Lekcja 10

Poszukujcie prawdy

Wprowadzenie

Dzieci Boże zachęcane są do tego, aby „[szukały] wiedzy, przez naukę jak i przez wiarę” (NiP 88:118). Odnoszenie się do tego wzoru umożliwia każdemu z nas korzystanie z pomocy Ducha Świętego w procesie nauki. Internet i inne źródła dostarczają nam obecnie mnóstwo informacji — po części prawdziwych, po części fałszywych i po części wprowadzających w błąd. Dotyczą one doktryny, historii i stanowiska Kościoła w kwestiach społecznych. Dlatego niezmiernie ważne jest, abyśmy w odróżnianiu prawdy od błędu polegali na Duchu Świętym. Nauka rozpoznawania i korzystania z właściwych źródeł informacji jest częścią tego procesu.

Dodatkowe źródła

Dieter F. Uchtdorf, „Co to jest prawda?” (Uroczyste spotkanie Kościelnego Systemu Edukacji, 13 stycznia 2013 roku), lds.org/broadcasts.
„Gospel Learning”, Gospel Topics, lds.org/topics.

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 88:118, 121–126

Wzór zdobywania wiedzy

Przeczytaj na głos następujący opis dotyczący szkoły proroków, założonej w Kirtland w stanie Ohio:

„W 1833 roku Prorok i grupa świętych w Kirtland mieli wyjątkową okazję do studiowania ewangelii. W styczniu tego roku, zgodnie z nakazem Pana (zob. NiP 88:127–141), Prorok zorganizował szkołę proroków, aby szkolić posiadaczy kapłaństwa w ich służbie i przygotować ich do głoszenia ewangelii. Zajęcia tej szkoły odbywały się na pierwszym piętrze sklepu Newela K. Whitneya, gdzie mieszkał Prorok. W lekcjach uczestniczyło około 25 braci. Niektórzy przebywali setki kilometrów, aby skorzystać z przywileju studiowania ewangelii w pokoju o powierzchni nie większej niż około 3 na 4 m. Wielu z tych mężczyzn zostało później Apostołami, Siedemdziesiątymi i innymi przywódcami Kościoła. Choć Prorok i inni bracia czasami studiowali język, przede wszystkim koncentrowali się na uczeniu się doktryn ewangelii, oddając się pilnej nauce od wczesnego rana do późnego popołudnia. Zajęcia w tej szkole trwały przez 4 miesiące, w późniejszym czasie powstały podobne szkoły w Kirtland oraz w Missouri, które zrzeszały setki uczestników” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 261).

Wyjaśnij, że rozdział: Nauki i Przymierza 88 zawiera instrukcje Pana skierowane do uczniów szkoły proroków. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu werset: Nauki i Przymierza 88:118 i wyszukali wzór zdobywania wiedzy, zalecany przez Pana. Przedyskutujcie następujące pytania:

Jak myślicie, co to znaczy „[szukać] wiedzy przez naukę, jak i przez wiarę”?
W jaki sposób stosowanie tego wzoru może zwiększyć naszą zdolność do nauki? (Uczniowie mogą udzielić różnych odpowiedzi, ale upewnij się, iż rozumieją, że kiedy w procesie uczenia się odnosimy się do wiary, uzyskujemy pomoc Pana).

Poproś kilku uczniów, aby po kolei przeczytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 88:121–126, który zawiera dalsze instrukcje Pana dotyczące szkoły proroków. Pozostałych uczniów poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyszukali zasady, które pomagają nam zrozumieć, w jaki sposób zdobywać wiedzę przez wiarę. Możesz zaproponować uczniom, żeby zaznaczyli to, co znajdą. Kiedy uczniowie będą opowiadać o tym, co znaleźli, zapisuj ich odpowiedzi na tablicy. Możesz zaproponować uczniom, aby na marginesie swoich pism świętych obok tego fragmentu zapisali zwrot: „zasady zdobywania wiedzy przez wiarę”. (Uwaga: Sporządzanie notatek na marginesie pism świętych może pomóc uczniom sprawniej odnajdywać i zapamiętywać ważne zasady). Jeśli czas na to pozwoli, możesz poprosić uczniów, aby odszukali dodatkowe zasady w wersetach: Alma 32:28, 41–43 i Ew. Jana 7:17.

W jaki sposób życie zgodnie z tymi zasadami pomaga nam zdobywać wiedzę przez naukę i przez wiarę? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, podkreśl, że stosowanie się do tych zasad pomoże nam uzyskać pomoc Ducha).
W jaki sposób, posiadanie towarzystwa Ducha Pana wpływa na poszukiwanie prawdy?

