Ikaw Nahibalo Na

Ni José G. Franco, Utah, USA

Nakadawat na ko og pagpamatuod sa gipahiuli nga ebanghelyo, apan aduna pa koy 10 ka bulan nga nahabilin sa akong kontrata isip usa ka ministro sa laing simbahan.

magtutudlo uban sa mga estudyante sa seminary

Sa dihang hapit na ko magnuybe anyos, gisakitan ko og maayo sa ngipon. Ang kasakit dili maagwanta, apan wala kami kwarta aron moadto og dentista. Nianang higayona, nagpuyo ko kuyog sa akong buotan kaayo nga lola sa Mexico.

May mga luha sa iyang mga mata, siya nangutana, “Motuo ka ba ni Jesus ug nga Siya makatabang nimo?”

Giingnan nako siya nga mituo ko. Giingnan ko niya nga moadto sa pikas nga lawak, moluhod, ug mag-ampo alang sa milagro. Ako kinasingkasing gayod nga nag-ampo, apan walay nahitabo. Nadismaya, akong gipislit og maayo ang akong suwang ug nag-ampo sa ikaduhang higayon. Wala madugay nawala ang sakit! Sa dihang nagdagan ko aron sultihan akong lola, akong nakita nga nagluhod siya, nangamuyo sa Dios nga tabangan ang iyang apo. Dili gayod nako makalimtan kadtong higayona, ug nagpasalamat ko sa akong lola.

Ang laing espirituwal nga mga kasinatian misunod.

Sa pag-edad nako og 14, mibalhin ko sa Texas, USA, aron makauban ang akong mga ginikanan ug mga igsoon. Nakakita ko og lokal nga simbahan ug nagsugod sa pagtambong kanunay. Tungod sa akong mga kasinatian uban sa Dios, gusto nakong ipaambit ang Iyang ngalan ug ebanghelyo ngadto sa tanan nga maminaw nako. Sa edad nga 15, mi-enrol ko sa eskwelahan sa pagkaministro aron mahimong ministro. Sulod sa duha ka tuig, mitambong ko og mga klase bahin sa Biblia sa dili pa moeskwela, human sa pag-eskwela, ug sa kataposan sa semana.

Usa ka buntag sa high school, nakadungog ko og kasaba diha sa locker room sa mga lalaki. “Ikaw Mormon!” misinggit ang usa. Wala pa ko kadungog niana nga termino sukad, apan morag insulto kini paminawon.

Dayon akong nahibaloan nga ang tawo nga gisinggitan mao ang akong buotan nga higala nga si Derek.

“Pasensya nga gitawag ka og Mormon,” miingon ko.

Si Derek mipahiyom ug nangutana, “Wala ka mahibalo kon unsa ang Mormon, di ba?”

Siya misulti nako nga angga kini sa mga miyembro sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.

“Unya, Kristiyano ba mo?” Nangutana ko.

Sa dihang miingon siya og oo, nalipay ko nga pareha kami nga nagtuo ni Jesukristo.

“Nangutana Ka Ba sa Dios?”

“Kinsa man kining mga Mormon,” naghunahuna ko, “ug unsay ilang gituohan?”

Miadto ko sa internet aron mahibalo. Human sa pipila ka minuto, nakadesisyon ko nga ang akong higala dili diay Kristiyano ug siya maimpiyerno. Busa, gisugdan nako ang misyon aron luwason siya.

Sa sunod nga duha ka tuig, nagbasa ko sa tanang libro kutob sa akong makit-an mahitungod sa Simbahan, lakip na ang Basahon ni Mormon—duha ka higayon. Nakigkita usab ko ni Derek ug sa full-time nga mga misyonaryo sa paningkamot nga matabangan sila.

Sa dihang nag-edad ko og 17, migradwar ko sa eskwelahan sa pagkaministro, naordinahan nga ministro, ug nahimong pastor sa usa ka gamayng kongregasyon sa Texas. Duha ka bulan human sa akong ordinasyon, ako adunay laing panaghisgotan uban sa mga misyonaryo.

