ដំបូន្មានមួយចំនួន សម្រាប់ការប្រឈមមុខទៅនឹងអនាគតដ៏គួរឲ្យខ្លាច និង មិនច្បាស់លាស់

ដោយអែល ឌើរវ៉ានៀនជីណា ស៊ីកាម៉ា

នៃពួកចិតសិបនាក់

រូបភាព

អែលឌើរ វៀអានជីណា ស៊ីកាហេម៉ា

នៅក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន និងអាជីពរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានប្រឈមមុខទៅនឹងភាពមិនច្បាស់លាស់ជាច្រើន ហើយបានរៀនពីរបៀបដែលព្រះវរបិតាសួគ៌អាចជួយយើងឆ្លងកាត់វាបាន ។

កាលខ្ញុំនៅក្មេង គ្រួសាររបស់ខ្ញុំបានធ្វើអន្តោប្រវេសន៍ពីតុងហ្គាទៅសហរដ្ឋអាមេរិក ។ ឪពុករបស់ខ្ញុំគឺជាអ្នកប្រដាល់នៅពេលយើងរស់នៅតុងហ្គា ហើយគាត់បានចាប់ផ្តើមបង្ហាត់ខ្ញុំ ឲ្យប្រដាល់បន្ទាប់ពីយើងមកដល់សហរដ្ឋអាមេរិក ។ ផែនការដ៏ចម្បងរបស់គាត់គឺធ្វើឲ្យខ្ញុំក្លាយជាម្ចាស់ជើងឯកទម្ងន់ធ្ងន់ពិភពលោកនៅថ្ងៃណាមួយ ។ គាត់បានបង្រៀនខ្ញុំកុំឲ្យខ្លាច ។ អ្នកមិនអាចខ្លាចក្នុងសង្វៀនប្រដាល់ទេ បើអ្នកចង់ជោគជ័យនោះ ។ ឪពុករបស់ខ្ញុំប្រហែលជាមិនបានសកម្មនៅក្នុងសាសនាចក្រនៅពេលនោះទេ ប៉ុន្តែគាត់បានបង្រៀនខ្ញុំយ៉ាងច្រើនអំពីការប្រឈមមុខនឹងការលំបាក និងភាពក្លាហានចំពោះមុខការភ័យខ្លាច ។

ការរៀនប្រដាល់បានរៀបចំខ្ញុំជាពិសេសសម្រាប់អាជីពរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានទៅរៀននៅសាកលវិទ្យាល័យ ព្រិកហាំ យ៉ង់ តាមរយៈអាហារូបករណ៍បាល់ឱប ។ ហើយសូម្បីតែការប្រគួតដែលមនុស្សភាគច្រើនចាត់ទុកថា ប្រហែលជារឿងដ៏គួរឲ្យខ្លាចបំផុតដែលត្រូវធ្វើនៅលើទីលានបាល់ឱបក្តី—តែចំពោះការចាប់បាល់—ខ្ញុំតែងតែធ្វើវាដោយអារម្មណ៍ស្ងប់ស្ងាត់ ។ ខ្ញុំមិនដែលខ្លាចនោះទេ ។ តាមពិត ខ្ញុំចូលចិត្តការប្រគួតបាល់ឱបណាស់ ។

ឪពុករបស់ខ្ញុំបានរំពឹងថាខ្ញុំនឹងមានអាជីពក្នុងវិស័យកីឡា—វាបានក្លាយទៅជាបាល់ឱប មិនមែនកីឡាប្រដាល់ទេ ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាការបំពាក់បំប៉នរបស់ខ្ញុំបានជួយខ្ញុំទាំងឲ្យមានជំនឿ និងទន្ទឹងរង់ចាំដោយសេចក្តីជំនឿ និងក្តីសង្ឃឹមក្នុងភាពមិនច្បាស់លាស់ ។