Nauki i Przymierza 91:1–6

Odróżnianie prawdy od błędu

Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Rady Prezydenta Kościoła i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:

„Nigdy w historii świata nie było łatwiejszego dostępu do tak wielu informacji — niektóre z nich są prawdziwe, niektóre fałszywe, a wiele z nich zawiera część prawdy.

W konsekwencji nigdy w historii świata nie było ważniejsze dowiedzieć się, jak poprawnie odróżnić prawdę od błędu” („Co to jest prawda?” [Uroczyste spotkanie Kościelnego Systemu Edukacji, 13 stycznia 2013 roku], str. 3, lds.org/broadcasts).

Jakie mogą spotkać nas konsekwencje, jeśli nie nauczymy się odróżniać prawdy od błędu?

Napisz na tablicy następujące pytanie:

W jaki sposób możemy poprawnie odróżnić prawdę od błędu?

Wyjaśnij, że w objawieniu zawartym w rozdziale: Nauki i Przymierza 91 Józef Smith został poinstruowany, w jaki sposób odróżnić, czy to, co czytał w apokryfie, jest prawdą. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos nagłówek rozdziału 91, a pozostali uczniowie niech w tym czasie śledzą tekst w swoich pismach świętych. Następnie poproś uczniów, aby w czasie wspólnego studiowania rozdziału: Nauki i Przymierza 91, wspólnie zastanowili się nad pytaniem zapisanym na tablicy.

Wyjaśnij, że apokryf to zbiór świętych ksiąg Żydów. Początkowo księgi te nie wchodziły w skład hebrajskiej Biblii (czyli Starego Testamentu), ale na krótko przed nastaniem ery Chrystusowej zostały one dołączone do Biblii przekładu greckiego. Wieki później, kiedy pierwsi chrześcijanie skompletowali księgi Biblii, dodali do niej apokryfy jako załącznik. Niektóre chrześcijańskie wyznania uznają apokryfy za pismo święte, ale są i takie, które nie wierzą, że mogły być one napisane pod natchnieniem. Egzemplarz Biblii, którego Józef Smith używał w procesie tłumaczenia, zawierał apokryfy. Józef zapytał Pana, czy jego tłumaczenie powinno obejmować te księgi.

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 91:1–3.

Czego Józef Smith dowiedział się na temat apokryfu? (Możesz wyjaśnić, że interpolacja polega na dodaniu do manuskryptu partii materiału, który w rezultacie może czasami zmienić treść lub znaczenie oryginalnego tekstu).

Poproś innego ucznia, aby przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 91:4–6.

W jaki sposób zastosowanie wskazówek znajdujących się w: wersetach 4–6 pomoże nam odróżnić prawdę od błędu i ocenić wiarygodność tego, co czytamy? (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale powinni rozpoznać następującą prawdę: Duch Święty pomoże nam przekonać się, czy to, co czytamy, jest prawdą).

Wyjaśnij, że nadmiar informacji dostępnych w Internecie sprawił, że wszyscy potrzebujemy duchowego daru rozpoznawania (zob. NiP 46:23), abyśmy mogli odróżnić prawdę od błędu. (Więcej informacji o tym, dlaczego dar rozpoznawania jest tak ważny w naszym życiu, można uzyskać w przesłaniu Starszego Davida A. Bednara „Quick to Observe”, Ensign lub Liahona, grudzień 2006, str. 31–36).

Rozdaj każdemu uczniowi kopię poniższej wypowiedzi Starszego Stevena E. Snowa, Siedemdziesiątego. Poproś uczniów, aby prześledzili dwa pierwsze akapity tej wypowiedzi i odszukali wskazówki, których Starszy Snow udzielił odnośnie do oceny informacji dotyczących historii i nauk Kościoła.

Ocena informacji z zakresu historii Kościoła

Podwaliny Przywrócenia — Lekcja 10

Starszy Steven E. Snow, Siedemdziesiąty, powiedział:

„W Internecie na wyciągnięcie ręki dostępne są wszelkie rodzaje informacji — dobre, złe, prawdziwe, nieprawdziwe — w tym informacje na temat historii Kościoła. Możecie przeczytać wiele rzeczy na temat naszej historii, ale ważne jest to, aby po przeczytaniu zrozumieć kontekst tych informacji. Niektóre informacje w Internecie są wyrwane z kontekstu i w takiej sytuacji trudno dostrzec całokształt okoliczności.

Informacje, które starają się skompromitować Kościół, są na ogół bardzo subiektywne i niesprawiedliwe. Powinniśmy zatem sięgać do źródeł, które w sposób obiektywny opisują nasze przekonania i historię. Niektóre strony internetowe są bardzo nieprzychylne i mogą przedstawiać informacje w sposób wywołujący sensację. Szukajcie zatem źródła u znanych i cenionych historyków, niezależnie od tego, czy są oni członkami Kościoła, czy też nie.