Usa nila nangutana, “Nabasa na nimo ang Basahon ni Mormon, ug nadawat na nimo ang tanang leksiyon nga among ikahatag, apan nangutana ka ba sa Dios kon ang among mensahe tinuod ba? Makaila man ka og tubag gikan Kaniya, di ba?”

“Siyempre,” mapagarbohon kong mitubag.

“Sa akong tan-aw, nag-uyon-uyon ra ka,” ang misyonaryo mitubag. “Kon ikaw mangutana sa Dios kon ang gituohan sa imong higala tinuod ba ug ang Dios moingon og dili, nan nahuman na ang misyon nga imong gisugdan niini nga panaw. Apan kon Siya moingon nga ang among mensahe tinuod, nan hunahunaa kon unsa kadako sa kaayohan nga imong makuha.”

Wala gayod ako maghunahuna og ingon niana. Nianang gabhiona miluhod ko sa akong lawak human sa pagbasa sa Moroni 10:3–5. Ang akong tubag gikan sa Dios yano apan gamhanan. Diha sa usa ka hinay, hinagawhaw nga tingog, Siya mitubag nako: “Ikaw nahibalo na.”

Usa ka Bag-o nga Yugto sa Akong Pagkadisipulo

Karon nga aduna na koy pagpamatuod sa gipahiuli nga ebanghelyo, unsa may mahitabo sa akong pagkaministro? Aduna pa koy 10 ka bulan nga nahabilin sa akong kontrata isip usa ka ministro. Human sa daghang pag-ampo ug pakigtambag sa Dios, nakadesisyon ko nga kompletohon ang akong pagserbisyo. Sa sunod nga 10 ka bulan, mipadayon ko sa pagpaambit sa tradisyonal nga mga kamatuoran sa Biblia, apan kon mahimo dugangan nako og panglantaw bahin sa gipahiuli nga ebangelyo. Ang mga tawo nakauyon niana nga mga kamatuoran, ug ang akong gamay nga mga panon mitubo gikan sa 20 ngadto sa dul-an sa 150.

Human nga nakompleto nako ang akong kontrata, ako gitanyagan og permanente nga posisyon, apan nasayod ko nga panahon na aron magpabunyag sa Simbahan. Panahon na aron sugdan ang usa ka bag-ong yugto sa akong panaw sa pagkadisipulo.

Sa dihang akong gisultihan ang mga sakop sa akong pamilya, sila wala malipay—sa sinugdanan. Apan tulo ka bulan human sa akong pagpasakop sa Simbahan, akong gibunyagan ang akong inahan ug duha sa akong mga igsoon. Human sa pagserbisyo og full-time nga misyon didto sa Oklahoma, Oklahoma City Mission, akong gibunyagan ang akong manghod nga babaye.

Kon adunay mangutana kon nganong mibalhin ko og relihiyon, kanunay ko nga motubag og, “Ako wala mobalhin og relihiyon—Ako usa pa gihapon ka mapahinungoron nga Kristiyano. Kondili, ako mipalig-on lamang sa akong relasyon uban sa akong Manluluwas pinaagi sa pagkahimong usa ka gibunyagan nga miyembro sa Iyang Simbahan—Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Ako mas nakaila Kaniya sa personal ug sa suod nga paagi karon kaysa kaniadto tungod sa Pagpahiuli sa ebanghelyo, sa Basahon ni Mormon, mga propeta sa atong panahon karon, ug sa sagrado nga mga ordinansa sa kaluwasan ug kahimayaan nga anaa sa templo.”

Karon ako adunay pribilehiyo sa pagtrabaho isip usa ka full-time nga magtutudlo sa seminary. Ako padayon pa sa pagpahinungod sa akong kinabuhi ngadto ni Jesukristo ug sa Iyang ebanghelyo. Ug ako padayon pa sa pagsulti ni bisan kinsa nga maminaw mahitungod sa “maayong balita alang kaninyo nga makalipay kaayo” (Lucas 2:10).