‘Het garment van het heilig priesterschap’, Liahona, september 2024.
Het garment van het heilig priesterschap
Als onderdeel van de tempelbegiftiging hebben we een heilige, stoffelijke herinnering aan onze verbonden gekregen, een symbool van de Heiland zelf.
Detail, Adam en Eva, Douglas M. Fryer
Ongeacht de voorbereiding die ze ongetwijfeld hadden gekregen en de troostende woorden die ze zich probeerden te herinneren, moet het voor Adam en Eva een grote schok zijn geweest om hun paradijselijke hof van Eden te verlaten en een gevallen wereld binnen te gaan.
In het volle besef van de ernst van hun situatie realiseerden ze zich wat het betekende om hun rustige, zorgeloze leven in te ruilen voor een wereld van tegenstellingen, van zweet, doornen en verdriet, met in het vooruitzicht iets dat ‘de dood’ heette. Ze zullen in het begin niet hebben geweten wat dit allemaal betekende, maar ze kwamen er al snel achter dat elke dag nieuwe pijn kon brengen. Het pijnlijkste van alles was het besef dat ze dit alles gescheiden van hun Vader in de hemel moesten doorstaan, wat Mozes later zou omschrijven als ‘uit zijn tegenwoordigheid gesloten’.
Wat moet het voor Adam en Eva een troost zijn geweest om zich, ondanks die scheiding en de eenzaamheid in een koude, sombere wereld, één ding te herinneren: dat er hun beloften waren gedaan – heilige, eeuwige beloften die verbonden worden genoemd. Ze hadden beloofd dat ze hun Vader hun leven lang zouden gehoorzamen, en Hij had beloofd in een Heiland te voorzien, die hun pijn en verdriet zou verlichten, voor hun fouten verzoening zou doen en hen weer veilig in zijn tegenwoordigheid zou terugbrengen.
Maar hoe gingen deze stervelingen onthouden wat ze hadden beloofd? Hoe konden ze zich bewust blijven van hun hachelijke situatie – altijd, dag en nacht?
Herinnering aan onze verbonden
Als herinnering gaf Hij hun ‘kleren van vellen’. Dat was een prachtig geschenk, en het kwam zeer gelegen. Nadat Adam en Eva van de verboden vrucht hadden gegeten, waren ze zich er vrijwel onmiddellijk van bewust dat ze naakt waren. Eerst probeerden ze hun naaktheid te bedekken met vijgenbladeren. Toen probeerden ze zich voor de Heer te verbergen, omdat ze bang waren dat die bladeren ontoereikend zouden zijn. (Die dwaze handeling toont aan dat ze de gevolgen van de sterfelijkheid begonnen te ondervinden!) Sindsdien nodigt onze liefdevolle Vader zijn kinderen uit om zich niet te verbergen, maar tot Hem te komen. En net als met de kleren van vellen en allerlei kledingstukken sindsdien, laat Hij ons in zijn barmhartigheid niet naakt, maar bekleedt Hij de gehoorzamen met een ‘mantel van gerechtigheid’, een herinnering aan onze beloften en verbonden. Deze ‘klederen van het heil’ symboliseren de grootste gave van allemaal, de verzoening van Jezus Christus.
Het garment is een symbool van de Heiland
Deze gedachten over Adam en Eva en verbonden en kleding zijn uiteraard meer dan een denkoefening. We kunnen ons vrij makkelijk voorstellen hoe Adam en Eva zich moeten hebben gevoeld, want ook wij krijgen met moeilijkheden te maken in deze gevallen wereld. Ook wij zijn uit de tegenwoordigheid van God verbannen, en bij elke overtreding vergroten we de afstand. Wij hebben dezelfde Heiland gekregen als Adam en Eva, namelijk Jezus Christus van Nazareth, de Alfa en de Omega, de Zoon van de levende God. Net als Adam en Eva hebben wij verbonden met God gesloten. En als onderdeel van de tempelbegiftiging hebben we een heilige stoffelijke herinnering aan die verbonden gekregen, een symbool van de Heiland zelf. In onze bedeling wordt die herinnering het garment van het heilig priesterschap genoemd.
We dragen dit garment onder onze bovenkleding. Welke taken ik ook heb, welke rol ik ook te spelen heb, wat de plichten van het dagelijks leven ook vereisen, aan de basis van dit alles liggen mijn verbonden – altijd en voor eeuwig. Aan de basis van dat alles bevinden zich die heilige beloften waar ik me wanhopig aan vastklamp. Ik pronk niet openlijk met het garment en praat er niet over, en hetzelfde geldt voor mijn verbonden. Ik houd ze juist dicht bij mij, zo dichtbij mogelijk. Ze zijn zeer persoonlijk en uiterst heilig.
Als we die verbonden, die wederzijdse beloften in gedachten houden, zullen we het garment ons leven lang dragen. Dit gebruik weerspiegelt ons verlangen om de Heiland voortdurend ons leven te laten beïnvloeden. Andere geliefde symbolen zijn occasioneel. We worden maar één keer in ons leven gedoopt. We nemen één keer per week aan het avondmaal deel. We gaan naar de tempel als onze omstandigheden dat toelaten. Maar het garment van het heilig priesterschap is anders. Dat symbool eren we dag en nacht.