ឪពុករបស់ វៀ អបអរការមកដល់ទីផ្តាច់ព្រ័ត្ររបស់កូនគាត់នៅលើទីលាន ។

កាលនៅវ័យក្មេង បងប្អូនប្រឈមមុខនឹងរឿងលំបាក និងគួរឲ្យខ្លាចជាច្រើន—បញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួនដូចជាការសម្រេចចិត្តអំពីការអប់រំ អាជីព អាពាហ៍ពិពាហ៍ និងគ្រួសារ ។ ហើយបងប្អូនក៏ប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាកាន់តែធំៗផងដែរ ដូចជាវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច ការល្បួងខាងសង្គម ការចលាចលខាងនយោបាយ និងសូម្បីតែសង្គ្រាម ។ ប៉ុន្តែតាមបទពិសោធន៍ជីវិតផ្ទាល់របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំដឹងថា នៅពេលយើងជ្រើសរើសដាក់ព្រះអម្ចាស់ជាអាទិភាពនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង នោះទ្រង់តែងតែគង់នៅទីនោះដើម្បីដឹកនាំយើងឆ្លងកាត់គ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ ។

ឥទ្ធិពលរបស់មិត្តល្អ និងមនុស្សល្អ

ខ្ញុំមានសំណាងណាស់ ដែលមានមិត្តល្អពេលខ្ញុំត្រឡប់មកផ្ទះពីបេសកកម្មរបស់ខ្ញុំវិញ ។ មិត្តភក្តិម្នាក់ដែលខ្ញុំបានជួបនៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលបណ្ដុះបណ្ដាលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានណែនាំខ្ញុំឲ្យស្គាល់នារីម្នាក់ ដែលក្រោយមកបានក្លាយជាភរិយារបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំមិនដែលមិនឲ្យតម្លៃលើការពិតដែលថា មិត្តភក្តិរបស់បងប្អូនតែងតែកំណត់ភាពជោគជ័យ ឬបរាជ័យរបស់បងប្អូននៅក្នុងជីវិតនោះទេ ។ មិត្តភក្តិ និងអ្នកណែនាំរបស់បងប្អូនអាចជួយបងប្អូនធ្វើការសម្រេចចិត្តដែលនឹងនាំបងប្អូនខិតទៅជិត ឬទៅកាន់តែឆ្ងាយពីព្រះ ។

នៅពេលខ្ញុំនៅក្នុងក្រុមសម័្ពន្ធបាល់ឱបជាតិ ខ្ញុំបានយកគំរូតាម ហ្គីហ្វត និលសិន ដែលធ្លាប់លេងឲ្យសាកលវិទ្យាល័យ ប៊ី.វាយ.យូ. ផងដែរ ពីមុនបន្តទៅក្រុមសម័្ពន្ធបាល់ទាត់ជាតិ ដែលនៅទីបំផុតបានក្លាយជាកីឡាករម្នាក់ ហើយក្រោយមកបម្រើជាពួកចិតសិបនាក់ដែលមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅ ។ ថ្ងៃមួយខ្ញុំបានជួបលោកដោយចៃដន្យនៅលើទីលានវាយកូនហ្គោល ហើយលោកបានផ្តល់ដំបូន្មានដល់ខ្ញុំដែលផ្លាស់ប្តូរដំណើរអាជីពរបស់ខ្ញុំ ។

យើងកំពុងអង្គុយក្នុងឡានវាយកូនហ្គោល ដែលមានតែរូបលោក និងខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ ហើយបន្ទាប់ពីខ្ញុំបានជម្រាបលោកអំពីផែនការរបស់ខ្ញុំដើម្បីបានចូលទូរទស្សន៍ដូចជារូបលោក បន្ទាប់ពីខ្ញុំលេងបាល់ឱបចប់ហើយនោះ លោកក៏បានផ្តល់ដំបូន្មានដល់ខ្ញុំថាកុំឲ្យបន្តអាជីពណា ដែលតម្រូវឲ្យខ្ញុំប្រកួតនៅថ្ងៃអាទិត្យឡើយ ។ តាមរបៀបនោះ ខ្ញុំអាចមានការហៅបម្រើនៅថ្ងៃអាទិត្យ ហើយបម្រើក្នុងសាសនាចក្រជានិច្ច ។

