងបានរួបរួមគ្នាជាគ្រួសារមួយ ។
បន្ទាប់មក យើងបានដឹងថា ជេសមានជំងឺ sagittal synostosis ជាជំងឺដែលធ្វើឲ្យឆ្អឹងលលាដ៍ក្បាលរបស់គាត់ខាំបញ្ចូលគ្នាមុនកំណត់ ។ ហើយជំងឺនេះវាធ្វើទារកមិនអាចលូតលាស់ផ្នែកខួរក្បាលបន្តទៀតបាន ។ ការព្យាបាលតែមួយគត់គឺ ត្រូវវះកាត់ដកយកផ្នែកដ៏ធំមួយចេញពីលលាដ៍ក្បាលរបស់ ជេស នៅពេលគាត់ទើបតែមានអាយុបីខែប៉ុណ្ណោះ ។ យើងបានស៊ូទ្រាំនឹងឧបសគ្គនេះតាមរយៈការអធិស្ឋាន និងពរជ័យបព្វជិតភាព ។ ជាថ្មីម្ដងទៀត យើងបានឃើញព្រះហស្ដរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ ការអធិស្ឋានទាំងឡាយបានទទួលចម្លើយ ។ យើងបានពោរពេញដោយពរជ័យ ។ ការវះកាត់បានទទួលជោគជ័យ ។ ជីវិតបានឈានដល់ចំណុចខ្ពស់ម្តងទៀត ។
គិតទៅជីវិតឡើងចុះៗមើលមិនឃើញមែន ! ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀនមេរៀនជាច្រើនដល់យើងតាមរយៈបទពិសោធន៍នេះ ។ យើងដឹងថា ទ្រង់បានគង់នៅជាមួយនឹងយើងជានិច្ច ។
យ៉ូសែបបានជួបគ្រាល្អ និងគ្រាមិនល្អ
នៅពេលយើងសិក្សាអំពីជីវិតរបស់យ៉ូសែបនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ យើងឃើញថា ជីវិតរបស់លោកក៏អញ្ចឹងដែរ បានធ្លាក់ពីចំណុចខ្ពស់ទៅចំណុចទាប ហើយត្រឡប់ឡើងទៅចំណុចខ្ពស់នៃជីវិតវិញ ។ ហើយយើងដឹងថា ព្រះអម្ចាស់បានគង់នៅជាមួយនឹងលោក ទាំងក្នុងបទពិសោធន៍ល្អ និងអាក្រក់ ។
អាវដែលយ៉ាកុបបានឲ្យយ៉ូសែបគឺជានិមិត្តសញ្ញាដ៏ស្រស់ស្អាតមួយនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យ៉ាកុបចំពោះយ៉ូសែប គួរឲ្យខឹងសម្បារមួយដល់ពួកបងប្រុសរបស់យ៉ូសែបអំពីទំនាក់ទំនងរវាងយ៉ូសែប និងឪពុករបស់លោកផងដែរ ។
នៅពេលពួកបងប្រុសបានទៅឲ្យចំណីចៀមរបស់ឪពុកពួកគេ នោះយ៉ាកុបបានសុំឲ្យយ៉ូសែបទៅមើលពួកគេ ។ យ៉ូសែបបានទៅតាមសំណើ ។ ប៉ុន្ដែវាហាក់ដូចជាគាត់បានវង្វេងផ្លូវ ។ ដូច្នេះព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជូនបុរសម្នាក់ឲ្យទៅប្រាប់ផ្លូវយ៉ូសែប ដើម្បីលោកអាចរកឃើញពួកបងប្រុសរបស់លោក ( សូមមើល លោកុប្បត្តិ ៣៧:១៥–១៧ ) ។
នៅពេលពួកបងប្រុសរបស់យ៉ូសែបបានផ្សំគំនិតគ្នាចង់សម្លាប់លោក នោះវាហួសពីការចៃដន្យទៅទៀតដែលថា មានរទេះមួយបានបរកាត់ផ្លូវនោះដើម្បីទៅស្រុកអេស៊ីព្ទ ។ ជាជាងសម្លាប់យ៉ូសែប ឬទុកលោកចោលឲ្យស្លាប់នៅក្នុងរណ្ដៅនោះ ពួកបងប្រុសរបស់លោកបានលក់លោកឲ្យអ្នកបររទេះនោះ ។ ( សូមមើល លោកុប្បត្តិ ៣៧:២៥–២៨ ) ។
ការដឹកនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ឃើញកាន់តែជាក់ច្បាស់ម្ដងទៀត នៅពេលរទេះនោះបានលក់យ៉ូសែបទៅឲ្យប៉ូទីផារ ដែលជាមេទ័ពនៃក្រុមរក្សាអង្គរបស់ផារ៉ោន ។ ទោះបីជាអ្នកបម្រើម្នាក់ក្ដី ក៏យ៉ូសែបបានបង្វែរគ្រប់បទពិសោធន៍ទាំងអស់ទៅជាអ្វីមួយល្អដែរ ។ ប៉ូទីផារ បានឲ្យយ៉ូសែបឡើងធ្វើជាអ្នកត្រួតត្រាផ្ទះរបស់លោក ។ លោកទុករបស់លោកទាំងអស់នៅក្នុងកណ្តាប់ដៃយ៉ូសែប ។ ( សូមមើល លោកុប្បត្តិ ៣៩:៤ ) ។ យ៉ូសែបបានឡើងពីចំណុចទាបទៅចំណុចខ្ពស់មួយ ិនៅក្នុងផ្ទះរបស់ប៉ូទីផារ ។
ទោះយ៉ាងណា ចំណុចខ្ពស់នេះនៅមិនបានយូរទេ ។ នៅពេលដែលយ៉ូសែបបានរត់គេចពីភាពមិនសមរម្យរបស់ប្រពន្ធប៉ូទីផារ នោះនាងបានចោទលោកថាបានប្រព្រឹត្តអំពើអសីលធម៌ ។ ទោះបីជាការចោទប្រកាន់របស់នាងមិនពិតក្ដី ក៏យ៉ូសែបអាចរងនឹងការកាត់ទោសដោយងាយដែរ ។ ប៉ុន្ដែ វាគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ព្រោះលោកត្រូវបានគេយកទៅដាក់គុកតែប៉ុណ្ណោះ ។ ព្រះហស្ដរបស់ព្រះអម្ចាស់បានរក្សាយ៉ូសែបទុកម្ដងទៀត ។
សេចក្ដីជំនឿដ៏អស្ចារ្យ
ប្រសិនបើបងប្អូនគឺជាបុគ្គលដែលត្រូវគេដាក់គុកទាំងអយុត្តិធម៌នោះ តើបងប្អូននឹងធ្វើអ្វី ? ប្រសិនបើនរណាម្នាក់មានហេតុផលត្រូវបាក់ទឹកចិត្ត និងឈឺចិត្តនោះ គឺយ៉ូសែបនេះឯង ។ ការធ្លាក់ចុះដ៏ខ្លាំងពីចំណុចខ្ពស់ទៅចំណុចទាបអាចងាយនឹងបណ្ដាលឲ្យលោកគិតថា « តើមានប្រយោជន៍អ្វីនឹងព្យាយាមបម្រើដល់ព្រះនោះ ? អ្វីដែលទ្រង់ធ្វើនោះគឺមានតែការដាក់ទោសខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ » ។ ប៉ុន្ដែយ៉ូសែបមិនបានខឹងសម្បារ ឬស្ដីបន្ទោសដល់ព្រះអម្ចាស់ឡើយ ហើយលោកក៏មិនចុះចាញ់ដែរ ។ សេចក្ដីជំនឿដ៏អស្ចារ្យរបស់លោកមិនបានធ្លាក់ចុះទេ ។