Niektórzy młodzi ludzie są zaskoczeni i zszokowani anty–mormońskimi materiałami publikowanymi w Internecie, ponieważ nie są na nie przygotowani i nie są odpowiednio wzmocnieni. Być może nie poświęcili wystarczającej ilości czasu na sprawy duchowe i tym samym nie przygotowali i nie wzmocnili samych siebie na to, co może ich spotkać. Kiedy życiowe doświadczenia sprawiają, że tracą grunt pod nogami, ważne jest, aby czynili te podstawowe rzeczy, o których zawsze mówimy: nie ustawali w studiowaniu pism świętych i szczerze modlili się do naszego Ojca Niebieskiego. Te podstawowe czynności przygotują nas na wszelkiego rodzaju przeciwności, w tym na anty–mormońskie materiały, na które możemy się natknąć w sieci” („Balancing Church History”, New Era, czerwiec 2013, str. 21–22).

W jaki sposób możecie zastosować nauki Starszego Snowa, dotyczące oceny wiarygodności tego, co czytacie na temat Kościoła? Odpowiedzcie, mając na uwadze to, że musimy z pewną dozą ostrożności oceniać źródła informacji dotyczące historii i nauk Kościoła.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali trzeci akapit wypowiedzi Starszego Snowa. Następnie omówcie odpowiedzi na poniższe pytanie:

W jaki sposób rada Starszego Snowa może pomóc wam, kiedy napotkacie informacje, które mogą kwestionować wasze przekonania?

Pozostawanie wiernym mimo pojawiających się pytań

Wyjaśnij, że członkowie Kościoła mogą czasami mieć pytania lub nawet wątpliwości odnośnie do doktryny, historii lub stanowiska Kościoła w kwestiach społecznych. Przeczytaj wraz z uczniami następującą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa:

„Posiadanie pytań jest czymś naturalnym — szczere dociekania są jak żołądź, z którego często kiełkuje i wyrasta wspaniały dąb zrozumienia. Jest niewielu członków Kościoła, którzy tym czy innym razem nie zmagali się z poważnymi lub drażliwymi kwestiami. Jednym z celów Kościoła jest pielęgnowanie i kultywowanie nasiona wiary — nawet w czasami piaszczystej glebie wątpliwości i niepewności” („Chodźcie, przyłączcie się do nas”, Ensign lub Liahona, listopad 2013, str. 23).

Rozdaj wszystkim uczniom po jednej kopii ulotki „Odróżnianie prawdy od błędu”, która zawiera wskazówki przywódców Kościoła dla osób, które mają pytania lub wątpliwości. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali wypowiedzi zawarte w tej ulotce i wyszukali zasady, które mogą pomóc ludziom we właściwy sposób odnieść się do pytań lub wątpliwości. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby wytłumaczyli, w jaki sposób to, czego się dowiedzieli z tej ulotki, może pomóc komuś, kto ma pytanie lub wątpliwość dotyczącą doktryny, historii lub stanowiska Kościoła w kwestiach społecznych.

Na zakończenie lekcji podkreśl, że pomimo tego, iż na pewne pytania nie znajdziemy odpowiedzi w czasie naszego życia, to jednak możemy znaleźć odpowiedzi na najważniejsze pytania, kiedy przestrzegamy przykazań, sięgamy do właściwych źródeł informacji — w szczególności do słów żyjących proroków — poszukujemy wskazówek poprzez modlitwę i wykazujemy się cierpliwością i wiarą.

Poproś uczniów, aby opowiedzieli o doświadczeniach, w których odczuli, że Pan ich poprowadził i pomógł im odnaleźć prawdę oraz odpowiedział na ich modlitwy.

Zachęć uczniów, aby ponownie przejrzeli wypowiedzi zawarte w ulotce. Poproś ich, aby stosowali radę zawartą w dzisiejszej lekcji, mówiącą o tym, że powinniśmy szukać wiedzy przez nauką i przez wiarę.

Materiały do studiowania dla uczniów

Nauki i Przymierza 88:118–126; 91:1–6.
Dieter F. Uchtdorf, „Co to jest prawda?” (Uroczyste spotkanie Kościelnego Systemu Edukacji, 13 stycznia 2013 roku), lds.org/broadcasts.

Odróżnianie prawdy od błędu

Podwaliny Przywrócenia — Lekcja 10

We wszystkich dyspensacjach ewangelii siły zła przeciwstawiały się Bogu i Jego dziełu. Jednak dzieło Boga nie ostanie zniweczone. W tych dniach ostatnich kamień został wyrżnięty z góry i „potoczy się […] dopóki nie wypełni całej ziemi” (NiP 65:2). Niemniej jednak, ponieważ poszczególni członkowie Kościoła mogą zostać oszukani, każdy z nas musi „[czuwać] i nie [ustawać] w modlitwie” (3 Nefi 18:18).