វាសាមញ្ញណាស់ ប៉ុន្តែវាជាដំបូន្មានដែលខ្ញុំមិនបាននឹកឃើញឡើយ ។ ហើយវាបានផ្លាស់ប្តូរដំណើរជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។

ក្រោកឈរឡើងការពារអ្វីដែលអ្នកជឿ ។

អាជីពរបស់ខ្ញុំភាគច្រើននៅសម័្ពន្ធបាល់ទាត់ជាតិ គឺគួរឲ្យខ្លាច និងមិនច្បាស់លាស់ឡើយ ។ មានតែពីរភាគរយនៃកីឡាករបាល់ឱបថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យប៉ុណ្ណោះដែលបន្តទៅសម័្ពន្ធបាល់ទាត់ជាតិ ហើយសូម្បីតែនៅពេលខ្ញុំបានចូលក្រុមក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំអាចត្រូវដកចេញគ្រប់ពេលបានដែរ ។ ដើម្បីនៅបានដូចរូបខ្ញុំគឺជាពរជ័យដ៏មហិមា ប៉ុន្តែការរស់នៅដោយគ្មានផែនការគឺពិបាក ។ វាទាមទារឲ្យមានជំនឿច្រើន ។

នៅក្នុងសម័្ពន្ធបាល់ទាត់ជាតិ យើងប្តូរពីក្រុមមួយទៅក្រុមមួយ ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំធ្វើដំណើរចុះឡើងៗពេញផ្ទៃប្រទេស ។ វាហាក់ដូចជាអស្ចារ្យ ប៉ុន្តែមនុស្សភាគច្រើនមិនឃើញផ្នែកដែលមិនសូវអស្ចារ្យនោះទេ ។ វាពិបាកក្នុងការរស់របៀបនេះ ។ ហើយវាពិបាកក្នុងការរស់នៅជីវិតជាគូស្រករផងដែរ នោះហើយជាហេតុផលមួយ ថាហេតុអ្វីបានជាមានអត្រាលែងលះខ្ពស់បែបនេះក្នុងចំណោមអ្នកមានអាជីពជាអត្តពលិក ។

អ្វីដែលបានជួយនោះគឺថាខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំឈរនៅទីណា ។ ខ្ញុំមានគ្រឹះដ៏រឹងមាំលើព្រះគ្រីស្ទ ហើយខ្ញុំបានធ្វើកិច្ចការទាំងអស់នោះខ្ជាប់ខ្ជួន ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំនៅជិតទ្រង់ និងព្រះវរបិតាសួគ៌ ។

បងប្អូនប្រហែលជាមិនប្រឈមមុខនឹងអាជីពដែលតាមផ្លូវពោរពេញទៅដោយសម្ពាធ និងការល្បួងច្រើននោះទេ ប៉ុន្តែក្នុងករណីរបស់ខ្ញុំ ការក្លាយជាអត្តពលិកអាជីពបានធ្វើឲ្យខ្ញុំឆ្លងកាត់របៀបរស់នៅខុសគ្នាខ្លាំងពីអ្វីដែលខ្ញុំធ្លាប់រស់នៅ ។ ឧទាហរណ៍ នៅពេលយើងទៅដល់ទីក្រុងធំៗ ហើយនៅពេលចាប់ផ្តើមធ្វើដំណើរ មិត្តរួមក្រុមរបស់ខ្ញុំនឹងចង់ចេញទៅលេងខាងក្រៅភ្លាមៗ ហើយចូលរួមក្នុងសកម្មភាពផ្សេងៗដែលមិនស្របតាមបទដ្ឋាននៃដំណឹងល្អ ហើយខ្ញុំដឹងភ្លាមៗថា ខ្ញុំមិនអាចស្របតាមបទដ្ឋានស៊ីយ៉ូន និងបាប៊ីឡូនទាំងពីរបានទេ ។ ខ្ញុំមិនអាចឆ្លើយថា « ចាំខ្ញុំគិតមើលសិនបានទេ » ដើម្បីផ្គាប់ចិត្តពួកគេនោះ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំត្រូវមានជំនឿរឹងមាំ ហើយពន្យល់ពីមូលហេតុដែលខ្ញុំមិនអាចចូលរួមជាមួយពួកគេ ។

