Lekcja 15

Siła pośród przeciwności

Wprowadzenie

W latach 1837 i 1838 duch krytyki, waśni i odstępstwa rozprzestrzenił się pośród niektórych przywódców i członków Kościoła w Kirtland w Ohio i na północy stanu Missouri. Problemy nasiliły się, kiedy niektórzy ludzie otwarcie sprzeciwili się Prorokowi Józefowi Smithowi. Doświadczenia tych pierwszych świętych uczą nas, że kiedy zmagamy się z przeciwnościami, to otrzymujemy duchową siłę, jeśli żyjemy w prawości i popieramy sługi Pana.

Dodatkowe źródła

„Beware the Bitter Fruits of Apostasy”, rozdział 27. w: Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str. 315–326.
Jeffrey R. Holland, „Lekcje z więzienia Liberty” (ognisko Kościelnego Systemu Edukacji, 7 września 2008), strona internetowa: lds.org/broadcasts.
Neil L. Andersen, „Próba waszej wiary”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 39–42.

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 112:10–15

Odstępstwo w Kirtland w Ohio

Napisz na tablicy następujące słowa: złość, obraza, zazdrość. Poproś uczniów, aby zastanowili się nad sytuacjami, w których ogarnęły ich te uczucia.

Pokaż poniższą historię i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos. Poproś uczniów, aby zastanowili się, co wywołało u Thomasa B. Marsha takie właśnie uczucia.

Wkrótce po powołaniu na Apostoła, w roku 1835, Thomas B. Marsh został wyznaczony na Prezydenta Kworum Dwunastu Apostołów. Wiosną 1837 roku Prezydent Marsh dowiedział się, że jeden z Dwunastu Apostołów, Starszy Parley P. Pratt planuje wyruszyć na misję do Anglii bez jego przyzwolenia. Prezydent Marsh, który przebywał w Missouri, napisał do Starszego Pratta i pozostałych członków Dwunastu, zapraszając ich na spotkanie 24 lipca 1837 roku w Kirtland w Ohio, którego celem miało być zjednoczenie ich w planach misyjnych. Jednakże na miesiąc przed tym spotkaniem dwóch innych członków Dwunastu: Starszy Heber C. Kimball i Orson Hyde wyruszyli do Anglii po otrzymaniu powołania na misję z rąk Proroka Józefa Smitha. Prezydent Marsh był wyraźnie zdenerwowany tym, że członkowie Kworum Dwunastu rozpoczęli głoszenie ewangelii w Anglii bez jego udziału.

Co w takiej sytuacji mógł uczynić Prezydent Marsh, aby nie ulec uczuciom wypisanym na tablicy?
Jakie niebezpieczeństwa czyhają na nas, jeśli pozwolimy, aby te uczucia panowały nad naszymi myślami i uczynkami? (Zwróć uwagę uczniów na to, że tego rodzaju uczucia obrażają Ducha Świętego i często prowadzą do poważniejszych grzechów).

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ciąg dalszy historii:

Prezydent Marsh, opowiedziawszy Prezydentowi Józefowi Smithowi o swoich obawach, oczekiwał jego rady. W odpowiedzi Pan dał Prorokowi objawienie znajdujące się w rozdziale: Nauki i Przymierza 112.

W lipcu 1837 roku, kiedy Pan dał to objawienie, w Kościele panował brak jedności, pojawiły się waśnie i odstępstwa. Pycha i chciwość doprowadziły niektórych członków Kościoła do stosowania otwartej krytyki wobec Proroka Józefa Smitha i kwestionowania jego autorytetu. Niektórzy członkowie Kościoła, w tym kilku członków Kworum Dwunastu Apostołów, szukali nawet sposobu, aby usunąć Józefa Smitha z urzędu Prezydenta Kościoła.

Jakie uczucia skłoniły niektórych członków Kościoła do tego, aby sprzeniewierzyli swoje świadectwo o prawdzie i zaczęli otwarcie sprzeciwiać się Prorokowi Józefowi Smithowi?

Poproś uczniów, aby przeczytali wersety: Nauki i Przymierza 112:10–12, 15 i wyszukali rad, jakich Pan udzielił zarówno Prezydentowi Marshowi, jak i pozostałym członkom Kworum Dwunastu, które mogą pokazać członkom Kościoła, jak unikać krytykowania swoich przywódców.

Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Następnie zapytaj:

W jaki sposób zastosowanie tych rad może pomóc członkom Kościoła unikać krytykowania przywódców Kościoła? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, przybliż im następujące zasady: Kiedy będziemy pokorni, Pan poprowadzi nas i da nam odpowiedzi na nasze modlitwy. Pan wymaga od nas, abyśmy popierali tych przywódców, którzy dzierżą klucze przewodniczenia Kościołowi. Możesz zaproponować uczniom, aby porównali werset 15. z odsyłaczem: Nauki i Przymierza 84:35–38. Możesz również zwrócić uwagę uczniów na to, że rady upominające członków Kworum Dwunastu zostały dane Prezydentowi Kworum Dwunastu Apostołów i nie mają zastosowania wśród indywidualnych członków Kościoła).

Wręcz każdemu uczniowi egzemplarz ulotki znajdującej się na końcu tej lekcji. Możesz podzielić ich na małe grupy i poprosić, aby wspólnie przeczytali część tej ulotki zatytułowaną: „Odstępstwo w Kirtland: Potrzeba wiernego podążania za przywódcami Kościoła”. Poproś uczniów, aby każda grupa przedyskutowała odpowiedzi na pytania znajdujące się na końcu tego rozdziału.

Możesz zakończyć tę część lekcji, pokazując i omawiając następującą wypowiedź Prezydenta Hebera C. Kimballa (1801–1868) z Rady Prezydenta Kościoła:

„Dam wam klucz, który Brat Józef Smith przekazał mi w Nauvoo. Powiedział, że pierwszy krok do odstępstwa rozpoczyna się od utraty zaufania do przywódców tego Kościoła i królestwa, i że kiedykolwiek rozpoznacie tego ducha, możecie wiedzieć, że poprowadzi on tego, który się mu poddał, drogą wiodącą do odstępstwa” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 318).

Aby podkreślić znaczenie wiernego podążania za prorokiem i innymi przywódcami Kościoła, przeczytaj następującą historię z życia Brighama Younga (1801–1877), który służył w tym czasie jako członek Kworum Dwunastu Apostołów:

„Przebywając w Kirtland Prezydent Brigham Young napotkał grupę odstępców, którzy nawet w świątyni spiskowali przeciw Prorokowi Józefowi Smithowi. Oświadczył: ‘Powstałem i w prosty i dosadny sposób powiedziałem im, że Józef jest Prorokiem i że o tym wiem, i że choćby go lżyli i obrzucali oszczerstwami ze wszystkich swych sił, nie uda im się zniszczyć Proroka wyznaczonego przez Boga, że w ten sposób mogą zniszczyć jedynie własny autorytet, odciąć więzy, jakie łączą ich z Prorokiem Boga i na zawsze pogrążyć się w piekle’” (Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young, [1997], str. 79).

Nauki i Przymierza 121:1–10, 16–17; 122:1–9

Przeciwności na północy stanu Missouri

Możesz nadal pracować z uczniami w małych grupach i poprosić każdą z nich, aby przeczytała drugą część ulotki zatytułowaną: „Konflikt na północy stanu Missouri: Nauka pokonywania przeciwności”. Wyjaśnij, że część ta opisuje niektóre z czynów, które doprowadziły do tego, że święci zostali wypędzeni z północy stanu Missouri, a Prorok Józef Smith został osadzony w więzieniu w Liberty. Poproś uczniów, aby każda grupa wspólnie przedyskutowała pytania znajdujące się na końcu tej części.

Kiedy skończą, wyjaśnij, że rozdziały: Nauki i Przymierza 121–123 zawierają fragmenty listu, który napisał Prorok Józef Smith do świętych pod koniec pobytu w więzieniu w Liberty.

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 121:1–6. Niech odszukają pytania, które Prorok skierował do Pana.

Jakie pytania znaleźliście?

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 121:7–10, 16–17; 122:7–9. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach i zastanowili się, jak odpowiedzi Pana na prośby Józefa Smitha mogły go wzmocnić na tyle, aby stawił czoła nieustającym przeciwnościom ze strony prześladowców.