„Nie musimy w tej dobie oświecenia, kiedy przywrócona została pełnia ewangelii, żeglować po nieznanych morzach czy przemierzać nieoznaczonych szlaków w poszukiwaniu prawdy. Kochający Ojciec w Niebie wyznaczył nasz kurs i dał nam niezawodną mapę — posłuszeństwo. Poznanie prawdy i odpowiedzi na największe pytania osiągniemy, kiedy będziemy posłuszni przykazaniom Boga” (Thomas S. Monson, „Posłuszeństwo przynosi błogosławieństwa”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 89).

„Moi drodzy przyjaciele […] — proszę, najpierw zwątpcie we własne wątpliwości, zanim zwątpicie we własną wiarę. Nigdy nie możemy pozwolić na to, by uwięziły nas wątpliwości i odgrodziły od boskiej miłości, pokoju i darów, które przychodzą dzięki wierze w Pana Jezusa Chrystusa” (Dieter F. Uchtdorf, „Chodźcie, przyłączcie się do nas”, Ensign lub Liahona, listopad 2013, str. 23).

„Szatan jest wielkim kłamcą, ‘[oskarżycielem] braci naszych’ [Objawienie 12:10], ojcem wszystkich kłamstw [zob. Ew. Jana 8:44], który ciągle stara się nas zwodzić, aby mógł nas przemóc [zob. NiP 50:3] […].

Jego główną strategią wobec tych, którzy już przyjęli prawdę, jest zasianie wątpliwości. Na przykład sprawia, że wielu członków Kościoła potyka się, kiedy odkrywa informacje na temat Kościoła, które, jak się wydaje, zaprzeczają temu, czego dowiedzieli się wcześniej.

Jeśli doświadczacie czegoś takiego, pamiętajcie, że w tych czasach pełnego dostępu do informacji jest wielu takich ludzi, którzy zasiewają wątpliwości na każdy temat, w każdym czasie i każdym miejscu […].

Zawsze jest dobrze pamiętać, iż to, że coś zostało wydrukowane, pojawiło się w Internecie, jest często powtarzane lub ma silną grupę zwolenników, nie czyni danych informacji prawdziwymi.

Czasami nieprawdziwe twierdzenia lub informacje są przedstawiane w taki sposób, że wydają się całkiem wiarygodne […].

To, co teraz może wydawać się sprzeczne, może być w doskonały sposób zrozumiałe, kiedy poszukamy bardziej wiarygodnych informacji i je przyjmiemy” (Dieter F. Uchtdorf, „Co to jest prawda?” [Uroczyste spotkanie Kościelnego Systemu Edukacji, 13 stycznia 2013 roku], lds.org/broadcasts).

„Kiedy zaczniemy od porównania współczesnych obyczajów i nauk z tym, co wiemy o planie Bożym, z założeniami opartymi na słowie Boga i z naukami Jego żyjących proroków, […] wtedy stąpać będziemy przez wieczność po bezpiecznym gruncie” (Dallin H. Oaks, „As He Thinketh in His Heart” [wieczór ze Starszym Dallinem H. Oaksem, 8 lutego 2013 roku], lds.org/broadcasts).

„W chwili trwogi czy zwątpienia bądź w trudnych czasach stójcie twardo na ziemi, którą już zdobyliście, nawet jeśli jest to mały skrawek […]. Kiedy nadejdą te chwile i pojawią się problemy, których rozwiązanie nie jest od razu widoczne, trzymajcie się kurczowo tego, co już wiecie i mocno trwajcie, aż otrzymacie więcej wiedzy” („Wierzę”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 93–94).

„Możemy przypomnieć osobie szczerze poszukującej odpowiedzi, że Internet tak naprawdę nie zawiera filtra ‘prawdy’. Niektóre informacje, bez względu na to jak bardzo są przekonywające, są po prostu nieprawdziwe” (Neil L. Andersen, „Józef Smith”, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 29).

„Odpowiedzi na duchowe pytania przychodzą do tych, którzy nie zatwardzają swych serc, którzy pytają z wiarą, wierząc, że otrzymają i którzy pilnie przestrzegają przykazań” (Paul V. Johnson, „A Pattern for Learning Spiritual Things” [przemówienie do nauczycieli religii w Kościelnym Systemie Edukacji, 7 sierpnia 2012 roku], si.lds.org).

„Postrzeganie Kościoła […] oczyma jego przeciwników [jest] niczym rozmowa z Judaszem, na podstawie której próbujemy zrozumieć Jezusa” (Neal A. Maxwell, „All Hell Is Moved” [uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga, 8 listopada 1977 roku], str. 3, speeches.byu.edu).