Lekcja 12

Dodatkowe pisma święte w naszych czasach

Wprowadzenie

Pan w dalszym ciągu udziela boskich wskazówek, objawiając przez Ducha Świętego Swoje słowo i wolę Swoim sługom. Ponieważ Pan nie przestał przemawiać do współczesnych proroków, kanon pisma świętego jest otwarty. W naszych czasach ujawnione zostały dodatkowe pisma święte — takie jak dokonane przez Józefa Smitha tłumaczenie Biblii i Księgi Abrahama — które potwierdzają, rozjaśniają i poszerzają nasze zrozumienie ewangelii.

Dodatkowe źródła

Jeffrey R. Holland, „‘Moje słowa […] nie przeminą’”, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 91–94.
„Translation and Historicity of the Book of Abraham”, Gospel Topics, lds.org/topics.
Elizabeth Maki, „Joseph Smith’s Bible Translation: D&C 45, 76, 77, 86, 91”, cykl: Revelations in Context, 20 marca 2013, history.lds.org.

Propozycje dotyczące nauczania

Pisma święte w dniach ostatnich

Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że przyjaciel otwarcie zadaje im pytanie: „Dlaczego mormoni poza Biblią mają dodatkowe pisma święte? Myślałem, że Biblia zawiera całe słowo Boże”. Poproś uczniów, aby podnieśli ręce, jeśli zadano im podobne pytanie. Następnie poproś kilku uczniów, aby opowiedzieli, jakich udzielili na nie odpowiedzi i jak się czuli, świadcząc bliźnim o pismach świętych.

Napisz na tablicy słowo: kanon. Pokaż następujące wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda i Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś dwóch uczniów, aby po kolei przeczytali je na głos: Pozostali uczniowie niech zwrócą uwagę na znaczenie słowa: kanon w kontekście tych wypowiedzi.

„Niektórzy chrześcijanie, w większości z powodu swej szczerej miłości do Biblii, oświadczyli, że nie może istnieć żadne inne uznane pismo święte poza Biblią. W ten sposób nasi przyjaciele z innych wyznań ogłaszają, iż kanon objawienia został zamknięty i zamykają drzwi na boskie słowa, które w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich są cenne: na Księgę Mormona, Nauki i Przymierza, Perłę Wielkiej Wartości i trwające przewodnictwo, które otrzymują namaszczeni przez Boga apostołowie i prorocy” (Jeffrey R. Holland, „Moje słowa […] nie przeminą”, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 91).

„Większość chrześcijan wierzy, że Bóg zamknął kanon pism świętych — autorytatywny zbiór świętych ksiąg uznawanych za pisma święte — wkrótce po śmierci Chrystusa i że od tego czasu nie było porównywalnych objawień. Józef Smith nauczał i wykazywał, że kanon pisma świętego jest otwarty [zob. Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str. 195]. […].

Józef Smith nauczał, że Bóg będzie prowadził Swoje dzieci, rozszerzając kanon pism świętych. Księga Mormona jest takim rozszerzeniem. Są nim również objawienia w Naukach i Przymierzach oraz Perle Wielkiej Wartości” (Dallin H. Oaks, „Fundamental to Our Faith”, Ensign, styczeń 2011, str. 29).

Co oznacza zwrot „kanon pism świętych”? (Jest to „uznawany, wiarygodny zbiór świętych ksiąg. W Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich księgi kanoniczne nazywane są podstawowymi pismami świętymi” [Guide to the Scriptures, „Canon”, scriptures.lds.org]).
Co to znaczy, że święci w dniach ostatnich wierzą, że kanon pism świętych jest otwarty? (Choć uczniowie mogą różnie to ująć, upewnij się, że rozumieją następującą prawdę: Biblia nie jest jedynym pismem, które zawiera wiarygodne słowo Boże [zob. Zasady Wiary 1:9]).
Co się zmienia, gdy do głosu dochodzi wiara w to, że Pan w dalszym ciągu objawia pisma święte prorokom dni ostatnich?

