Paglaom ug Kahupayan diha ni Kristo

Ni Elder Ronald A. Rasband

Sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles

Atong timan-an ang saad nga ang Ginoo mahinumdom ug moganti sa Iyang matinud-anong mga Santos.

kamot gikan sa estatuwa sa Christus — Kita makaangla sa atong kataposang paglaom diha ni Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula.

Sila si Jens ug Ane Cathrine Andersen adunay lawom ug malahutayong pagpamatuod sa katinuod sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo. Bisan pa sa masuk-anon nga mga panon ug pagpanggukod sa komunidad ug parokya, sila mipasakop sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw niadtong 1861.

Sa tingpamulak sa pagkasunod nga tuig, sila mipatalinghog sa tawag sa Zion, nga mopanaw og 5,000 ka milya (8,000 ka kilometro) padulong sa Walog sa Salt Lake. Ang pagpundok ngadto sa Zion nagpasabot sa pagbiya sa ilang maayong kinabuhi sa Denmark—lakip sa mga higala, kaparyentehan, ug sa maanindot nga uma nga sulod sa mga henerasyon gipasa gikan sa amahan ngadto sa kinamagulangan nga anak. Nahimutang sa balangay sa Veddum, duol sa Aalborg, sa tabunok nga Jutland Peninsula amihanang Denmark, ang uma dako ug mabungahon. Kini nakapatrabaho og dinosena ka mga tawo ug nakapahimo sa pamilyang Andersen nga tinahod ug may igong kwarta.

Mipakigbahin niadtong mga kinitaan sa ilang isig ka kinabig, sila si Jens ug Ane Cathrine mibayad sa balayronon sa imigrasyon sa mga 60 ka ubang mga Santos nga moadto sa Zion. Niadtong Abril 6, 1862, ang mga Andersen, uban sa ilang 18 anyos nga anak nga lalaki, si Andrew, miapil sa 400 ka ubang mga Santos nga Danish sa gamay nga bapor nga Albion ug milawig padulong sa Hamburg, Germany. Pag-abot sa Hamburg paglabay sa duha adlaw, sila miapil sa dugang panagpundok sa mga Santos nga nagsakay og mas dako nga barko aron mosugod sa ilang paglawig tabok sa kontinente.

Ang kalipay sa panagpundok sa Zion, hinoon, sa wala madugay nahimong kasubo. Daghan sa mga bata nga misakay sa Albion nagdala og tipdas nga bayrus. Sa dihang ang sakit mitakod sa ubang mga migrante, 40 ka bata ug daghang mga hamtong ang namatay ug gilubong sa dagat. Usa nila mao ang 49 anyos nga si Jens Andersen, ang amahan sa akong apohan sa tuhod.

Ang damgo ni Jens nga moabot ug motukod sa Zion uban sa iyang pamilya natapos lamang sa 10 ka adlaw human makabiya sa Hamburg. Usa ka tigsaysay misulat, “Usa ka tigluwas sama ni Moises wala gayod makatunob sa gisaad nga yuta mao si Jens Andersen sa [Veddum], Aalborg, kinsa mitabang og dili mominos saysenta sa iyang isig ka migrante, siya namatay sa North Sea niadtong 1862 sa wala madugay human makabiya sa [Germany].”¹

Ang Pagsulay sa Pagka-mortal

Ang sakripisyo ba sa pamilyang Andersen—sa pagbiya sa ilang komportable nga uma ug pagkawala sa ilang mahigugmaong bana ug amahan—bililhon? Ako masaligon nga ang kalibotan moingon og dili. Apan ang kalibotan kulang og hugot nga pagtuo, panan-aw, ug “mahangtorong panglantaw”² nga gitanyag sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo.

Kana nga panglantaw makatabang nato nga makasabot sa atong mortal nga kinabuhi ug sa daghang mga pagsulay niini. Kita moatubang og kahadlok, pagbudhi, tintasyon, sala, pagkawala, ug kamingaw. Sakit, katalagman, depresyon, ug ang kamatayon moguba sa atong mga damgo. Usahay, ang atong mga palas-anon ingon og mas bug-at kay sa atong makaya.

“Bisan og managlahi ang mga detalye, ang mga trahedya, ang wala dahumang mga pagsulay, sa pisikal man ug espirituwal, moabot kanato kay ingon niini ang mortalidad,” miingon si Elder Neil L. Andersen sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles. Siya midugang: “Nangita kita og kalipay. Naghandom kita og kalinaw. Nangandoy kita og gugma. Ug gibisbisan kita sa Ginoo pinaagi sa makatingalang kaabunda sa mga panalangin. Apan sagol niana nga kamaya ug kalipay, usa ka butang ang sigurado: dunay mga gutlo, mga oras, mga adlaw, usahay mga tuig nga ang inyong kalag masamdan.”³

Atong atubangon ang kapaitan aron atong matagamtaman ang katam-is (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 29:39). Sa mga pulong ni propeta Isaias, kitang tanan gihashasan—ug gipili—gikan sa “hudno sa pag-antos” (Isaias 48:10).

