“Bisan Kon Kamo Magkatigulang, ang Gugma nga Putli Dili Gayod Mapakyas,” Liahona, Mar. 2023.
Nagkatigulang nga Matinud-anon
Bisan Kon Kamo Magkatigulang, ang Gugma nga Putli Dili Gayod Mapakyas
Gitawag diha sa kapangulohan sa Relief Society sa ilang ulahing mga pangidaron, kini nga mga babaye magdala og kasinatian ug pagsabot sa ilang pagserbisyo.
Litrato pinaagi ni Richard M. Romney
“Kita tingali ang labing tigulang nga mga kapangulohan sa Relief Society sa Simbahan,” miingon si Sharon Alexander. Siya bag-o lang nag-89. Ug ang iyang mga magtatambag sila si Marlene Peterson ug Dorothy Arnold nag-edad og 90 ug 91.
“Mao nga, ang atong kasarangan nga edad mao ang 90,” miingon si Dorothy, nga nagkatawa.
Kining kapangulohan sa Relief Society nagserbisyo sa usa ka branch sa independente nga pasilidad nga kapuy-an sa Ogden, Utah, USA. Ang pasilidad mao ang panimalay sa daghang senior nga mga miyembro sa Simbahan, ug ang kapangulohan sa kasagaran makit-an nga naggamit sa ilang mga walker samtang sila moadto sa matag pultahan, motimbaya sa mga tawo ug nagsusi sa pagsiguro nga ang tanan ok ra.
Sa usa ka higayon, ang mga tawo gikan sa lokal nga mga ward mihatag sa ingon nga pagpangalagad nga mga pagbisita. Dayon ang presidente sa stake mibati nga giaghat sa pag-awhag sa kapangulohan sa branch sa pagpangutana sa Ginoo kinsa sa mga residente ang moserbisyo ug diha sa unsa nga calling.
Napanalanginan Pag-ayo nga Moingon og Dili
“Sa dihang ang presidente sa branch mihatag sa calling ngari nako nga mahimong presidente sa Relief Society,” miingon si Sharon, “ako naghunahuna, ako nakadawat og daghan kaayong mga panalangin nga moingon og dili.” Siya, usab, nakadawat og inspirasyon mahitungod kon kinsa ang mamahimo niyang mga magtatambag. “Si Marlene maoy unang misulod sa hunahuna,” siya miingon. “Kami nagkauban sa pagtrabaho sa lebel sa stake, nag-andam og mga ngalan alang sa buhat sa templo. Nasayod ko nga ang iyang bana namatay dili pa lang dugay, ug gani siya nakigbisog niana, nasayod ko nga siya matinud-anon.”
Dayon, human sa panagtigom alang sa sakramento, si Sharon mianinaw sa kwarto, nagtinguha og inspirasyon. “Akong nakita si Dorothy. Mipahiyom siya nako, ug ako nasayod nga siya ang laing magtatambag. Ang Ginoo migiya nako ngadto nilang duha, ug Siya wala makahimo og sayop sa bisan hain nila.”
Sama sa usa ka Dako nga Pamilya
Si Sharon miingon usab nga siya makakita sa bintaha sa paggamit sa mga tawo sa pasilidad sa pagserbisyo sa uban diha sa pasilidad. “Kami mas duol sa sitwasyon,” miingon siya. “Kami nakasabot nga kami usahay dili makamao, usahay kami makalimot pirme, ug usahay dili maayo ang among pamati. Ug kami makahibalo unsaon sa pagkatawa mahitungod sa mga problema nga among giatubang.”
“Ang mga tawo nga nagpuyo dinhi sama sa usa ka dakong pamilya,” miingon si Marlene. “Kami magdungan og pangaon, mao nga kami magkita katulo ka higayon sa usa ka adlaw. Dayon usahay kami magkauban usab sa mga kalihokan. Mao nga ako nagtuo nga ang presidente sa stake nadasig sa dihang siya mibati nga adunay mga tawo dinhi nga makaserbisyo sa usag usa.”
“Kami nasayod unsay nahitabo matag adlaw. Kami nasayod kon adunay nanginahanglan og tabang o kon adunay nagkasakit,” miingon si Dorothy.
Agig dugang sa pagpangalagad ug pagtabang sa uban sa pagpangalagad, ang mga sakop sa kapangulohan nag-organisar og pagtudlo sa Relief Society. Sila nagsugyot og mga residente kinsa mahimong tawagon sa pagtudlo, ug sila miusab sa mga buluhaton ug mga eskedyul sumala sa indibidwal nga mga panginahanglan sa mga magtutudlo.
Hinumdomi, ang Ginoo Nahigugma Kaninyo
“Apan ang among labing importante nga trabaho mao ang pagpahinumdom sa ubang mga residente nga ang Ginoo nahigugma kanila,” miingon si Marlene. “Ug kon kana among buhaton, kami mobati usab sa Iyang gugma.”
“Kaming tanan adunay mga pakigbisog,” miingon si Sharon. “Ako karon adunay mga problema nga wala nako lima ka bulan ang milabay. Apan kon ako mobati og kalooy sa akong kaugalingon, ako maghunahuna, ‘Hoy, kini wala ra itandi sa unsay naagian sa Manluluwas.’ Kita ania dinhi aron mouswag ug motubo. Ug gani sa tigulang nga edad, kon inyong tugotan ang inyong mga kasinatian nga motudlo kaninyo, kamo magpadayon sa pagkat-on sa kahangtoran.”
Tungod kay ang matag usa nila namatyan og mga minahal, ang mga sakop sa kapangulohan nakakat-on usab og daghan mahitungod sa kapuangod. Sila nakahibalo kon unsaon sa pagtabang niadtong nagkinahanglan og kahupayan. Pananglitan, sa usa ka tuig si Marlene namatyan og upat ka sakop sa pamilya ug usa ka suod nga higala.
“Tungod kay kami miagi og malisod nga mga butang,” miingon siya, “kami makatabang sa uban nga molahutay usab sa malisod nga mga butang. Kon ikaw nakigbisog sa usa ka butang, kalimti ang imong kaugalingon diha sa pagserbisyo sa uban. Kana mao ang nakatabang kanako sa pagbuhat niini nga calling.”
Ang mga sakop sa kapangulohan nagdala og daghan nga kasinatian ug pagsabot ngadto sa ilang mga calling. Sila nagpuyo ug nagtrabaho sa daghang mga dapit—California, Ohio, Wyoming, ug Utah. Sila nagserbisyo diha sa templo, diha sa mga calling sa ward ug stake, diha sa Primary, Young Women, ug makitawhanon nga pagserbisyo. Apan si Dorothy walay calling sa Relief Society sukad, hangtod karon.
“Unsa ang motto sa Relief Society?” miingon siya. “‘Ang Gugmang Putli Dili Gayod Mopakyas.’ Tinuod kana kon kamo batan-on, apan sama gihapon ka tinuod kon kamo tigulang na. Isip usa ka kapangulohan, kami nakat-on niana matag adlaw.”
“Sa akong hunahuna maayo kaayo ang among pagtrabaho,” miingon si Sharon, nga mikidhat, “alang sa usa ka kapangulohan nga sa kasagaran nag-edad og 90 anyos.”