វៀ ជាមួយនឹង គាឡា ដែលត្រូវជាភរិយាគាត់ ក្នុងថ្ងៃមង្គលការរបស់ពួកគេ

ខ្ញុំមានសំណាងណាស់ដែលខ្ញុំបានរៀបការកាលខ្ញុំរៀននៅមហាវិទ្យាល័យ ។ នៅពេលខ្ញុំទៅចូលរួមក្នុងសម័្ពន្ធបាល់ទាត់ជាតិ ភរិយារបស់ខ្ញុំ និងកូនអាយុប្រាំមួយខែរបស់យើងនៅជាមួយខ្ញុំ ។ យើងបានរៀបការនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយខ្ញុំដឹងពីអ្វីដែលសេចក្ដីសញ្ញាទាំងនោះមានន័យចំពោះខ្ញុំ និងអ្វីដែលវាតម្រូវពីខ្ញុំ ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងប្រាប់មិត្តរួមក្រុមថា « ទេ ខ្ញុំមិនធ្វើបែបនោះទេ » ។ ហើយនៅពេលពួកគេបង្ខំ ខ្ញុំនឹងនិយាយថា « ប្រពន្ធខ្ញុំ និងខ្ញុំបានរៀបការនៅក្នុងដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់ ជាកន្លែងដែលយើងធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាដ៏ពិសិដ្ឋ ។ សេចក្ដីសញ្ញាទាំងនោះមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ខ្ញុំជាងអ្វីទាំងអស់ » ។

ហើយអ្វីដែលចម្លែកនោះគឺនៅពេលពួកគេបានសួរខ្ញុំនូវសំណួរទាំងនោះ ហើយដឹងយ៉ាងច្បាស់ថា ខ្ញុំជាមនុស្សបែបណា មិត្តរួមក្រុមដដែលទាំងនោះបានចាប់ផ្តើមការពារខ្ញុំ និងគោរពបទដ្ឋាន និងសេចក្តីសញ្ញារបស់ខ្ញុំ ។ វាតម្រូវឲ្យមានភាពក្លាហានដើម្បីក្រោកឈរការពារអ្វីដែលបងប្អូនជឿ និងពេញចិត្ត ។

ការប្រឈមមុខទៅនឹងការល្បួងជាច្រើនគឺគួរឲ្យខ្លាចពីដំបូង ប៉ុន្តែការពឹងផ្អែកលើព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយចងចាំពីភាពពិសិដ្ឋ និងអត្ថន័យនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ខ្ញុំនៅពេលប្រឈមមុខទៅនឹងសម្ពាធតែងតែជួយខ្ញុំឲ្យឈរយ៉ាងរឹងមាំនៅលើផ្លូវនៃសេចក្តីសញ្ញានៅក្នុងអាជីពរបស់ខ្ញុំ ។ បងប្អូនអាចធ្វើដូចគ្នានៅគ្រប់កាលៈទេសៈដែលបងប្អូនឃើញខ្លួនឯងក្នុងដំណើររបស់បងប្អូន ។