Dat doen we met onze verbonden ook. We veronachtzamen ze niet uit gemakzucht of nonchalance, we passen ze niet aan de heersende mode of maatschappelijke trends aan. Een discipel van Jezus Christus moet zijn levensstijl aanpassen aan zijn verbonden, niet andersom.
Als we het garment aandoen, doen we, zoals het Eerste Presidium heeft gezegd, een heilig symbool van Jezus Christus aan. Waarom zouden we dan ooit een uitvlucht zoeken om dat symbool uit te trekken? Waarom zouden we onszelf de belofte van macht, bescherming en genade ontzeggen die het garment vertegenwoordigt? Als we het garment tijdelijk moeten uitdoen, moeten we er juist naar verlangen het zo snel mogelijk weer aan te trekken, omdat we goed weten welke beloften en gevaren er met onze verbonden gepaard gaan. Bovenal gedenken we het kruis en het lege graf van Christus.
Sommige mensen zeggen misschien: ‘Ik gedenk Jezus op andere manieren.’ En dan zeg ik: ‘Dat is geweldig. Hoe meer, hoe beter. Laten we allemaal zoveel mogelijk manieren bedenken waarop we onze belofte om ‘Hem altijd indachtig te zijn’ kunnen nakomen. Maar het zou dom zijn om dan bewust het geheugensteuntje te negeren dat de Heer zelf aan de begiftigden heeft gegeven, namelijk het garment van het heilig priesterschap.
Jezus Christus en zijn evangelie betekenen alles voor mij. Mijn eeuwige hoop en verlangens, alles wat mij dierbaar is, hangt van Hem af. Hij is ‘de Rots van mijn redding’, mijn toegang tot mijn hemelse Vader, mijn enige weg terug naar wat ik ooit had en nu weer wil hebben, en nog veel meer. Zijn geschenk aan ons is het rijkelijkste geschenk dat ik ooit heb ontvangen, het rijkelijkste ooit gegeven – gekocht met oneindig lijden, geschonken aan een oneindig aantal mensen, uit oneindige liefde verleend. De dorens en distels, de pijn en smart, het verdriet en de zonde van deze gevallen wereld zijn alle ‘in Christus verzwolgen’.
Daarom draag ik het garment van het heilig priesterschap al 64 jaar dag en nacht – gepaste uitzonderingen daargelaten – sinds ik als 19-jarige mijn begiftiging ontving: omdat ik Hem liefheb en de beloften die eraan verbonden zijn nodig heb.
Vragen over het dragen van het garment?
Misschien leest u dit artikel in de hoop dat ik een bepaalde vraag over het garment zal beantwoorden. U hoopt misschien op een ‘Aldus zegt de Here’, of zelfs op een ‘Aldus zeggen zijn dienstknechten’, over een kwestie die u nauw aan het hart ligt. Uw vraag kan voortkomen uit uw persoonlijke situatie met betrekking tot werk, lichaamsbeweging, hygiëne, klimaat, fatsoen, sanitaire voorzieningen of zelfs een medische aandoening.
Antwoorden op dergelijke vragen staan in temples.ChurchofJesusChrist.org en in paragraaf 38.5 van het Algemeen handboek. Met persoonlijke kwesties kunt u wellicht ook terecht bij een vertrouwenswaardig familielid of leidinggevende. Er worden ook duidelijke instructies in de voorverordeningen gegeven, en weet dat uw Vader in de hemel er altijd en eeuwig voor u is. Hij kent u, houdt van u, en begrijpt perfect waar u mee te maken hebt. Hij kan haast niet wachten tot u Hem die vragen persoonlijk stelt.
Foto van de torenspits van de St. Georgetempel (Utah, VS)
Begrijp me niet verkeerd. Als u om goddelijke leiding vraagt, zal de Geest u niet inspireren om minder te doen dan u is uitgelegd in de instructie in de tempel of de profetische raad van het Eerste Presidium in hun recente verklaring. Een liefdevolle Vader zal u niet laten redeneren dat u niet alles hoeft te doen wat u kunt om volgens zijn normen van toewijding en fatsoen te leven, zodat u nu en voor eeuwig kunt worden gezegend. Maar zal Hij begrip opbrengen voor uw vragen, en u helpen om gezegend te worden doordat u het garment respecteert en uw verbonden nakomt? Jazeker! Mag u eventueel ook deskundige artsen of therapeuten raadplegen? Natuurlijk! Mag u uw gezond verstand negeren of het doel voorbijzien? Doe dat alstublieft niet.
Ik kan niet al uw vragen beantwoorden. Ik kan niet eens al mijn eigen vragen beantwoorden. Maar als apostel van de Heer Jezus Christus kan ik u wel beloven dat een liefdevolle God u zal helpen. Hij wenst u alle succes en zegeningen toe, op manieren die u nu niet kunt bevatten of voorzien, als u de verbonden nakomt die u met Hem hebt gesloten.