Ang Saad sa Pag-ula

Ang kasakit usa ka bahin sa plano sa Amahan sa “mahinungdanon nga laraw sa kalipay” (Alma 42:8; tan-awa usab sa 2 Nephi 2:11). Apan ang sentro niana nga plano mao ang kahupayan ug paglaom nga moabot gikan “sa mahinungdanon ug mahimayaon nga Pag-ula.”⁴ Pinaagi sa Iyang Pag-ula, si Jesukristo miabot aron pagluwas kanato. (Tan-awa sa Alma 36:3.)

Ang Manluluwas “mikunsad sa tanan nga mga butang” (Doktrina ug mga Pakigsaad 88:6) aron Iyang madala sa Iyang Kaugalingon ang atong mga kalisod ug mga sayop. Siya nasayod unsaon sa pagpangalagad ngari nato uban sa hingpit nga pagsabot asa ug ngano nga kini masakit.

“Tungod kay ang Manluluwas nag-antos og bisan unsa ug sa tanan nga atong mabati o masinati, Siya makatabang sa mahuyang nga mahimong lig-on,” miingon si Presidente James E. Faust (1920–2007), Ikaduhang Magtatambag sa Unang Kapangulohan. “Nakasinati na Siya niining tanan sa personal nga paagi. Nakasabot Siya sa atong kasakit ug molakaw uban kanato bisan pa sa atong labing mangitngit nga mga takna.”⁵

Mao nga kita makaangla sa atong kataposang paglaom diha ni Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula.

“Sa atong kalibotan ang kinaiya sa mga tawo maduha-duhaon ug matahapon—sa kinatibuk-an, ngadto sa hilabihan, walay paglaom diha ni Jesukristo ni sa plano sa Dios alang sa kalipay sa tawo,” miingon si Presidente Russell M. Nelson. “Ngano nga anaa ang panagbingkil ug kasubo sa tibuok kalibotan? Ang tubag yano. Kon walay paglaom diha ni Kristo, walay pag-ila sa usa ka balaan nga plano alang sa katubsanan sa katawhan. Kon wala kana nga kahibalo, ang mga tawo nasayop sa pagtuo nga ang kinabuhi mubo ra kaayo ug mahimong mahanaw sa sunod nga adlaw—nga ang kalipay ug mga panag-uban sa pamilya dili magdugay.”⁶

Ako makakaplag og paglaom ug pagkaayo diha ni Jesukristo kon ako motambong sa templo ug maminaw sa mga pulong sa buhi nga mga propeta. Ako makakaplag og kahupayan kon ako magtuon sa mga kasulatan nga nagpamatuod Kaniya ug sa Iyang Pag-ula. Kon ang pagkamortal mohulga sa inyong “kalinaw,”⁷ dangop sa unsay akong gitawag nga “panalipod nga mga kasulatan.” Ania ang pipila sa akong mga paborito:

Daang Tugon

“Gilamoy niya ang kamatayon hangtod sa walay kataposan, ug ang Ginoo nga si Jehova mopahid sa mga luha gikan sa tanang mga nawong” (Isaias 25:8).
“Sa pagkamatuod gipas-an niya ang atong kasakitan, ug gipas-an niya ang atong mga kasub-anan. … Siya ginasamaran tungod sa atong kalapasan, siya napangos tungod sa atong mga kasal-anan, ang silot sa atong pakigdait diha sa ibabaw niya; ug tungod sa iyang mga labod kita nangaayo” (Isaias 53:4–5).

Bag-ongTugon

“Umari kanako, kamong tanan nga nabudlay ug nabug-atan, ug papahulayon ko kamo” (Mateo 11:28).
“Dinhi sa kalibotan aduna kamoy kagul-anan: apan sumalig kamo; gidaog ko na ang kalibotan” (Juan 16:33).

Basahon ni Mormon

“Ug siya modala diha kaniya sa kamatayon, nga siya mahimo nga mohubad sa mga higot sa kamatayon diin naghigot sa iyang mga katawhan; ug siya modala diha kaniya sa ilang mga kahuyang, nga ang iyang kasingkasing mahimo nga mapuno uban sa kalooy, sumala sa unod, nga siya mahimo nga masayod sumala sa unod unsaon pagtabang ang iyang mga katawhan sumala sa ilang mga kahuyang” (Alma 7:12).
“Ug sa unsa kana nga kamo molaom? Tan-awa ako moingon nganha kaninyo nga kamo magbaton og paglaom pinaagi sa pag-ula ni Kristo ug sa gahom sa iyang pagkabanhaw, aron mabanhaw ngadto sa kinabuhi nga dayon, ug kini tungod sa inyong hugot nga pagtuo diha kaniya sumala sa saad” (Moroni 7:41).

