ការបង្រៀនកុមារពិការ
ព្រះអង្គសង្រ្គោះ បានបង្រៀនថា « ឯកូនចៅទាំងប៉ុន្មានរបស់អ្នក នឹងធ្វើជាសិស្សរបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយវារាល់គ្នានឹងមានសន្តិសុខជាបរិបូរណ៍ » ( នីហ្វៃទី 3 22:13 ) ។
អ្នកដឹកនាំអង្គការបឋមសិក្សាមានការទទួលខុសត្រូវដ៏សំខាន់មួយ ដើម្បីបង្រៀនដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទៅដល់កូនចៅទាំងអស់ រួមមានទាំងអ្នកដែលពិការផងដែរ ។ អង្គការបឋមសិក្សា គឺជាកន្លែងមួយ ដែលកុមារគ្រប់រូប គួរតែត្រូវបានស្វាគមន៍ ស្រឡាញ់ ចិញ្ចឹមបីបាច់ និងរាប់បញ្ចូល ។ នៅក្នុងបរិយាកាសនេះ វាមានភាពងាយស្រួលជាងសម្រាប់កុមារទាំងអស់យល់ អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយដើម្បីដឹង និងស្គាល់ឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
កុមារម្នាក់ៗ មានតម្លៃចំពោះព្រះ ។ កុមារម្នាក់ៗត្រូវការសេចក្តីស្រឡាញ់ ការគោរព និងការគាំទ្រ ។
សូមប្រឹក្សាជាមួយនឹងអ្នកដទៃ នៅពេលអ្នកធ្វើការ សម្របសម្រួលសេចក្តីត្រូវការ របស់កុមារពិការនៅក្នុងអង្គការបឋមសិក្សារបស់អ្នក ។
-
ប្រឹក្សាជាមួយនឹងឪពុកម្តាយរបស់កុមារ ។ជាធម្មតា ឪពុកម្តាយស្គាល់កូនៗរបស់ពួកគេជាងនរណាផ្សេងទៀតទាំងអស់ ។ ពួកគាត់អាចបង្រៀនដល់អ្នក អំពីរបៀបដើម្បីសម្របសម្រួលសេចក្តីត្រូវការរបស់គាត់ ឬនាង យកចិត្តទុកដាក់ និងរបៀបជាទីពេញចិត្តក្នុងការរៀនសូត្ររបស់កុមារនោះ ។ ឧទាហរណ៍ កុមារមួយចំនួនឆ្លើយតបយ៉ាងល្អជាពិសេសចំពោះតន្រ្តីល្អប្រសើរជាងចំពោះរឿងនិទាន រូបភាព ព្រះគម្ពីរ ឬការធ្វើកាយវិការ ។ ចូរប្រើវិធីសាស្រ្តការបង្រៀនផ្សេងៗគ្នា ត្រូវប្រាកដថា មានរួមបញ្ចូលនូវវិធីទាំងឡាយ ដែលជួយកុមារម្នាក់ៗរៀនបានល្អបំផុត ។
កុមារពិការមួយចំនួន ឆើ្លយតបយ៉ាងល្អចំពោះសញ្ញារូបភាពជំនួយចក្ខុ ។ សូមប្រើអក្សរទាំងឡាយ ដូចជាសញ្ញាដែលបង្ហាញនៅទីនេះ ដើម្បីចង្អុលបង្ហាញថា ពេលណាគឺជាពេលសម្រាប់អធិស្ឋាន ជាពេលត្រូវស្ងាត់ស្ងៀម ឬពេលច្រៀង ។
រូបភាពមាននៅ sharingtime.lds.org
-
ប្រឹក្សាជាមួយនឹងអ្នកដឹកនាំថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា និងគ្រូបង្រៀនដទៃទៀត ។ អធិស្ឋាន និងធ្វើការជាមួយគ្នា ដើម្បីរកវិធីជួយដល់កុមារគ្រប់រូប រៀនដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ ។
សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម ស្តីអំពីរបៀបដើម្បីជួយកុមារដែលមានតម្រូវការពិសេស សូមមើល Teaching, No Greater Call ទំព័រ 38–39 និងdisabilities.lds.org ។
-
ប្រឹក្សាជាមួយនឹងក្រុមប្រឹក្សាវួដ ។អ្នកដឹកនាំបព្វជិតភាព និងអ្នកដឹកនាំអង្គការជំនួយដទៃទៀត អាចមានគំនិតយោបល់អំពី របៀបដើម្បីជួយដល់កុមារដែលមានតម្រូវការជាពិសេស ។ នៅក្នុងវួដមួយ ក្រុមសង្ឃជាន់ខ្ពស់បានសុំដើម្បីផ្តល់ « ជីតាមួយរូប សម្រាប់ថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា » ជារៀងរាល់សប្តាហ៍ ដើម្បីអង្គុយជាមួយនឹងកុមារា ដែលប្លែកពីធម្មតា ។ ( ជាពិសេស គួរតែមានបុគ្គលតែម្នាក់ធ្វើដូច្នេះជារៀងរាល់សប្តាហ៍ ។ ) ការណ៍នេះ បានជួយកុមារាផ្តោតទៅលើមេរៀន និងទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ ។
អែលឌើរ អិម រ័សល បាឡឺដ បានបង្រៀនថា « ច្បាស់ណាស់ថា យើងទាំងអស់គ្នា ដែលត្រូវបានប្រគល់ឲ្យមើលកុមារដ៏មានតម្លៃ គឺត្រូវបានប្រគល់ឲ្យនូវកិច្ចការដ៏ពិសិដ្ឋ និងដ៏ថ្លៃថ្នូរមួយ ត្បិតយើងគឺជាមនុស្សដែលព្រះត្រូវបានតែងតាំងឱបក្រសោបដល់កុមារតូចៗនាសព្វថ្ងៃនេះ ដោយក្តីស្រឡាញ់ និងភ្លើងនៃសេចក្តីជំនឿ និងការយល់ដឹង អំពីអត្តសញ្ញាណថាពួកគេជានរណា » ( « Great Shall Be the Peace of Thy Children » Ensign ខែមេសា ឆ្នាំ 1994 ទំព័រ 60 ) ។