ធ្វើតាមព្យាការី

ខ្ញុំដឹងថាក្នុងនាមជាយុវមជ្ឈិមវ័យសព្វថ្ងៃនេះ បងប្អូនកំពុងប្រឈមមុខទៅនឹងភាពមិនច្បាស់លាស់ និងការភ័យខ្លាចយ៉ាងខ្លាំងអំពីអនាគត ។ ហើយបងប្អូនប្រហែលជាឆ្ងល់ថាត្រូវធ្វើយ៉ាងណា និងឆ្លងកាត់វាដោយរបៀបណាបាន ។ ចម្លើយដ៏ងាយស្រួលគឺការធ្វើតាមការណែនាំរបស់ព្យាការី ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ។ នៅពេលព្យាការីនៃព្រះមានប្រសាសន៍ និងផ្តល់អ្វីជាក់លាក់ដល់បងប្អូន នោះវាសាមញ្ញដូចជាគ្រាន់តែធ្វើតាមដំបូន្មាននោះ ។

ខ្ញុំបានកត់សម្គាល់ឃើញថា ប្រធាន ណិលសុន ចូលចិត្តផ្ដល់បញ្ជីសាមញ្ញអំពីអ្វីដែលយើងអាចធ្វើដើម្បីឈរយ៉ាងរឹងមាំក្នុងសេចក្ដីជំនឿរបស់យើង ។ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងមកនេះ លោកបានផ្តល់កិច្ចការប្រាំយ៉ាងដល់សមាជិកនៃសាសនាចក្រដែលត្រូវធ្វើដើម្បីបង្កើនសេចក្តីជំនឿរបស់យើង របៀបប្រាំយ៉ាងដើម្បីបង្កើនសន្ទុះខាងវិញ្ញាណ កិច្ចការបីយ៉ាងដែលបងប្អូនគួរធ្វើនៅពេលបងប្អូនចាប់ផ្តើមឆ្នាំថ្មី និងអ្វីៗជាច្រើនទៀត ។

លោកមិនបានឲ្យយើងធ្វើកិច្ចការច្រើនពេកនោះទេ ។ គ្រាន់តែធ្វើកិច្ចការសាមញ្ញៗប៉ុណ្ណោះ ។ ហើយបើបងប្អូនធ្វើកិច្ចការសាមញ្ញៗទាំងនោះ ហើយមានការតាំងចិត្ត នោះជីវិតបងប្អូននឹងត្រូវផ្លាស់ប្តូរ តាមរយការធ្វើរឿងសាមញ្ញបំផុតទាំងនេះ ។ គ្រឹះនៃសេចក្តីជំនឿរបស់បងប្អូននឹងរឹងមាំ ទោះបីជាមានកាលៈទេសៈដ៏គួរឲ្យខ្លាចក្នុងពិភពលោកក៏ដោយ ។ ធ្វើកិច្ចការទាំងនោះ ហើយបងប្អូននឹងមិនថ្វីនោះទេ ។ បងប្អូននឹងត្រូវបានការពារ ។

វារំឭកខ្ញុំអំពីដំណើររឿងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់របស់ ណាម៉ាន់ ដែលជាមេទ័ពកើតជំងឺឃ្លង់ ។ គាត់បានទៅជួបអេលីសេ ដែលជាព្យាការី ដែលប្រាប់គាត់ឲ្យទៅសម្អាតខ្លួននៅទន្លេយ័រដាន់ប្រាំពីរដង ។ មេព័ទរូបនោះគិតថាល្ងង់ ប៉ុន្តែមនុស្សជុំវិញខ្លួនបានលើកទឹកចិត្តគាត់ក្នុងនាមជាមេទ័ពឲ្យទៅធ្វើ ។ ហើយគាត់មានជំនឿក្នុងការធ្វើដូច្នោះ—ជាអ្វីដែលសាមញ្ញបំផុត ។ ហើយគាត់បានជ្រះស្អាត ។ ( សូមមើល ពង្សាវតារក្សត្រ ទី២ ៥:១–១៥ ) ។

រូបភាព

គ្រួសាររបស់ស៊ីកាហេម៉ា

គ្រួសាររបស់អែលឌើរ ស៊ីកាហេម៉ា

សូមដាក់អនាគតរបស់បងប្អូននៅក្នុងព្រះហស្តរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌

ឥឡូវនេះខ្ញុំប្រហែលជាមិនក្លាយជាកីឡាករប្រដាល់អាជីពទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានរៀនរឿងមួយចំនួន អំពីការប្រឈមមុខទៅនឹងការភ័យខ្លាច ។ ជាមួយនឹងការប្រឈមមុខ និងការសាកល្បងដែលបងប្អូនកំពុងជួបប្រទះឥឡូវនេះក្នុងនាមជាមជ្ឈិមវ័យ ខ្ញុំសូមឲ្យបងប្អូនធ្វើអ្វីៗឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពរបស់បងប្អូន ក្នុងការស្វែងរក និងរក្សាឥទ្ធិពលរបស់ព្រះវិញ្ញាណជាមួយបងប្អូនជានិច្ច ។ នោះគឺជាគន្លឹះ ។ ដូចដែលប្រធាន ណិលសុន បានបង្រៀននាពេលថ្មីៗនេះថា ៖ « សន្ទុះវិជ្ជមានខាងវិញ្ញាណនឹងរក្សាឲ្យយើងឆ្ពោះទៅមុខ ទោះជាមានជំងឺរាតត្បាត រលកស៊ូណាមី ការផ្ទុះភ្នំភ្លើង និងការប្រយុទ្ធប្រដាប់អាវុធដ៏ភ័យខ្លាច និងមិនប្រក្រតីក្ដី ។ សន្ទុះខាងវិញ្ញាណអាចជួយយើងឲ្យតទល់ទៅនឹងការវាយប្រហារដ៏ទុច្ចរិត និងឥតឈប់ឈររបស់ពួកមារសត្រូវ ដែលវាខំបំផ្លាញគ្រឹះខាងវិញ្ញាណរបស់យើងបន្ដិចម្តងៗ » ។^១

កាលនៅពីក្មេង ហើយកាលប្រឈមមុខទៅនឹងស្ថានភាពជាក់ស្តែង នៃការប្តូរទីលំនៅទៅរស់នៅប្រទេសថ្មី ជាជនអន្តោប្រវេសន៍ ខ្ញុំមិនអាចស្រមៃពីជីវិតដែលរស់នៅដោយគ្មានភាពមិនច្បាស់លាស់នោះទេ ។ ខ្ញុំបន្តប្រឈមមុខទៅនឹងភាពមិនច្បាស់លាស់នៅពេញមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំ និងអាជីពរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានរៀនថា ក្នុងនាមជាសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទ យើងអាចប្រឈមមុខទៅនឹងការភ័យខ្លាច ឬឧបសគ្គគ្រប់យ៉ាងដែលស្ថិតនៅលើផ្លូវរបស់យើង ។

ពេលបងប្អូនហ៊ុមព័ទ្ធខ្លួនរបស់បងប្អូនដោយមនុស្សល្អៗ សូមរៀបចំខ្លួន និងឈរការពារជំនឿរបស់បងប្អូន ហើយធ្វើតាមព្យាការី នោះអនាគតនឹងមិនហាក់ដូចជាគួរឲ្យភ័យខ្លាចនោះទេ ។ ហើយបងប្អូននឹងអាចបន្តឆ្ពោះទៅមុខដោយសេចក្តីជំនឿ ទោះជាមានភាពភ័យខ្លាច ឬ ភាពមិនច្បាស់លាស់ក្តី ។ នៅពេលបងប្អូនដាក់អនាគតរបស់បងប្អូននៅក្នុងព្រះហស្តនៃព្រះវរបិតាសួគ៌ជាទីស្រឡាញ់របស់បងប្អូន នោះបងប្អូនអាចទុកចិត្តថា ទ្រង់នឹងគង់នៅទីនោះសម្រាប់បងប្អូនជានិច្ច ។