Ang Doktrina ug mga Pakigsaad

“Busa, paglipay, ug ayaw kahadlok, kay Ako ang Ginoo anaa uban kaninyo, ug mobarog diha kaninyo; ug kamo magpamatuod kanako, gani si Jesukristo, nga Ako ang Anak sa buhi nga Dios, nga Ako mao kaniadto, nga Ako mao karon, ug nga Ako mao ang moabot”(Doktrina ug mga Pakigsaad 68:6).
“Busa, ayaw kahadlok bisan ngadto sa kamatayon; kay dinhi niini nga kalibotan ang imong kalipay dili hingpit, apan kanako hingpit ang imong kalipay.” (Doktrina ug mga Pakigsaad 101: 36).

Kini ug ang volume sa ubang mga bersikulo nagpamatuod, sa mga pulong ni Presidente Boyd K. Packer (1924–2015), Presidente sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles, “sa saad sa pag-ula ni Kristo.”⁸

Ang mga Hangyo sa usa ka Propeta

Kon kita makasabot sa importante nga tahas nga gidala sa Manluluwas sa atong kalipay karon ug sa kalibotan nga moabot, kita makasabot ngano nga si Presidente Nelson mihangyo kanato sa paghimo Kaniya nga espirituwal nga pundasyon sa atong mga kinabuhi:

“Ako mohangyo kaninyo sa paggahin og panahon alang sa Ginoo! Himoang lig-on ang inyong kaugalingong espirituwal nga pundasyon ug makasugakod sa pagsulay sa taas nga panahon pinaagi sa pagbuhat niadtong mga butang nga magtugot sa Espiritu Santo nga magauban kaninyo kanunay.” Ang paggahin og panahon alang sa Ginoo, dugang ni Presidente Nelson, naglakip sa paghimo og “panahon alang sa Ginoo diha sa Iyang balaan nga balay” pinaagi sa pagserbisyo ug pagsimba sa templo.⁹

“Sa matag usa kaninyo kinsa nakahimo og mga pakigsaad sa templo, ako mangamuyo kaninyo sa pagtinguha—sa mainampoon ug sa kanunay—sa pagsabot sa mga pakigsaad ug mga ordinansa sa templo. …

“… Bisan unsa nga kasamok nga mahitabo sa inyong kinabuhi, ang labing luwas nga dapit sa pagkaespirituwal mao ang pagpuyo diha sa inyong mga pakigsaad sa templo!

“Palihog tuohi ko kon ako moingon nga kon ang inyong espirituwal nga pundasyon natukod nga lig-on diha ni Jesukristo kamo dili kinahanglan nga mahadlok.”¹⁰

Gisulat diha sa Iyang mga Palad

Unsay nahitabo ni Ane Catherine ug sa iyang anak nga lalaki, si Andrew? Nagmahay ba sila ug mibalik ngadto sa Denmark human sa ilang masulub-ong unom ka semana nga biyahe ngadto sa Siyudad sa New York? Wala. Misalig sa ilang pagpamatuod sa Manluluwas ug sa plano sa kaluwasan, ug pagsalig sa Dios, sila maisugon nga mipadayon sakay sa tren, steamboat, ug karwahe. Sila miabot sa Walog sa Salt Lake niadtong Septyembre 3, 1862, ug miapil sa pagtukod sa Zion.

Sila nanimuyo sa Ephraim, Utah, diin si Andrew naminyo ug nagsugod og pamilya. Dayon, si Andrew mibalhin sa iyang pamilya, lakip sa iyang inahan, ngadto sa Lehi, Utah, diin siya nahimong malamposon nga mag-uuma, trabahante sa bangko, ug mayor. Siya nagserbisyo og tulo ka tuig nga misyon sa iyang kaugalingong nasod, labaw sa duha ka dekada sa mga bishopric, ug labaw sa tulo ka dekada sa high council o sa korum sa mga high priest. Tulo sa iyang mga anak nga lalaki nagserbisyo og misyon sa Denmark ug Norway.

Uban sa mortal nga mga mata, kita dili makakita sa mahimayaong kataposan gikan sa maluhaon nga sinugdanan. Apan uban sa hugot nga pagtuo diha kang Kristo, kita makatan-aw sa umaabot uban ang paglaom. Ug kita makapaabot sa saad nga ang Ginoo mahinumdom ug moganti sa Iyang matinud-anong mga Santos, lakip nila ni Jens, Ane Catherine, ug Andrew. Ang Ginoo nahinumdom kanila, ug Siya mahinumdom kanato. Siya misaad:

“Ako dili gayod malimot kanimo.

“Ako na ikaw nga gisilsil sa mga palad sa akong mga kamot” (Isaias 49:15–16).