Poproś uczniów, aby powiedzieli, jakie doktryny i zasady znaleźli w tych wersetach. (Odpowiedzi powinny zawierać następujące stwierdzenia: Jeśli w życiu doczesnym będziemy wytrwale stawiać czoła przeciwnościom, to Bóg pobłogosławi nam zarówno teraz, jak i w wieczności. Ci, którzy oskarżają sługi Pana, są sługami grzechu. Możemy zostać wzmocnieni w okresie prób, kiedy polegamy na Zadośćuczynieniu Zbawiciela i pamiętamy przykład Jego wiernej wytrwałości).

Pokaż następującą wypowiedź Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:

„Próby z definicji mają nas wypróbowywać. Możecie doświadczać cierpienia, niepewności, bezsennych nocy pełnych łez. Nasze próby nie muszą być jednak dla nas zgubne. Nie muszą oddalać nas od przymierzy ani od domostwa Boga […].

Podobnie jak metal, który pod wpływem intensywnego ognia przemienia się w stal, tak my, jeśli pozostaniemy wierni w czasie ognistej próby naszej wiary, zostaniemy duchowo oczyszczeni i wzmocnieni” („Próba waszej wiary”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 41–42).

Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, co już zrobili lub co mogą zrobić, aby pamiętać, że Bóg może wzmocnić ich, kiedy stają w obliczu prób lub przeciwności wobec ich wiary. Daj im czas na opowiedzenie o swoich doświadczeniach lub o tym, co myślą na temat polegania na Bogu w trudnych chwilach.

Materiały do studiowania dla uczniów

Nauki i Przymierza 112:10–15; 121:1–10, 16–17; 122:1–9.
Neil L. Andersen, „Próba waszej wiary”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 39–42.

Pozostawanie silnym w czasie przeciwności

Podwaliny Przywrócenia — Lekcja 15

Odstępstwo w Kirtland: Potrzeba wiernego podążania za przywódcami Kościoła

W 1837 roku święci w Kirtland w Ohio borykali się z finansowymi trudnościami. Aby pomóc świętym stać się bardziej samowystarczalnymi finansowo, Józef Smith wraz z innymi przywódcami Kościoła założyli przedsiębiorstwo o nazwie Kirtlandzkie Towarzystwo Ubezpieczeniowe, które swoją strukturą przypominało bank. Z powodu szeroko rozpowszechnionego w tym czasie w Stanach Zjednoczonych kryzysu gospodarczego wiele banków upadło. Kirtlandzkie Towarzystwo Ubezpieczeniowe również zbankrutowało, a stało się to jesienią 1837 roku. Dwustu inwestorów tego banku straciło prawie wszystko, ale największą stratę poniósł Józef Smith. Mimo że Kirtlandzkie Towarzystwo Ubezpieczeniowe nie było założone przez Kościół, to niektórzy święci traktowali je jak bank kościelny lub bank Proroka i tym samym obwiniali Józefa Smitha za swoje problemy finansowe. Niektórzy nawet zaczęli go nazywać upadłym prorokiem. Bankructwo banku i straty finansowe na szczęście nie przeszkodziły wielu członkom w wytrwaniu w wierze i dochowaniu wierności Prorokowi.

Duch odstępstwa i krytyki zaczął się rozprzestrzeniać wśród wielu świętych. Do czerwca 1838 roku około 200 lub 300 odstępców odeszło z Kościoła, w tym czterech Apostołów, Trzech świadków Księgi Mormona i jeden członek Rady Prezydenta Kościoła. Niemniej jednak większość świętych w tym okresie próby swej wiary odpowiedziała postawą podobną do Brighama Younga. Wzmocnieni przez Pana pozostali wierni swoim świadectwom. Wielu spośród tych, którzy odeszli od Kościoła w tym okresie odstępstwa, powróciło później, prosząc o możliwość ponownego przyłączenia się do Kościoła Pana. Byli wśród nich: Oliver Cowdery, Martin Harris, Luke Johnson i Frederick G. Williams.

Podczas tych zmagań w Kirtland kilku odstępców szukało sposobności, aby zabić Józefa Smitha, który ostrzeżony przez Ducha, wraz z Sidneyem Rigdonem opuścił Kirtland nocą 12 stycznia 1838 roku. Odstępcy ścigali ich przez kilka dni, ale Pan otoczył Józefa i Sidneya ochroną. 14 marca 1838 roku razem ze swoimi rodzinami przybyli do Far West w stanie Missouri.