ហើយសូម្បីតែនៅក្នុងពេលដ៏ងងឹតស្លុងនៃការជាប់គុកក្ដី ក៏ព្រះអម្ចាស់មិនបានបោះបង់យ៉ូសែបចោលដែរ ។ ដំបូង ព្រះអម្ចាស់បានផ្ដល់ឱកាសឲ្យយ៉ូសែបបកស្រាយសុបិនរបស់អ្នកពិសេសថ្វាយពែង និងអ្នកដុតនំ ( សូមមើល លោកុប្បត្តិ ៤០ ) ោយមក នៅពេលការណ៍នោះបាននាំឲ្យមានឱកាសបកស្រាយសុបិនរបស់ផារ៉ោន នោះយ៉ូសែបបានទទួលស្គាល់ថា សមត្ថភាពដើម្បីធ្វើដូច្នេះបានគឺមកពីព្រះ ( សូមមើល លោកុប្បត្តិ ៤១:១៦ ) ។ ផារ៉ោនមិនត្រឹមតែបានលើកយ៉ូសែបឡើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្ដែ « ទ្រង់បានតាំងគាត់ឲ្យត្រួតត្រាលើស្រុកអេស៊ីព្ទទាំងមូល » ទៀតផង ( លោកុប្បត្តិ ៤១:៤៣ ) ។ បន្ទាប់ពីយ៉ូសែបបានរងទុក្ខ និងពុះពារអស់ជាច្រើនឆ្នាំមក ព្រះបានធ្វើឲ្យយ៉ូសែបកា្លយជាបុគ្គលដ៏មានឥទ្ធិពលម្នាក់នៅក្នុងដែនដី ជាបុគ្គលតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលមានអំណាចបន្ទាប់ពីផារ៉ោន—ជាចំណុចខ្ពស់មួយទៀតនៅក្នុងជីវិតរបស់យ៉ូសែប ។
ព្រះមានព្រះទ័យឲ្យវាជាការណ៍ល្អដល់យើង
នៅទីបំផុត យ៉ូសែបបានជួបនឹងពួកបងប្រុសរបស់លោកម្ដងទៀត ជាអ្នកដែលបានរៀបចំផែនការប្រឆាំងនឹងលោក ហើយបានលក់លោកឲ្យធ្វើជាទាសករ ។ លោកអាចកាន់តែមានអារម្មណ៍ខឹងសម្បារ ។ លោកអាចបន្ទោសពួកគេចំពោះ « កំហឹងភាពអយុត្តិធម៌ » ដែលពួកគេបានបង្កដល់លោក ។ ២
ប៉ុន្តែយ៉ូសែបបានដឹងថា ការឡើង និងការធ្លាក់ចុះនៃជីវិតរបស់លោកត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយព្រះអម្ចាស់ ។ ពាក្យសម្ដីរបស់លោកទៅកាន់ពួកបងប្រុសរបស់លោកផ្ដល់ជាគំនិតដល់ការយល់ដឹងនោះ ៖
« អ្នករាល់គ្នាបានគិតធ្វើអាក្រក់ដល់ខ្ញុំ តែព្រះទ្រង់សម្រេចជាការល្អវិញ ដើម្បីនឹងសង្គ្រោះដល់ជីវិតនៃមនុស្សជាច្រើន ដូចជាបានកើតមានសព្វថ្ងៃនេះ ។
« ដូច្នេះកុំឲ្យខ្លាចឡើយ ខ្ញុំនឹងចិញ្ចឹមអ្នករាល់គ្នា ហើយនឹងកូនចៅរបស់អ្នករាល់គ្នាដែរ ។ គាត់ក៏កម្សាន្ដចិត្តគេ ហើយនិយាយស្រទន់នឹងគេ » ( លោកុប្បត្ដិ ៥០:២០–២១ ) ។
នៅពេលយើងឆ្លងកាត់គ្រាល្អ ក៏ដូចជាគ្រាមិនល្អក្នុងជីវិត នោះវាជាការក្រើនរំឭកដ៏អស្ចារ្យមួយថា ព្រះមានព្រះទ័យឲ្យវាជាការណ៍ល្អដល់យើង ។ ព្រះអម្ចាស់បានពន្យល់ពីគោលការណ៍ដូចគ្នានេះទៅកាន់យ៉ូសែបនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ៖
« បើសិនជាអ្នកត្រូវបានហៅឲ្យឆ្លងកាត់សេចក្ដីវេទនា; …
« បើសិនជាអ្នកត្រូវគេចោទដោយការចោទក្លែងក្លាយគ្រប់បែបយ៉ាង បើសិនជាពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់អ្នកសង្កត់មកលើអ្នក បើសិនជាពួកគេបំបាក់បំបែកអ្នកចេញពីសមាគមនៃឪពុក និងម្ដាយ … ហើយអ្នកត្រូវគេអូសទៅដាក់គុក …