Nauki i Przymierza 42:56; 45:60–62; 76:15–19; 93:53; 94:10

Tłumaczenie Biblii dokonane przez Józefa Smitha

Napisz na tablicy następującą prawdę:

Poprzez Proroka Józefa Smitha Pan objawił dodatkowe pisma święte, które potwierdzają, rozjaśniają i poszerzają naszą wiedzę o prawdzie.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos nagłówek rozdziału: Nauki i Przymierza 35. Pozostałych uczniów poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i odszukali, co Prorok Józef Smith i Sidney Rigdon robili, kiedy otrzymali objawienie, które znajduje się w tym rozdziale.

Jaką pracą byli pochłonięci Prorok Józef Smith i Sidney Rigdon, kiedy otrzymali to objawienie?

Aby lepiej wyjaśnić uczniom, czym jest tłumaczenie Biblii dokonane przez Józefa Smitha, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos dwóch następujących akapitów:

Latem 1830 roku Pan nakazał Prorokowi Józefowi Smithowi, aby podjął się tłumaczenia Biblii. Józef Smith nie tłumaczył Biblii z jednego języka na drugi, ani nie posiadał oryginalnego manuskryptu Biblii, nad którym mógłby pracować. Józef czytał i studiował fragmenty Biblii Króla Jakuba, a następnie dokonywał poprawek i dopisków zgodnie z natchnieniem Ducha Świętego. Tłumaczenie to było zatem raczej natchnionym wznowieniem, a nie tłumaczeniem w tradycyjnym tego słowa znaczeniu.

Oszacowano, że w tłumaczeniu Józefa Smitha poprawiono co najmniej 3 000 wersetów Biblii Króla Jakuba. Na poprawki te składają się rozszerzenia (wyjaśnienia znaczenia bądź kontekstu; przywrócenie proroczych zapisów, takich jak Księga Mojżesza), usunięcia, zmiany w szyku wersetów oraz całkowite przeróbki niektórych rozdziałów. Aby uzyskać więcej informacji na temat tłumaczenia Józefa Smitha, zajrzyj do Bible Dictionary [Słownika biblijnego] albo Guide to the Scriptures [Przewodnika po pismach świętych], „Joseph Smith Translation (JST)”.

Narysuj na tablicy poniższą tabelkę:

Nauki i Przymierza 45:60–62

Nauki i Przymierza 42:56, odnośnik a [w angielskim wydaniu Nauk i Przymierzy]

Nauki i Przymierza 76:15–19

Nauki i Przymierza 93:53

Nagłówki rozdziałów: Nauki i Przymierza 35; 76; 77; 86; 91

Nauki i Przymierza 94:10, odnośnik b [w angielskim wydaniu Nauk i Przymierzy]

Podziel klasę na dwie grupy. Poproś każdą grupę, aby przestudiowała materiał z jednej z kolumn i odszukała informacje na temat tłumaczenia Biblii dokonanego przez Józefa Smitha. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, czego się dowiedzieli. Następnie zadaj następujące pytanie:

Jak sądzicie, jaki wpływ na duchową edukację Józefa Smitha i na przywrócenie praw ewangelii miało dzieło tłumaczenia?

Aby pomóc uczniom docenić wpływ, jaki praca Józefa Smitha nad tłumaczeniem Biblii wywarła na Kościół, poproś uczniów, aby zajrzeli do „Spisu treści w porządku chronologicznym” (który znajduje się na początku Nauk i Przymierzy). Wyjaśnij, że Prorok pracował nad tym tłumaczeniem głównie w okresie od czerwca 1830 roku do lipca 1833 roku. Następnie zapytaj:

Ile rozdziałów Nauk i Przymierzy zostało objawionych pomiędzy czerwcem 1830 roku a lipcem roku 1833? (Prorok otrzymał 74 objawienia, które w owym czasie stanowiły część Nauk i Przymierzy).

Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że Księgi Mojżesza oraz dokonane przez Józefa Smitha tłumaczenie Ewangelii Mateusza znajdują się w Perle Wielkiej Wartości. Stanowią one część dokonanego przez Józefa Smitha tłumaczenia Biblii oraz zostały objawione w tym samym czasie. Księga Mojżesza to dokonane przez Józefa Smitha tłumaczenie pierwszych ośmiu rozdziałów I Księgi Mojżeszowej. Tłumacząc wersety dotyczące Enocha, Józef Smith uświadomił sobie, jak wiele informacji brakowało w Biblii. Biblia w wersji Króla Jakuba zawiera 109 słów odnośnie do Enocha, a Księga Mojżesza zawiera ich 5240.

Co możemy wywnioskować o roli, jaką tłumaczenie dokonane przez Józefa Smitha odegrało w Przywróceniu, na podstawie znacznej liczby objawień otrzymanych w tym okresie?
O jakich ważnych doktrynach dowiadujecie się, zaglądając do objawionych w owym czasie rozdziałów Nauk i Przymierzy? (Przykłady tych ważnych doktryn znajdziecie w rozdziałach: 29, 42, 45, 76, 88 i 93).

Pokaż poniższe wyjaśnienie i poproś jednego z uczniów, aby przeczytał je na głos:

„Tłumaczenie Biblii dokonane przez Proroka było ważną częścią jego własnej duchowej edukacji oraz rozgrywającego się przywrócenia prawdy ewangelii. Dokonując korekty Starego i Nowego Testamentu, często otrzymywał objawienia wyjaśniające lub rozszerzające znaczenie biblijnych fragmentów. W ten sposób Prorok otrzymał od Pana wiele doktryn, w tym również te, które teraz znajdują się w rozdziałach: Nauki i Przymierza 74, 76, 77, 86 i 91 oraz po części w wielu innych rozdziałach Nauk i Przymierzy” (Teachings: Joseph Smith, str. 208).

Złóż świadectwo o tym, że znaczna część Nauk i Przymierzy została objawiona jako bezpośredni rezultat pracy Józefa Smitha nad tłumaczeniem Biblii. Możesz również wyjaśnić, że fragmenty tłumaczenia Józefa Smitha zostały dodane do Biblii Króla Jakuba w wydaniu ŚwDO z 1979 roku, udostępniając tym samym te istotne objawienia dla błogosławionego pożytku członków Kościoła.

Księga Abrahama

Poproś uczniów, aby przejrzeli nagłówki rozdziałów Księgi Abrahama. Krótko omów z klasą treść Księgi Abrahama. Następnie wyjaśnij, że latem 1835 roku pewien mężczyzna, Michael Chandler, przywiózł z Egiptu do Kirtland w stanie Ohio cztery egipskie mumie i kilka zwojów papirusów, zawierających starożytne pismo egipskie. Członkowie Kościoła nabyli te mumie i zwoje. Chociaż dokładna metoda tłumaczenia nie jest nam znana, to wiemy, że Prorok Józef Smith w kilka miesięcy po nabyciu tych egipskich papirusów dokonał tłumaczenia części z nich. Na początku marca 1842 roku wyjątki z Księgi Abrahama zostały wydane w kościelnej gazecie o nazwie Times and Seasons. Księga Abrahama została później opublikowana w Perle Wielkiej Wartości.

Przeczytaj poniższe streszczenie dotyczące ujawnienia Księgi Abrahama. Poproś uczniów, aby przysłuchali się temu, co wiemy odnośnie do procesu jej tłumaczenia.