Przedyskutujcie w grupie odpowiedzi na następujące pytania:

Jakich zasad dotyczących reagowania na przeciwności w naszym życiu możemy nauczyć się na podstawie tych wydarzeń? Czego możemy nauczyć się na podstawie tych wydarzeń na temat sposobu reagowania na sprzeciw wobec Kościoła?
Co możemy zrobić, aby wytrwać w wierności przywódcom Kościoła, nawet kiedy inni wygłaszają słowa krytyki?
W jaki sposób zostaliście pobłogosławieni za to, że podążaliście za prorokiem?

Konflikt na północy stanu Missouri: Nauka pokonywania przeciwności

W latach 1837 i 1838 niektórzy niezadowoleni i ekskomunikowani członkowie Kościoła, którzy mieszkali wśród świętych w Far West, zaczęli nękać Kościół i jego przywódców wszczynaniem procesów sądowych i prześladować go. W czerwcu 1838 roku Sidney Rigdon wypowiedział się bardzo negatywnie na ten temat, a jego wypowiedź stała się znana jako „Kazanie o soli”. Odniósł się do wersetu: Ew. Mateusza 5:13 i powiedział, że jeśli sól zwietrzeje, to nie jest już nic warta i powinno się ją wyrzucić. Nawiązał w ten sposób do ludzi, którzy opuścili Kościół i którzy nie powinni dłużej przebywać pośród świętych. Dwa tygodnie później, 4 lipca, Sidney Rigdon obiecał podczas przemówienia, że święci będą się bronić, nawet gdyby miało dojść do „zagłady wojennej”. Choć oba przemówienia wydawały się sprzeczne z radą Pana, aby „[prosić] o pokój” (NiP 105:38), to zostały one opublikowane i wywołały wielkie poruszenie wśród osób, które nie były członkami Kościoła.

W tym czasie nawrócony członek Kościoła o nazwisku Sampson Avard zawierał tajne spiski z ludźmi, którzy chcieli się przyłączyć do jego grupy rabusiów, której członkowie nazywali się Danitami. Avard poinstruował ich, aby rabowali i łupili mieszkańców Missouri, mówiąc im, że to pomoże w budowie królestwa Bożego. Przekonał swoich zwolenników, że jego dyrektywy pochodzą od Rady Prezydenta Kościoła. Kiedy prawda wyszła później na jaw, Avard został ekskomunikowany. Działania Avarda wpłynęły bardzo negatywnie na wizerunek Kościoła i przyczyniły się do osadzenia Proroka Józefa Smitha w więzieniu w Liberty.

W październiku 1838 roku bitwa pomiędzy grupą członków Kościoła, a oddziałami milicji stanu Missouri doprowadziła do śmierci kilku osób po obu stronach. Przesadne doniesienia na temat tej bitwy dotarły do Gubernatora stanu Missouri, Lilburna W. Boggsa, który wydał rozkaz, znany jako „rozkaz eksterminacji”, o treści: „Mormoni muszą być traktowani jako wrogowie i muszą zostać eksterminowani albo wypędzeni ze stanu, jeśli zajdzie taka potrzeba, dla dobra publicznego” (cytat z: History of the Church, 3:175). Wkrótce po tym miasto Far West zostało otoczone przez oddziały milicji przewyższające swą liczbą świętych w stosunku 1:5. Józef Smith i inni przywódcy Kościoła zostali osadzeni w więzieniu w Liberty, gdzie przebywali całą zimę. Reszta świętych została zmuszona do opuszczenia stanu.

Przedyskutujcie całą klasą odpowiedzi na następujące pytania:

Jakich zasad, przydatnych nam w radzeniu sobie z przeciwnościami, możemy nauczyć się z tych wydarzeń?
Dlaczego ważne jest, aby każdy z nas podążał za przykładem Zbawiciela w chwilach słabości i przeciwności? Co wydarzyło się na północy stanu Missouri ze względu na to, że święci tak nie postąpili?
Czy kiedykolwiek byliście świadkami tego, jak słowa bądź czyny danej osoby wywołały pozytywne wrażenie o Kościele?