« បុត្រយើងអើយ ចូរអ្នកដឹងថា គ្រប់ការណ៍ទាំងនេះ នឹងផ្ដល់ការពិសោធន៍ដល់អ្នក ហើយនឹងទៅជាការល្អដល់អ្នកទៅវិញ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២២:៥–៧ ) ។
ទុក្ខលំបាកតែងតែមានជានិច្ច
នៅពេល ធែរី និង ខ្ញុំបានឆ្លងកាត់ឧបសគ្គទាំងឡាយរបស់យើង យើងបានរកឃើញការលួងលោមនៅក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះមកពីព្យាការីរបស់ព្រះ ៖
« ែមានជានិច្ច ។ ប៉ុន្តែដោយដឹងអ្វីដែលយើងដឹង និងរស់នៅតាមអ្វីដែលយើងគួរតែរស់នៅតាម នោះវាពិតជាគ្មានកន្លែង គ្មានការដោះសាសម្រាប់ទុទិដ្ឋិនិយម និងការអស់សង្ឃឹមនោះទេ ។ …
« … ខ្ញុំសង្ឃឹមថា បងប្អូននឹងមិនជឿថា ការលំបាកទាំងអស់ក្នុងពិភពលោកនេះត្បាញចូលគ្នាយ៉ាងតឹងមកក្នុងពេលវេលាដ៏ខ្លីនេះ ឬថាអ្វីៗមិនធ្លាប់ពិបាកយ៉ាងនេះទេពីមុនសម្រាប់បងប្អូនផ្ទាល់ ឬថាវានឹងមិនធូរស្បើយឡើយ ។ ខ្ញុំសូមធានានឹងបងប្អូនថា អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងធ្លាប់ពិបាក ហើយវា នឹង តែងតែបានប្រសើរឡើងជានិច្ច ។ វាតែងតែដូច្នេះ—ជាពិសេសនៅពេលដែលយើងរស់នៅតាម និងស្រឡាញ់ដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងផ្ដល់ឱកាសឲ្យដំណឹងល្អនេះបានលូតលាស់ឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង » ។ ៣
ចេញពីដំណើររឿងរបស់យ៉ូសែប និងចេញពីព្រឹត្តិការណ៍ដ៏អកុសលនៅក្នុងពិភពលោកជុំវិញយើងនេះ នោះវាងាយនឹងមើលឃើញរឿងអាក្រក់កើតឡើងចំពោះមនុស្សល្អ ។ ការរស់នៅដោយសុចរិតមិនមែនមានន័យថា យើងនឹងចៀសផុតពីឧបសគ្គ និងទុក្ខសោកនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងនោះទេ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គឺដូចជាព្រះអម្ចាស់បានគង់នៅជាមួយនឹងយ៉ូសែបនៅក្នុងទុក្ខលំបាករបស់លោកដែរ នោះទ្រង់នឹងគង់នៅជាមួយនឹងយើង ។ ការសាកល្បងនឹងកើតមានចៀសមិនរួចទេ ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងឆ្លងកាត់វាដោយមានការតាំងចិត្តដើម្បីស្ដាប់ទ្រង់ នោះព្រះអម្ចាស់នឹងដឹកនាំយើង ហើយបំផុសគំនិតយើង ដូចដែលទ្រង់បានធ្វើចំពោះយ៉ូសែបដែរ ។