Często napotykaną kwestią sporną dotyczącą autentyczności Księgi Abrahama jest to, że manuskrypty (papirusy) nie są wystarczająco stare, aby mogły być sporządzone przez Abrahama, który żył prawie 2000 lat przed Jezusem Chrystusem. Józef Smith nigdy nie twierdził, że papirusy były własnoręcznie napisane przez Abrahama albo że pochodziły z jego czasów. „Starożytne zapisy są często przekazywane w formie kopii albo są kopiowane z innych kopii. Zapis Abrahama mógł zostać opracowany […] przez późniejszych pisarzy tak, jak w przypadku Księgi Mormona, w której prorocy–historycy, Mormon i Moroni, streścili zapisy wcześniejszych ludów” („Translation and Historicity of the Book of Abraham”, Gospel Topics, lds.org/topics).

Prorok Józef Smith mógł w czasie tłumaczenia korzystać z tej części papirusów, która uległa później zniszczeniu. Tak więc „dość daremna jest ocena zdolności Józefa, co do tłumaczenia papirusów, skoro obecnie posiadamy jedynie niewielką część papirusów, do których miał dostęp” („Translation and Historicity of the Book of Abraham”). Całkiem możliwe jest, że wnikliwe badanie tych starożytnych zapisów doprowadziło Józefa do otrzymania „objawienia o kluczowych wydarzeniach i naukach z życia Abrahama, tak jak w przypadku wcześniejszego objawienia o życiu Mojżesza, które otrzymał w trakcie studiowania Biblii” („Translation and Historicity of the Book of Abraham”). Choć nie wiemy dokładnie, jak Józef Smith przetłumaczył księgę Abrahama, wiemy, że tłumaczenie zostało dokonane darem i mocą Boga.

Co jest przykładem na to, że dodatkowe pisma święte — dostępne dzięki Prorokowi Józefowi Smithowi — przyczyniają się do naszego zrozumienia planu Boga dla Jego dzieci?

Możesz złożyć świadectwo, że gdy uczniowie będą studiować doktrynalnie istotną Księgę Abrahama, Duch Święty zaświadczy im o jej znaczeniu i autentyczności.

Nauki i Przymierza 1:38; 68:3–5

Nadal otrzymujemy objawienia przez żyjących proroków

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Nauki i Przymierza 1:38, a innego ucznia o przeczytanie wersetu: Nauki i Przymierza 68:4. Zapytaj uczniów, czego dowiadują się z tych wersetów. (Uczniowie powinni rozpoznać następującą zasadę: Kiedy sługi Pana przemawiają mocą Ducha Świętego, ich słowa wyrażają wolę Pana).

Jakie doświadczenia sprawiły, że czuliście wdzięczność za to, że Pan w dalszym ciągu daje nam objawienia w naszych czasach?

Wyjaśnij uczniom, że w Kościele pewne objawienia dane prorokom dni ostatnich są dodawane do kanonu (uznane za pisma święte) poprzez prawo powszechnej zgody (zob. NiP 26:1–2). Członkowie Kościoła proszeni są o poparcie proroka i apostołów, kiedy dodają oni objawienia do pism świętych. Na przykład na konferencji generalnej w październiku 1978 roku członkowie Kościoła poparli decyzję proroka i apostołów o dodaniu do kanonu pism świętych Oficjalnej Deklaracji — 2, która zawierała objawienie rozszerzające kapłaństwo na wszystkich godnych mężczyzn, którzy są członkami Kościoła.

Poproś uczniów, aby odwrócili się do osoby siedzącej obok nich i krótko omówili, co mogliby powiedzieć komuś, kto wierzy, że kanon pism świętych jest zamknięty i że nie możemy otrzymywać od Boga dodatkowych pism świętych.

Zakończ lekcję zachęcając uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą wzmocnić swoje świadectwa o tym, że niebiosa są otwarte i że Pan wciąż objawia Swoje słowo w naszych czasach.

Materiały do studiowania dla uczniów

Nauki i Przymierza 1:38; 42:56; 45:60–62; 68:3–5; 76:15–19; 93:53; 94:10.
Jeffrey R. Holland, „‘Moje słowa […] nie przeminą’”, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 91–94.